Advertisement
Published: August 26th 2017
Edit Blog Post
Woensdag 23 augustus 2017
In de buurt van het Yellowstone National Park, dat wil zeggen het plaatsje West-Yellowstone, Montana, was geen redelijk geprijsde accomodatie te vinden, dus het beginpunt van vandaag is Rexburg, Idaho. Om acht uur eerst Ella en Stan ophalen, die op een kwartier in de goede richting bij mensen thuis slapen (
Airbnb), letterlijk
in the middle of nowhere, midden in uitgestrekte suikerbietvelden. Vanaf daar is het zo'n anderhalf uur rijden tot West-Yellowstone. Bij het Visitors Center een toegangskaart gekocht - het is per auto, dus dat scheelt - en foldertjes meegenomen met details van wandelroutes. Aangekomen bij de toegangspoort blijkt het heel druk te zijn, rijen met auto's. Onderweg lijkt dat mee te vallen, maar na een paar mijl vormt zich al een file. En het is zo'n 20 kilometer naar de eerste bezienswaardigheid. Gelukkig is de file niet continu, maar in de buurt van het eerste doel staan al heel veel auto's langs de weg geparkeerd in plaats van op de waarschijnlijk overvolle parkeerplaats. We besluiten de laatste paar honderd meter ook maar te lopen. Onderweg zagen we al stoompluimen, en dit zijn een paar hele grote poelen, die ondiep lijken maar in het midden, trechtervormig
heel diep worden. Ze zijn gevuld met gloeiend heet water, dat door de ondiepe randen snel afkoelt, waardoor verschillend gekleurde bacteriën en algen groeien, zodat van bovenaf de poel alle kleuren heeft. Er loopt een
boardwalk omheen, waar je niet vanaf mag en wilt stappen. Als de wind de stoom jouw kant op blaast is het net of je in een sauna loopt.
Bij de volgende parkeerplaats is wel plek, dus zet ik de auto daar neer, en gaan we vanaf daar zo'n uurtje lopen naar de bekende Old Faithful geiser. Het pad loopt door naaldbossen, en om de zoveel tijd is er een kleine of grote poel met stomend water, elk van een andere kleur lijkt het wel. Na tijdje wordt het zandpad een aangelegd pad, met meer boardwalks als er poelen in de buurt zijn. Soms zijn er ook geisers, maar niet van het regelmatige type. In tegenstelling tot de bekende Old Faithful, spuiten de meeste met onregelmatige intervallen van heel veel uur. Zodra we uitzicht krijgen op de populairste geiser van allemaal zien we dat er een heel complex van gebouwen omheen is geconstrueerd, en een grote menigte heeft zich al verzameld. Elke anderhalf uur is er een uitbarsting, en we hoeven maar 10 minuten te wachten en daar gaat-ie inderdaad! We doen nog een klein rondje dat uitkomt op een uitzichtpunt boven het complex, en dan holt Stan - vindt-ie leuk - terug om de auto te halen, terwijl Ella en ik naar beneden lopen en nog een uitbarsting meemaken. Als we de verplichte ansichtkaarten hebben gekocht is Stan al weer terug. Tijd voor ijsjes.
Ook tijdens de terugrit naar de ingang is het verkeer stroperig, dus we blijven maar in West-Yellowstone eten. Net als we de terugreis aanvangen valt er een hoosbui, de eerste regen die ik meemaak. Gelukkig duurt het niet lang want in het donker in de regen rijden is niet prettig. Al met al ben ik pas om half twaalf 's avonds terug in het motel.
Advertisement
Tot: 0.078s; Tpl: 0.01s; cc: 6; qc: 45; dbt: 0.0389s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb