Hoofdstuk 1: Lima

---

Lima. Na Cairo de droogste hoofdstad van de wereld. De lucht is hier voornamelijk bewolkt, maar door de sterke zon kun je zelfs door de wolken heen nog verbranden. Het voelt warm en de wind die zo nu en dan vanuit de Grote Oceaan door Miraflores waait zorgt voor wat verkoeling. Buiten is het een stad zoals een stad hoort te zijn: het is druk en de mensen zijn allemaal bezig met hun eigen ding en de wijken geven een hele heldere verdeling tussen arm en rijk. Toeters van auto's overstemmen in alles; het lijkt wel alsof het hier tot de lokale cultuur behoort om systematisch op je claxon te drukken bij het naderen van een kruispunt. Verder geldt het recht van de sterksten. Stoplichten zijn louter advieslichten en verkeersregelaars proberen vergeefs over het luide verkeer heen te fluiten. De enige rust kan gevonden worden in de weinige parkjes zo hier en daar.

Binnen is het anders. Het hostel is een internationaal samenkomen van backpackers. Ik heb in de afgelopen dagen mijn Engels dan ook zo nu en dan moeten afwisselen met Duits, Frans, Spaans en Nederlands, waardoor mijn talenknobbel soms nogal in de knoop raakt. Iedereen is voortdurend in gesprek. Daar waar buiten iedereen zich stug houdt aan zijn eigen spoor, zweeft in het hostel een zwerm van verhalen. Op het dakteras, de balkons en in de lounge worden ervaringen uitgewisseld. Iedereen is verteller van zijn eigen verhaal en van de verhalen die hij al heeft gehoord. En daar voeg ik dat van mij dan aan toe, ook al is mijn reis pas net begonnen.

Vandaag is mijn laatste hele dag in Lima. Na alles wat ik hier heb gezien en gedaan (kijk hiervoor vooral naar de foto's) is het tijd om de stad te verlaten en naar het zuiden te reizen. Eerstvolgende bestemming: Huacachina.

Avé Koos

---