Meer Bueños Aires

---

Bueños Dias!

Hier dan eindelijk weer wat nieuws in m´n moerstaal uit Argentinië. Allereerst nog een gelukkig nieuwjaar! Gill & ik wensen jullie vanuit ´t zuidelijk halfrond een gezond en goed 2009 toe. Verder nog harstikke bedankt voor jullie berichtjes. Het is altijd leuk om wat van het thuisfront te horen.

We hebben de afgelopen weken flink rondgetrokken en heel wat gezien. We puffen nu wat uit in een bergdorpje in ´t zuiden van Argentinië, El Bolson genaamd. Vanuit hier trekken we straks Patagonië in, richting Esquel. Maar voordat ik daarover uitwijdt eerst nog even terug naar Bueños Aires.

Onze 1ste fietstochtje smaakte naar meer, dus een paar dagen later huurde we nog eens 2 oranje fietsen vlakbij ons in de buurt. Vol zelfvertrouwen fietsen we door het verkeer. Via de haven naar het centraal station, waar we onze busreis naar de Iguazu watervallen boekten. Terug naar buitenlopend grappend "Als onze fietsen er nog maar staan..." En je raadt ´t al, ´t enige wat er nog stond was de lantaarnpaal waaraan we onze fietsen met 2 sloten hadden vastgeketend. Zelfs de sloten hadden ze meegenomen. De 3 agenten bij de hoofdingang van het centraal station op zo´n 20 m afstand hadden niks gezien en de taxichauffeur van de taxi die er naast stond had de fietsen nog wel zien staan, maar kon ons verder ook niet helpen. Als 2 domme touristen kwamen we weer terug bij de fietsverhuurder, die ons echter wist te vertellen dat dit wel vaker was voorgekomen. Blijkt toch maar weer dat fietsen niet alleen van jongere broertjes worden gestolen.

Na dit kleine smetje hebben we nog een paar heerlijke dagen doorgebracht in de hoofdstad van Argentinë. Zo bezochten we uiteraard de Ierse pubs, echter geen Guinness, waren we getuige van een openlucht concert van een of ander orkest, uiteraard met Tango danspaar, wisten we toch het graf van Evita te vinden en zagen Capoera(sport waarin je heel goed moet misslaan en trappen) in het park.

Na al dat stedelijke was het de hoogste tijd voor een beetje groen, dus op naar het uiterste noorden van Argentinë, want daar op de grens met Brazilië ligt namelijk een van de topattracties van Zuid-Amerika, namelijk de watervallen van Iguazu. Om wat meer contact te hebben met backpackers sliepen we in een jeugdherberg. Wel eentje met een zwembad en bar natuurlijk;-). Na ff te zijn bijgekomen van die busrit van 22 uur was het de volgende vroeg op dat waterspektakel te bewonderen alvorens de grote meute arriveerde. En een spektakel dat was het. Het was een dag vol "oohs" & aahs" en elke keer dacht je, nou heb ik het wel gezien, maar dan kwam je weer op een ander uitkijkpunt en dan was het toch weer adembenemend mooi. Op zich zijn de watervallen niet zo hoog, maar het is de breedte van de richel (honderden meters) waarover het naar beneden klettert. Inmens gewoon!

Schijnt dat je vroeger een gids met een bootje kon huren die dan vlakbij de rand van de waterval bracht. Terwijl de gids dan uit alle macht probeerde tegen de stroom in te roeien kon je dan foto´s van bovenaf nemen. Uiteraard gebeurde het onvermijdelijke en kieperde het hele bootje met inhoud over de rand. Vandaar dat je nu vanaf een platform het spektakel veilig kunt aangapen.

Na al dat spektakel hadden we behoefte aan wat rust, dus liepen we een bos/jungle pad af waarin gewaarschuwd werd de apen niet te voeren en op te passen voor de slangen in het gras naast ´t pad. De enige apen die we zagen waren een paar andere touristen en die enige slang die nou jah vul dat zelf maar in. Het pad leidde naar een waterval, welke voor heerlijke verkoeling zorgde (zie foto).

Moe maar voldaan en met een brede bananen-glimlach op ons gezicht ging de 22-urige bus reis weer terug naar Buenños Aires. Vanuit daar direct door met de boot (3uur) naar Uruguay, naar het pitoreske havenstadje Colonia. Meer daarover in het volgende bericht.

Groeten en Hasta Luego, Joost y Gill

---