Advertisement
Published: March 27th 2013
Edit Blog Post
De 15de maart namen we dan de ferry naar het zuid eiland. We moesten een uur op voorhand inchecken met ons camper en dan wachten tot we toelating kregen om de ferry op te rijden. Na de camper geparkeerd te hebben moesten we ons voertuig verlaten en wachten op eén van de bovendekken. Tijdens de meer dan 3 uur durende overzet van Wellington naar Picton zie je een groot deel van de 'Marlborough Sounds'. Op het observatiedek van de ferry kon ik tijdens de tocht enkel mooie foto's nemen van deze prachtige omgeving. Deze Marlborough Sounds vormen de toegangspoort tot het zuid eiland en bestaan uit ondergelopen riviervalleien, beboste schiereilanden en groene baaien uitgestrekt over 1500 km kustlijn.
Aangekomen in Picton, reden we door naar 'Motueka' waar we zouden overnachten. Onderweg passeerden we de stad 'Nelson'. Hoewel de afstand tussen Picton en Motueka niet bepaald groot is, was dit opnieuw een vermoeiende rit. Er zijn hier in Nieuw-Zeeland weinig recht wegen.
De ochtend van de 16de maart kregen we van de eigenaar van de campinggrond het advies om naar 'Totaranui' te rijden omdat je, volgens hem, daar de beste stukken van het 'Abel Tasman Park' kan zien.
Echter wist hij er ons wel niet bij te vertellen dat je de laatste 10 km over een ferme heuvel met onverharde wegen moest rijden. Met onze stuiterende rammelbak waar je elke steen en put invoelt was dit met ruime voorsprong een van de meest ongemakkelijkste dingen van de afgelopen maanden. Er ontstond ook enige wrevel en lichte discussie tussen Ines en mij maar we zijn er uiteindelijk toch heelhuids geraakt.
De rit naar daar had ons ook eerder over een berg doen rijden die bij droog weer al vrij moeilijk was. Ze voorspelden de volgende dag regen waardoor ik de berg nog die dag opnieuw wou oversteken. Hierdoor hadden we de wandeling vanuit Totaranui ingekort tot een dikke 2 uur.
De helse rit over het onverharde wegdek opnieuw overleeft reden we opnieuw tot aan Motueka waar we opnieuw zouden overnachten. Onderweg stopten we ook in Clifton voor een korte wandeling in het 'Grove Scenic reserve'. Hier zagen we reusachtige 'ratabomen' die op kalkstenen groeien wat een wonderlijk effect geeft.
De ochtend van de 17de maart stond er een lang rit op het programma. Ines wou echter graag het 'Wow museum' zien in Nelson dus stopten
we daar voor een klein uur alvorens verder te rijden. Dat museum combineert een tentoonstelling over kleding en wagens. Een rare combinatie als je het mij vraagt.
Er valt verder weinig te vertellen over die dag buiten het feit dat we ongeveer 400 kilometer gereden hebben op een goeie 7 uur door regen en mist op bochtige wegen. Aangekomen in 'Greymouth' waar we zouden overnachten was ik dan ook uitgeput van de lange en zware rit. Onderweg zijn we wel even gestopt in Westport, meer bepaald aan de 'Touranga Bay' waar we pelsrobben zagen. Het weer, zoals je kan zien op de foto's was niet bepaald goed gezind en de golven die insloegen op de rotsen waren niet mis.
Op 18 maart zijn we na het opstaan en het afhandelen van de was en de plas van Greymouth tot aan de Franz Joseph Glacier gereden, de steilste en snelst voortbewegende gletsjer van Nieuw-Zeeland. We kwamen daar aan rond een uur of twee en aten en dronken iets in een fijn café. Nadien zijn we nog wat inkopen gaan doen in een grote kruidenierswinkel. We bezochten ook het lokale info kantoor om wat informatie te verkrijgen over de
mogelijke wandelingen die we hier zouden kunnen doen. Volgens de vrouw van het info kantoor was het ook niet mogelijk om ergens rond de gletsjer aan gratis kamperen te doen dus zagen we ons genoodzaakt te overnachten op een betaalde campervan parking. We gingen vroeg slapen want we moesten -relatief- vroeg opstaan.
We hadden voor de 19de maart een heli-hike geboekt. Een helikopter zou ons dan afzetten op de gletsjer van de Fox Glacier waarna we daar een paar uur onder begeleiding zouden rondwandelen. Toen we opstonden was het al bijzonder mistig en regende het ook licht. Dat voorspelde alvast niet veel goeds voor Heli-hike want dat is immers zeer weer afhankelijk. Hoewel ze soms wel uitvliegen als de mist onder de gletsjer blijft. We stonden op de lijst om te vertrekken rond 9 uur. Aangekomen op de plaats waar we ons moesten aanmelden werd er ons meegedeeld dat er niet zou worden gevlogen om 9 uur. We hadden de keuze tussen terugkomen in de namiddag of de dag erop te vliegen. Aanvankelijk gingen we het in de namiddag opnieuw proberen maar dat hadden we na de middag telefonisch veranderd naar de dag erop.
Hierop moesten
we onze plannen wat bijstellen en hebben we tot 10 uur gewacht op wat beter weer. Toen dat er niet meteen inzat zijn we teruggereden naar 'Okarito' om daar de 'Okarito Trig walk' te doen. Boven aangekomen na een stevige wandeling bergop werden we daar getrakteerd op een mooi zicht over het 'Westland Tai Poutani National Park' van de sneeuwtoppen van de zuidelijke Alpen over uitgestrekte bossen tot aan lagunes en stranden. Anderhalf uur nadat we gestart waren aan deze wandeling keerden we terug naar onze camper om door te rijden naar de Franz Joseph Glacier voor een wandeling in diens vallei.
Daar aangekomen combineerden we de vallei wandeling met de 'Sentinel rock walk' die een mooi uitzicht verschafte op de gletsjer zelf. Het weer bleef de hele tijd wisselvallig en bewolkt wat iets minder was. De gletsjer blijft echter een indrukwekkend zicht. De Frans Joseph gletsjer creëerde hier een fantastisch landschap door zich een baan de maken naar de zee door een dicht regenwoud. Het is deze combinatie van ijs en groen wat het bijzonder maakt. De wandeling liep langs de koude en grauwe 'Waiho rivier' met zijn brede rotsachtige rivierbedding die op dramatische wijze aan
de voet van de gletsjer ontspringt. Zonder begeleiding mag je maar tot 500 meter van de gletsjer komen.
Voldaan na ongeveer 4uur wandelen reden we opnieuw tot aan de Fox Glacier om de dag erop hopelijk bij beter weer alsnog de heli-hike te doen.
Advertisement
Tot: 0.154s; Tpl: 0.014s; cc: 10; qc: 62; dbt: 0.0799s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb