Dag 71: Mérida

---

Ik kwam in de avond aan in Merida en dus heb ik die avond niet veel meer gedaan dan het lokale eten testen. Dat is even goed als in de rest van het land, maar toch weer net even anders. Bovendien waren er andere mensen in het hostel die plannen aan het maken waren. Ik besloot om ze af te luisteren en, nadat ik het wel als een goed plan vond klinken, vroeg of ik mee mocht naar de ruïnes die ze wilden bezoeken. Uiteraard was dat geen probleem en dus had ik plannen voor de volgende dag.

Het plan was om de ruïnes van Uxmal te bezoeken. Bovendien was het een Duitser die de plannen gemaakt had en dus hadden we een strak en exact uitgepland schema. We hadden een bus om 8 's ochtends en die zou drie uur later aankomen. Dan hadden we van elf tot 14.30 de tijd om rond te lopen in het park zodat we de bus van 15.00 terug konden halen. Uiteraard werkte dat plan niet zo perfekt als op papier, maar gelukkig was de Duitser lang genoeg in Mexico om dat te begrijpen. Het park zelf was een van de mooiere parken waar ik geweest ben en het hele gebied is vooral veel groener dan ik van Mexico gewend ben. Door het groene gras, de helderblauwe hemel en de 1500 jaar oude gebouwen met ingewikkelde patronen in het steen gehouwen was het een prachtig plaatje. En ijsjes eten bovenop een van die tempels maakte de hele dag helemaal compleet. Op de terugweg was echter waar het plan helemaal in duigen viel, want het schema dat we gehad hadden met de bustijden klopten van geen kanten en dus moesten uiteindelijk een uur wachten op onze bus midden in een verder lege straat en veel te dure bars van de ruïnes als enige optie om iets te halen in de buurt. Dat was volgens de Duitsers "niet bijzonder efficiënt" maar het was wel gezellig dus dat maakt een hoop goed.

Op zaterdag gingen we naar dzibichaltun. Een andere groep ruïnes in Merida met als belangrijkste bezienswaardigheid, althans voor ons, een Cenote. Dat is een gat in de grond, in sommige gevallen wel 60 meter diep, dat gevuld is over duizenden jaren met water. Dat water is dan ook nog eens glashelder en er zwemmen vissen in met allerlei kleuren. Bovendien had deze cenote uitzicht op de ruïnes. Dus zijn we daar heen gegaan en hebben we ondanks de regen de hele lekker in het water van deze cenote gelegen. In de avond was het museum nacht in merida en dus gingen waren de museums open tot 2 uur 's nachts. Bovendien was een van de andere gasten in het hostel een kunstenaar die in merida was om zeven schilderijen te maken dus die wilde wel met ons mee naar de museums om ons een masterclass te geven. Zo heb ik een gratis les in kunstgeschiedenis gekregen en bovendien was er in een van de museums een workshop gaande en dus kreeg ik ook nog een les in schilderen zelf wat het een hele mooie avond maakte.

Op zondag stond er een flamingo strand op de planning. En dus zijn we met een groep van acht mensen naar het strand gegaan dat twee uur verderop was. Maar omdat we met zo'n grote groep waren duurde alles langer en dus waren we uiteindelijk een half uur later dan gepland op het strand waar we een boottocht zouden doen, maar iedereen had honger wat nog weer meer dan een uur kostte, maar uiteindelijk konden we dan toch de boottocht beginnen. De boottocht bracht ons eerst naar een oud Spaans kasteel of fort om de kust te bewaken, maar gaf daarna gas en bracht ons, al stuiterend over de golven, naar een bloedrode rivier, waar de flamingo zouden moeten zijn. De enige flamingos de we gezien hebben was een groep die over ons heen vloog dus daar heeft zelfs niemand foto's van. Er was echter ook een mangrove waar we doorheen konden varen en dat was zeker zo mooi. En ook al hebben we bijna geen flamingos gezien we hadden wel een goede dag op het water. Bovendien kregen we een prachtige zonsondergang erbij omdat we zoveel getreuzeld hadden de hele dag. Het enige minpuntje was dat we moesten staan in de bus op de terugweg omdat die helemaal volgepropt zat.

Voor de volgende dag staat Chitzen itza op de planning. Het laatste item van mijn wensenlijstje en een van de zeven wereldwonderen.

---