Potosi

South America » Bolivia » Potosí Department » Potosi
March 7th 2010

Published: March 28th 2010

Edit Blog Post

Ellenenbart

ons team

Op 6 maart om 19u een cultuurshock ervaren op het vlak van busvervoer. we gaan van een bijna-slaapbus die 40 euro kost in Argentinie naar een mini-bus van 3,5 euro waarbij alles op het dag wordt gebonden: rugzakken, metalen staven, gasflessen, tafels... alles! Vervolgens vertrokken we op een 7u durende helse rit over hobbelweggetjes, langs kliffen, door putten met water om vervolgens na 3u tot stilstand te komen met een klapband. iedereen kon even uitstappen en op 15min tijd heeft de buschauffeur alles vervangen wat ons doet terugkeren naar onze klein plaatske in de stinkende bus. die nacht aangekomen in Potosi en de volgende dag deze hoogste stad ter wereld (4600m) verkend en een mijntoer geboekt. de volgende dag met de hele bende op mijntoer vertrokken met een mini-busje. Onze eerste stop was een plaats waar we onze uitrusting kregen: broek, jas, riem, helm,laarzenen een koplamp. Vervolgens zijn we met het busje naar de mijnersstraat vertrokken waar we cadeaus voor de mijners moesten kopen. Dit houdt in: frisdrank, coca-bladeren en... dynamiet. Je kan dynamiet hier gewoon op straat kopen en het is voor iedereen toegankelijk. het vreemde is dat er totaal geen misbruik van wordt gemaakt, geen criminaliteit, terrorisme,...Vervolgens vertrokken naar

Onze bus van Uyuni naar Potosi

Let op de tafel op het dak, letterlijk alles wordt erop gegooid

de ingang van de mijn, een kleine opneing in een rots met een railway. Toen we binnen gingen, voelde dit als teruggaan in de tijd. Alles wordt nog met de hand gedaan: de spoorkarren (wegen 1 tot 2 ton) duwen,trekken, opheffen wanneer er van spoor gewisseld moet worden, inladen en uitladen met de spade,... Er wordt wel zuurstof binnengebracht, maar niet voldoende. Op niveau 1 kan je nog ademen maar op niveau 4 onder de grond circuleren en enorm veel toxische gassen en amper voldoende zuurstof. Vele van de mijners worden geen 50 jaar en als ze de leeftijd van 50 toch bereiken dan zien ze er vreselijk oud uit. De gaten voor de dynamiet worden met de hand gekapt met een metalen staaf en een hamer en het duurt uren afhankleijk van de hardheid van het gesteente. We voelden ons echt ongemakkelijk om deze mensen te zien werken in deze vreselijke omstandigheden. Na 3 u uit de mijn gekomen snakkend naar frisse lucht en dan te bedenken dat de mijners dit minstens 10 uur per dag doen. Een schokkende ervaring, dit mag gezegd worden.

Additional photos below

Photos: 41, Displayed: 23