NUR İÇİNDE YAT ANACIĞIM...

---

Geo: 41.0245, 28.9881

GÜN 27 Günlerden Perşembe

Sabah erken uyandım.
8:30 civarında kapıyı kapatırken yedek anahtarımı içeride unuttuğumu farkettim.
Kendime kızamadım bile.
Aklım başka yerlerde.
Turhan ın evine gittim.
Oradan da anamın bankası Maltepe ye 2 kez daha gittim.Bu seferde kimliği evde unutmuşum.
Öğleden sonra 15.00 gibi morga gittim.
Anacığımı son kez öptüm.
Canım benim adeta bir melek gibi yatıyordu orada.
Tüm acılarından ve sıkıntılarından kurtulmuş olduğunu hissettim.
Artık çok ama çok üzgündüm.
Acılar, insana dalga dalga yayılıyor.
Bir tür mekanizma, adeta sizi koruyor ve acı dalgaları barajda toplanıyor ve yavaş yavaş salınıyor.
Kendime gelmem çok zaman aldı.
Turhan'ım beni kollamağa çalışıyor.
Saat 16:00 da Göztepe Galip paşa camiinde idik.
Duyanlar gelmeğe başladı .
Bayağı zengin bir yelpaze oluştu.
Çocukluk arkadaşlarım.Mülkiyeli kardeşlerim..iş arkadaşlarım...bayilerim vs vs
Mezarlık çok uzakta idi ve zorlukla bulduk .
Yakup kardeşim ve Doktor Mois kardeşim mezarlığa kadar gelerek son görevlerini yaptılar .
Bu son derece duygulu bir andı.
Anacığımı kardeşimle birlikte mezara indirdik ve hızla gömülüşüne tanık oldum.
Artık fazla hisli değilim.
Bir noktadan sonra hisler dumura uğruyor.
Mezarlıktan sonra anamın evine döndük.Saat 20:00 de imam geldi.Çok güzel dualar okundu .
Komşular akın akın geldiler.
Herbiri hakkımdaki pozitif düşüncelerini iletti.
Hiç tanımadığım insanların hakkımda fikir beyan etmesi ilginçti.
Sen farkında olmadan millet seni izliyor.
Ananla ilişkilerini değerlendiriyor.
Gösterdiğin ilgiye göre sana not veriyorlar..
Sen hala ananı tek başına ziyaret ettiğini sanıyorsan aldanıyorsun.
Sonra Turhan'ım beni Göztepe ye bıraktı bir taksi ile eve döndüm.
Kapıcımız Celal den rica etmiştim.
Çilingirle kapıyı açmışlar ve yedek anahtarı almışlar.
Eve girdim.Sabaha iş bırakmamak üzere ortalığı toparladım ve yattım.

---