Advertisement
Published: December 9th 2011
Edit Blog Post
Vertrek vanaf de Parkweg
De buurvrouw bood aan om als hond mee te gaan... Hallo allemaal!
wij zijn onze reis uitstekend begonnen, met dank aan Roel en Sia. Ze hadden ons als huwelijkscadeau een lunch aangeboden in het Burj al Arab in Dubai, het enige 7-sterren hotel ter wereld. Daar zaten we de eerste dag met een 7-gangen lunch, inclusief een glas champagne. Die smaakte best, Angelique nam nog een glaasje; slechts 30 euro extra. Sinds die tijd rekenen wij in glazen champagne.
Na dit hoogtepunt werd alles weer minder toen we weer terug op aarde waren (het restaurant zat op 200m boven zee, gelukkig ontdekte Angelique pas later dat we in een uitstekend gedeelte hadden gezeten): een (g)een-sterren hotel met onderin 2 nachtclubs, eten bij de Indier voor een kwart glas champagne (met z'n tweeen) en reizen met het openbaar vervoer tussen het gepeupel voor 2ml champagne.
We hebben nog getwijfeld over een heel klein blogje over Duitsland (we waren een dag in Frankfurt), maar dat komt wel als we tegen 2034 een Rijnreisje gaan maken of in 2037 Moezelwijntjes gaan proeven.
Dubai vonden we zeker een blogje waard, het is een soort super-Las Vegas, alles groter en (hoopt men hier) mooier dan de originelen die zijn gekopieerd. Behalve het hoogste
gebouw (Burj Khalifa) en de grootste mall (Dubai mall) staan hier ook meerdere piramides die veel mooier glimmen dan die in Caïro, er is een Big Ben in aanbouw (uiteraard 3 keer zo hoog als de originele) en er zijn diverse Taj Mahals, Iraanse moskeeën en andere bekende bouwwerken.
Maar in Dubai blijft het niet bij het kopiëren van gebouwen, er worden ook complete steden en dorpen gekopieerd. Vaak hebben deze een bepaald thema, waarmee men hoopt dat dit zal helpen bij de marketing (te zien aan de leegstand is dat niet het geval). Er zijn Italiaanse pittoreske dorpjes, Engelse plaatsjes (met een Dickens Circus en Glastonbury Road) en uiteraard veel Amerikaanse buitenwijken, vaak rond een golfbaan of meertje (en dat in de woestijn!) Een van de meer bizarre voorbeelden is Sport City, een stad rond het thema sport, met een aantal stadions en sportvelden. Voor de marketing hiervan werden een aantal wereldberoemde sporters ingehuurd om te vertellen hoe geweldig dit initiatief is. Er werd veel geadverteerd met de slogan 'Live the Victory' (dit was 8 jaar geleden). Er werd niet bij gezegd dat je in Dubai 10 maanden per jaar niet moet gaan sporten omdat het te heet is
Burj al Arab
Enkele heren die wel geld hebben voor flessen champagne, maar die waarschijnlijk aan de fristi zitten (Dubai heeft zo ongeveer het slechtste klimaat ter wereld, hoge vochtigheid plus woestijntemperaturen). Op het cricketstadion en een villawijk na is er niets afgebouwd, maar er staan nog wel zo'n 30 wolkenkrabbers in de steigers. Bewoners die hier de 'Victory' komen leven of beleven (hoe doe je dat overigens?) hebben we niet ontdekt. Bouwvakkers trouwens ook niet, want zoals de meeste andere projecten hier ligt de bouw sinds de crisis stil.
De crisis is net zoals in de meeste andere landen lang ontkent, tot er opeens een grote bouwonderneming was die bekendmaakte dat ze een gat in de begroting hadden van zo'n 20 miljard (nee, geen miljoen). In elk ander land gaat zo'n bedrijf dan failliet, maar niet in de Verenigde Arabische Emiraten (Dubai is een van de 7 Emiraten van het landje); hier sprong de overheid bij, want die hadden nog een paar honderd miljard op de bank staan (het landje bezit 10% van de olie op de wereld). Daarna zijn de huizenprijzen wel flink gekelderd en zijn veel gastarbeiders naar huis gestuurd.
Naast Sport City zijn er allerlei prestigieuze projecten die nog in de steigers staan of al zijn afgebouwd, maar nog vrijwel niet bewoond. Zo is
er een compleet nieuw Manhattan bijgekomen rond een jachthaven, met flats van 200-400 m hoog. Hiervan is waarschijnlijk nog geen 2% bewoond (betrouwbare cijfers zijn er niet, en een deel van de appartementen is door speculanten opgekocht). Ook de palmeilanden voor de kust staan voor een groot deel leeg en zijn overigens alleen op Google Earth mooi; op straatniveau is er weinig te zien, alleen lange saaie wegen (de stam en de palmbladen) met bebouwing aan het water dat je vanaf de weg nauwelijks ziet.
Verder zijn er een paar enorme malls gebouwd die tot de grootste ter wereld behoren, maar dit heeft de bouwers niet weerhouden om in de woestijn nog meer te bouwen, waaronder uiteraard ook weer een mall die de grootste ter wereld moet worden. De bouw hiervan ligt nu stil, evenals de bouw van een gebouw van een kilometer hoog. Wat wel doorgaat is de bouw van het grootste vliegveld ter wereld.
Gelukkig is er ook nog een echte stad voor werkende mensen (lees: gastarbeiders, de inboorlingen werken nauwelijks). Dit zijn de oudere delen van de stad, die veel meer doen denken aan Pakistaanse of Indiase steden dan het Midden-Oosten. Hier lijk je enkele decennia
terug te gaan in de tijd, met kleine winkeltjes, Pakistani die van alles met handkarren vervoeren en veel leven op straat. Het is een mooie voorbereiding op het echte India.
Advertisement
Tot: 0.056s; Tpl: 0.013s; cc: 8; qc: 24; dbt: 0.0312s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Anne-Marie
non-member comment
geweldig!
Ik zat net gisteren en vanmorgen aan jullie te denken. Dankjewel om ons ook een kijkje te laten nemen in de geweldige wereld van Luckyliek