An adventurous xmas period

---

Happy New Year everyone!!!!

Het was me de kerst en oud en nieuw wel zeg... een avontuur, maar achteraf gezien wel een leuk eindigend avontuur!

X-mas
Met kerst gingen we naar Port Douglas, naar Bob's ouders. We moesten daar zowiezo naar toe, om onze auto en boot op te halen, die daar 6 maanden gestaan hadden.
De eerste dag zijn we gaan shoppen, we moesten natuurlijk al onze kerstinkopen nog doen! Gelukkig wel goed geslaagd voor iedereen.
Op kerstavond kwamen Lisa, Shane en Michael langs. Eerst lekker zwemmen, pootje baden, wat (lees: veel) drinken. We hadden een hot baked dinner (kalkoen, rund, lam, ham, varken, pompoen, aardappel, salades en fruitsalade en cake als toetje) en we moesten allemaal een surprise-xmas-popper open trekken. Ik had een mini fotolijstje en bob nieuwe oordopjes voor zn mp3-speler, ook hadden we allemaal een papieren kroon. Ik had geen flauw idee wat die kroon met kerst te maken had! Van Lisa kreeg ik het boek "My Steve" van Terri Irwin, daar was ik onwijs blij mee want die wilde ik heel graag hebben!
Na het eten gingen we met zn allen rondrijden en kijken naar alle kerstversieringen in de buurt. Die vielen een beetje tegen, er was best weinig te zien. Bob's vader en Shane hadden kerstmanpakken aan en een bel en hingen uit het raam naar iedereen merry xmas te roepen. Een vrouw waardeerde het niet zo erg en stak haar middelvinger op haha. Ik zal maar niet schrijven wat Shane terug riep!
Na een paar uur rondrijden kwamen we terug thuis, ik stapte uit de auto en verstuikte mijn enkel! Au! Ik zakte als een pudding in mekaar. Bob en zn moeder kwamen meteen naar me toe, het zag er blijkbaar erger uit dan het was (dacht ik...). Ik zei dat t wel ging, hoewel lopen helemaal niet ging. Heb 3 dagen niet kunnen lopen, hinkelde maar wat, waardoor ik mn nieuwe bijnaam kreeg: Hoppy!
Heeft in totaal een week geduurd voordat ik weer normaal kon lopen! Nu is het nog wat stijfjes en pijnlijk als ik het in bepaalde richting beweeg, maar gelukkig loop ik weer normaal en ben ik van mn bijnaam af haha.
Op eerste kerstdag hebben we niet veel gedaan, naar het strand geweest en veel gegeten (prawns and fish). Tweede kerstdag hebben we helemaal niet veel gedaan, alleen maar in het zwembad gelegen, heerlijk! Niet echt wat ik gewend ben met kerst, maar ja haha, opzich wel leuk.

JoeJoe
Ook zijn we nog gaan vissen met een charter boat, JoeJoe. Een vriend van ons is schipper op die boot. Normaal kost het $4500,- p.p, maar hij had een dagje vrij dus nam ie ons mee. Het was niet de eerste keer op die boot, want vorig jaar heeft ie ons ook in Cairns van het vliegveld gehaald en toen zijn we met JoeJoe van Cairns naar Port Douglas gevaren. Anyway, we waren om 7.45 bij de boot en we zouden tussen 8 en 9 vertrekken. Waren er 3 mensen te laat, en dus vertrokken we pas om 9uur. Bob was "deckie" die dag en deed dus al het werk zoals het anker, vishengels klaarmaken voor iedereen, aas klaarmaken, etc.
Joshi en ik zaten om 9uur al aan de champagne... dat kon dus nog wel eens een lange dag gaan worden.
We gingen naar Sattelite Reef en Batt Reef (beide onderdeel van de Great Barrier Reef). Het eerste deel van de dag zijn we aant vissen geweest, we hadden een GT (Giant Travelly) en een Spanish Mackerel. We besloten de makreel te houden.. dat zou ons eten zijn op oudjaarsavond.
Later op de dag zijn we ook nog gaan snorkelen in Batt Reef. Batt Reef is waar Steve Irwin gestoken werd door die stingray. Voordat we het water in gingen, deden we allemaal stingersuits aan, die beschermen je tegen de Box Jelly Fish. Het snorkelen ging niet helemaal naar wens, aangezien ik nog steeds "hoppy" was en ik dus maar met een flipper kon zwemmen. Maar Bob hielp me overal naar toe zwemmen, dus heb toch gewoon alles gezien.
Tijdens het snorkelen zagen we een paar Coral Trout verschuilen tussen het koraal, fel paarse zeesterren, sea slugs (geen idee of je die in het nederlands 'zeeslak' noemt...) en op het laatst zagen we ook een Mantra Ray.

De terugreis
Vrijdag vertrokken we uit Port Douglas. Weer 3 dagen rijden terug naar Darwin. Heel vroeg opgestaan om de auto en boot vol te laden met al onze spullen, in de hoop om vroeg te vertrekken. Dat lukte niet helemaal, dus we moesten wel goed doorrijden om ervoor te zorgen dat we voor Oud en Nieuw weer thuis zouden zijn. De eerste 2 dagen gingen goed, veel kilometers gemaakt, dus we lagen op schema. We zouden 30 dec savonds thuis zijn.
Tijdens de eerste 2 dagen rijden heb ik mijn eerste Emu in het wild gezien, dus dat was wel gaaf, die zie je niet vaak. Toen ik nog in de dierentuin werkte hadden we ook Emu's en ik wilde er altijd een in het wild zien, dus toen ik ze zag was ik ook echt blij. Ook reden we bijna een grote kangaroo aan. Die besloot om zomaar voor onze auto te springen. Normaal zie je heel veel kleintjes, maar grote bijna nooit, dus het was wel even schrikken, remmen en ontwijken. Gelukkig raakte we hem niet.
Dag 3 vroeg vertrokken en na een uurtje zagen we een man langs de weg staan.. die had de auto kapot. We gaven hem (Luke) (en zijn hond) een lift naar het volgende dorp (80km verderop). Luke had al heel de nacht daar gestaan, maar snachts komt er weinig verkeer langs, en het verkeer dat langs kwam wilde zijn hond niet in de auto. We zetten hem af in Three Ways en hij nam ons mee voor een ontbijt. Bacon & Eggs, yummy!
Na het ontbijt reden Bob en ik door, aangezien we nog een lange reis voor de boeg hadden. Na ongeveer 80km stopte we om te plassen en toen we verder wilde rijden... BANG!! Oh nee he.. proberen, proberen, proberen... Godver! Auto kapot! We konden niet meer verder rijden, de auto wilde geen kant meer op. Er zat dus niks anders op dan wachten op een auto die wilde stoppen. Er reed een auto langs, maar die stopte niet.. Balen! Gelukkig draaide ie om en kwam ie toch terug. Hij vroeg offie kon helpen en keek ook naar de auto wat er mee was. Bob ging met hem mee naar de vorige dorp (Elliot) en ik zou bij de auto wachten. Je hebt daar geen bereik met je telefoon, dus ik kon niks anders doen dan wachten, want ik kon bob niet bereiken. Die man gaf me nog een grote fles water, aangezien we niet wisten hoe lang het zou gaan duren, en je in die hitte toch echt veel water moet drinken. Bob kwam na ongeveer een uurtje terug met een sleepwagen, die ons met de auto en boot terug naar Elliot zou brengen. Ik kon alleen maar lachen, wat een pech hadden we weer!
In Elliot aangekomen bracht die man ons naar een kroeg, daar konden we logeren in een van de cabines op het terrein. Toen we daar kwamen en al onze spullen naar binnen hadden gebracht, toen kwamen de tranen. Wat een ellende!! Auto kapot, vast in Elliot (waar dus echt he-le-maal niks te doen is!), onze accomodatie was ook echt niet luxe, nog niet eens redelijk! En Oud en Nieuw thuis zouden we dus ook niet gaan halen. Het kon wel langer dan een week gaan duren voordat de auto gemaakt kon worden.
Elliot is een heel klein dorpje (600 inwoners, waarvan merendeel aboriginal), en heeft maar 1 straat. Het is compleet afgezonderd. Omdat het Oud en Nieuw was, was er dus niemand aant werk, de vrachtwagens kwamen niet langs, helemaal niks.. we konden dus helemaal niks doen behalve afwachten!
We besloten maar om wat eten te gaan halen aangezien we niks hadden. Hebben ze niet eens een supermarkt!! We haalden wat kleine dingetjes in een van de 3 tankstations(!) en liepen terug naar onze krot. We kwamen de politie agent (Nathan) tegen die Bob had geholpen. Hij vroeg hoe het ging enzo en wat er ging gebeuren. We vertelde hem dat we waarschijnlijk nog wel een tijdje daar zouden zijn, ivm auto. Hij zei dat hij later die dag in de kroeg zou zijn, dus als we zin hadden moesten we ook maar komen. Dus dat is wat we deden.
De mensen daar waren heel aardig, hielpen ons voor zover het kon, we speelden pool, etc. Nathan zei dat ze met Oud en Nieuw naar Daly Waters zouden gaan, en als we zin hadden mochten we wel mee. Ik had al eens in Daly Waters geslapen, en daar was het erg gezellig, dus besloten we om mee te gaan. Alles beter dan in Elliot zijn! 's Avonds lagen we in bed en opeens maakt bob me wakker.. ik moest het licht aanmaken, want hij hoorde een plasticzak kraken. Ik zei nog dat ie moest gaan slapen, dat het gewoon de plasticzak was die bewoog omdat we de ventilator aanhadden staan. Bob zei dat het misschien een slang was, dus dat we beter konden kijken. Ik wilde alleen maar slapen, ik had genoeg van Elliot. Maar ja, toch maar het licht aangedaan.. bleek de ventilator niet eens aan te staan! We kijken naar de zak.. zit er een kikker in! Ik lachte me slap en bob probeerde het te pakken, maar hij sprong weg. Na een tijdje kikker vangen konden we hem uiteindelijk buiten zetten. We hadden geen idee waar ie vandaan kwam, misschien was ie wel meegekomen uit Port Douglas, aangezien we daar een kikker op de boot hadden zitten. Na de kikkerjacht zijn we snel verder gaan slapen, we waren bek af!
Op oudjaarsdag zijn we heel de dag aant bellen geweest om vanalles te regelen voor ons, de auto en de boot. Wij wilde zo snel mogelijk naar huis, maar de auto en boot konden niet mee. Het was een hoop geregel, maar we kwamen met de beste oplossing. Nathan haalde met ons de auto en boot op en sleept ons naar het politie bureau. We lieten de auto en boot daar staan en zouden savonds met hun mee gaan naar Daly Waters. De volgende dag zouden we de Greyhound Bus pakken naar Darwin en dan later die week terug gaan om de boot op te halen met een auto van een vriend in Darwin. De auto zouden we dan nog een week later op een Road Train laten zetten en die zou m meenemen naar Darwin. Een hoop geregel, maar het was de beste oplossing...

Hawaii in The Outback
Oudjaarsavond in Daly Waters. Er was een thema feest: Hawaii in The Outback. We kregen hawaii rokken, bloemenkettingen, etc. We hadden 4 cabines voor ons allen gehuurd en zodra we de sleutels hadden werden de kamers verdeeld. Bob en ik hadden een kamer voor onszelf, daar waren we wel blij mee. We zetten onze spullen in de kamer, veel was het niet, want we konden niet alles meenemen in de bus. We hadden alleen onze kleren en laptop, de rest zou later wel komen met de auto en boot.
We gingen terug naar de kroeg, helemaal versierd. Er was ook een baked dinner, en aangezien iedereen vreselijke honger had, stormde we met zn allen op het eten af. Toen iedereen genoeg gegeten had gingen we weer de kroeg in. Het was erg gezellig! Nathan was echt in feeststemming en gedroeg zich dan ook absoluut niet als politie agent. Er waren ook veel andere mensen, best druk voor een outback pub.
Tegen middernacht begonnen ze het vuurwerk af te steken, iedereen stond buiten, ondanks de regen. Even later kregen we allemaal champagne en was het aftellen begonnen. 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1..... HAPPY NEW YEAR!!!!!!
Iedereen wenste elkaar gelukkig nieuwjaar, ookal kenden de meeste elkaar niet. Het was een groot feest, en ondanks alle ellende met de auto, werd Oud en Nieuw toch een erg gezellig en zeer geslaagd feest!

De volgende ochtend moesten we vroeg opstaan, aangezien we om 8uur de bus hadden naar Darwin. We maakte Nathan wakker, want die zou ons naar de bus brengen. Hij had echt een enorme kater, net zoals iedereen eigenlijk.
We waren optijd bij de bus, we moesten zelfs nog een half uur wachten. Tijdens de busreis erg veel geslapen, we hadden maar een kort nachtje gehad. Het regende veel, en veel riviertjes liepen buiten hun oevers. Het water in de rivieren stond erg hoog, en op sommige plaatsen liep het over in de grasvelden. We stonden raar te kijken toen we opeens een krokodil langs de weg in het gras zagen liggen haha, die was door het vele water een ander plekje op gaan zoeken.
De buschauffeur was zo vriendelijk om ons vlak bij huis af te zetten ipv midden in de stad. Dat zou ons veel geld schelen voor een taxi. Een vriend van ons kwam ons ophalen bij de bushalte en we waren rond 18.00uur thuis. Thuis.. dat had ik wel gemist! We waren blij om weer thuis te zijn! Toen ik de slaapkamer binnenliep zag ik mn trouwjurk op de grond liggen.... die was van de haak afgevallen! Ik snel kijken.. is ie aan de onderkant helemaal gekreukt! Oh nee! Nu maar afwachten of de kreukels er uit gaan. Zo niet, dan moet ik hem naar de stomerij brengen. We hebben nog een aantal maanden, dus het is nog even afwachten.

Cyclone Helen
We hadden maar 1 dagje thuis, want de dag erna zouden we terug naar Elliot rijden om de boot op te gaan halen. Op de heenweg naar Elliot stopte we om even te rusten, we hadden er al een paar uur opzitten. Even later kregen we bericht dat er cycloon aan zat te komen en dat er nu een officiele waarschuwing was uitgezonden. Cyclone Helen, catagory 1. We konden dus veel regen en harde wind verwachten op de terug weg.
De laatste 25km waren erg moeilijk.. het had geregend en er waren heel veel insecten buiten. Ze vlogen allemaal kapot tegen de voorruit. Er zat geen ruitensproei-vloeistof in de auto, dus we kregen het raam niet schoon. We hadden nog maar een heel klein gaatje om door te kijken, en aangezien het donker werd was dat niet zo handig. Uiteindelijk toch veilig in Elliot aangekomen gingen we naar het politiebureau. We konden daar in een 3slaapkamer huis logeren, dat was vele malen beter dan in de kroeg! Even later gingen we wel met zijn alle naar de kroeg, iedereen weer gezien, gezellige avond gehad. Het was er best druk, veel aboriginals. Die hadden namelijk net betaald gekregen van de overheid en gingen dus met zn alle aan de alcohol. De politie was erg druk die avond, en daar waren ze niet echt blij mee haha.
De volgende dag al onze andere spullen uit de auto en boot gehaald en in de andere auto geladen. Het zat goed vol, maar we wilde niks achter laten. Iedereen nog even bedankt, telefoonnummers uitgewisseld en toen weer op weg naar huis.

De eerste paar uur gingen goed, lekker weer, goed door kunnen rijden. Maar de laatste uren regende het heel hard en het stopte niet. Ook waaide het vreselijk hard, we kwamen dus steeds dichterbij de cycloon.
De laatste uren hebben we minder hard kunnen rijden vanwege het weer, we waren dus later thuis dan verwacht. Toen we thuiskwamen hoorde we dat de cycloon gestegen was naar een catagory 2. Het zou niet lang meer duren voordat we alles moesten gaan opruimen buiten, de ramen afplakken en boodschappen moesten gaan doen.
Het leek niet echt dreigend, ok, het regende en waaide vreselijk hard, maar verder niet veel bijzonders. We gingen naar de supermarkt... dicht! Tankstation.. dicht! Doorrijden naar andere supermarkt, die was gelukkig nog wel open. Hoewel er weinig meer te krijgen was (iedereen had gebunkerd!) kregen we het toch nog voor elkaar om een hoop te kopen. Genoeg voor een week.
Later die avond hadden we windsnelheden van over 160km/pu, je voelde het huis wel een beetje schudden en de regen maakte veel lawaai. Maar ondanks alles viel ik toch redelijk snel in slaap.. het was een vermoeiende week.
De cycloon is nu afgezwakt tot een tropische storm, veel schade heeft het niet aangebracht. Sommige mensen zijn afgelopen nacht in 'cyclone-shelters' geweest, omdat hun huis niet cyclone-proof is. Ons huis gelukkig wel, dus hier is alles goed gegaan. Een paar omgewaaide bomen en veel bladeren overal, maar bij ons gelukkig niks.

Zo, ik geloof dat dit het allemaal wel zo'n beetje is (in verkorte versie dan)...
Iedereen alsnog een heel gelukkig nieuwjaar!!


Groetjes! xx Petra & Bob

---

Photos

Xmas tree
heaps of presents!

Merry Xmas
Xmas day in the pool

Dinner!
That was so nice! Yummy!

Mantra ray
Mantra ray at Batt Reef

Hawaii in The Outback
Elliot friends

sterretjes!
Happy new year!

Vuurwerk
toch leuk ondanks de regen..

Comments

[Lux]

sow das me inderdaad wel een avontuurtje =O gelukkig was er nog wel iets leuks te doen in Daly Waters =D wat was er nou mis met de oto? ook hier nog de beste wensen en een gelukkig 2008 xox deLux