Mijn verjaardag, Thanksgiving en de examens

---

Ik kan het bijna niet geloven! Binnen twee dagen ben ik in Disneyworld!! De tijd is zo enorm snel voorbij gevlogen en ik heb het zo druk gehad dat ik niet heb beseft hoe snel Disney dichterbij kwam. Maar nu is het eindelijk zover! Tijdens de laatste keren dat ik op Amber ben gaan babysitten, hebben we filmpjes, foto’s en informatie over de attracties van Disneyworld opgezocht. Amber’s oudere broer Ryan (20) is al even enthousiast als wij! Ik kom heel goed met hem overweg en vind het super dat hij meegaat. Cara en Russ gaan niet op attracties en Amber zal niet op alle attracties durven, dus dan hoef ik de meest gewaagde attracties tenminste niet alleen te doen. Morgenavond vertrek ik naar de Walters en gaan we de auto inladen en alles klaarmaken zodat we de volgende ochtend meteen na het ontbijt kunnen vertrekken. Ik kan bijna niet wachten!!

Mijn volgende blog zal dus waarschijnlijk bijna volledig besteed worden aan Disneyworld en de kerstdagen erna. In deze blog zal ik voornamelijk vertellen over mijn verjaardag, Thanksgiving en de examens - maar dat kon je waarschijnlijk al raden van mijn super 'originele' titel 😉.



Mijn verjaardag viel pal middenin Thanksgiving break. We hadden een volledige week vakantie, wat heel goed uitkwam twee weken voor onze examens! Ik heb de volledige Thanksgiving break gestudeerd en geschreven, behalve op mijn verjaardag natuurlijk.

De dag voor mijn verjaardag moest ik babysitten bij Amber. Toen het 18u was beseften we dat het in België al mijn verjaardag was, dus begonnen we stiekem al een beetje te vieren. Amber had een liedje verzonnen getiteld Happy Belgian Birthday dat ze zong tot ze ging slapen.

De volgende dag was het mijn verjaardag, joepie! Ik skypete met verschillende familieleden en mocht eindelijk mijn pakketjes openen! Sommigen waren al twee weken te vroeg aangekomen en het was echt moeilijk om eraf te blijven. Toen ik ze eindelijk mocht openmaken was ik superblij met wat ik vond! Iedereen die me iets gestuurd heeft, super bedankt!

In de namiddag vertrok ik naar de Walters, want zij hadden blijkbaar iets voor mij gepland. Eerst kreeg ik van hen ook cadeautjes waar ik enorm blij mee was en dan vertrokken we naar een restaurant. Het was een verrassing dat ze een restaurant hadden uitgekozen waar ze Belgische bieren schonken! Zoals jullie op de foto kunnen zien, kon ik Duvel drinken op mijn verjaardag! Ik was heel content natuurlijk, één van de dingen die ik het meeste mis van België is het bier. Dat klinkt misschien belachelijk, maar jullie zullen mij volledig begrijpen wanneer jullie Bud Light, het plaatselijke favoriete bier, hebben geprobeerd… We hebben superlekker gegeten, een driegangenmenu met inktvis, scampi’s en kreeft als voornaamste ingrediënten.

Mijn verjaardag was dus enorm geslaagd! Ik kan echt van geluk spreken dat ik de Walters ontmoet heb, ze kunnen uiteraard mijn familie nooit vervangen, maar de manier waarop ze met mij omgaan en bezorgd zijn om mij en mij mee uit eten nemen komen ze toch wel heel dicht in de buurt van familie. Zonder hen zouden gelegenheden als mijn verjaardag en binnenkort Kerstmis heel wat eenzamer aanvoelen.



De volgende dag was het Thanksgiving. We deelden een verrukkelijke maaltijd bij de moeder van Cara, die in een penthouse aan Miami Beach woont. Ik was hier al eerder geweest, vorig jaar met Pasen. Het appartement is vrij klein, maar ik wil er niet eens aan denken hoeveel het haar maandelijks kost om in een penthouse in de duurste wijk van Miami te wonen! Het uitzicht is spectaculair; we kunnen net nog een beetje kust zien en dan strekt de oceaan zich tot aan de horizon voor ons uit.



Zoals ik al eerder zei, spendeerde ik de rest van de week vakantie aan het voorbereiden van mijn ‘examens’. Het waren geen echte examens natuurlijk, zoals ik ze in België vaak genoeg heb doorstaan. In de plaats van schriftelijke testen moest ik een script schrijven voor Screenwriting, een pitch voorbereiden voor Producing, een scène filmen voor Directing, en een paper schrijven, een syllabus maken en twee lessen voorbereiden voor Pedagogy.

Mijn script was al geschreven, dus wanneer ik aan mijn script aan het werken was hield ik me vooral bezig met herschrijven en herformuleren. Een script is normaal ongeveer 110-120 pagina’s lang, en het mijne was tegen het einde van de vakantie 132. Toen ik samen met klasgenoten ons script aan het bespreken was, en ik vermeldde dat ik 12 pagina’s te veel had, begreep ik al snel dat ik een luxeprobleem had. De meesten hadden niet eens 50 pagina’s. Ik hield dus al snel mijn mond en probeerde om scènes te laten vallen zodat ik de 120 pagina’s zou benaderen. Hoe dan ook, als de structuur en de dialoog van het verhaal goed zijn, en als het script volledig af is, krijg je sowieso goede punten. Hoewel het te lang is, wist ik dat ik me voor dit vak niet echt zorgen moest maken.

Tijdens de laatste les voor de vakantie had ik mijn pitch aan de klas voorgesteld (voor diegenen die de term ‘pitch’ niet kennen, het betekent het voorstellen en verkopen van een project, proberen een studio ervan te overtuigen dat dit filmproject een goede investering zou zijn). We moesten een fictieve film voorstellen aan de klas alsof we echt van plan waren om dit te maken. Aan het einde van mijn project zei de professor dat ik de lat hoger had gelegd voor mijn medestudenten. Voor dat vak moest ik me precies ook geen zorgen meer maken.

Voor onze regieklas moet ik tegen 17 december een scène van het toneelstuk Angels in America filmen. Ik was van plan om te filmen op 12 december in het huis van Cara en Russ - veel te dicht tegen de deadline aan naar mijn gewoonte, maar ik moest het wel uitstellen omdat de weken voordien werkmannen de vloer in de slaapkamer gingen vervangen met marmer. Dat lawaai zou enorm storend geweest zijn, dus moest ik wel wachten tot dicht tegen de deadline. Tijdens de vakantie hield ik me bezig met de voorbereidingen van deze opnamedag.

Voor pedagogie moesten we veel in orde brengen. Tegen 15 december moesten we een paper schrijven en een syllabus inleveren (een syllabus is een bundel met informatie over een vak dat je gaat lesgeven, zoals omschrijving van het vak, onderwerp per week, opdrachten, vereiste en aanbevolen literatuur, ...). Voor de vakantie had ik al mijn syllabus geschreven en teruggekregen (met de commentaar dat mijn syllabus de professor ervan overtuigd heeft dat ik een gastles over mijn onderwerp mag geven) en twee lessen gegeven. Tot mijn grote verbazing had ik er erg van genoten om les te geven. Ik heb altijd gedacht dat lesgeven niet in mijn bloed zat, maar blijkbaar vind ik het toch wel plezant. Waarschijnlijk omdat het onderwerp waarover ik mag lesgeven film is…

Trouwens, nu ik het toch over lesgeven heb, ik heb nog zeer goed nieuws! Omdat ik al twee Belgische diploma’s heb waarvoor ik film van een academisch standpunt heb gestudeerd, heeft mijn professor van pedagogie mij een functie aangeboden voor volgend jaar! Ik mag een klas van bachelorstudenten lesgeven over filmgeschiedenis en filmtheorie! Ik weet nu al dat ik er enorm van ga genieten en dat dit een heel mooie aanvulling gaat zijn op mijn CV, naast twee functies als ‘teaching assistant’. Volgend semester krijg ik (en jullie dus ook) meer informatie.



Na de vakantie was het al december en voor we het wisten kwam de ene na de andere deadline in zicht. Uiteindelijk werd alles ruim op tijd ingediend, inclusief de scène die ik vorige donderdag gefilmd heb. Het is allemaal heel goed verlopen, ik had een goed team (een cameraman en twee personen voor belichting en geluid en uiteraard twee geweldige acteurs) en we hadden de scène op enkele uren volledig ingeblikt. Gisteren was het ‘examen’, waarop iedereen zijn scène voorstelde aan de klas. Ik kreeg zeer positieve commentaren, dus dat was weeral een vak waarvoor ik me geen zorgen moest maken.

Voor pedagogie heb ik gisteren mijn punten al gekregen, ver op voorhand. Ik had voor de syllabus, de paper en de twee lessen telkens een A, zodat het gemiddelde voor dat vak uiteraard een A was. Joepie! Als de andere vakken ook verlopen zoals ik verwacht, zal mijn rapport op het einde van het jaar niet slecht zijn.

Het is heerlijk om met zo’n geruststellend gevoel de vakantie te beginnen! Ik zou het niet leuk vinden om met zorgen over mijn punten naar Disneyworld te vertrekken! Nu ik vrij zeker ben van goede punten, zal ik met volle teugen kunnen genieten van Disney!

Uiteraard gaat de kerstvakantie niet enkel bestaan uit luilakkeren, want er is nog veel te doen voor Onverdedigbaar. Om jullie geheugen even op te frissen, Onverdedigbaar is een trilogie van kortfilms die Amanda, Xiuhe en ik als onze thesis gaan voorstellen. Het eerste deel werd deze zomer in Antwerpen gefilmd, de twee vervolgdelen worden volgende zomer in Parijs en Londen gefilmd. We zijn momenteel druk bezig met monteren, wat een enorme opgave is! We hebben uren en uren aan beeldmateriaal, en daarvan moeten we op de één of andere manier een film van twintig minuten op de best mogelijke manier samenstellen. Niet simpel dus. Maar omdat Amanda en ik zo enthousiast zijn over dit project, wordt het montageproces nooit saai. Het is voor ons beide een passie en het geeft enorme voldoening om onze kortfilm elke dag een beetje te zien groeien.



Nog een laatste vermelding voor ik afsluit. Vorige week heb ik nogal wat tegenslag gehad – ik vertrok naar de universiteit (voor mijn allerlaatste les nota bene) en wanneer ik aankwam besefte ik dat mijn gsm niet langer in mijn short zat (inderdaad, het is december en ik kan nog steeds shorts en rokken dragen, joepie - maar dit doet nu even niet terzake). Ik heb de volledige route naar huis terug afgelegd, maar tevergeefs. De rest van de dag heeft Amanda geprobeerd om mijn gsm te bereiken, maar iemand legde steeds af. Die gsm zou ik dus niet meer terugzien. Ik besefte dat, als ik nu een nieuwe gsm moest kopen, ik ineens een goede wou. Aangezien ik heel enthousiast ben over mijn andere Apple producten, vond ik het passend om meteen een iPhone te kopen. Met mijn maandelijks loon als assistent en het vooruitzicht om betaald te worden om les te geven vond ik dat ik me wel iets meer kon veroorloven. Ik heb hem gekocht zonder abonnement, wat betekent dat ik veel meer moest betalen voor de gsm op zich, maar dat ik hem nadien in elk land kon gebruiken. Wanneer ik terugkom naar België moet ik gewoon een andere simkaart insteken en dan werkt hij zoals een Belgische gsm. Hetzelfde voor wanneer ik naar Engeland verhuis. Het was een grote hap uit mijn budget, maar ik ben er enorm blij mee!



Goed, dat is het zowat. Nadat ik deze blog post, ga ik mijn koffer beginnen pakken voor Disneyworld! Yeehaa!! Orlando, here I come!

---