DEV AVM...

---

GÜN 36 09 MART CUMA SAO PAULO:

"Git" diye yazdılar.

Kahvaltıdan sonra ilk durak: "Liberade" ..

Vara vara, bir Çin mahallesine vardık ..Anlaşılan Çinliler bu muhiti özgürleştirmişler ..

Tepelerde fenerler… etraftaki duvarlarda, ağzı alev makinası, dragon graffitileri..

İnsanın içini kaldıracak kadar tıka basa eşya yüklü dükkanlar..

Diyorum ki :aslında Sao Paulo, içinde evleri olan ve dükkandan dükkana ulaşım imkanları yaratılmış, dev bir AVM…

Çin, bu kadar boktan malı nereye satıyor diye merak ederdim…. yüzde yirmibeşini rahat buraya satıyor.

Plastik orkideler ve bilumum kitch alet ve eşyalar bana nanik yapıyorlar..

Bence suç adamlarda değil...Suç, "burayı gezin" diyen seyahat sitelerinde…

Öte yandan açlık diz boyu..meydanlar canlı cesetten geçilmiyor..

Diledikleri her yere yatıyorlar ..yağmur mağmur vız geliyor..

Küçük bir naylonu bulan altına sığınıyor..

Etrafıma bakıyorum, acaba tek rahatsız olan ben miyim diye ?

Doğrusu turistler benim kadar tepkili değil..Belki de görmek istemiyorlar…

Brezilya’lılar için bu durum hayatlarının parçası olmuş..

Ortam adeta sci-fi filmi…"Blade runner" çekiliyor...


Daha insancıl bir şeyler göreyim diye, şehir operasına gittim..

Koca binalar arasına sıkışmış garibim…Çok güzel bir bina olmasına rağmen önemsizleşmiş..şimdiki deyimle itibarsızlaşmış


Tam bu sırada anladığım kadarı ile, çok ünlü yerel bir artistin film çekimleri varmış....delikanlı Serdar Ortaç-Tarkan arası bir şey ama meraklısı çok...


Bana denk düştü.

Bazı sahnelerde figüranlık yapmış olabilirim..

Kıymetli dostum Yavuz ‘un kulakları çınlasın ..figüranlıktan öteye gidemedik..

Sao Paulo’da gidecek fazla bir yer olmadığından, çok talihsiz bir kararla, “Futbol Müzesi”ne gitmeye karar verdim..

Oğlum, futbolu çok sevmezsin, bu telaş bu acele ne ?

"Clinicas" diye bir yere vardım oradan sordum soruşturdum..

Müze stadın içinde ,stad ta tam çukurun dibinde imiş..

Git git yol bitmiyor ..

Nihayet vardık .

Müze bugün kapalı imiş..kısmetimi seveyim...


Bu indiğim yokuş, çıkılmaz diyerek, nasılsa bir taksi bulup tekrar Clinicas’a vardım.

Bu kadar Sao Paulo adamı bozar diyerek otelime döndüm.

Bir lokma yiyerek yattım.

Bir güzel uyumuşum..

Şimdi değerlendiriyorum:

Sao Paulo, tam olarak bir zaman kaybı imiş..Hiç olmazsa bunu anladım..

Programa almak için kendinizi sıkmayınız derim..

Çok şükür yarın Rio ‘ya gidiyorum..mümkün olduğu kadar toparlandım ve güzel ve yakın bir yerde yemek üzere otelden ayrıldım ..

Lokantayı buldum ama adı benim aradığımdan farklı ..

kuşkulandım ama vale parkçılar “şerrefsizim burasıdır” diye beni ikna ettiler .

Adı "Master" diye değişmiş bir et lokantası burası…

Hani ellerindeki şişlere geçirilmiş etlerle dolaşan, kibar garsonların hizmet ettiği bir yer..

Yaklaşık 20 çeşit etleri var..Masanın üstünde dur ( kırmızı ) geç ( yeşil) fişi var …

Sen dur diyene kadar getiriyorlar..

Bazı, dolgu maddesi etleri, reddedince, garsonlar "bu herif bu iş çakıyor" diye toparlandılar ve sonunda konfür olarak yeşil ve yerel bir içki sundular..

Bu içki buzlu kovalar içinde geldi ve dumanlar içinde, dar bir bardağa döküldü.

İçtikten sonra takdir bekleyen gözlerle ,izlenimlerim de alındı..

Tatlı ve çok soğuk bir şey ..dijestif olsa gerek..

Doğrusu etler usta işi idi..

Fiyatı biraz tuzlu ama değer.. samimi olarak söylüyorum Sao Paulo da yaptığım en başarılı program, bu et lokantasına gitmemdi..


Keyiflenerek otelime döndüm..

Günün görseli aşağıda :

---