Argentinie & Chili okt-nov 2009

---

Vrijdag 16 oktober 2009.

Vandaag moeten we vroeg uit de veren vandaag. Om 3 uur loopt de wekker af en om 3.45 uur vertrekken we naar Brussel Airport voor ons avontuur in Argentinië. Argentinië is 67 keer zo groot als Nederland dus in Argentinië moeten we ook nog een paar maal vliegen.
Om 6.55 uur vliegen we de lucht in om via Madrid om 21.30 uur, Hollandse tijd, in Buenos Aires met 12.000.000 mensen, te landen. Met de taxi gaan we naar ons hotel Babel in de oudste wijk van BA, San Telmo met tangobars.e restaurantjes. We worden allerhartelijkst ontvangen en onze 1e ervaring met Argentinië is zeer positief. Een leuk en schoon hotel met aardige mensen. We gaan nog even iets drinken en eten en om 3 uur, Hollandse tijd, gaan we naar bed. Al met al zijn we 24 uur in de weer geweest om in BA te komen. Hier is het 23.00 uur en we gaan ons mandje in.



Zaterdag 17 oktober 2009.

Na een heerlijk ontbijt, al smaakte de koffie vreemd, gaan we per fiets BA verkennen.
De fietsverhuur is 1 straat verder en de fietsen zijn prima. Knal oranje.
Het is mooi weer, beetje fris windje maar de wind wordt al snel lekker warm.
Allereerst gaan we naar het enorme stadion van CABJ. Club Atletico Boca Juniors (60.000 toeschouwers). In de wijk La Boca. Zij spelen in de hoogste klasse van BA. We kunnen het stadion niet in want er is een concert waardoor het stadion omgebouwd wordt. Jammer. We fietsen door de wijk en komen bij het bekendste deel van La Boca uit. De 'Italiaanse' havenwijk en het beroemde straatje 'Caminito' met zijn felgekleurde huizen.

Allemaal golfplaten huizen maar in de meest felle en heftige kleuren geverfd. Wat een gezellige sfeer oplevert. We gaan heerlijk op een terras zitten. Er is markt en onze eerste Tango dans zien we hier op straat dansen. De vrouw en man vragen mensen om met hun op de foto te gaan in een sexy pose. Een look-a-like van Maradonna wil met iedereen op de foto, voor geld natuurlijk. Diego Maradonna zelf heeft in 1981 en 1995 bij CABJ gespeeld. Het is een echte volksclub. Maradonna kwam zelf uit de sloppenwijk.


We stappen weer op de fiets en rijden langs diverse hoogte punten, de haven Puerto Madero, een nieuwe moderne wijk rond een havengebied. Waar een gezonken schip ligt met zonnebadende schildpadden, dan naar het beroemdste plein van de stad,
Plaza de Mayo.
Sinds Eva Peron is dit het plein van het volksverzet. Al meer dan 25 jaar komen hier iedere donderdagmiddag de 'moeders van Plaza de Mayo' bijeen met witte hoofddoekjes en fotootjes van vermiste personen ook wel de dwaze moeders. Het is een mooi groot plein met palmbomen, grasperken en prachtige vergulde lantaarnpalen. Het beroemdste en opvallendste gebouw is Casa Rosada het presidentieel paleis. In het gebouw is een tentoonstelling over Peron welke we bekijken en een rondleiding krijgen, vanaf deze balkons hebben Juan en Eva Peron het volk toegesproken.

verder langs Plaza de Republiek, welke aan de breedste straat met 12 banen en 140 meter breed, Avenida 9 de Julio, van de wereld ligt naar Recoleto waar Maxima is opgegroeid. Dit is een bekende en leuke wijk maar voor de betere middenklasse.
De meeste straten hebben grote bomen en het is allemaal wat minder hectisch. In deze wijk ligt de schitterende begraafplaats, Cementerio de la Recoleto waar Eva Peron in het eenvoudige familiegraf van de Familie Duarte is bij gezet. Hier hebben de graftombes en kapelletjes soms de afmeting van een woonkamer.Veel pracht en praal en de meest bekende staatslieden liggen hier begraven. Langs het huis van de vader en moeder van Maxima fietsen we naar Palermo. Palermo, de 'groene' wijk waar de welgestelden wonen en Palermo Viejo, de uitgaanswijk van hip en modern Buenos Aires.





Door de hele stad zijn markten en we fietsen met gevaar voor eigen leven. We bekijken het station, Retiro en fietsen door de vele parken die BA rijk is.
Moe maar voldaan fietsen we terug naar huis. Later gaan we met taxi naar La Boca maar dit valt tegen want er gaan veel restaurantjes dicht.

Zondag 18 oktober 2009.

Weer pakken we na een heerlijk ontbijt de fiets. Vlakbij ons hotel is er een paar kilometer markt. Heel gezellig allemaal en banjeren er lekker loom overheen. We fietsen een andere kant op dan gisteren en komen in een beschermd natuurgebied, Costanera Sur y Reserva Ecologica, een grote verzamelplaats- en broedplaats voor vogels, uit. Prachtige rit door het park gemaakt. Langs het water weer richting La Boca gefietst.



Dan........terug naar het hotel want om 14.30 uur worden we opgepikt om naar een wedstrijd van CABJ te gaan. We nemen afscheid van de vlotte meid van de receptie die ons veel leuke tips gaf. We worden een uur te laat opgehaald maar zijn nog op tijd bij de wedstrijd. Het stikt er van politie en ME. De toelating is erg streng. Je moet in een keurige rij door gewapende agenten lopen. Je kaartje goed omhoog houden.

Eentje van onze groep werd er tussen uit gepikt, niet al te vriendelijk maar het bleek dat hij per ongeluk zijn metrokaartje omhoog hield ipv zijn toegangkaart. We vinden een plekje maar het hele stadion is een gekkenhuis. Herrie, gezang, verkopers van cola, je kan alleen maar cola kopen of ijs, overstemmen alles.



Vlaggen, petjes en zang met gespring, soms denk ik dat we door de tribune zakken. De tribune wordt steeds voller. We kunnen al niet meer zitten omdat iedereen voor je gaat staan. Als wij, van La Boca, binnen zijn mag de tegenpartij naar binnen. De scheidrechters worden met bewakers naar de middenstip begeleid. Uit eindelijk wint La Boca. Veel gejuich en geknuffel en gezoen. Alle mannen vliegen elkaar om de nek. Dan eruit wat ook niet meevalt. Nu mag eerst de tegenpartij het stadion verlaten en moeten wij wachten voor een hele rij agenten met geweren en wapenstokken. Zeer intimiderend.
Om 22.00 uur worden we weer afgezet bij ons hotel. Ik ben blij dat wij niet op eigen gelegenheid naar de voetbal zijn gegaan maar met een excursie. We gaan nog een afzakkertje halen op 'ons' plein, Plaza Derrego en daar worden we verrast door vele dansende mensen. Het is erg leuk om te zien. Dames met hoge hakken maar ook dames met lompe schoenen. Ze dansen allemaal hetzelfde maar het ziet er toch anders uit. Het lijkt op line-dans maar dan de tango en andere dansen. Tijdens het dansen raken ze elkaar niet aan het is meer flirten. En weer een fijne dag loopt ten einde.

Maandag 19 oktober 2009.



Weer belachelijk vroeg op om de vlucht van 6.25 uur te halen naar Trelew. Een voordeel is dat je er wel vroeg bent. We huren een auto wat de naam auto niet mag hebben het is een oud gammel golfje. We besluiten om gelijk naar Punta Tombo waar na Antarctica de grootste pinguïnkolonie op het vaste land woont .






Er zitten wel duizenden Pinkies. En een paar alpaca's. De meeste hebben al eieren en over een zeer groot gebied zitten ze in kuilen en holen te broeden. Je kan ze aanraken maar dat mag niet. De weg er heen was lang en kaarsrecht maar zeer de moeite waard. Via Puerto Madryn, 50.00 inwoners, rijden we naar Piramides. Een gehucht met 300 inwoners. We zijn in Patagonie. We kunnen ons slaapplaatsje niet vinden en uiteindelijk rijden we een onooglijk golfplaten huisje tegemoet. Maar binnen in is het er super verrassend. De aardige eigenaar geeft ons veel tips en we gaan gelijk 6 km verderop naar de zonsondergang kijken en hopen op walvissen in de baai.

We krijgen een prachtig schouwspel en zien veel walvissen voor de kust spelen en spuiten. We sluiten deze geweldige dag af met een pizza.

Dinsdag 20 oktober 2009.

Ik maak zelf ontbijt in ons vakantiehuis. De koelkast staat vol met lekkere dingen. Zelfgemaakt brood en cheesecake. Een raar ontbijt maar het is niet anders. De cake nemen we mee voor de lunch. Onze gastheer bespreekt de walewatching om 18.00 uur tot sunset. Het is prachtig weer alleen blauwe luchten.


Nu gaan we naar Punta Delgada in Area Natural Protegida Peninsula Valdes om naast zeeolifanten, zeehonden ook andere dieren te zien. Er woont hier vrijwel niemand . Het is 78 km op zich niet veel maar het is een zanderige weg. Als 1e komen we wilde paarden tegen. Roofvogels, alpaca, hazen en nog grotere hazen en veel schapen, struisvogels en parelhoenders komen we onderweg tegen.


De weg is lang en kaarsrecht. Bij Punta Delgada vinden we de zeeolifanten met hun rare slurfje. We staan boven op de rotsen maar mogen niet naar het strand. Ook hier hebben ze allemaal jongen. Lunch houden we ook bij Punta Delgado. Bij binnenkomst hangen er dieren aan een grote BBQ. We nemen een kaasplankje. Het landschap is vooral weids met lage bebossing. Als we vlakbij de kust rijden lopen we naar de kliffen en kijken naar de diepte waar kilometers lang de zeeolifanten liggen te zonnen. Geweldig. Bij een volgend uitkijkpunt broeden de pinguïns. Bij La Elvira kunnen we bijna op het stand komen waar we vlakbij de zeeolifanten kunnen. Hier liggen er niet zoveel maar het is schitterend. We rijden niet de hele ronde op het schiereiland want we moeten op tijd terug zijn voor de walvissen. Een lange stoffige weg terug naar Puerto Piramide.


Vlak voor PP nemen we de afslag naar Lobelio de Punta Piramides. Daar is een natuurlijk gevormd balkon met een prachtig uitzicht over de baai en beneden kijk je naar de zeeleeuwen. We lopen daar buiten de wegen en worden door de politie teruggefloten, maar we waren al klaar met de foto's. Dit alles is te bewonderen in de baai, Golfo Nuevo.
Er is nog tijd voor een kop cappuccino voordat we een zwemvest aankrijgen en naar het strand lopen. De boot ligt op het strand in een soort ijzeren constructie. Met een trekker wordt de boot in het water gereden. Als het diep genoeg is gaat de boot drijven. Veel Hollanders aan boord en we raken aan de praat met een stel. Zij nemen in Salta dezelfde trein en ook naar huis zitten ze in hetzelfde vliegtuig.
Als klap op de vuurpeil hebben we veel geluk bij de walvissen. Ze waren zo dichtbij dat je ze kon aaien. Anderhalf uur blijven we kijken. De walvissen hebben jongen en soms zien we hoe ze melk drinken bij moeder. Prachtig. Met de rubberen Zodiac gaan we naar de walvissen. Ze zijn erg groot. Soms zwemmen ze onder de boot door. Dichterbij kunnen ze niet komen. Als hij onder de boot omhoog komt liggen we allemaal in het water maar het gaat goed.

De excursieboten zijn aan strenge regels verbonden, zo mogen ze binnen een straat van 100 meter, waar walvissen zijn, geen motor aan hebben en niet tussen moeder en jong varen. De walvissen die we zien heten Ballena franca. Op het zuidelijk half rond leven er niet meer dan een paar duizend, want zij zijn het traagst en werd er veel op gejaagd. Eeuwenlang komen deze walvissen hier flaneren, paren en werpen. Dan vertrekken ze weer maar hun routes zijn niet bekend. Eigenlijk zijn ze heel lelijk want ze hebben een bolle kop waar rond de kaken en snuit veel parasieten zitten. Een vogel kolonie zit ook op de rotsen. Ondanks dat het op het water waait en koud wordt is het weer alle dagen al fantastisch. Het is een perfecte dag.

Woensdag 21 oktober 2009.

Weer taart en allerlei zoete dingen als ontbijt. 4 cakejes nemen we mee voor onderweg. Jorge, de eigenaar van Herrera suites hebben we gedag gezegd. Het is weer een schitterende dag, maar er staat veel wind. Sandra, van Southern Spirit, heeft ons op de wale watch van 10.00 uur gezet. Super want de vaart was vol. De boot is propvol maar wij weten de beste plek in te pikken. De golven zijn hoog en al snel zijn we bij moeder en baby walvis. Veel zin om te springen hebben ze niet. Maar het blijft een prachtig schouwspel. Toch kwam moeder 2 keer met de staart uit het water dus de felbegeerde foto is gemaakt.


Terug in het dorp vragen we ons af of we met de boot van 14.00 uur nog een keer willen gaan maar het gaat steeds harder waaien dus zien we hiervan af. Jan heeft weer een maatje, een golden retriever.
Na een heerlijke sandwich, beer, (bijna een liter), en koffie maken we een wandeling over het strand samen met de hond. Hij loopt vrolijk met ons mee en wil steeds geaaid worden. Door al dat gestoei waait Jan's cap af naar beneden van de klif. Dag cap. Nog eenmaal rijden we naar het uitkijkpunt en zien nog walvissen. Dan is het tijd om afscheid te nemen en gaan we naar Puerto Madryn, ruim een uur rijden. PM is een redelijk grote stad en ons hotel, Posada Madryn ligt aan de rand van de stad. Aan de buitenkant ziet het er nieuw uit maar binnen zijn veel oude details.

De tuin is groot. We gaan een stukje rijden en PM ontdekken. Het waait en ook hier veel stof en zand door de stad.

We komen langs el Ecocentro en gaan naar binnen. Hier krijg je een zeer goed overzicht van de dierenwereld die rondom Peninsula Valdes leeft. Het is een mooi museum waar nog steeds onderzoek gedaan wordt. Het uitzicht boven in de toren is schitterend over de baai en de wind striemt langs de hoge toren heen.

Dan gaan we terug naar het centrum en eten bij Mr. Brad, Mexicaans restaurant, wraps en fajita's, salade en nacho's. Nog een klein stukje door de winkelstraat gelopen en we nemen een koffie met chocolade bij Havanna. Tijd om naar bed te gaan.

Donderdag 22 oktober 2009.

Na een ontbijt met zelfgekochte bruine boterhammen rijden we naar een the Reserva Faunistica Punta Loma dat 17 km vanaf PM ligt. Het is een erg klein park maar met een prachtig uitzicht op de baai met blauw water en spelende zeeleeuwen. Het mannetje met zijn mooie leeuwenkraag ligt op een rots met zijn hele harem en alle jongen.


Op de klif boven hun koppies zitten Cormoran Rookery's te broeden. Een mooie vogelsoort met zwemvliezen.
Daarna rijden we over de gravelweg terug naar PM en drinken natuurlijk een bak koffie. Dan is het tijd om richting Trelew te gaan via Gaiman, een mooi en schoon Welssstadje. Veel historie te zien.

Het weer is prachtig ongeveer 25 graden. Dan rijden we naar Rawson maar dit stadje valt tegen. Het strand is groen want het is eb. Hier is niet veel te beleven. In Trelew maken we de tijd vol met tanken en een rondje stad.
Het waait verschrikkelijk en de straten zien grauw van het stof. Het zit overal in en tussen. Niet echt prettig.

Een half uur later dan gepland stijgen we op naar Usuaia en na 2 uurtjes vliegen, en 1700 km verder, met veel turbulentie landen we. Hoewel het al donker is steken de met sneeuwbedekte toppen af tegen de duisternis. Ushuaia is de hoofdstad van Vuurland en de meest zuidelijkste stad ter wereld met een gezellige dorpse sfeer met 60.00 inwoners. Ushuaia is veel groter dan we dachten want vanuit de lucht waren veel lichtjes te zien. Ons hotel is plezierig en gezellig.

We boeken een excursie naar het Beagle-kanaal voor morgenochtend 9.00 uur.
We lopen een rondje hotel om een frisse neus te halen. We zien veel kleine houten oude huisjes met veel oude zooi rond het huis. Tijd om lekker te gaan slapen.

Vrijdag 23 oktober 2009.

Vannacht heeft het behoorlijk geregend en om een uurtje of 6 ging het brandalarm af. Het hele hotel stond aangekleed in de lobby maar het was loos alarm.
Na een ontbijt van yoghurt en bruin brood met kaas gaan we met de taxi naar de haven om een boottocht te maken over het Beagle-kanaal. Aan de ene kant van het Beagle-kanaal is Argentinië aan de andere is Chili. Bij Ushuaia is het kanaal 12 km breed op het smalste punt 1 km. Om half 10 varen we met Elisabetta, een grote katamaran, met een man of 60 de haven uit. Het weer is druilerig en bewolkt. Het is te nat om buiten aan boord te staan. Eerst komen we bij een vogeleiland, hier wonen Rock Shag's. Vervolgens komen we bij een zeeleeuweneiland en een vuurtoren. Op het laatst zien we nog pinguïns. Helaas wordt er eentje door grote vogels opgegeten terwijl hij nog leeft. Geen prettig gezicht maar het is wildlife.

We varen langs een marinebasis, Port Williams aan de Chileense kant van het Beagle-kanaal en meren later aan bij Harberton Estancia waar de meeste mensen van boord gaan om met de bus weer naar de haven te gaan. Wij gaan met nog 5 andere mensen terug op de boot. De bootsman laat ons mate drinken, een soort thee en dan anders. Het smaakt niet vies maar ik vind het niet echt lekker. In de haven ligt een Russische ijsbreker en om 14.15 uur staan we weer aan de wal. Bij de VVV krijgen we stempels in ons paspoort en we vragen info om morgen in het National Park Tierra del Fuego te gaan lopen.
We blijven in het centrum en lopen de San Martin, de hoofdstraat, af. Eten een lekker broodje bij Tante Sara.(had Wilma gegoogeld)

Vroeger werden de ergste gevangenen hier naar de gevangenis gebracht dus de gevangenis moeten we bekijken.


Tijdens een behoorlijke bui, na toch wat opklaringen, bezoeken we het museum Fin del Mundo waar de historie in beeld wordt gebracht. Een stukje verderop bezoeken we nog een museum de Govener House. Het wordt al behoorlijk laat en vinden een geweldige tent annex museum waar we wat drinken.


Tussen allerlei oude attributen staan tafeltjes en je kijkt je ogen uit. Pasta eten we tijdens een voetbalwedstrijd in een Ierse Pub en dan met de taxi naar huis. Het is weer een fijne, iets wat natte, dag geweest.

Zaterdag, 24 oktober 2009.

Vandaag gaan we wandelen in Parque National Tierra del Fuego, 25 km ten westen van Ushuaia.

Met de taxi gaan we naar het busstation (taxi kost 1,75 euro) en we vinden een minibus waar we mee naar het Park kunnen. Na een stop om voor het park te betalen en natuurlijk de stoom trein(tjes) komen we aan waar het begint te sneeuwen, droge kleine sneeuwvlokken dwarrelen neer. Het is fris en we stappen lekker door. Binnen 5 minuten zien we konijnen, de fameus goose van de wiskey

en een vos. Geweldig. Wij lopen helemaal alleen want de rest van ons busje is verder doorgereden en beginnen hun wandeling ergens anders. De grond is nat en drassig en we zien er binnen de kortste keren modderig uit. We lopen over open plekken met dode bomen, langs veel water en meren en door bossen. In een van de dode bomen zitten spechten te tikken. Het zijn zwarte spechten met een rode kuif en een paar witte veren op de rug. Roco genoemd.

De vogels en ook de andere dieren, behalve de vos, zijn redelijk dichtbij te benaderen. De beverdam is ook kunstig gemaakt maar we zien geen bevers. Na een uurtje of 3 gaan we in het theehuis wat warms drinken en wat eten. De open haard brandt heerlijk. Als we weer warm zijn gaan we langs Lake Roca naar de grens van Chili. Het is 8 kilometer maar het is blubberig en we moeten klimmen en klauteren. Maar zeer de moeite waard. We halen de grens waar alleen een bord staat en je kan zo doorlopen. Al staat op het bord dat dat niet toegestaan is. NO PASAR.

De zon breekt door en het wordt zelfs warm. Het plan was om met de bus van 15.00 uur terug naar Ushuaia te gaan maar de trip naar Chili duurde langer dus hebben we de bus van 17.00 uur genomen. We zien nog een mooie condor op jonge konijntjes loeren en vele andere roofvogels die rond het restaurant hangen.We voelen goed dat we de hele dag gelopen hebben. Niet was het alleen een gevarieerd ongerept landschap van bergketens, gletsjers, meren en bossen we hebben ook veel dieren gezien.

In ons favoriete café met al die troep (Ramon Generalis) drinken we koffie met een tompoes. Lopen naar de supermarkt om kaas voor het ontbijt te halen en wat worstjes voor de hond (en) die buiten lopen en gaan dan naar ons favoriete broodjes tent, Tante Sara op San Martin. Om 21.00 uur nemen we een taxi terug naar ons hotel.
Morgenochtend bekijken we het weer, bij redelijk weer gaan we naar de Glacier Martinal.

Zondag 25 oktober 2009.

Het is prima weer en we gaan met de taxi, 7 km ten noorden van Ushuaia, naar de Glacier Martial maar eerst koffie bij Casa de Te, aan de rand van de skipiste bij de stoeltjeslift. Het skiseizoen is over en de lift start 1 november.


Pech voor ons want nu moeten we lopen wat we anders met de lift zouden hebben gedaan. Eerst maar een lekkere kop koffie bij Casa de Te en dan maar gaan lopen. Er ligt sneeuw genoeg en een paar fanatieke skiërs lopen met de ski's op hun rug net als wij naar boven. Het uitzicht is prachtig en de zon komt echt door. Een wintersport gevoel. We lopen en lopen maar de gletsjer is te ver weg dus we kunnen er niet helemaal bij komen maar de tocht is fantastisch. Het uitzicht op het Beagle-kanaal en Ushuaia is prachtig.

We hebben nog wat tijd over en we besluiten naar beneden te lopen.

Zo gezegd zo gedaan. Om 14.00 uur zijn we terug in ons hotel Via Rondine, het laatste stukje toch maar een taxi aangehouden, en om half drie weer met de taxi naar het vliegveld. De taxiritjes kosten gemiddeld rond de 2 euro. Het vliegtuig naar El Calafate stijgt om 15.45 uur en binnen 1 1/2 uur zijn we er. El Calafate heeft 8.000 inwoners aan de rand van het Andesgebergte en Chili. Een gezellig dorp.
Ons Hosteria Shilling is een gezellig hotel.

Bij aan komst boeken we gelijk de excursie naar Perito Moreno voor 80 peso's inclusief pick-up bij ons hotel.Verder door het centrum gelopen wat erg leuk is. Veel gezellige winkels en restaurants. Pizza met salade gegeten met 10% korting en daarna in een ander gezellig tentje koffie gedronken om half 10 zijn we terug bij Schilling.
Alweer een fijne dag gehad.

Maandag 26 oktober 2009.

Lekker uitgeslapen (Wilma niet) en met een excursie naar Glacier Perito Moreno. Een rit van 70 km door een open vlakte met kaars rechte wegen alleen het laatste stuk ging over een redelijke slingerweg door bossen naar boven. Het weer werkt niet mee. Onderweg krijgen we regen en verderop gaat het sneeuwen. De Gletsjer moeten vanuit de verte kunnen zien maar alles zit potdicht. Jan heeft z'n gympen aan ipv z'n bergschoenen dus die heeft lekker natte en koude voeten. Via planken en roosters kunnen we dicht bij de gletsjer komen en Jan maakt mooie foto's.

Af en toe hoor je veel gekraak en breekt er een stuk af. Daarna volgt bijna een tsunami, zo hoog zijn de golven na het vallen van het ijs. Gelukkig klaart het weer op en op een gegeven moment staan we heerlijk in het zonnetje.

We maken ook nog een boottocht van een uur en varen naar de andere zijde van de gletsjer. Prachtig blauw en heeeeel hoog. Zeer imposant. Om 17.30 uur zijn we terug in El Calafate doen nog wat boodschappen om morgen mee te nemen voor de volgende excursie en we gaan op
t-shirt jacht maar we zijn niet geslaagd. Bij een biertje en koffie kijken we naar alle foto's op de PC.

We zitten heerlijk aan de bar van een restaurant. Later een klein hapje gegeten en op tijd naar bed. De wekker loopt om 5.00 uur, ja je leest het goed, om 5.00 uur af. Ook hier maakt Jan weer veel vrienden, de honden zien er niet slecht uit maar missen, denken wij, een aai over hun kop. Jan deelt deze aaien graag en veel uit.

Dinsdag 27 oktober 2009.

Om 5 uur op, vanaf half 6 worden we opgehaald om naar nationaal park Torres del Paine te gaan.
De bus is meer dan een 1/2 uur te laat, en degene die we nog moeten ophalen hadden zich verslapen.Het is een luxe bus met een slaapstand.
We zien flamingo's in het meer vlakbij El Calafate.
Na 1 1/2 uur een kleine stop voor koffie en na ruim 3 uur (half 10) komen we aan bij de grens. Papiertje invullen en door naar de Chileense douane weer een papiertje invullen en controle dat je geen vers fruit meeneemt.


Het weer is geweldig wel heel veel wind. We stappen over op een Chileense bus met gids, een soort indiaas-sik-achtig type dat wel Engels en beetje Nederlands spreekt. We rijden naar diverse meren die verschillend van kleur (groen en blauw ) zijn door de mineralen die in het meer zitten.


Bij elkaar maken we 2 wandelingen van ongeveer 2 uur. Weer naar een meer en een mooie waterval. Het landschap is open met lage struiken waar we konijnen en guanaco's zien. Condors vliegen er ook rond. De trots van het park zelf zijn de bergen, net torens ( Torres del Paine) die omhoog reiken. Al met al een mooi park met veel meren.

De weg terug is precies hetzelfde bij de grens papiertje zus papiertje zo met stempels en bus wissel.


Om 22.00 uur zijn we terug in El Calafate en we nemen nog een grote kaasplank met een biertje en verse jus.

Woensdag 28 oktober 2009.

Iets later op gestaan. 6.45 uur voor de volgende excursie. We krijgen ontbijt om 7.00 uur. We worden weer opgepikt bij ons hotel en na een klein uurtje rijden stappen met een heleboel mensen op een catamaran. Met zoveel mensen tegelijk op een excursie zijn we niet gewend. Tot nu toe zijn de excursie erg rustig met het aantal mensen.


We varen om een uurtje of negen het Upsala kanaal in om veel ijsschotsen tegen te komen, dus zien we de Upsala niet !! We varen verder en we komen dichtbij de Glaciar Spegazzinni, de hoogste gletsjers van het Park Los Glaciares. Van de Upsala gletsjer, de grootste ter van Zuid-Amerika 595 km2! zelf is teveel ijs afgebroken en daarom kunnen we er niet heen. Jammer. Want dit schijnt de spectaculairste gletsjer te zijn. We varen langs groene bergen en bergen met sneeuw op de toppen. Het waait hard maar het is in de loop van de dag weer zonnig geworden.



Als troost voor het missen van Upsula varen we naar de Perito Moreno. Mooi maar dit hebben we 2 dagen geleden al gezien.
Om 16.00 uur stappen we van de boot in de bus en om 17.00 uur stappen we uit de bus ons hotel in.
De rest van de avond brengen we in het centrum door, we kopen eindelijk een t-shirt voor Jan en eten heerlijk in een voor ons "luxe" restaurant. Bij de drankjes krijgen we heerlijke broodjes we hebben een voorgerecht en hoofdgerecht en 2 bier en heerlijke wijn voor..........133 pesos dit is 23 euro en 26 eurocent.


Hierna Een afzakkertje in een gezellige bar. Op weg naar het hotel zien 2 honden in een vuilnisbak struinen vlakbij een supermarkt. Jan koopt worstjes voor ze en ze gaan netjes zitten om op de worstjes te wachten. Vlakbij ons hotel loopt er weer een hond met ons mee.


We nemen hem mee naar ons hotel om koekjes te geven dit lust meneer niet. Al met al zien de honden er niet mager uit maar genieten wel als je een aai over hun kop geeft.
Morgen vliegen we naar Salta.

Donderdag 29 oktober 2009.

We staan om 8 uur op ontbijten weer met wit brood en lopen nog een rondje El Calafate. We kopen nog 2 zakjes worstjes voor de honden en met 3 honden achter ons aan wachten we op het busje naar het vliegveld.

Om 9.30 uur worden we opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Dat is vrij vroeg want we vliegen pas om 11.30 uur. Op het vliegveld aangekomen horen we dat het vliegtuig nog niet binnen en er een uur vertraging bij komt.


Op zich niet zo erg want we moeten overstappen in BA en dan wordt de wachttijd van 2 uur alleen maar korter. Maar.....................ook in BA hebben we een uur vertraging. We lopen buiten het vliegveld langs de zee en zien veel vissers. Een vliegdagje dus.

Om 20.00 uur landen we in Salta. Een hele grote stad, 400.000 inwoners, groter dan we dachten maar super gezellig. Met de taxi rijden we een half uur ( voor 5 euries) naar ons hotel El Lagar.



Het is super luxe en ligt in een leuke wijk vlakbij het station. Naast ons hotel ligt een straat met allemaal barretjes en restaurants. Om 22.00 uur zitten we heerlijk buiten te eten.


Om half 12 naar bed

Vrijdag 30 oktober 2009.

Er is geen bruin brood bij het ontbijt wel kaas. We mogen niet eens zelf onze koffie inschenken want dat wordt voor ons gedaan. Het is 30 graden. We lopen naar het centrum ongeveer 10 blokken verder op. Het is een gezellige wandeling langs een winkelstraat en bij het 1e plein is er een demonstratie. Het zijn allemaal schoolkinderen in witte doktersjassen.


We gaan naar Plaza 9 de Julio het hart van de stad. Hier staat de kathedraal en die gaan we bezichtigen. Er is een mis aan de gang. Kaarsjes kunnen we niet branden want er zijn geen kaarsjes om te branden. Dan gaan we verder naar de Iglesia de San Francisco. Deze kerk is veel kleiner maar ik vind hem mooier.


Ook geen kaarsjes om te branden. Na een lekkere cafe con leche lopen we verder naar de teleferico, de gondellift.

Deze brengt ons hoog boven de stad en we hebben een schitterend uitzicht boven op de berg van San Bernardo, 1400 m. We hebben een schitterend uitzicht over alle rode daken van de stad.

Op de berg kan je wandelen en we drinken wat. Eerst wilden we naar beneden lopen maar bij deze hitte en zonder beschutting zijn we toch maar met de gondellift naar beneden gegaan. Hier en daar een winkel in en uiteindelijk toch weer achter ons hotel bij Bonnie & Clyde een sandwich met bier en een verse fruit milkshake gedronken.
Om 16.00 uur liggen we bij het zwembad en luieren tot een uurtje of 6.

Daarna weer naar het centrum om een lichte maaltijd te nuttigen want morgen gaan we met de Tren a las Nubes, trein naar de wolken, over 4200 meter hoogte. We willen met een taxi naar het centrum maar het is 18.30 uur en alle taxi's zitten vol.

Toch lukt het uiteindelijk om een taxi aan te houden. Het is een leuke en aardige chauffeur en spreek een heeeeeel klein beetje Engels. Hij praat over voetbal. Voor 2.80 pesos zijn we in het centrum. Circa 50 eurocent. In het centrum nemen weer z'n heerlijke verse fruit milkshake. Jan maakt nog mooie foto's van de met licht beschenen kathedraal.Langzaam lopen we terug richting ons hotel en eten in dezelfde straat als gisterenavond; het is gezellig.
Overdag is hier niets te beleven maar avonds is het gezellig druk. We nemen een salade en een snack. Om 23.00 uur liggen we in bed. Om 5.45 uur loopt de wekker weer af.

Zaterdag 31 oktober 2009.

Vandaag moet één van de hoogte puntjes van de vakantie worden. We moeten er vroeg voor uit de veren. 5.45 uur worden we gebeld en de wekkers lopen af. Om deze onmogelijke tijd staat er een ontbijt voor ons klaar.
Dan gaan we op weg naar El tren a las Nubes. Ons hotel is 3 minuten lopen van het station dus dat begint goed.




Het is al erg druk en iedereen moet zich melden met paspoort bij het loket wat correspondeert met je voucher. Dit is gelijk de letter van de coupe. De trein zou om 7.05 uur vertrekken en vertrekt ook om 7.05 uur. We zitten tegenover een Duits echtpaar uit Rhatingen.


De trein stoelen zitten goed en dit moet ook van de treinreis duurt 15 a 16 uur. We gaan over bruggen, viaducten en door 21 tunnels, 2 grote cirkels en 2 zigzag om hoogte te winnen. Het hoogste punt ligt op 4220 meter hoogte. Totaal 434 km.
STOOMTREIN DE LAS NUBES
Het duurt een uur voordat we Salta uit zijn en rijden door de arme buitenwijken. Het ontbijt wordt vrijwel direct geserveerd, 3 mier zoete broodjes en een koffie. Veel spelende kinderen en honden paarden en ander klein vee loopt op straat. De trein rijdt gemiddeld 30 km per uur en langzaam verandert het landschap in grote vlakten en de bergen komen in zicht.

Onderweg zien we ezeltjes, koeien, lama's en een paar kleine dorpjes en bijna aan het eindpunt ligt de hoogste stad van Argentinië. Per coupe zijn er 2 gidsen aanwezig en er is een hele medisch crew aan boord met een treinstel vol bedden en zuurstof. We lunchen in de restauratiewagen maar het is vies, de spaghetti is veel te zout. Bij het eindpunt en het hoge La Polvorilla viaduct van 4220 meter mogen we uit de trein en is er een marktje van Indianen met zelfgemaakte truien, sokken en kettingen. Kinderen staan met lammetjes en een jonge lama.



Het uitzicht is werkelijk fantastisch. De kleuren in het landschap worden gekleurd door mineralen. Na al dit schitterends moeten we weer dezelfde weg terug. In de hoogste stad, San Antonio de los Cobres, van Argentinië mogen we er weer uit. 2x 20 minuten uit de trein op een rit van 15 uur.


Dat is een lange zit maar af en toe dommelen we weg. Ook in deze stad is er een marktje. Jan maakt mooie foto's ook van een vrouw en daarom kopen we een fluitje bij haar.

Je kan de mensen vrij fotograferen en zij zijn erg aardig.



Midden op de grote onbewoonbare vlakte staat een klein kerkhof met bloemen.voor de locals. Het is om 20.00 uur donker en we zijn nog lang niet terug in Salta.
Onze hostes gaat aan iedereen een certificaat uitdelen met veel geklap en gezoen. Erg overdreven.
Daarna krijgen we karaoke, een Argentijnse band, zang, gitaar en panfluit en nog een goochelaar. Veel te druk om lekker te kunnen slapen.
Om 23.00 uur zijn we weer in het station van Salta waar we in de gezellige straat tegenover het station nog bruchette en een fruitshake nemen.
Een lange maar mooie dag.

Zondag 1 november 2009.

We doen lekker rustig aan vandaag. Ontbijtje en met de taxi naar de autoverhuur. De auto is bij Sunnycars gehuurd en het adres staat op de voucher. Daar aangekomen bestaat het hele gebouw niet meer. Iets verder op de voucher staat dat de auto bij Alermo cars op een ander adres opgehaald moet worden. Het is ongeveer 10.00 uur en het is al warm. Het meisje bij Alermo Cars is speciaal voor ons om 8.00 uur naar kantoor gegaan omdat het kantoor eigenlijk dicht is op zondag en op de voucher stond 8.00 uur.

Gelukkig was ze er nog en ze was eg aardig. We krijgen een upgrade voor hetzelfde geld. We rijden nu in een Chevrolet. Onze rit gaat naar Cafayate.

Over de Route 68. De weg is goed en we komen door allerlei kleine dorpjes. In het 1e dorp stoppen we bij de supermarkt. De supermarkt heeft bijna geen artikelen maar we kopen 2 liter fanta en 2 liter water voor 1 euro. Bij Coronel Moldes rijden we een paar kilometer van de weg af om naar een meer te rijden. Het is het grootste kunstmatige meer van Argentinie, Cabra Corral.


Het is 115km2 groot en de weg voert naar een dam. Er staan tenten en wel 20 vaste BBQ's. Alles is in gebruik, echt een zondag voor de Argentijnen. Er rijden hier veel mensen op paarden. We vervolgen onze weg en na het meer blijft Rio Guachipas naast ons kronkelen en we gaan een kwartiertje pootjebaden in de stromende rivier.


Het is inmiddels ver boven de 40 (45o)graden. In Alemania, een klein gehuchtje staat een oud station, het lijkt wel een spookstad maar er wonen toch een paar mensen. Na Alemania lijkt het alsof je in een andere wereld komt. Je ziet vreemd gevormde canons met de meest uiteenlopende kleuren van grijsgroen tot oranjerood. Hier zijn geen dorpen. Halverwege, op ongeveer 80 km. stoppen we bij een restaurant welke gelijk geitenhouder is en het restaurant verkoopt alleen geitenkaas gerechten. Heerlijk. Het landschap wordt steeds ruiger.


Rode bergen en rotsen met af en toe een stopplaats met een diepe kloof ( de naam ben ik even kwijt), de duivelskloof (Garganta del Diablo), een monnik, een obilsk (El Obelisco) een grote rots is een pad, een kasteel (Los Castillos) en nog veel meer. Veel geiten lopen in de rivier voor koeling. Het is hier ook een wijngebied en Jan fotografeert druivenranken bij een wijnbodega maar er is niemand te zien. Na dit spektakel kom je in een vlak gedeelte met veel druivenplantages.




Om 17.00 uur zijn we in Cafayate met 10.000 inwoners en 184 km ten zuiden van Salta. Als eerste komen we het Nederlands stel tegen die we bij de walvissen en in de trein hebben ontmoet. Cafayate is een leuke kleine stad met veel leuke hotels. Wij kiezen Hotel Asturis en krijgen een luxe kamer voor een standaard prijs. Lekker koel met airco en een zwembad. Hier duiken we eerst maar even in. Later op de avond eten we empanades met bier en fruitshake. Veel later nog een fruitshake.


Bij het leuke restaurant waar we willen eten is geen plaats pas om 22.30 uur. Daar hebben we geen zin in. Puntje bij paaltje eten we helemaal niks meer.
Behalve weer bijna 1 liter bier.

Maandag 2 november 2009.

Toch pas om 10:00 vertrokken, ik vergeet mijn broek die op de lamp hing, nog wat drinken gehaald in de plaatselijke supermarkt.
Het ontbijt was redelijk een buffet met bruin brood.
We gaan via de route 68/40 naar Cachi. Veelal over gravelwegen. Het is ongeveer 35o dus iets minder warm dan gisteren.


Het is een afwisselend landschap met veel witte zand stenen bergen veel geslinger. Om 2 uur zijn we in Cachi een klein mooi vredig stadje met plein, kerk en mooie straatjes.Maar ook erg heet. We eten een lekker broodje en nemen een broodje en empanade mee voor onderweg, omdat we alweer snel vol zitten. (shake).



We gaan nu verder richting Salta. Gelukkig eerste stuk een asfalt weg daarna geweldig geslinger door de roodbruine bergen met groene dalen. Het landschap is moeilijk te omschrijven. We zien wel vee, koeien, paarden en veel geiten en ezels maar 2 lama's wel een zwarte papagaai. De weg viel mee het was toch veel asfalt en we komen om 17.00 uur aan in Cerrilles. 117 km voor Salta waar Wilma via internet een posada had uitgekozen. Onderweg en hier zien we eigenlijk erg weinig toeristische slaapplaatsen en restaurants.
Het laatste stuk hebben we ook nog een lifter meegenomen, met coca in zijn bolle wang en veel Spaans gebrabbel.

De Posada, Poncho Huasi, is gezellig geen airco wel zwembad dus eerst 1 1/2 uur lezen en zwemmen en 1 liter bier en rosé van het huis. De B&B wordt gerund door een echtpaar, zij is Argentijnse hij is Engels met hun zoontje Conlixto en hond. We krijgen het dagelijkse gezinsleven een beetje mee.




Gegeten in het dorps restaurant met alleen ons tweetjes erin; salade met weer 1 ltr bier.
We lopen 6 blokken terug naar de B&B.

Dinsdag 3 november 2009.

Lekker lui gedaan. De tuin van de B&B is heerlijk toeven en daar krijgen we ons ontbijt geserveerd. Verse jus en bruin brood.

De hond houdt ons gezelschap. Er staan veel bloemen in de tuin en er wordt volop water gegeven. Het is droog en heet voor de tijd van het jaar en ze wachten met smart op een flinke regenbui. Het zoontje wordt naar school gebracht in een mooi uniform en wij pakken langzaam onze spullen en nemen afscheid van Alicia en Nick.
De resterende tijd brengen we door in een heeeeel groot winkelcentrum. Jan koopt een broek en een paar DVD's. Ik koop een Argentijns halster voor Marieke.
Om 12.00 uur zijn we bij het vliegveld want om 13.05 uur vliegen nar BA. Dachten we. Ook deze vlucht is gewijzigd en we vliegen pas om 14.20 uur. Stom, want deze wijziging wisten we maar ik heb op het oude schema gekeken. Het is niet de moeite om weer in de auto te stappen en ergens heen te rijden. We leveren de auto in bij dezelfde leuke dame als waar we de auto opgehaald hebben en gaan in het restaurant lunchen en lezen.


We nemen afscheid van Noord Argentinië.
Na een tussen landing in Yujuy zijn we om 17.30 uur weer in BA. Met de taxi naar ons B&B in Palermo. Mansilla is een groot en statig pand en onze kamer is hoog en lekker ruim. We wonen nu tijdelijk naast een vriendin van Maxima is ons verteld.


Het is tijd om een hapje te gaan eten en op de kaart wordt ons uitgelegd waar de place to be is in Palermo. We lopen er heen en komen al door gezellige straten met veel restaurants en veel dure winkels. Palermo is echt een gezellige "kak" wijk. Bij de place to be komen we er achter dat we hier al geweest zijn op de fiets. Het is wel leuk maar wij kiezen om in de straten te eten. Een leuke en lekkere tent vinden we op de hoek van Armenië en Costa Rica. Hier hebben we heerlijk gegeten. Jan een geweldige kipsalade en ik een gegrilde zalmmoot met sla en stukje gebakken aardappel. Daarnaast hadden we nog een pizza. Veel te veel dus. We slenteren terug en nemen nog een kop koffie bij ons op de hoek met een cheesecake. Naast de cheesecake kregen we van het huis 4 stukken cake/taart erbij. Weer veel te veel dus. Maar wel lekker.
Het is 22.00 uur en we lopen nog zonder jas buiten.

Woensdag 4 november 2009.

Het is gelukkig niet meer zo ontzettend heet maar wel lekker warm. Na een redelijk ontbijt gaan we de bustickets regelen naar SanAntonio de Areco, de Gauchostad, voor vrijdag. We gaan hier met een taxi nar toe.In de vele parken die BA rijk is lopen, ik noem het maar, honden oppassers met per persoon wel 8 tot 12 honden. Onderweg komen we wel een stuk of 8 honden oppassers tegen.
Het is een koddig gezicht. De honden lopen rustig aan de lijn of lopen los in het park of staan op een kluitje aan een boom vastgebonden. Het is erg druk op de weg en de taxirit duurt lang.
We krijgen kaartjes voor 27 pesos voor vrijdag 17:05.


We nemen een taxi en laten ons afzetten bij Tren de la Costa en deze trein brengt ons naar El Tigre. De duurste taxirit van bijna 40 pesos; het is ook een lange rit, BA is eigenlijk heel erg groot. We rijden langs veel tennis- voetbal- en rugbyvelden.
Dit deel staat niet op de meeste kaarten.
De trein loopt langs mooie kuststationnetjes. We zien prachtige huizen.
El Tigre is een gezellig stadje aan de monding van de Rio de la Plata en zijn delta. We gaan met een kaart van de info langs de boulevard naar het einde lopen langs mooie musea en huizen. Hier zijn ook veel roeiverenigingen en clubhuizen van oude olympische spelen .



Op het water zien we plezierboten en af en toe een busboot.
Het is niet erg druk. We willen aan het eind terug met een taxiboot maar dat volgens het boek goed moet lukken lukt ons niet er komt geen boot ons oppikken dus we lopen weer terug.


We eten in een plaatselijk tentje een zeer lekkere ravioli met 1/2 bier en kopen worstjes voor de honden maar die lusten het niet !! Er staan hondenbrokken en water in een hoek.
Hierna naar de fruitmarkt, maar dit valt tegen veel is leeg geen fruit te zien wel veel handcraft.



Hierna met de trein terug en stappen we halverwege uit bij een stadje, San Isidro met een groot shoppingcentrum, maar dat viel tegen. Hierna weer verder naar het voorlaatste stationnetje. Hier noteren we de makelaar van mooi te koop staande huizen en drinken een shake op het stationnetje.
Hierna terug naar Maipu het beginstation. We zien bus 152, en rennen er naar toe. Helaas gaan we de verkeerde kant op en op het eindstation moeten we weer met net genoeg klein geld terug met de bus.

De busreis duurde ook lang en we stappen om half 7 uit op Plaza Italia hierna met de taxi naar Cordoba waar Wilma de outletwinkels in wil.

Dit valt ook tegen wel veel winkels maar duur en niet veel outlet. Ze koopt wel een mooie rode handtas.
Hierna op zoek naar een tentje voor een drankje. Het wordt weer met cheescake en daarna weer eten in Palermo Viejo een sandwich met 3 grote stukken kip. Wilma heeft wat last van haar hoofd en we gaan naar het hotel. Ik mail San Antonio de Areco nog hoe laat we aankomen vrijdag en gaan slapen.

Morgen naar Uruguay.

Donderdag 5 november

Met de metro gaan we naar de boot toe om kaartjes te kopen voor de catamaran naar Uruguay.


We kunnen pas om 12.00 uur mee en Jan springt in een taxi om naar La Boca te rijden omdat de voetbalshirts van Argentinië daar goedkoper zijn. De rit duurt lang en bij de shirtjes opgeteld zijn ze net zo duur als in de stad. Het is druk want er is en staking bij de Metro. Wij hadden nog net geluk toen we de metro namen maar nu gaat iedereen met de auto of de taxi.


Net op tijd zijn we terug om op de boot te gaan. De overtocht duurt een uur en er is een tenniswedstrijd op de tv dus dat is zo gepiept. Op de ticket staat een tijd vermeldt voor de boot terug. Argentinië tijd is ons gezegd. In U is het namelijk 1 uur later. We lopen door het prachtige historische plaatsje Colonia de Sacramento.


We klimmen een vuurtoren zien wat mooie huisjes van kunstenaars, branden eindelijk 4 kaarsjes in de oude kerk; Nergens in Argentinië konden we kaarsen branden in de kerken.



Om 18.00 uur gaat de boot terug maar............door het uur verschil is de boot al weg.

De informatie die we op de boot kregen klopte niet. Waarschijnlijk door ingang van de wintertijd zijn we een uur kwijt. Gelukkig kunnen we met de boot van 21.30 uur mee en gelukkig zijn we niet de enige die de boot hebben gemist. Om 20.00 uur moeten we inchecken om zeker van een plaatsje te zijn.


De tijd brengen we door met winkelen en eten. Ik denk dat we boot gemist hebben omdat Jan nog snel een petje wilde kopen. In BA met taxi terug eten we een pizza om 23.00 uur het terras zit nog vol.

Vrijdag 6 november 2009.

Dit worden onze laatste paar uur in BA. Het is bewolkt en we gaan fietsen huren. 10 minuten lopen en oeps, de fietsverhuur dicht. Aan de overkant van de straat is een leuke koffietent en daar wachten we. Om 11.15 uur komt er een dame en de winkel is open. We stappen op en rijden een flink stuk door het drukke verkeer naar Avenue. Cordoba. Daar had ik vanuit de bus shirtjes zien hangen.


Onderweg begint het te regenen en we worden aardig nat maar het zijn buien en het is nog steeds warm dus we drogen ook weer snel op. Ook deze winkel is dicht en gaat pas om 13.00 uur open. Het is 10 voor 1 en aan de overkant van de straat doen we een ontdekking er zit een Starbuck. Heerlijk en normale prijzen. Naast de Starbuck zit een luxe winkelcentrum, Jan koopt daar een t-shirt. De dame van de sportwinkel is op tijd en Jan koopt 2 voetbalshirts. We springen weer op de fiets en via Recoleto, wat een sfeervolle wijk blijft en langs het kerkhof van Eva Peron fietsen we naar 9 julio.


De breedste straat van de wereld. BA is een heerlijke stad. De tijd schiet op en we moeten de fietsen terugbrengen in de wijk Palermo. Bij de leuke koffietent aan de overkant eten we een heerlijke sandwich. Bruinbrood met gegrilde groenten, pompoen, aubergine, champignons en veel meer met gebakken aardappeltjes.


Tijd om de koffers op te halen en met de taxi naar het busstation te gaan. Onze bus vertrekt om 17.18 uur naar San Antonio de Areco. Het ligt 113 km ten westen van Buenos Aires en telt 20.000 inwoners. Het is een gekkenhuis op het busstation. De rit duurt ongeveer anderhalf uur en kost 27 pesos p.p. = nog geen 5 euro pp.


Het landschap is groen en vlak en er liggen ook hier veel plassen en onderweg krijgen we ook nog een flinke bui. In SA aangekomen worden we bij het busstation afgezet en we bellen naar ons hotel. We worden opgehaald door een vrolijke dame. Het dorp ziet er leuk uit en ons hotel is perfect.


Precies de sfeer wat je verwacht in een Zuid Amerikaans land. Leuke kleuren gezellige kamers. Ook hier zijn de mensen weer erg vriendelijk. We lopen een rondje plein en gaan in een leuk restaurant eten. Er is life muziek en er wordt gedanst. Hier in het restaurant zitten ook de gaucho's.

Hoed, sjaaltje en laarzen met pofbroek.



Bij ons hotel is ook een zilvermuseum en een workshop. Het is een familie bedrijf hier. Zussen, moeders, mannen en kinderen hebben we ontmoet.
De kans bestaat dat als het morgen ook regent het feest wordt verschoven naar 14 november. Duimen dat het morgen droog is.

Zaterdag 7 november 2009.

Vandaag gaan we naar Parque Criollo in SA waar het feest is van de 70ste traditie. Een Gauchofeest.



Duizenden gaucho's uit heel het land komen in de mooiste klederdracht naar San Antonio de Areco. Elke provincie heeft haar eigen symbolen. Allen te paard, zowel man als vrouwen, in vol ornaat en ook de paarden paraderen ze vol trots langs het duizendkoppig publiek met een warm applaus.

Er zijn vooral asado's ( de Argentijnse BBQ's maar dan groter) Bij de informatie krijgen we een plattegrond en een krant over het feest en programma. Ik ben erg blij dat het doorgaat vandaag want voorgaande dagen regende het erg. Nu is het bewolkt maar droog.Het feest duurt 2 weken en dit is het laatste weekend.
We lopen naar het park en worden ingehaald door gaucho's op paarden , door los lopende paarden met 1 gaucho en overal waar je kijkt zie je paarden. We bezoeken het museum.


De staart is bij ieder paard afgeknipt. Het terrein is erg drassig tot nat dus het hele programma wordt niet uitgevoerd maar het is een prachtig gezicht al die mensen en paarden.


De gaucho's kamperen met tenten gewoon tussen de paarden en de vuren zijn al aangestoken om het vlees te grillen. Ik kan hier ook niets zonder vlees krijgen. Zelfs geen empanada zonder vlees.






Tegen de middag gaan we fietsen.


Het hotel heeft een paar te kleine fietsen voor onze lengte maar we doen het ermee. Jan wil een boord langs de weg fotograferen maar we kunnen het niet vinden. We fietsen zeker 3 km het dorp uit. Jammer dan! De lunch gaat niet helemaal goed. Zelfs in een restaurant krijg ik ham in mijn empanada. We fietsen weer naar het feestterrein en blijven een paar uurtjes hangen en lopen. Om een uurtje of 16.30 uur gaan we bij het zwembad liggen. Ook lekker. De zon is erdoor gekomen en dit is de 1e keer dat ik verbrand ben.
Tegen half zeven lopen we het dorp in en ik krijg een hele mooie ketting, armband en oorbellen van Jan. Geknoopt met
Topaas. De oorbellen moeten we morgen ophalen want die worden nog gemaakt. Daarna heerlijke koffie met nog lekkerdere cheesecake. Na het eten gaan we weer naar het park. Daar is het grote feest. Na betaling van 10 pesos mag je een terrein op waar veeeeeel vlees en worst ligt en liters bier. Maar het is leuk om naar de mensen te kijken.

Het is echt voor de bevolking want er zijn niet veel toeristen. Als de band gaat spelen gaat iedereen het grasveld op om te dansen. Heel anders dan bij ons. Het is traag en uitdagend. Om 22.30 uur slenteren we terug naar ons hotel.

Zondag 8 november 2009.

De dag van de parade.

De parade is op het plein voor ons hotel. We staan ver van te voren paraat. Eerst komt de drumband en wordt het volkslied gespeeld en door de Argentijnen uit volle borst

meegezongen. Dan volgt een dansclub en dan..........komen de paarden. Bijna 3 uur achter elkaar komen er paarden langs. Mannen in mooie kostuums met zilveren hoofdstellen en grote sporen. Dan weer kleine kinderen en gaucho's zoals ze nu zijn. Er
zitten er ook veel 2 op 1 paard. De meisjes met lange jurken rijden in dameszit. Het




mooiste vind ik de gaucho die een stuk of 10 los lopende paarden mee laat lopen. 1 merrie is de leider en heeft een grote bel om haar nek en alle ruinen volgen.




Soms komen ze galopperend langs. Om een uurtje of 14.00 uur gaan we weer naar het park toe. Eerst proberen we nog een koffie en cheesecake te bemachtigen in het lekker koffietentje waar we zaterdag ook waren, echter die verkocht alleen buiten broodjes en bier.
In een ander tentje aan het park Grolla hebben we een fruitshake genomen. De show is spectaculair.

Weer alle gaucho's met de loslopende paarden verzamelen zich op een groot veld. Als alle paarden binnen zijn, ik denk wel 1000 paarden, gaan ze als een gek door elkaar galopperen. Er zijn er een stuk of 4 die de groep kwijtraken en als de paarden weer rustig bij hun gaucho staan gaan die 4 op zoek naar hun kudde. Van links naar rechts en hinnikend tot dat ze de kudde hebben gevonden.

Nog een lekker biertje en gaan nog eten in het dorp op het plein
Helaas komt aan al het moois een einde. Om 18.30 uur worden we opgehaald om naar het vliegveld in BA te gaan. 113 km en we plannen 2 uur om er heen te rijden. Het is ontzettend druk en uiteindelijk zijn we pas om 21.00 uur op de luchthaven.

We maken ons laatste geld op en komen wat souvenirs voor de zussen. Een zoete caramelpasta in een leuke verpakking met Argentinië op de doos. We vertrekken op tijd en na 12 uur vliegen landen we in Madrid. Bij de douanecontrole mag de caramel ineens niet meer mee het vliegtuig in en wordt alles weggegooid. Helaas geen souvenirs. Jan zegt nog stupid rules maar die kerel achter de douane dacht dat Jan stom tegen hem zei en hij haalde er gelijk een agent bij. We sussen de boel en gaan het vliegtuig halen. Door het uur tijdsverschil in Europa moeten we flink doorlopen om ons vliegtuig naar Brussel te halen maar alles gaat goed. Nog een uurtje of 2 vliegen en dan zijn we in Brussel.

Een prachtige reis en een mooi land blijft ons bij.

Friday, October 16, 2009.

Today we wake up early today. For three hours the alarm goes off at 3.45 am we leave and to Brussels Airport for our adventure in Argentina. Argentina is 67 times larger than the Netherlands in Argentina so we need a few more times to fly.
At 6.55 hours we fly through the air in Madrid at 21:30, Dutch time in Buenos Aires with 12 million people, to land. By taxi to our hotel, we Babylon in the oldest quarter of BA, San Telmo with tangobars.e restaurants. We are warmly received and our first experience in Argentina has been very positive. A nice and clean hotel with nice people. We're going to have a drink and eat at 3 hours, Dutch time, we go to bed. All in all we had back in 24 hours to get to BA. Here it is 23:00 and we go into our basket.



Saturday, October 17, 2009.

After a delicious breakfast, though the coffee tasted strange, we'll explore by bike BA.
The bike is a street away and the bikes are excellent. Bright orange.
The weather is nice, fresh little breeze but the wind soon becomes warm.
First we go to the huge stadium CABJ. Club Atletico Boca Juniors (60,000 spectators). In the district of La Boca. They play in the highest class of BA. We can not at the stadium because there is a concert which the stadium is rebuilt. Too bad. We cycle through the neighborhood and arrive at the famous area of ​​La Boca. 'Italian' port district and the famous street "Caminito" with its colorful houses.

Corrugated iron houses all but the most vivid and intense colors painted. What constitutes a cozy atmosphere. We go on a lovely terrace. There is market and our first dance tango dancing we see on the street. The woman and man to ask people to take their photo taken in a sexy pose. A look-a-like of Maradona wants everyone in the picture, for money of course. Diego Maradona himself in 1981 and 1995 CABJ played. It is a real people's club. Maradona got himself out of the slums.


We get back on the bike and ride along several highlights, the Puerto Madero, a new modern area around a port. Where a sunken ship lies with sunbathing turtles, then to the famous square in the city,
Plaza de Mayo.
Since Eva Peron is the square of the popular resistance. For over 25 years coming here every Thursday afternoon the 'Mothers of Plaza de Mayo "together with white headscarves and pictures of missing persons also called the silly mothers. It's a nice big square with palm trees, lawns and splendid gilded lanterns. The most famous and most striking building is the Casa Rosada presidential palace. The building is an exhibition about Peron what we see and get a tour from the balconies Juan and Eva Peron addressed the people.

Republic Plaza along the transmission to the widest street with 12 lanes and 140 meters wide, Avenida 9 de Julio, the world is to Recoleto where Maxima was raised. This is a known and nice neighborhood but is spread.
Most streets have large trees and it's all a bit less hectic. This neighborhood is the beautiful cemetery Cementerio de la Recoleto where Eva Peron in the simple family tomb of the Duarte family is put. Here are the tombs and chapels sometimes the size of a woonkamer.Veel splendor and the most famous statesmen are buried here. Past the house of the father and mother Maxima we ride to Palermo. Palermo, the "green" neighborhood where the wealthy live and Palermo Viejo, the entertainment district of Buenos Aires hip and modern.





Throughout the town markets and we are risking their life cycle. We look at the train station, Retiro and cycling through the many parks that BA has.
Tired but satisfied we will cycle back home. Later we take a taxi to La Boca, but this is disappointing because there are many restaurants close.

Sunday, October 18, 2009.

Again we take the bike after a delicious breakfast. Near our hotel there is a few kilometers market. Very nice and all are enjoying a nice lazy over. We ride a different direction from yesterday and come in a nature reserve, Reserva Ecologica Costanera Sur y, a great gathering and breeding ground for birds, out. Beautiful ride through the park. Along the water to La Boca cycled.



........ Then back to the hotel at 14.30 hours because we are picked up to a match of CABJ to go. We say goodbye to the smooth reception of the girl who gave us many great tips. We are one hour late but still picked up on time at the game. The choking of a police and ME. Admission is very strict. You must be in a neat row by armed police walking. Well keep up your ticket.

One of our group was picked from among, not too friendly but it turned out that he accidentally metro ticket instead of holding up his ticket. We find a spot but the whole stadium is a madhouse. Noise, singing, sales of Coke, you can only buy Coke or ice, drown out everything.



Flags, hats and singing with jumping, sometimes I think we stand by the bags. The gallery is getting fuller. We can no longer sit because everyone in your stand. If we, La Boca, are allowed within the party inside. The referees with guards escorted to the center spot. In the end wins La Boca. Much cheering and hugging and kissing. All men are at each other around the neck. Then look which is not bad. Now the party must first leave the stadium and we must wait for a line of policemen with guns and batons. Very intimidating.
At 22.00 hours we are dropped back at our hotel. I'm glad we do not own way to the football but have gone with a tour. We're going to get a nightcap at "our" square, Plaza Derrego and that we are surprised by many dancers. It is fun to watch. Ladies high heeled ladies but also with bulky shoes. They dance all the same but it looks different. It looks like line dancing but the tango and other dances. During the dance they do not get to it's more flirting. And another nice day is ending.

Monday, October 19, 2009.



Weather ridiculously early in the flight of 6.25 hours to get to Trelew. One advantage is that you are early. We rent a car what the car should not have called it a rickety old wave. We decide to jump to Punta Tombo where after Antarctica's largest penguin colony on the mainland living.






There are thousands pinkies. And a couple of alpacas. Most have been eggs and a very large area they sit in pits and caves to breed. You can touch but can not. The road back was long and straight, but very rewarding. Via Puerto Madryn, 50.00 residents, we drive to Pyramids. A hamlet of 300 inhabitants. We are in Patagonia. We can not find sleeping place and eventually we drive towards an unsightly corrugated iron house. But inside it's very surprising. The friendly owner gives us tips and we're like 6 km away to the sunset and hope for whales in the bay.

We get a wonderful spectacle and see many whales playing off and spray. We end this amazing day with a pizza.

Tuesday, October 20, 2009.

I make them breakfast in our house. The fridge is full of delicious things. Homemade bread and cheesecake. A strange breakfast but it is no different. The cake we take them for lunch. Our host discusses the walewatching at 18.00 am until sunset. The weather is beautiful blue skies alone.


Now we go to Punta Delgada, Peninsula Valdes Protegida Natural Area in addition to elephants, seals, other animals. There is hardly anyone lives here. It is 78 km in itself is not much but it is a sandy road. When we first wanted to horses. Raptors, alpaca, rabbits and hares, and much bigger sheep, ostriches, guinea fowl, we move on.


The road is long and straight. At Punta Delgada, we find the elephants with their trunk weird. We are perched on rocks, but can not go to the beach. Again they all boy. Lunch we also record Punta Delgado. Upon entering animals hanging on a big BBQ. We take a cheese platter. The landscape is mainly low expansive afforestation. When we drive we walk near the coast to the cliffs and look at the depth where the elephant seals are kilometers long in the sun. Great. In another viewpoint of the penguins breed. At La Elvira, we almost reached the realization that we can close the elephant seals. There are not many but it is wonderful. We do not run the whole round on the peninsula because we need in time for the whales. A long dusty road back to Puerto Piramide.


PP just before we take the exit for Punta Lobelio the Pyramids. There is a naturally formed balcony with stunning views over the bay below and watch the sea lions. We go out there and the roads by the police blew the whistle, but we were already finished with the photos. All this can be seen in the bay, Golfo Nuevo.
There is still time for a cup of cappuccino before we succeed in getting on a life jacket and walk to the beach. The boat is on the beach in a sort of iron construction. With a tractor drove the boat into the water. If it is deep enough, the boat afloat. Many Dutch people on board and we get talking with a couple. They take the same train in Salta and go home they're in the same plane.
To top the heat levels we have much luck with the whales. They were so close that you could pet them. A half hours we keep looking. The whales are young and sometimes we see them drinking milk from mother. Beautiful. The rubber Zodiac we go to the whales. They are very large. Sometimes they swim under the boat. They can not come closer. If he gets up under the boat we are all in the water but it goes well.

The excursion boats attached to strict, so they should within a street of 100 meters, where whales are, no engine, and not between mother and young fern. The whales we see are called Ballena franca. In the southern half life is about more than a few thousand, for they are the slowest and there was much hunted. For centuries, these whales here stroll, couples and throwing. Then they leave, but their routes are not known. Actually they are very ugly because they have an oval head, around the jaw and snout are many parasites. A bird colony is on the rocks. Despite being on the water, wind and cold weather all day was fantastic. It's a perfect day.

Wednesday, October 21, 2009.

Weather cake and all sorts of sweet things for breakfast. 4 cupcakes for the road we take. Jorge, the owner of Herrera suites we said goodbye. It's another beautiful day, but it is windy. Sandra, Southern Spirit, has given us the wale watch from 10.00 put. Super for the canal was full. The boat was crowded but we know the best place to pick up. The waves are high and we are soon to mother and baby whale. Many feel they do not have to jump. But it remains a magnificent spectacle. Mother was still two times with the tail from the water so the coveted picture was taken.


Back in the village, we wonder whether we took the boat from 14.00 hours to go again but it's harder and harder so we blow them off. Jan has another companion, a golden retriever.
After a delicious sandwich, beer, (nearly one liter), and coffee, we take a walk on the beach with the dog. He is happy with us and always wants to be petted. All this dalliance is blowing away John's cap down the cliff. Day cap. Once more we drive to the lookout and see more whales. Then it's time to say goodbye and move to Puerto Madryn, about an hour away. PM is a fairly large city and our hotel, Posada Madryn is located on the outskirts of town. On the outside it looks new but in many old details.

The garden is large. We go for a drive and explore PM. The wind blows here and dusty through the city.

We pass el Ecocentro and go inside. Get a very good overview of the wildlife that lives around Peninsula Valdes. It's a beautiful museum that is still being investigated. The view up the tower is beautiful on the bay and the wind lashes the tower to go along.

Then we go back to the center and had dinner at Mr.. Brad, Mexican restaurant, fajitas and wraps, salads and nachos. Another short walk through the mall and we take a coffee with chocolate in Havana. Time for bed.

Thursday, October 22, 2009.

After a breakfast with homemade brown bread bought a drive to the Punta Loma Reserve Faunistica that lies 17 km from PM. It is a very small park but with wonderful views over the bay of blue water and sea lions play. The male lion with its beautiful collar is a rock with his entire harem and all boy.


On the cliff above them are koppies Cormoran Rookery's brooding. A beautiful bird with webbed feet.
Then we drive on the gravel road back to PM and of course drinking a cup of coffee. Then it's time to go through Gaiman Trelew direction, a nice and clean Welssstadje. Much history to see.

The weather is beautiful about 25 degrees. Then we drive to Rawson, but this town is a disappointment. The beach is green because it is low tide. There's not much to do. Trelew, we filled the time with tanks and a city tour.
The terrible wind and the streets of the gray matter. It is everywhere and in between. Not really nice.

Half an hour later than planned, and we take off to Usuaia after 2 hour flight, and 1700 km away, with many countries we turbulence. Although it is dark stabbing the snow-capped peaks against the darkness. Ushuaia is the capital of Tierra del Fuego and the southernmost city in the world with a cozy village atmosphere of 60.00 inhabitants. Ushuaia is much bigger than we thought as aerial lights were much to see. Our hotel is pleasant and cozy.

We book an excursion to the Beagle Channel for 9.00 am tomorrow morning.
We walk around hotel to a breath of fresh air. We see many old wooden houses with small lots of old stuff around the house. Time for a nice sleep.

Friday, October 23, 2009.

Last night it rained pretty and for an hour or 6 fire alarm went off. The entire hotel was decorated in the lobby but it was a false alarm.
After a breakfast of yogurt and brown bread with cheese, we take a taxi to the harbor for a boat trip on the Beagle Channel. On one side of the Beagle Channel, Argentina, Chile, on the other. In Ushuaia, the channel 12 km wide at its narrowest point 1 km. At 9:30 we sail Elisabetta, a large catamaran, with a man 60 or the harbor. The weather was cloudy and drizzling. It's too wet outside to stand on board. First we come to a bird island, Shag Rock's live here. Then we come to a sea lion island and a lighthouse. In the end we see penguins. Unfortunately, one of them eaten by large birds while still alive. Not a pretty sight but it's wildlife.

We pass a naval base, Port Williams on the Chilean side of the Beagle Channel and lakes in Harberton Estancia later that most people embark on a bus back to the port to go. We are going with 5 other people back on the boat. The boatman let us drink extent, a kind of tea and a different way. It tastes not dirty but I am not really good. The harbor is a Russian icebreaker and at 14.15 we are back on shore. At the tourist office we get stamps in our passports and we ask for information tomorrow in the National Park Tierra del Fuego to walk.
We remain in the center and run the San Martin, the main street, off. Eating a sandwich with Aunt Sarah. (Wilma had Googled)

Previously, the worst prisoners are sent to prison to prison so we have to see.


While a decent mood, but after some spells, we visit the museum Fin del Mundo, where the history being imaged. A little further we visit a museum Govener House. It is quite late and found a great tent-cum-museum, where we drink.


Between various attributes are old tables and you know where to look. Pasta we eat during a football match in an Irish pub and then a taxi home. It's a nice, something wet, day.

Saturday, October 24, 2009.

Today we walk in Parque National Tierra del Fuego, 25 km west of Ushuaia.

By taxi we go to the bus station (taxi costs 1.75 euros) and we find a minibus to the park where we can. After a stop for the park to pay and of course the steam train (little) we arrive where it begins to snow, dry little snowflakes flutter down. It is fresh and tasty we walk by. Within five minutes we see rabbits, the goose of the famous whiskey

and a fox. Great. We walk all alone because the rest of our van was driven further and begin their walk somewhere else. The ground is wet and marshy, and we look muddy out in no time. We walk across open patches of dead trees along water and lakes and forests. In one of the dead trees, woodpeckers are tapping. The woodpeckers are black with a red crest and a few white feathers on the back. Roco said.

The birds and other animals, except the fox, are pretty close to approach. The beaver dam is skillfully made but we do not see any beavers. After an hour or three at the tea house, we drink some warm and some food. The fireplace burns great. When we get hot we go along Lake Roca to the border of Chile. It is 8 km but it is muddy and we have to climb and clamber. But very worthwhile. We get the boundary where only one sign says, and so you can continue. Though on the board that it is not allowed. NO PASAR.

The sun breaks through and it gets even warm. The plan was to take the bus from 15.00 to go back to Ushuaia, but the trip to Chile took longer so we have taken the bus from 17.00. We see a beautiful young condor on rabbits and many other birds of prey that lurk around the restaurant hangen.We feel good that we have walked the whole day. Not only was it a varied landscape of unspoiled mountain ranges, glaciers, lakes and forests we have seen too many animals.

In our favorite café with all that junk (Ramon Generalis) we drink coffee with a Tompoes. Walking to the supermarket for cheese for breakfast and to get some sausages for the dog (s) walk outside and then go to our favorite sandwiches tent, Aunt Sara San Martin. At 21.00 hours we take a taxi back to our hotel.
Tomorrow morning we look at the weather, rather we go back to the Glacier Martinal.

Sunday, October 25, 2009.

It's fine weather and we go by taxi, 7 km north of Ushuaia, the Martial Glacier but first coffee at Casa de Te, on the edge of the ski to the chairlift. The ski season is over and the elevator starts November 1.


Bad luck for us because now we have to walk to the lift what we otherwise would have done. First but a good cup of coffee at Casa de Te and then it will run. There is plenty of snow and a few dedicated skiers walking with skis on their backs as we go up. The view is beautiful and the sun is really down. A winter feeling. We walk and walk, but the glacier is too far away so we can not really come in but the trip was fantastic. The view of the Beagle Channel, Ushuaia is beautiful.

We have some time and we decide to walk down.

Sooner said than done. At 14.00 hours we are back in our hotel Via Rondine, the last bit anyway arrested a taxi, and again at half past two in the taxi to the airport. The taxi rides cost an average of 2 euros. The plane to El Calafate rises at 15.45 and within 1 1 / 2 hours we arrived. El Calafate has 8,000 inhabitants on the edge of the Andes and Chile. A cozy village.
Our Hosteria Shilling is a cozy hotel.

Contribute to future books we like the Excursion to Perito Moreno for 80 pesos includes pickup at our hotel.Verder walked through the center which is very nice. Many charming shops and restaurants. Pizza and salad served with 10% discount and then in another tent cozy coffee at 9:30 we're back to Schilling.
Another nice day.

Monday, October 26, 2009.

Nice sly (not Wilma) and an excursion to Perito Moreno Glacier. A ride of 70 km through an open plain with straight roads just the last piece was about a reasonable winding through the woods up. The weather does not cooperate. Along the way we get rain and go away snow. Glacier in the distance can be seen, but everything is closed. John has his sneakers instead of his boots so they have good wet and cold feet. Through shelves and grilles can be close to the glaciers and Jan makes beautiful pictures.

Occasionally you hear a lot of crackling and break a piece off. Followed almost a tsunami, the waves were so high after the falling of the ice. Luckily it clears up and at some point we enjoy in the sun.

We also have a one hour boat trip and sail to the other side of the glacier. Beautiful blue and tad high. Very impressive. At 17.30 hours we are back in El Calafate to do some shopping tomorrow to take the next trip and we will try to
t-shirt hunting but we were unsuccessful. With a beer and coffee, we look at all the pictures on the PC.

We are good at the bar of a restaurant. Later a small bite to eat and go to bed. The alarm goes at 5:00 am, yes you read it right, at 5.00 hours. Here, too many friends back in January, the dogs do not look bad, but missing, we think, a pat on their heads. January shares this fond caress out.

Tuesday, October 27, 2009.

At 5 am, from 5:30 to pick us up to National Park Torres del Paine to go.
The bus is more than a half hour late, and one we still have to pick verslapen.Het had a luxury bus with sleep.
We see flamingos in the lake near El Calafate.
After 1 1 / 2:01 little stop for coffee and after about 3 hours (9:30) we arrive at the border. Paper form and on to the Chilean customs again and fill out a paper check that you do not bring fresh fruit.


The weather is great very windy. We are moving on a Chilean bus tours, a sort of Indian-sik-like character that does little English and Dutch. We drive to several lakes of different colors (green and blue) by the minerals in it anymore.


Together we make two hikes of about 2 hours. Back to a lake and a beautiful waterfall. The landscape is open with low bushes where we see rabbits and guanacos. Condors flying around there. The pride of the park are the mountains, like towers (Torres del Paine) that reach up. All in all a beautiful park with many lakes.

The way back is exactly the same paper at the border as sister paper with stamps and bus exchange.


At 22.00 hours we are back in El Calafate and we will have a large cheese board with a beer and fresh juice.

Wednesday, October 28, 2009.

A little later stood. 6.45 hours for the next trip. We get breakfast at 7:00 am. We are picked up at our hotel and after an hour's drive action with a lot of people on a catamaran. With so many people at once on a field trip, we are not accustomed. So far the tour very quiet with few people.


We sail for an hour or nine in the Upsala Channel to encounter much ice, so we see the Upsala not! We sail and we are close to the Glaciar Spegazzinni, the highest glaciers in the Park Los Glaciares. Of the Upsala Glacier, the largest in South America 595 km2! itself is too much broken ice, so we can not go. Too bad. Because this seems to be the most spectacular glacier. We sail past green hills and mountains with snow on the peaks. It blows hard, but it is during the day became sunny.



As a consolation for missing Upsula we sail to the Perito Moreno. Nice but we have already seen 2 days ago.
At 16.00 we get the boat into the bus and at 17.00 we get off the bus at our hotel.
The rest of the evening we bring in through the center, we finally buy a t-shirt for January and delicious food for us in a "luxury" restaurant. For the drinks we get delicious sandwiches, we have a starter and main course and two beers and fine wine .......... 133 pesos which is 23 euros and 26 cents.


After a nightcap in a bar. On the way to the hotel to see two dogs in a garbage can stroll near a supermarket. January buys sausages for them and they are going to sit neatly on the sausages waiting. Near our hotel there is another dog with us.


We take him to our hotel to give this cookie is not pleasure, sir. All in all the dogs do not thin out, but enjoy it when you give a pat on their heads.
Tomorrow we fly to Salta.

Thursday, October 29, 2009.

We stand for 8 hours at breakfast again with white bread and a walking tour El Calafate. We buy 2 more bags of sausages for the dogs and three dogs behind us, we wait for the bus to the airport.

At 9.30 we are picked up to go to the airport. That's pretty early because we only fly at 11.30. Arrived at the airport told us that the aircraft is not within one hour delay and will be added.


That's not so bad because we have to change at BA and then the waiting time of 2 hours only shorter. ..................... But also in BA, we have one hour delay. We walk outside the airport along the sea and see many fishermen. So one day fly.

At 20.00 hours we land in Salta. A very large city, 400,000 inhabitants, more than we thought but super nice. By taxi drive half hours (for 5 euries) to our hotel El Lagar.



It is super luxurious and located in a nice neighborhood near the station. Next to our hotel is a street with lots of bars and restaurants. At 22.00 o'clock we go out to eat.


To bed at 11:30

Friday, October 30, 2009.

There is no brown bread or cheese at breakfast. We can not even pour our own coffee because it is for us. It's 30 degrees. We walk to the center about 10 blocks further. It is a pleasant stroll along a shopping street and the first square is a demonstration. They are all school children in white medical coats.


We go to Plaza 9 de Julio to the heart of the city. Here stands the cathedral, which we visited. There is a mass going on. Candles can not burn because there are no candles to burn. Then we proceed to the Iglesia de San Francisco. This church is much smaller but I like it better.


No candles to burn. After a good café con leche we walk on to the teleferico, the cable car.

This brings us high above the city and we have a beautiful view atop the mountain of San Bernardo, 1400 m. We have a magnificent view of all the red roofs of the city.

On the mountain you can walk and what we drink. First we wanted to walk down but the heat and we are still without shelter, but with the gondola went down. Here and there a shop and eventually behind our hotel at Bonnie & Clyde beer and a sandwich with a fresh fruit milkshake drink.
At 16.00 hours we lie by the pool and relax for an hour or 6.

Then back to the center for a light meal, because tomorrow we go with the Tren a las Nubes, train to the clouds, over 4200 meters altitude. We want a taxi to the center but it's 18:30 and all the cabs are full.

It can, and finally a taxi to hold. It's fun and a nice driver and a heeeeeel speak little English. He talks about football. For 2.80 pesos, we are in the center. About 50 cents. In the center take back its delicious fresh fruit milkshake. Jan makes some nice pictures of the light shone kathedraal.Langzaam we walk back to our hotel and eat in the same street as last night, it's fun.
During the day there is nothing to do but it's very pleasant evening. We take a salad and a snack. At 23.00 hours we lie in bed. At 5.45 hours the alarm goes off again.

Saturday, October 31, 2009.

Today, one of the dots height of the holiday. We need for early in the morning. 5.45 hours, we called and the timers expire. This time is impossible to have a breakfast for us.
Then we go to El Tren a las Nubes. Our hotel is 3 minutes walk from the station so that a good start.




It's been very busy and everyone must report to the passport office that corresponds to your voucher. This is similar to the letter of the coupe. The train would depart at 05.07 hours and departs at 7.05 pm. We are facing a German couple from Rhatingen.


The train seats are comfortable and needs of the journey takes 15 to 16 hours. We go over bridges, viaducts and through 21 tunnels, two large circles and 2 zigzags to gain height. The highest point is 4220 meters altitude. Total 434 km.
STEAM TRAIN de las Nubes
It takes one hour before we were in Salta and drive through the poor suburbs. Breakfast is served almost immediately, three sweet rolls and coffee. Many children playing and dogs, horses and other small animals walking down the street. The train travels an average of 30 km per hour and slowly changing the landscape in great plains and the mountains come into view.

We see donkeys, cows, llamas and a few small villages and near the end point is the highest town in Argentina. Each compartment there are two guides, and there is an entire medical crew on board a train full of beds and oxygen. We have lunch in the dining car but it is dirty, the spaghetti is too salty. At the end point and the high viaduct La Polvorilla 4220 meters, we get off the train and there is a market of Indians with homemade sweaters, socks and chains. Children standing with a young lambs and llamas.



The view is fantastic. The colors in the landscape are colored by minerals. After all this gorgeous weather we have the same route back. The highest city, San Antonio de los Cobres, Argentina, we are again. 2x 20 minutes from the train on a journey of 15 hours.


That's a long journey but we occasionally dozing off. In this city there is a market. January also makes beautiful pictures of a woman and why we buy a whistle at her.

You can shoot the men free and they are very nice.



Middle of the great plains uninhabitable is a small cemetery bloemen.voor with the locals. It's dark at 20.00 and we are still far back in Salta.
Our hostess is handing out certificates to anyone with lots of clapping and kissing. Very exaggerated.
Then we get karaoke, an Argentine band, vocals, guitar and flute and even a magician. Too busy to have a nice sleep.
At 23.00 hours we are back at the station of Salta where we are in the bustling street opposite the station and have a fruit shake bruchette take.
A long but beautiful day.

Sunday, November 1, 2009.

We do enjoy easy today. Breakfast and taxi to the car. The car with Sunny Cars rented the address on the voucher. Once there the building no longer exists. A little further on the voucher to the car Alermo coaches at a different address should be retrieved. It's about 10:00 and it's already hot. The girl Alermo Cars is special for us at 8.00 went to the office because the office is actually closed on Sundays and on the voucher was 8.00 hours.

Luckily she was there and she was nice eg. We get an upgrade for the same money. We drive in a Chevrolet. Our journey is to Cafayate.

Along Route 68. The road is good and we come through many small villages. In the first village we stop at the supermarket. The supermarket has almost no products we buy 2 liters and 2 liters of water fantasized for 1 euro. Coronel Moldes when we drive a few miles off the road to a more driving. It is the largest artificial lake in Argentina, Cabra Corral.


It's great 115km2 and the road leads to a dam. There are 20 permanent tents and have BBQs. Everything is in use, a real Sunday for the Argentines. There are many people riding on horses. We continue our journey and still more after the Rio Guachipas next to us and we will squirm a fifteen minute paddle in the flowing river.


It is now well above 40 (45o) degrees. In Alemania, a small hamlet is an old station, it looks like a ghost town but still a few people live there. After Alemania seems like you're in another world comes. You see odd-shaped canons with various colors of gray-green to orange. There are no villages. Halfway through, about 80 km. we stop at a restaurant that same goat farmer and the restaurant only sells goat cheese dishes. Delicious. The landscape becomes rougher.


Red mountains and rocks with an occasional stop in a deep gorge (the name I just lost), the devils gorge (Garganta del Diablo), a monk, a obilsk (El Obelisco) a large rock is a path, a castle ( Los Castillos) and much more. Many goats running in the river for cooling. It is also a wine region in January and shoot vines at a wine cellar but there's no one around. After this show you get a flat area with lots of grape plantations.




At 17.00 hours we are in Cafayate with 10,000 inhabitants and 184 km south of Salta. When we first Dutch couple, which the whales and we met on the train. Cafayate is a nice small town with many nice hotels. We choose Asturis hotel and get a deluxe room for a standard price. Cool with air conditioning and a pool. Here we first dive but a moment. Later that evening we eat empanades with beer and fruit shake. Much later a fruit shake.


The very nice restaurant where we want to eat is just no place at 22.30. We have no sense. The crunch, we eat nothing more.
Except back nearly 1 liter of beer.

Monday, November 2, 2009.

Still only left at 10:00, I forget my pants that hung on the lamp, some drink taken at the local supermarket.
The breakfast buffet was quite a brown bread.
We go through the 68/40 route to Cachi. Mostly on gravel roads. It is about 35o is slightly cooler than yesterday.


The varied landscape with white sand stone mountains geslinger much. For two hours we are in Cachi a small nice peaceful town square, church and beautiful straatjes.Maar very hot. We eat a delicious sandwich and take a sandwich and empanade for the road, because we are already fully booked quickly. (Shake).



We will now continue towards Salta. Fortunately, the first piece of asphalt road after a great geslinger by the reddish-brown mountains with green valleys. The scenery is hard to describe. We see cattle, cows, horses and goats and donkeys, but two great lamas, a black parrot. The way it was it was still a lot of asphalt and we are at 17.00 in Cerrilles. 117 km of Salta where Wilma Internet had chosen a posada. Road and here we actually see very little sleep and tourist restaurants.
The last part we have also included a hitchhiker with coca in his chubby cheeks and a lot of Spanish gibberish.

Posada, Poncho Huasi, no air conditioning or swimming pool is nice so first 1 1 / 2 hours reading and swimming and 1 liter of beer and rosé from the house. The B & B is run by a couple, she is Argentinean, he is English with their son and dog Conlixto. We get daily family life a bit.




Ate in the village restaurant with only two of us in it, salad with 1 liter of beer again.
We walk six blocks back to the B & B.

Tuesday, November 3, 2009.

Lazy done. The garden of the B & B is lovely place and there we get our breakfast. Fresh orange juice and brown bread.

The dog keeps us company. There are many flowers in the garden and there is plenty of water given. It is dry and hot for this time of year and they wait eagerly for a downpour. The son is brought to school in a nice uniform and we pack our gear and slowly say goodbye to Nick and Alicia.
The remaining time we spend in a tad large shopping center. January buys a pair of pants and a DVD. I buy an Argentine for Marieke halter.
At 12.00 we arrive at the airport at 13.05 hours for BA flight jester. We thought. Also, this race has changed and we fly only at 14.20 hours. Stupid, because we knew this change but I looked at the old scheme. It is not difficult to get back into the car and driving somewhere. We return the car with the same lovely lady we picked up the car and head to the restaurant for lunch and reading.


We say goodbye to northern Argentina.
After a stopover in Yujuy we are back in BA at 17:30. By taxi to our B & B in Palermo. Mansilla is a large and stately building and our room was very spacious and high. We live next to a temporary friend of Maxima was told.


It's time for a bite to eat on the card is explained to us that the place to be in Palermo. We walk there and have been coming through lively streets with many restaurants and expensive shops. Palermo is a really nice "poop" neighborhood. In the place to be we find out that we have been on the bike. It's nice but we choose to eat in the streets. A fun and delicious tent found on the corner of Armenia and Costa Rica. Here we have a delicious meal. January is a great chicken salad and grilled salmon steak with me a bit of salad and baked potato. In addition, we had a pizza. Far too much so. We wander back and take another cup of coffee with us on the corner with a cheesecake. Besides the cheesecake from the house we got 4 pieces of cake / pie there. Way too much so. But nice.
It's 22:00 and we still walk outside without a jacket.

Wednesday, November 4, 2009.

Fortunately it is not so very hot but warm. After a reasonable breakfast, we arrange for the bus tickets SanAntonio de Areco, the Gauchostad for Friday. We are going to take a taxi jester toe.In the many parks that BA is running rich, I call it, dogs with nannies per person or 8 to 12 dogs. Along the way we do about 8 dogs against caretakers.
It's a funny sight. The dogs walk quietly on a leash or running loose in the park or stand in a bunch tied to a tree. It's very busy on the road and the taxi takes a long time.
We get tickets for 27 pesos to Friday 17:05.


We take a taxi and let us off at Tren de la Costa and the train takes us to El Tigre. The most expensive taxi ride of about 40 pesos, it's a long drive, BA is actually very large. We pass a lot of tennis, soccer and rugby fields.
This part is not on most maps.
The train runs along beautiful coast railway stations. We see beautiful houses.
El Tigre is a pleasant town at the mouth of the Rio de la Plata and its delta. We deal with a map of the info along the boulevard to the end run along fine museums and houses. There are many rowing clubs and club houses of ancient Olympic Games.



On the water we see pleasure boats and the occasional bus boats.
It's not very busy. We want to end with a return taxi boat but according to the book well We can not succeed there is no boat pick us up so we walk back.


We eat at a local tent a very good ravioli with 1 / 2 beer and buy sausages for the dogs but not like it! There are dog food and water in a corner.
After the fruit market, but this is far from empty is no fruit to see a lot of handcraft.



After the train back and we get half off at a small town, San Isidro with a large shopping mall, but it was disappointing. After again to the last station. Here we note the broker of fine homes for sale and drinking a shake at the station.
After beginning the drive back to Maipu. We see bus 152, and run towards it. Unfortunately, we in the wrong direction and at the end station we need to go small with just enough money back by bus.

The bus took a long time and we step out at 6:30 in Plaza Italia hereafter by taxi to Cordoba, where Wilma is in the outlet stores.

This is also against a lot of shops but expensive and not many outlets. She buys a beautiful red handbag.
After looking for a tent for a drink. It's going to Cheescake and then eat a sandwich in Palermo Viejo with 3 large pieces of chicken. Wilma has some trouble with her head and we go to the hotel. San Antonio de Areco email me yet what time we arrive Friday and go to sleep.

Uruguay tomorrow.

Thursday, November 5

With the subway we go to the boat to buy tickets for the catamaran to Uruguay.


We can only at 12.00 hours in January and jumps into a cab to La Boca to drive because of the Argentina football shirts are cheaper there. The ride is long, and added to the shirts they are as expensive as in town. It is because there is pressure and strike at the Metro. We were just lucky when we took the subway, but now everyone goes by car or taxi.


Just in time we are back to the boat. The crossing takes one hour and a tennis match on TV so this is piece of cake. At the ticket's time shows for the boat. Argentina's time we said. In fact U is 1 hour later. We walk through the beautiful historic town of Colonia de Sacramento.


We climb a lighthouse some nice houses for artists, finally burn 4 candles in the little church, nowhere in Argentina we could burn candles in the churches.



At 18.00 hours, the boat back ............ but by the time difference is the boat gone.

The information we got on the boat did not make sense. Probably due as of the winter we lost one hour. Fortunately, we took the boat from 21.30 hours and luckily we are not the only one who missed the boat. At 20.00 hours we check to be sure of a place to be.


We spend time shopping and eating. I think we have missed out since January have wanted to buy a hat soon. In the taxi back to BA we eat a pizza at 23.00 the patio is still full.

Friday, November 6, 2009.

These are our last few hours in BA. It's cloudy and we will rent bicycles. 10 minutes walk and oops, the bike shut. Across the street is a nice coffee shop and there we wait. At 11.15 hours there will be a lady and the store is open. We get quite a bit and drive through traffic to Avenue. Cordoba. I had shirts hanging from the bus.


Along the way it starts to rain and we are quite wet but his moods and it's still warm so we also dry quickly. Also this store is closed and will only open at 13.00. It is 10 to 1 and across the street, do we discover there's a Starbucks. Nice and normal prices. Next to the Starbucks is a luxury shopping mall, in January it bought a t-shirt. The lady of the sports shop to buy time in January and February football shirts. We jump back on the bike and through Recoleto, which remains an attractive area and along the cemetery of Eva Peron cycle to 9 julio.


The widest street in the world. BA is a lovely city. The time to shoot and we have the bikes back in the Palermo district. With the nice coffee shop across the street, we eat a delicious sandwich. Brown bread with grilled vegetables, pumpkin, eggplant, mushrooms with fried potatoes and more.


Time to pick up the luggage and the taxi to the bus station to go. Our bus leaves at 17.18 hours to San Antonio de Areco. It lies 113 km west of Buenos Aires and has 20,000 inhabitants. It's a madhouse at the bus station. The ride takes about one and a half hours and costs 27 pesos pp = less than 5 euros per person.


The landscape is green and flat and there are also many lakes here and on the way we also get a big storm. In SA, we arrived at the bus station and we call off our hotel. We are picked up by a cheerful lady. The village looks nice and our hotel is perfect.


Exactly the atmosphere you expect in a South American country. Fun colors cozy rooms. Again the people are very friendly again. We walk around square and go in a nice restaurant meal. There is live music and is danced. Here in the restaurant, the gauchos.

Hat, scarf and boots with breeches.



At our hotel is also a museum and a silver workshop. It is a family business here. Sisters, mothers, men and children we met.
Chances are that if it rains tomorrow, the party is postponed until November 14. Fingers crossed that tomorrow is dry.

Saturday, November 7, 2009.

Today we go to Parque Criollo in SA where the celebration of the 70th tradition. A Gauchofeest.



Thousands of gauchos from across the country are in the best costume to San Antonio de Areco. Each province has its own symbols. All on horseback, both male and female, in full regalia and the horses they parade proudly past the thousand heads audience with warm applause.

There are mainly asado (Argentine BBQ's but bigger) The information we get a map and a newspaper about the party and program. I am very pleased that it continues today because it rained very last days. Now it's cloudy but droog.Het festival lasts two weeks and this is the last weekend.
We walk to the park and be overtaken by gauchos on horses, horses running loose by a gaucho and everywhere you look you see horses. We visit the museum.


The tail is cut off every horse. The terrain is very muddy in wet so the entire program is not running but it's a beautiful sight all those people and horses.


The gauchos camping tents with just the horses and the fires have been lit for the meat to grill. I can get nothing without meat. Not even a meatless empanadas.






By the afternoon we ride.


The hotel has a few small bikes for our height but we do it. John wants a border along the road shoot but we can not find it. We cycle certainly 3 km from the village. Too bad! Lunch is not quite right. Even in a restaurant I get my ham empanada. We cycle back to the festival grounds and stay a few hours hanging and running. At around 16.30 hours, we at the pool. Too good. The sun came through and this is the first time I got burned.
At half past six we walk into town and I get a beautiful necklace, bracelet and earrings from January Knotted with
Topaz. The earrings we get tomorrow because they are still made. After that delicious coffee with even more delicious cheesecake. After dinner we go to the park. There is a big party. After payment of 10 pesos a site where you can veeeeeel meat and sausage is and liters of beer. But it's fun to people watch.

It's really for the people because there are not many tourists. If the band is playing, everyone on the lawn to dance. Very different from ours. It is slow and challenging. At 22.30 hours we wander back to our hotel.

Sunday, November 8, 2009.

The day of the parade.

The parade on the square in front of our hotel. We are prepared far in advance. First comes the marching band and played the anthem and the Argentines lustily

sing along. Then follows a dance club and then .......... get the horses. Nearly three hours after the other horses come along. Men in nice suits with silver bridles and large spores. Then gauchos and small children as they are now. There
there are many 2 for 1 horse. The girls with long dresses driving dameszit. The




I really like the gauchos that about 10 horses running loose let it run. A mare is the leader and has a large bell around her neck and follow all geldings.




Sometimes they come galloping along. At around 14.00 pm we go to the park increased. First we try a cheesecake and coffee to get the nice coffee shop where we also had Saturday, but sold only outside sandwiches and beer.
In another tent in the park Grolla we have taken a fruit shake. The show is spectacular.

Weather gauchos with all the stray horses gather on a large field. If all horses are in, I think 1000 horses, they go like a mad gallop together. There are a lot 4 that the group or lose and if the horses calm their gauchos are going to find that four of their flock. From left to right and neighing of the herd until they have found.

Another good beer and go for dinner in the village square
Unfortunately, the beauty of an end. At 18.30 hours we are picked up to go to the airport to BA. 113 km 2 hours and we plan to go there to ride. It is very busy and we eventually pass at 21.00 at the airport.

We make our last money and get some souvenirs for the sisters. A sweet caramel paste in a nice package with Argentina on the box. We leave on time and after 12 hour flight we land in Madrid. In customs control, the caramel suddenly not take the plane and everything is thrown away. Sorry, no souvenirs. Jan says rules are stupid but the guy behind the customs thought stupid in January told him and he took it like a policeman. We appease the whole thing and go get the plane. The time difference in Europe we have a lot to go through to our flight to Brussels to get it all going well. Another hour or two and then we fly to Brussels.

A wonderful journey and remains a beautiful country with us.

wilma & Jan

---