Advertisement
Published: January 11th 2008
Edit Blog Post
Terwijl mijn foto´s met duizelingwekkende snelheid (ahum) worden gebackupt op ceedee en iPod, heb ik even tijd (zat) om een hoognodige update te schrijven van dit blog.
Te beginnen waar ik was gebleven: in Uxmal, waar ik niet alleen aan zal terugdenken om het verlaten van de bus (zie eind vorige bericht), maar dat zal je straks begrijpen.
Daar aangekomen aan het begin van de middag zijn we eerst het hotel op gaan zoeken. We hadden ervoor gekozen om voor één keer wat luxer te gaan in een voormalig Club Med hotel bij de ingang van de ruines. Eenmaal gevonden zijn we even lekker aan het uitgestorven zwembad gaan liggen en heb ik heel hard moeten lachen om het tijdschrift YOUP, dat Josje nog uit Nederland had meegenomen. Al lezend op de rand van het zwembad kwam er plots een Amerikaanse vrouw van een jaar of 35 door het zwembad gewaad, met een soort jurk-annex-badpak aan en een enorme (Gucci?) zonnebril op haar hoofd (type Viewmaster Plus). Op een gegeven moment ging ze langs de kant van het zwembad staan en kirde: ¨Ohhhhh little boy....... Come to me, little boy! I have something here for you!!¨. Wij dachten echt dat
Mooie ´gevel´ in Uxmal
Dit soort tempels wordt nu overigens bewoond door honderden kleine vogeltjes die af en aan vliegen!
zie ook (en andere mooie foto´s) op dit blog:[diary=232338] ze een hondje riep of haar kleine zoontje ofzo. Maar nee, even later komt er een beer van een kerel (ook getooid met zonnebril) aangezwommen. Dat was dus little boy!! We moesten onze lachen inhouden en er was meteen een running gag ontstaan...
De dag erna hebben we de ruines van Uxmal bezocht, die ik persoonlijk nog mooier vond dan die van Chichen Itza. De ruines zijn in de Puuc-stijl en dat houdt in dat ze nogal rijk gedecoreerd zijn met beeldhouwwerk, zie de foto´s al bij mijn vorige stukje. Daarnaast waren er hele stijle trappen te beklimmen, waar je (als je het nog niet had) acuut een hoogtevrees van kreeg, want als je hier je evenwicht zou verliezen, dan lig je gelijk 15 meter lager en dan denk je plotseling heel anders over deze ruines! Of dan denk je helemaal niet meer. ´s Avonds ook nog naar de licht en geluid show geweest, waarbij de verschillende gebouwen beurtelings in verschillende kleuren verlicht werden en er een verhaaltje verteld werd over vroeger. Josje was in het hotel gebleven, want die voelde zich niet al te lekker... Sterker nog, ik heb nog niet eerder bij iemand zo´n hoge koorts gevoeld
en ik dacht de Malariasymptomen zoals die beschreven werden in mijn reisgids al te herkennen (en vreesde voor het vervolg daarvan)!
Dit kreeg zijn vervolg in de busrit de volgende dag richting Campeche, een busrit die ik niet licht zal vergeten!! Het leek allemaal wel wat beter te gaan, maar al bij het instappen van de bus kreeg ze een enorme wegtrekker. De details van de gebeurtenissen daarna zal ik maar samenvatten met de woorden: als je ooit een Mexicaanse buschauffeur met een volle bus, op volle snelheid, in het ´midden van nergens´ voor een paar minuten tot stoppen wil bewegen....dan ben ik je man!
Ik maakte mij grote zorgen en had al plannen om rechtstreeks naar het ziekenhuis te gaan, maar eenmaal in een snel uitgekozen, toch maar weer iets beter, hotel aangekomen, bleek het miraculeus genoeg al wat beter te gaan en zijn we ´s middags zelfs al even een wandelingetje gaan maken in het befaamde´Centro Historico´van Campeche.
Campeche is een bijzonder leuk stadje en een verademing na het drukke Mérida. Het deed mij zelfs een beetje denken aan Antigua. De dagen hierna zijn we hier ook gebleven en hebben we (het begin van) de nachtmis
bezocht, de kerststal bekeken (zie foto´s bij vorige bericht) en zijn we op kerstdag (je hebt er hier maar eentje) naar het strand geweest. Dat bleek uitgestorven, maar in de loop van de middag werden de Mexicanen wakker en stroomden hele gezinnen het stand op, compleet met drinken (kratjes bier), eten (grote pannen met verschillende onduidelijke inhoud) en hordes kinderen. Opvallend: de Campechaan (/Mexicaan?) hult zich enkel in eenvoudige kleding om te gaan zwemmen, niets geen zwembroek of bikini!
Ook de dag erna hebben we volop cultuur opgesnuifd op...het strand. Er kwam nu ook een familie Mennonieten het strand op. Dit is een gemeenschap van boeren, die vroeger vanuit met name Duitsland naar Mexico is getrokken. De mannen hebben steevast een broekpak aan en een cowboyhoed, de vrouwen uiteraard in een rok en een haarnetje en de jongetjes hebben allemaal een baseballcap op. De vrouwen gaan niet in de zon, maar de rest wel. We dachten even dat een van de mannen zijn kinderen een pak rammel van jawelste gaf (en stonden al bijna in de aanslag om het even bij hem te gaan doen), maar het bleek dat ze aan het spelen waren...
Ook hebben we in Campeche
het circus bezocht! Ik kocht de beste kaartjes, wat inhield dat je echt vooraan zat in een soort loge. Dat voelde nogal opgelaten, want vrijwel niemand anders zat daar. Maar toen kwamen de acts! Naast de (jaren geleden) gebruikelijke hoepel-, trapeze en evenwichtsacts was er ook: de poedelmevrouw! Samen met haar drie poedels en een haardos als ware ze er zelf een, kwam ze op in een strak glitterpak. Dat beloofde wat! Het bleef de hele show echter bij beloftes, want de poedels deden van alles op allerlei toestellen die werden neergezet door assistenten (hoepels, hekjes om overheen te springen, een glijbaan en zelfs zo´n roterende tredmolen), maar ze deden niet wat de bedoeling was! En ook kwam telkens de verkeerde hond aangerend en telkens te vroeg! En dat alles onder begeleiding van een krakerige stereo met Mexicaanse circusmuziek. Dit bleek dus, onbedoeld, veruit de meest komische act!
Maar er was meer...vlak voor de pauze hadden we Spiderman, met wie je tegen betaling ook op de foto kon (wat niemand deed, beetje sneu wel voor deze stoere man, die er zienderogen uit ging zien als gewoon een Mexicaantje in een raar pak). En als slotstuk werd er een gigantische slang
Anacondaaaa!
In alle paniek was er geen tijd om een goede foto te maken... binnengedragen door wel zeven spierbundels: ANACONDAAAAAA! Dit hadden we kunnen weten, gezien de naam van het circus. Ook een hoop beveiligingsmensen begon driftig heen en weer te lopen, kinderen begonnen subiet te huilen dat het een aard had en de hele processie kwam onze kant op... Bleek dat ie naast ons hokje de piste in werd gedragen, oftewel: naast mijn stoel! Ben er maar even bij gaan staan.
Toen ik een foto wilde maken werd ik ook nog boos toegesproken, want dit kon Anaconda uit haar concentratie brengen. Vrijwilligers konden de slang ook nog aanraken en proberen een stukje te dragen en daarmee was het hele circus voorbij en konden de nog snikkende en bibberende kindertjes vertrekken.
We zijn nog een dag langer in Campeche gebleven dan beoogd, omdat de bussen naar Palenque volgeboekt waren en zelfs tijdens het boeken nog uitverkocht raakten. Zodoende kozen we voor een soort nachtbus die om tien uur ´s avonds vertrok en hadden we nog een dag te vullen. Hop, dan maar in het toeristentreintje langs de vestingmuren (niet veel aan) en nog een keer naar de Baskin en Robbins ijssalon, waar het Mexicaanse meisje met de opmerkelijke blauwe ogen plotseling toch gewoon
donkere ogen bleek te hebben (lang leve de gekleurde lenzen!). Ook zal ik me Campeche herinneren aan het hotel waar alles mis ging, maar dat is geen uitzondering in Mexico, zo bleek later. En aan de show van
Flavor Flav , die van Public Enemy van vroegah, hij heeft een show op VH1 (soort MTV), waarin hij een nieuwe vrouw zocht. Talloze zwarte schonen (en een enkele blanke) hadden zich aangemeld en in een aantal afleveringen koos hij dan zijn nieuwe vriendin. De afleveringen werden echter achter elkaar uitgezonden en dat werkte toch wel verslavend... De volgende middag bleek dat de eerste vriendin toch geen blijvertje was geweest en dus was er ook een tweede seizoen, wat we maar niet helemaal hebben afgekeken. Inmiddels kenden we wel de reclameblokken van VH1 uit ons hoofd met alle aankondigingen voor andere shows (zoals Charm School).
Volgende keer meer!
Groeten, inmiddels vanuit Mexico Stad,
Tonnie
Advertisement
Tot: 0.09s; Tpl: 0.012s; cc: 11; qc: 59; dbt: 0.0461s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
tonenvic
non-member comment
cirque du soleil
Leuk zo'n circus, met een enge slang!En die poedels die het verkeerde deden! Kom je hier niet tegen.Uxmal is heel mooi. Nu weer in Mexico City en Josje weer aan het werk. Is weer heel anders en wel wennen!!Hier alles oké!