Fietsen, wijn en raften

---

1 november ’11
Rustig ochtendje in San Juan, naar de winkel geweest voor onze picknick.
Heel veel mensen hier zijn heel nieuwsgierig van waar we komen (als ze ons tegen elkaar horen praten). Soms vragen er gewoon mensen op straat van waar we komen  We moeten toch wel een heel raar taaltje hebben é!
’s Middags fietsen gehuurd om naar een wijn- en champagnehuis te gaan. Het ritje was toch drukker dan verwacht (qua auto’s) en bijna geen druivelaars gezien… We wisten ook niet exact hoeveel kilometer het zou zijn, dus dat was wel spannend want er stonden nergens borden. Uiteindelijk na 2u gefietst te hebben in de felle zon, een picknick-stop gehouden. De broodjes met kaas smaakten overheerlijk! En dan terug de fiets op, na in totaal in kleine 20km arriveerden we bij ‘cava de zonda’ (=’ het champagnehuis’). We stonden voor een gesloten poort… Wat nu?! Uiteindelijk belden we zo’n 5 keer aan en dan kwam er iemand aangestrompeld. De man deed duidelijk tegen zijn zin de poort open en zei verder niets… We wandelden met hem mee de grot in en opeens begon hij zijn uitleg (enkel in het Spaans en veel te snel). Na 5 minuten waren we rond en stonden we al in de ‘verkoopzaal’. We mochten niets proeven… Dan toch maar elk een flesje gekocht (syrah, cabernet-sauvignon en flesje champagne). In Zuid-Amerika was dit de enige champañeria die zich in een grot bevond, de andere 2 zijn in Europa (Zwitserland en Hongarije).
Na de ‘lekkere proeverij’ (niet dus), terug de fiets op naar het centrum van San Juan. Want in het centrum bleek ook nog een wijnhuis te zijn, Antigua Bodega. Onderweg stopten we op verschillende plaatsen (drankje kopen, ijsje kopen,…). De ontvangst in Antigua Bodega was heel hartelijk door een jong meisje. Ze deed superhard haar best om ons alles in het Engels uit te leggen. We bezochten de oude wijnfabriek (die enkele jaren geleden volledig gerestaureerd was). Ook mochten we in de champagnekelder gaan kijken, deze werd nog wel gebruikt. Er worden elk jaar zo’n 3000 à 4000 flessen gemaakt. Na de interessante rondleiding mochten we iets proeven  , wel geen wijn. Het was een soort porto (Aline vond het superlekker), deze werd enkel verkocht in flessen van 2,5liter…een beetje moeilijk om mee naar België te nemen! Elk weer een flesje gekocht (chardonnay, cabernet-sauvignon en flesje champagne).
’s Avonds doodmoe, met zadelpijn; maar voldaan ons bed in!
2 november ‘11
Vanmorgen op tijd opgestaan om de bus van San Juan naar Mendoza te nemen.
Omdat we gisteren nog niets hadden kunnen proeven van de wijn, wilden we hier in Mendoza (dé hoofdstad van de wijn van Argentinië) toch wel een proeverij meepikken. Dus boekten we een tripje langs 2 wijnhuizen, een olijfboerderij en een artisanaal familiebedrijfje (voor jam en olijven); de vrouw van het kantoor garandeerde ons zeker bij elk bedrijf een proeverij  Dát was wat we nodig hadden 
Met een propvol busje (allemaal chilenen en wij) vertrokken we voor ons tochtje. We reden richting de bergen, langs de wijn- en olijfgaarden. Al heel mooi om te zien! Onze 1ste stop was bij het artisanaal familiebedrijfje, dat was gene vette  Bij het binnenkomen trof je de konijnen aan die een een té klein hok zaten, heel zielig! We zagen daar veel fruit- en olijfbomen. Onze 2de stop was bij wijnhuis ‘Baudron’. We kregen er een Engelstalige rondleiding langs het hele proces om wijn te maken. En jaja…nadien volgende onze eerste degustatie  Het proeven verloopt in 4 stappen, maar die gaan we nog niet verklappen…die moet je bij ons thuis maar eens testen. We proefden een Chardonnay en Syrah, allebei heel lekker. Nadien bracht onze tocht ons naar Pasrai, dat was de olijfboerderij. Daar werd het proces van olijf tot olijfolie volledig toegelicht, eigenlijk niet zo’n ingewikkeld proces. We kochten daar overheerlijke olijfolie (hier heeft die echt de smaak van olijven, njammie). En tenslotte nog een wijnhuis, cavas de Don Arturo, met enkel rode wijn. Een heel tof bedrijf! Hier kon je verschillende groeiwijzen van druiven zien, dit is o.a. afhankelijk van de sterkte van de druif. Hier kochten we toch ook nog een wijntje… gaat dat nog allemaal in onze grote rugzak passen?!
Wist je dat?!
- Een wijnrank gaat 150 jaar mee.
- Vroeger werd wijn gerijpt in heel grote eiken vaten, nu enkel in kleine (van 250 liter); dit om de kwaliteit te verhogen.
- Als je een glas Cabernet-Sauvignon walst, dan moet je de wijn zien wenen om een goede kwaliteit te hebben.
’s Avonds smulden we op ons terras van overheerlijke zongedroogde tomaatjes en tapenade (allebei gekocht in de olijfboerderij)!
3 november ‘11
Vandaag maakten we er een actiever dagje van. We trokken er op uit om te gaan raften. We reden met een busje naar de bergen. Hier zagen we in de verte ook al besneeuwde toppen (van het gebergte bij de Aconcagua). We kregen voor het raften een volledige uitrusting; wetsuit, laarsjes, waterdicht jasje, zwemvest en helm. Die uitrusting was wel enorm heet, zo in die hitte (zeker 30 graden)! We zaten in de boot met een ouder koppel, een jonge kerel, een instructeur en wij. Het rafttripje voerden ons langs de bergen, supermooi om te zien! Het water had op sommige plaatsen heel veel stroming en ‘golven’, maar dat maakte het nóg leuker! Alleen begrepen de mannen in de boot niet zo goed wat ze moesten doen…en zij zaten net vooraan, er zat totaal geen ritme en snelheid in hun peddelen. Al geluk dat wij ons best deden, en met vol enthousiasme peddelden! De 12km raften waren zo voorbij!

---