Advertisement
Published: March 13th 2010
Beste allemaal,
Hier weer ons volgende verhaal. We hebben veel te vertellen, dus dit keer een vrij lang verhaal! We wensen jullie veel leesplezier. En vergeet ook zeker niet om de foto´s te bekijken!! Deze zijn erg mooi.. al zeggen we het zelf! 😊
Cerro Castillo
We hebben lang getwijfeld of we de trekking bij de Cerro Castillo, in Chili, wilden gaan doen. Dit was voornamelijk omdat deze erg lastig te bereiken was vanuit het zuiden, waar wij vandaan kwamen.
Uiteindelijk hadden we dus toch besloten dat we dit wel de moeite waard dachten te vinden. En dat hebben we geweten!!
Deze trekking heeft als graad gemiddeld tot moeilijk. De eerste dag merkten we daar nog weinig van. Dat was voornamelijk afstand afleggen, 19 km, met verder weinig hoogteverschillen.
Het was prachtig mooi weer, dus wij deden deze dag rustig aan. Omdat het zulk lekker weer was en we veel in de bossen zaten hadden we nogal wat last van horzels. Als deze je eenmaal ontdekt hadden, raakte je ze met geen mogelijkheid meer kwijt. Onze strategie was dus als snel om stil te gaan staan, wachten tot ze op je gaan zitten en dan meppen. Soms vlogen
ze dan nog weg.. best taaie beestjes, die horzels.
Tijdens de eerste dag hebben we meerdere malen wat diepere
riviertje over moeten steken. Deze waren met schoenen aan niet te doen, omdat ze daar te diep voor waren. Er zat dus niets anders op dan de schoenen uit te doen en op blote voeten over te steken.
Vooral de eerste keer was wat lastig. Dat water was namelijk toch wel erg koud!! Het komt rechtstreeks van de bergen afzetten van de gletjsers! Dat is dus geen aangenaam temperatuurtje maar meer een dompelbadje.
Nou, daar gingen we dan dus.. Met de tassen op de rug, schoenen om je nek en op blote voeten rustig (erg belangrijk!) oversteken. Vooral niet op je voeten letten die langzaam gevoelloos worden van het ijskoude water. Je moet namelijk goed opletten waar je je voeten neerzet met al die stenen in het water. En ook op deze momenten de horzels negeren.
De tweede keer ging het al beter en de vijfde keer draaiden we daar dan ook onze handen.. uh voeten.. niet meer voor om.
Eindelijk aangekomen op de geweldig mooie kampeerplaats met uitzicht op een gletsjer, ons tentje op gezet. Na een mooie
side trip naar de gletjser rondom het gletsjermeer, waren we toch echt wel toe aan een warme maaltijd en ons bedje. Even bijkomen van deze dag!!
Pas oversteken
Dag 2 werden we wakker in de regen en de wolken. Omdat we midden in de wolken stonden, was de tent ook nat geworden van binnen en begon een beetje door te druppelen op onze slaapzakken. Hoogste tijd dus om op te staan en verder te gaan!!
Even snel ontbijten en maar beginnen aan de klim naar de pas. We zouden daarna wel een mooi plekje zoeken om wat uitgebreider te ontbijten. Eerst actie.
Na een stuk geleidelijk door het bos geklommen te hebben, begon vervolgens de steilere klim boven de bomengrens naar de pas. De klim viel opzich wel mee. We worden al aardig getraind!
Bovenop de pas, lag nog behoorlijk wat sneeuw. Deze moesten we oversteken, ook al liep er water onderdoor. Het was een behoorlijk lang stuk over de sneeuw. Voorzichtig aan pas voor pas omhoog. Op een gegeven moment moesten we omlaag en konden we al glijdend door de sneeuw een gedeelte hiervan doen. Op dat moment wouden we dat we een slee in onze rugzak hadden
zitten. 😊 Dat had daar zeker goed gewerkt!
Het laatste sneeuwgedeelte was te steil om goed te kunnen glijden. Sas had maar besloten op haar billen te gaan, ze ging alleen de verkeerde kant op. Op wat schrammetjes op haar handen na, viel dit gelukkig mee. Op staan en maar weer verder gaan.
Dit keer moesten we de klim die we omhoog hadden gedaan, in een vrij korte afstand omlaag. Glijdend over de (vaak losse) stenen en gruis proberen je weg naar beneden te zoeken. Dat het zo steil was maakte het niet echt gemakkelijker. Wat is het dan weer heerlijk om ´vaste´ grond onder je voeten te hebben!!
Het eerste wat we daarna gedaan hebben is dan ook goed ontbeten met heerlijk warme brinta. En dat met uitzicht op zo´n 12 watervallen die van de gletsjers om ons heen naar beneden kwamen zetten! Tja, op zo´n moment realiseer je je wel weer goed waarom je daar bent en geniet je daar extra van!!!
Maar, we waren er nog niet.. Het was aardig afzien deze tweede dag, maar echt prachtig mooi!!
We waren erg blij toen we eindelijk onze kampeerplek bereikt hadden! De regen leek eindelijk een beetje te
stoppen en het wolkendek open te trekken. En wat kwam daar voor een spektakel te voorschijn. We stonden nog net niet met open mond ernaar te kijken!
Mooi moment voor Sas om de camera te pakken en hier even goed gebruik van te maken!
Nog een klimmetje omhoog gedaan naar een mooi uitzichtpunt met allemaal meren. Jeetje, dat was alweer zo´n betoverend mooie plek! Helaas begon het toen weer te regenen, dus terug naar beneden maar weer en klaar maken voor de nacht. Hier zijn we trouwens de enige andere persoon tegen gekomen, die dezelfde trekking deed.
Steile afdaling
Het kon dus toch nog heftiger! En wij dachten dat dag 2 al redelijk zwaar was, maar vergeleken met dag 3 viel deze bijna in het niet...
De dag begon weer met regen. Nou ja, niets aan te doen. Ontbijten en alles dan maar weer inpakken.
We begonnen met een klim langs een gletsjermeer. Vervolgens weer door de sneeuw omhoog. Een vrij steile klim weer. Op de top hadden we een tijd lang uitzicht op de meest heldere regenboog die we ooit gezien hadden. Wauw!!
Nu begon het meeste heftige gedeelte van de hele trekking, de steile afdaling omlaag.
Je zou het misschien niet verwachten, maar steil afdalen is veel zwaarder dan steil stijgen. Dit omdat het een grote belasting geeft op je knieen en het ook veel lastiger is je evenwicht te bewaren.
Ook nu weer omlaag door gruis en los steen. Hoe vaak we niet bijna zijn gevallen.. Dit is een soort glijden omlaag, waarbij elke voet die je neerzet een heel stuk verder glijdt door de zand en de stenen voordat hij tot stilstand komt. Nogal lastig om je evenwicht te bewaren dus!! Elke stap moet je echt met volle concentratie zetten. En de rugtas op je rug maakt het balanceren helemaal een kunst.
Deze afdaling was echt zo steil, dat we nog net niet rollend de berg afkwamen. Maar veel scheelde dat niet. Het lastige was verder dat het een ontzettend lange afdaling was. Er leek maar geen einde aan te komen. Onze weg zoekend door het zand en gruis en soms de rivierbedding gingen we omlaag. Eindelijk, zo´n 3 tot 4 uur afdalen verder (!), hadden we de vaste grond van het bos weer onder onze voeten. Pfftt. dat was echt slopend. Wat waren we blij toen we weer op echte paadjes door
het bos konden lopen.
Omdat we hadden besloten de trek in 3 dagen te doen, hebben we vervolgens nog zo´n km. of 15 tot 20 gelopen.
Een beetje stilletjes van deze tocht bereikten we het dorpje weer. Jeetje, wat was dat een belevenis. Al met al de meeste heftige fysieke trekking zover, maar zeker ook de meest indrukwekkende.
Futaleufu
Na de trekking hadden we al snel besloten dat we voorlopig even rustig aan wilden doen. Het dorpje Futaleufu leende zich daar uitsteken voor!!
Heerlijk chillen op een mooie kamping vlak aan de rivier. Het was die dagen zulk prachtig mooi weer dat we zelfs hebben liggen zonnen aan de rivier. Af en toe even een verfrissende duik in het koude maar heldere water. Dat doet een mens goed!! We zijn daar dan ook wat langer blijven plakken als dat we vooraf gedacht hadden.
Pannenkoekenfeest
Deze kamping was van een erg lieve en vriendelijke familie, die daar de helft van het jaar ook woonden. Arturo en Monica samen met hun 2 kinderen. De andere helft van het jaar zaten ze in Santiago.
We hadden al snel vriendschap met ze gesloten en voelden ons daar dan ook helemaal
thuis!
Na 2 dagen pannenkoeken gegeten te hebben, besloten we een pannenkoekenfeestje voor hun te houden. Allemaal lekkere dingetjes gekocht en samen pannenkoeken bakken. Dat was erg gezellig!!
Een stukje Nederland naar Chili gebracht!
We vonden het jammer daar weer weg te gaan na 5 dagen, maar het was weer tijd voor een volgend avontuur. Tot zover dit blog.
Liefs en groetjes,
Roeland & Saskia
PS: Het blijft echt super om al jullie reacties te lezen op onze verhalen en de foto´s. We zitten regelmatig met een big smile weer achter de computer daardoor!
Helaas kunnen we niet op allemaal reageren, maar weet dat we ze met heel veel plezier lezen. Dankjulliewel!
PPS: de foto´s staan een beetje door elkaar gehusseld, we weten niet precies hoe de computer dat voor elkaar krijgt. Veel plezier met het bekijken ervan.
Advertisement
Tot: 0.173s; Tpl: 0.015s; cc: 12; qc: 66; dbt: 0.0855s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
anja
non-member comment
hai there
heel gaaf om jullie verhalen te lezen en de foto's te bekijken. Wat een natuur daar. Wij gaan in augustus ook weer op pad: kaap verden, brazilie en suriname staan eerst op de lijst, daarna zien we weer verder, groet Bram en Anja