Advertisement
Published: July 18th 2008
Edit Blog Post
Leute,
Dus wij waren in Sucre, de stad met de witte huizen op een iets aangenamere hoogte (2700 meter) en dus wat warmer. Omdat we hier een poosje zouden blijven hadden we een fijn koloniaal hotelletje uitgezocht en rustig en veel door de stad geslenterd en op terrasjes gezeten. Vooral het café´tje boven op de berg waar je rustig in het zonnetje met een muziekje over de stad uit kon kijken heeft flink wat Boliviano´tjes aan ons verdient.
Bij Sucre is een afgraving met beroemde afdrukken van dino´s, het klinkt redelijk suf maar was eigenlijk best gaaf! De plek was binnen 1 dag gesedimenteerd, wat betekent dat alle voetstappen op 1 dag gezet waren. Zoals je op de foto´s kunt zien was het nogal druk dinoknooppunt! Het parkje wat erbij lag was ook wel aardig, met beelden van dino´s (oa de Maastrichtse Mosasaurus, die dus ook de zee over zwom). Vooral de geluiden die ze bij de dino´s verzonnen hadden vonden we hilarisch!
Verder hebben we nog een paleisje gezien waar de onafhankelijkheids verklaring van Bolivia is getekend door meneer Bolivar en waren we druk met vliegtickets regelen naar La Paz en vervolgens Rurrenabaque in de jungle. Het
boeken was een succes en voor weinig geld vlogen we comfortabel in 50 minuutjes naar La Paz, in plaats van 13 uurtjes rammelen in de bus. Wel nog even op het vliegveld de terminal bij elkaar gevloekt omdat ik mijn fototoestel in het verkeerde vakje van mijn tas had gedaan. Ik was er de hele vlucht van overtuigd dat een handig Boliviaantje hem eruit had gewipt..
Vanaf La Paz vlogen we de volgende dag in een heeeeeel klein propellorvliegtuigje, van het onverwoestbare type Fairchild (ja dames en heren op de 4e verdieping, jullie horen het goed), naar Rurre. Onderweg scheerden we nog rakelings langs de top van de Huayna Potosí, trouwe lezers weten natuurlijk dat ik dat erg gaaf vond! Na 40 minuutjes vliegen veilig het landingsgestel op een grasveldje gepland en de tassen uit het laadruim gepakt. Rurrenabaque is een echt junglestadje aan de rivier dat een beetje Surinaams aan doet (daar ben ik dan wel nooit geweest, maar dat denk ik). Vanuit hier kun je twee dingen doen, pampa´s en jungle, snel allebei geregeld en nog even aan het zwembadje gechilled en van de hitte genoten.
Pampa´s De pampa´s zijn eigenlijk een soort savannes die ieder
jaar onderlopen en huis biedt aan heel veel dieren die vooral rond de rivier hangen. Met de boot zijn we een stuk die rivier opgeboekt en onderweg ontzettend veel dieren gezien. Een korte opsomming: div vogels , (veeeeeeel) kroko´s, rivierdolfijnen, aapjes, grootste ratten, slangen, schildpadden en nog meer. We bleven drie dagen in een soort kampje onder de klamboe en gingen er af en toe op uit om dingen te bekijken. We hebben vijf uur rondgebanjerd in de modder om een Anaconda te zoeken. Geen succes, wel een mooie wandeling en een agressieve wesp. Tijdens het varen stopten we af en toe om te zwemmen. Dit kan alleen op plekken waar de dolfijnen zwemmen, zij houden namelijk de kroko´s en pirañas op afstand. Waarom het verstandig was om in de buurt van de dolfijnen te blijven bleek de volgende dag bij het pirañavissen. Die beestjes bijten namelijk letterlijk op alles wat in het water valt en zijn echt gevaarlijk. Met een lijntje, haakje en stukje slachtafval tilden we ze een voor een binnen. We hebben ze opgegeten, maar eigenlijk zat er verdomd weinig vlees aan voor iets dat niets anders eet dan vlees.
Jungle Het volgende avontuur begon drie
Platvoet
Zoek Christi uur varen stroomopwaarts, in de jungle. Met drie fransen en drie gidsen gingen we 2 dagen ouderwets padvinden tussen de mosquito´s. Het was een compleet andere ervaring dan de pampa´s. De gidsen kwamen van stammen die nog steeds onafhankelijk van de buitenwereld leven in (en van) het oerwoud. Je kon zien dat ze zich er thuis voelden, en niet alleen omdat zij niet de hele tijd aan het krabben waren. Vaak stopten we bij een boom of struik en vertelde hij welke werking deze had, anti-diarree, verf, gifpijl etc. Ook konden ze van ieder geluid vertellen van welk dier het was. Vaak deden ze het na en antwoordde de vogel. Soms stond hij in één keer stil met zijn vinger in de lucht en zei: mono (aap). Dan begon hij te rennen, met zijn machete een paadje hakkend en moesten wij (zwetend) volgen. En inderdaad we kwamen aan bij een grote apengroep die van boom naar boom vlogen, natuurlijk te snel om een foto te maken. ´s Avonds een grote meerval gevangen die we lekker opgegeten hebben en konden we in ons tentje kruipen. Het was ongelofelijk hoe veel verschillende geluiden er ´s nachts te horen zijn, echt prachtig. De
Huayna PotosÃ
Daar liep ik dus volgende dag nog rondgelopen en teruggevaren naar Rurre. Het was een hele mooie ervaring, maar we werden zo gek van alle beestjes dat we blij waren dat we terug konden.
Zometeen gaan we nog eventjes hangen bij het zwembad, morgen vliegen we terug naar La Paz en gaan we bijna meteen door naar Lake Titicaca. Ons volgende teken van leven zal dus uit Peru komen!
Ciao,
Christi en Sander
Advertisement
Tot: 0.11s; Tpl: 0.012s; cc: 8; qc: 53; dbt: 0.0638s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
lizanne
non-member comment
haha wow wat stoer! zwemmen tussen de krokodillen en piranas, no way dat ze mij daarin gekregen hadden! En ook stoer dat je ze opgegeten hebt! Heb je die tandjes gezien??!! (ik niet trouwens, behalve op discovery, maar daar leken ze me erg scherp..)