Nog even terug naar Guayaquil

---

Na een korte en wederom prima verlopen vlucht, landden we in Guayaquil. Helemaal niet erg, om hier nog even te zijn alvorens we doorgaan naar Peru.
We hadden een kamer geboekt in hetzelfde knusse hotel, Andaluz. We kregen nu een andere kamer dan de vorige keer, omdat deze op het moment van inchecken werd schoongemaakt en we het niet erg vonden elders die laatste nacht door te brengen.
Echter, toen ik wilde douchen, bleek dat de koude kraan het niet deed. Andersom zou meer voor de hand hebben gelegen maar dit was minstens zo onhandig. Later bleek daar een zeer logische reden voor te zijn; N. stond namelijk tegelijkertijd mijn toilettas uit te spoelen, waarbinnen zich tijdens de vlucht hevige taferelen in hadden afgespeeld. Zoals ik al zei; achteraf constateerden we dat. Op het moment zelf kwam ik de douche weer uit en spoedde N. zich naar de receptie om te melden dat het koude water het niet deed. Ondertussen was ik er ook achtergekomen dat de airco het niet deed en die was echt nodig gezien de heersende warmte. Waarna N. zich voor een tweede melding naar beneden begaf. Wij baalden dat we niet onze vorige kamer toch hadden genomen nadat deze schoon was, nu bleek het niet meer te kunnen omdat er al iemand inzat...
Tien minuten later kwam er een struise dame de boel wel even regelen. Zij de kraan van de douche openzetten en voilá, koud water. Ehhhm, ja maar, signora, net deed ´ie het echt niet. Si, no agua frio, eh, zonet. Si, nu wel, si. Nu weer agua caliente si. De dame vervolgde haar weg naar de airco, waar zij een klepje opentrok en de stand veranderde waardoor de airco het nu ineens wonderbaarlijk goed deed. Ah, si, no, niet gezienos, los klepjos. Si, vento frio ahora, fijnos! Y muchas gracias.
Nou goed, ik onder de douche, die het prima deed. Dat wil zeggen, hij deed het iets te goed... De gehele badkamer liep onder en ook de hotelkamer bleef niet droog. Nu toog ikzelf naar beneden, om te vragen om een extra handdoek om de waterschade enigszins te beperken en meteen ook maar om extra wc-papier aangezien dat er nog maar een beetje was. Si si, de dame komt zo weer. En inderdaad meldde ze zich niet lang daarna voor een tweede maal in onze hotelkamer. Zij zette zich aan het bijvullen van het toiletpapier en riep mij erbij om te laten zien hoe het verkrijgen van papier werkte, haha, si, ja, daaronder hangt het en dan moet je er zachtjes aan trekken, si, gracias. Die moet echt hebben gedacht dat wij niet goed wijs waren, hetgeen ik haar gezien de situatie niet kwalijk kon nemen. Toen ik weer de kamer inliep, mijn enkels nog net niet in het water, sprak N. de volgende zeer wijze woorden: Lief, zeg even tegen die mevrouw dat het hier nat is. Met de slappe lach als gevolg... De dame vertrok weer om later terug te komen met een dweil en een douchematje. Die had een drukke avond.
Schoon en wel de deur uit voor een warme maaltijd om ons daarna fijn voor de televisie te installeren. Was er godbetert Nederlands competitievoetbal op, op ESPN! NAC (Nak Bréda) - PSV (Pésévé) van die avond! Jezus Christus, ik was al erg blij met zo nu en dan een aflevering van Law and Order (El Ley y el Orden), maar nu ook Nederlands voetbal, de gehele wedstrijd integraal uitgezonden! Schitterende achterwaartse poort van Anthony Lurling trouwens en een zeer welverdiende overwinning van NAC. Erg goed commentaar bovendien, waar Evert ten Napel een puntje aan kan zuigen: GOAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAL! En de Nederlandse namen uitgesproken te horen met een Spaans accent was een kers op de taart.

---