Biologisch verantwoorde activiteiten op het zuider-eiland

---

---

Picton

Na een geweldige ferrytocht door de fjorden van Malborough Sound meren we af naast de ‘Volendam’, een van de schepen uit de vloot van de Holland-Amerika lijn. Vanuit Picton rijden we door naar Kaikoura, dat vooral bekend staat om zijn abundante mariene leven (Walvissen, dolfijnen, zeeleeuwen en vogels). De weg hier naar toe ging door een van de droogste plekken van Nieuw-Zeeland; dorre heuvels en berglandschappen met een brandend zonnetje. Door het gat in de ozonlaag voel je je als brood in een toaster…

Kaikoura

Met een enorme hoeveelheid marine leven voor de deur, kunnen we het natuurlijk niet laten om een boottochtje te maken. We boeken een ‘whale-watching tour’ via het Toeristenbureau. Bas wilde graag met de dolfijnen zwemmen, maar voor deze activiteit stond een wachtlijst van minimaal drie dagen.

De volgende ochtend staan we om 06:15 klaar om met een boot op zoek te gaan naar de walvissen. Eerst krijgen we een veiligheidsbriefing en wat informatie over de soorten die we tegen kunnen komen. Het hele jaar door leven er potvissen voor de kust (residents) dus de kans is groot dat we een exemplaar zien.

Als we bijna een uur op zee zijn, en een aantal mensen alleen maar binnen zitten omdat ze last hebben van zeeziekte, beginnen de meesten te zuchten dat het allemaal zo lang duurt. De kapitein luistert om de 5 minuten met een hydrofoon voor walvissengeluiden, maar het is al een tijdje stil. Dit kan betekenen dat de walvis weg is, of elk moment naar boven komt. Net op het moment dat Bas wegloop om een foto te maken van een vogel, komt de potvis boven (zal je net zien). Eigenlijk zie je maar 10% van de walvis, maar we kunnen ons goed voorstellen wat er allemaal onder de oppervlakte zit. Na een paar minuten ademhalen verdwijnt de potvis op een klassieke manier naar de zeebodem (met de staart uit het water zwaaiend). Hierna vinden we nog een enorme groep met 'Dusky' dolfijnen. Deze dolfijnen zijn niet zo groot, niet langer dan anderhalve meter, en leven in groepen van wel 50+ individuen. Ze zwommen voor de boeg van de boot en lieten af en toe wat acrobatische sprongen zien. Ook hebben we een goede hoeveelheid albatrossen gezien. Deze imposant grote zeevogel scheert over de golven zonder een moment met zijn vleugels te slaan.

Na een geslaagde expeditie keren we terug naar de camping om het een en ander te gaan kokkerellen. Bas zo enthousias in de weer met zijn keukenmesje dat hij in zijn handpalm gesneden heeft. Ook al was het niet echt een grote snee, stoppen met bloeden wilde het niet. Op naar de dokter dus. De dokter vond een pleistertje wel afdoende, maar Bas wilde graag surfen en smeekte voor een paar hechtingen (Eva had een pleister meer dan voldoende gevonden). Bas had helaas een slecht karma want de volgende dag moest de auto opgeladen worden bij de garage (de lichten aan lagen staan...). Het surfen moest wachten tot laat op de dag. Gezegd moet worden dat de uiteindelijke surfsessie redelijk spectaculair was (zie foto's).

Christchurch

Omdat Bas in Christchurch familie heeft wonen die hij nog nooit had gezien, besloten we een bezoekje te brengen. Eenmaal in het centrum, na een telefoontje, mochten we gelijk langskomen! We hebben mogen genieten van twee heerlijke maaltijden (waaronder een echte kiwi-BBQ met ijs als toetje!) en een geniaal bed. Kees (de-zoon-van-de-broer-van-de-oma-van-Bas snappie?) en zijn vrouw Elisabeth hebben goed voor ons gezorgd!

De dag hierna zijn we bij de moeder van Kees op bezoek geweest. Zij leeft in Akaroa, Banks Peninsula. Samen met haar man is ze 50 jaar geleden naar Nieuw-Zeeland geemigreerd (5 weken met de boot vanuit Nederland!). Ondanks dat ze al een tijd in NZ leeft, zijn de Hollands gewoontes niet verdwenen. We konden 's avonds aanschuiven voor een Hollandse maaltijd (Gehakballen en aardappelen met jus!), en de volgende ochtend bruin brood met kaas en hagelslag 😊.

Op het moment zijn we op weg naar het zuiden....

Tot hoors!

---