Cyprus June 2011

---

NOORD-CYPRUS

30 mei 2011 t/m 6 juni 2011.


Maandag 30 mei 2011.

Op een onmogelijke tijd staan we op. Het 00.28 uur. Om 01.00 uur zitten we in de auto en drie kwartier later zijn we op Schiphol. P3 is vol en we worden naar P4 gestuurd terwijl we wel gereserveerd hadden. Lekker dat heen en weer gedoe zo vroeg in de ochtend. Inchecken is zo gepiept en om 02.30 uur zitten we aan een Starbuck. Zo, onze vakantie is begonnen. De beesten worden weer door Brigitte en Marieke verzorgd, dus dat zit goed.

4.00 uur is de planning om op te stijgen en dit lukt. Na een tussen landing in Antalya stijgen we 40 minuten met een volle tank en een andere piloot weer op.
Sharp 12.00 uur landen we op Cyprus op de luchthaven Ercan.

Noord-Cyprus blijft apart en de tijd heeft er stil gestaan. Zelfs de opening van de grens in 2003 heeft niet veel veranderd. Noord-Cyprus is dunbevolkt en nog ongerept wat in het zuiden niet meer zo is.

Onze 1ste indruk is dat het land erg droog is maar de bloemen, Oleanders zo groot als bomen. Sinasappelbomen en olijfbomen zijn er veel. De bussen van Corendon (onze reisorganisatie) staan klaar en 3 kwartier later zijn we in ons hotel Top Set. Het is oké maar niet super. Lekker zwembad en we lunchen met uitzicht op strand en zee.
De tassen zijn uitgepakt en we lopen 5 kilometer naar Keryneia oftewel Girne. Het eerste stuk stelt niets voor. Vrij droog en de lizzards schieten voor je voeten weg. Daarna wat industrie en toen kwamen de gezellige restaurantjes en echte koffiecafe’s. Daar pakken we eerst een heerlijke cappie. Er zijn veel schoenenwinkels en de schoenen zijn gaaf hier.
De haven vinden we makkelijk. Hier is het pittoreske Girne omheen gebouwd. Het is gezellig druk op de terrassen en er schommelen aardig wat boten in de haven. We slingeren door de straatjes en lopen over de boulevard met de oude havenpanden en terrassen. De zee aan de ene en de bergen aan de andere kant. Hier wil je niet meer weg.
Ook hier staat een beeld van Ataturk.
Aan het eind van het haventje staat het enorme kasteel. We bezoeken het kasteel met de lange gangen, de steile trappen en torens. Hier werden kanonnen met grote kogels afgevuurd en ridders vertelden aan grote tafels hun verhalen. Het is zeer interessant en uitgebreid. Het is meer een ruïne dan een kasteel maar toch vaak verbouwd. Je kan de kelders en koninklijke vertrekken in maar het mooiste is het Scheepswrakmuseum waar je de overblijfselen kan zien van een Hellenistisch koopvaardijschip dat rond 300 v. C. schipbreuk leed in de haven van Girne. Veel gebruiksvoorwerpen zijn te zien.

Het is inmiddels een lange dag maar we merken er nog niets van. De tijd is 1 uur verschil en voor 1 euro krijgen we 2,30 Turkse lira.

Tijd voor een biertje en wat te eten. We vinden een leuk restaurantje aan de haven. De wijn, het bier en de uienringen waren goed maar het duurde lang voordat de pizza kwam, Bij navraag was de oven kapot maar het zou nog 5 minuten duren. Het werd dus een bijna koude pizza. Jammer.
We besluiten de 5 kilometer terug te lopen naar het hotel.
Om de paar uur gaat de speaker op de moskee te keer, maar ja dat is de islam in Turkije, alleen wel jammer dat ie naast het hotel zit.
De zonsondergang was niet geweldig. De temperatuur was boven de 30 graden met een paar spatten regen.
Nog een cappie hier in het hotel maar dat was niet lekker. Doen we niet meer. Nu lekker douchen en oogjes toe.
Morgen begint er weer een nieuw avontuur.



Dinsdag 31 mei 2011.

De auto wordt keurig op tijd gebracht en we gaan op weg naar Bellapais. Het verkeer rijdt hier links dus het is even wennen. Deze afslag missen we en geïrriteerd stopt Jan bij de 1ste de beste mogelijkheid om zelf op de kaart te kijken maar we zijn al te ver van de afslag weg. We staan bij een groot bord met St-Hilarion Kasteel 5 km verderop de berg. Dit gaan we dan maar bezoeken.
Het kasteel en de torens is te beklimmen via 480 treden. Dit doen we met klimmen en klauteren. Het is heet. Het uitzicht is prachtig en dit kasteel is meer ruïne dan het kasteel van gisteren. Het was zeer de moeite waard.
Waarschijnlijk hebben de makers van Walt Disney zich voor het kasteel in de film van Sneeuwwitje laten inspireren door de schitterende ligging en de spitse torens van St- Hilarion.

Dan verder naar Nicosia. Het lijkt ver op de kaart maar het is maar ongeveer 20 km vanaf Girne.
In het noordelijke deel van Nicosia staan de meeste Turkse en islamitische monumenten van de stad die we allemaal bezoeken of bekijken. In een straatje achteraf drinken we heerlijke cappi en eten een salade bij City Coffee. De mensen zijn erg aardig in Cyprus. We lopen door de straatjes en zien veel katten maar bijna geen honden. Bij een grote hamman mogen we binnen kijken in de hoop dat we ook een behandeling nemen. Ander keertje misschien. Prachtige kussenslopen vinden we en deze gaan mee naar Nederland. Dan………………..de grens over in Ledrastraat. Paspoort wordt gecontroleerd en een stempel moet voldoende zijn. Ook vragen ze of we sigaretten hebben gekocht. Nee, toen mochten we door lopen.
In het Griekse deel worden ook de belangrijkste zaken bezocht. Paleis van de aartsbisschop, de kerk van Agios Ioannis en het vrijheidsmonument, en de Arabische wijk met een muur als einde Turkey. En vele moskeen en enkele koffieshops.
Het is hier duurder en je moet in euries betalen. Dan breekt de hemel open en regent het.
De temperatuur blijft goed het is alleen nat. Wij hebben er niet veel last van want we zitten net op een terras onder een parasol.
We gaan de grens weer over en eten op De Oude Markt. Mooi plein. Het is inmiddels al 19.00 uur en rijden terug naar huis via Girne. Het is donker en Jan maakt mooie foto’s bij de haven.
Uiteindelijk zijn we om 21.30 uur terug na een heerlijke dag in Nicosia.
Morgen is het plan om naar Kapaz te rijden. Het schiereiland met de ezels en de schildpadden.

Woensdag 1 juni 2011.

We ontbijten met feta, aangemaakte jus en zelf meegebracht bruin brood en extra bestelde (zelf betalen) yoghurt. Blij dat we geen vlees eten want er zijn geen vleeswaren. O ja, cappuccino nemen we ook zelf mee uit een zakje. Altijd beter dan nescafé.
Later dan verwacht stappen we om 9.00 uur in de auto voor de lange rit naar Kapaz. Het schiereiland in het noordoosten.
We nemen de prachtige noordelijke kustweg naar het oosten met uitzicht op zee. Terwijl er ook hoge bergen te zien zijn. Het eerste stuk is vrij droog met veel olijfbomen en druiven. Langs de kust wordt ontzettend veel gebouwd wat wel te begrijpen is maar er wordt wel erg veel gebouwd. Een mooi appartement heb je al voor 47.00 pound met uitzicht op zee. Dan volgt er landbouw en dorpjes waar het schiereiland begint is er alleen natuur en stranden. Op twee verschillende plaatsen lopen we heerlijk langs de kust lijn met de voetjes in het water. Op beide stranden broeden er schildpadden maar niet op dit moment. Jammer. Ook op Golden Beach zijn er geen schildpadden dan ga ik voor de wilde ezels in het puntje van het eiland. Die leven in een beschermd gebied. We zien 1 ezeltje onder een boom staan en Jan maakt een foto. De ezel heeft een afgesneden oor en het loopt mank. Zielig. Zonder verder ezels te hebben gezien, is wel verstandig dat ze in de bossen zitten want het is bloed heet, komen we eerst langs het Klooster van Apostolos Andreas. Het ligt aan de kust en St. Andreas heeft, schijnt, hier een helende bron te hebben opgewekt door een rots aan te raken met zijn staf. De 15e-eeuwse kerk vormt het hart van het klooster. Natuurlijk branden we weer 4 kaarsjes. Het is nu een pelgrimsoord en een plek voor wonderbaarlijke genezingen. De abt rijdt niet op een ezel maar in een grote 4x4.
Verder op een gravel weg zoeken we verder naar de ezels maar zien ze niet. Jammer maar ze leven in het wild. Wel zien we duizenden vliegen, wanneer de autodeur te lang open staat zit de hele auto onder de vliegen.
Om ongeveer 14.00 uur gaan we terug en zien, als je het niet meer verwacht, een moeder ezel meteen kleintje. Schattig. Maar er schijnen er een paar duizend te lopen.
We zakken langs de kust naar het zuiden via Salamis naar Famagusta. Dit is een grote stad met gigantische Venetiaanse stadswallen. Er is een grensovergang en daar vraagt Jan de weg. De soldaten zijn erg aardig en leggen ons de weg uit. Vlakbij de overgang staan nog kapot geschoten flats in niemand land. Het oude gedeelte is prachtig met oude ruines. Vooral de Moskee van Lala Mustafa Pasa is mooi. Lekker door de straatjes geslenterd en langs de oude vervallen gebouwen.
We gaan via de snelweg naar Nicosia, door het laagland met heel veel graanvelden en af en toe een schaapskudde. Om 18.30 uur zijn we weer in Nicosia (Lefkosa) en eten op een prachtig plein, in de schaduw van de Selimive Moskee bij restaurant Sabor. Leuke tent lekker eten.
Even dacht ik dat Marga ook mee is. Een dame die buiten op het terras zit haalt blik voer voor de katten uit haar tas en gaat ze voeren. Er komen er steeds meer. Op een gegevens moment zijn het er wel 15. Later doneren wij ook blik voer bij supermarkt in een box voor de honden en katten.
21.30 uur zijn we terug in het hotel.
Het was een lange maar mooie en leuke dag.

Donderdag, 2 juni 2011.

Ook vanochtend om 4.30 uur toetert de moskee ons wakker. Zo gaat dat iedere dag en zo zal het ook blijven.
Half 8 gaat de wekker en we maken ons klaar om met de auto naar Zuid-Cyprus te gaan. We weten dat we bij Metehan de grens over moeten. Dit is bekend terrein en we zijn snel bij de grens. Turkse deel mogen we zo uit maar het Griekse deel kom je niet zo maar in. Van het verhuur bedrijf hebben we een speciale permit gekregen en na de controle van de paspoorten en het afsluiten van een verzekering mogen we door ook al hebben we geen logboekje van de auto. Via een code in de deur hebben ze iets nagekeken in de computer. De rij achter ons was erg lang geworden. Maar we zijn erdoor. Via B9 naar het zuiden. Het uitzicht blijft mooi en Jan schiet mooie plaatjes. Onze 1ste stop is in Troodos voor een cappie en het Visitor Center. Het wordt bewolkt weer en de temperatuur is lekker. Wel zien we nu i.p.v. veel vliegen heel veel kleine torretjes in de lucht. Ook zien we veel vlinders.
We zijn op hoogst bewoonde plek op Cyprus (1707 m). Midden in het Troodosgebergte. De hoogste top van Cyprus (1952 m) is de Olympus. Na een bezoekje aan Mount Olympus, waar op de top een afschuwelijk Engels militair radarstation staat met een witte koepel, gaan we verder naar de Kalidonia watervallen voor een trail. Heerlijk met z’n tweetjes door de natuur banjeren, klimmen en klauteren naar de 20 meter hoge waterval die in een ondiep bassin valt midden in het bos. Het pad loopt langs een snel stromend beekje en af en toe moet je het beekje oversteken. En ja, Jan heeft een natte voet. Verder naar het plaatsje Omodos via de wijnroute. De zon schijnt weer. Met behulp van de overheid is Omodos gerenoveerd en uitgebreid met winkeltjes en kraampjes en cafés maar met behoud van haar traditionele karakter. Midden in het dorp staat het Klooster van Timios Stravos met een kerk die we bezoeken.
Lekker door de smalle straatjes gelopen langs de huisjes met blauwe deuren en luiken. De mensen zijn erg aardig. Na een lekkere jus d’orange gaan we verder naar Pafos. Dit gaat niet volgens plan want we rijden verkeerd. Kan gebeuren kost alleen tijd. Het is wennen zonder TomTom en alleen op een oude kaart en veel plaatsnamen in het Grieks.
Omdat we af dalen uit de bergen hebben weer mooi uitzicht. Pafos is een veel grotere stad dan ik dacht. Kato Pafos is ons doel en we rijden in 1x goed naar de haven toe. Het fort uit 1592 valt gelijk op maar wij komen voor de mozaïeken die te zien zijn in Romeinse villa’s achter de haven. Alles is opgegraven en open voor bezoekers. Het huis van Dionysius heeft een vloeroppervlakte van 2000 m2 bedekt met mozaïeken. Vanaf houten loopbruggen kan de afbeeldingen goed zien. De triomftocht van wijngod Dionysus, op een wagen getrokken door 2 panters (werd gerestaureerd en kon je niet zien) wel de vier jaargetijden, jachttaferelen en de wijnoogst. Het is een groot terrein en er is veel te zien. Ook de arena is nog in takt. Het is erg heet vandaag maar de wind is lekker voor de verkoeling.
Op de boulevard een cappie gedronken en dan maar weer terug naar het noorden. We nemen de A6 en A1 (totaal 190 km) grote weg.
We verliezen veel tijd in Nicosia om de grensovergang te vinden maar we waren snel de grens over. Eten doen we vlak bij het hotel bij Pasta Mania het eten was hier geweldig. 21.30 uur zijn we weer in het hotel.
Een lange maar toffe dag.

Vrijdag, 3 juni 2011.

Spannende dag vandaag. Jan gaat paragliden. Eerst bellen om 8.30 uur of het doorgaat zo ja, dan worden we om 9.00 uur opgehaald. Ik ga niet paragliden maar ik kan wel mee om te kijken. Het gaat door!!! We worden opgehaald door een vlotte vent en een chauffeur. We crossen de bergen in en na 40 minuten wordt alles klaar gelegd. Ik maak de foto’s vandaag. Jan gaat wel een tandemsprong maken. Hij moet hard lopen en daar gaan ze. Zoefffffffffff weg zijn we. Ik spring weer in het busje en de chauffeur rijdt als een idioot naar beneden om Jan weer op te halen. Uiteindelijk is Jan eerder geland dan dat wij er zijn. Helaas geen foto’s van de landing. Het was een erg leuke ervaring.
Daarna lekker aan het zwembad gelegen. Een uurtje of wat.
Toen in de auto gestapt op zoek naar een leuk standje in de buurt. Dat valt niet mee. Of het leger heeft het mooie strand ingepikt of de dure resorts hebben het mooie strand ingepikt.
We belanden in beachclub Shayna in Catalkoy. Hier hebben we heerlijk geluncht in een luie stoel vlak boven zee.
Nu is het tijd, inmiddels al 15.30 uur, om naar Bellapais te gaan. In dit dorp heeft de Engelse schrijver Lawrence Durrell gewoond. Verder staat hier een klooster. Het Klooster van Vrede met uitzicht op zee en de havenplaats Girne. Het is een gezellig dorp maar de straatjes achter het plein zijn niet schoon en de huisjes zijn niet mooi geverfd.
Om 18.30 uur terug in het hotel. Maar alleen voor een douche en andere kleren. We eten boven op een balkon met uitzicht op de haven in Girne. We genieten van de zonsondergang.
Alweer een fijne maar hele hete dag.

Zaterdag, 4 juni 2011.

Lekker rustig dagje gepland.
De eerste uurtjes van de dag hebben we gelezen en wat in de zon gezeten. Daarna zijn we de rest van het eiland gaan ontdekken. Als eerste komen we een militaire begraafplaats tegen. Hier liggen militairen die in 1974 gesneuveld zijn. Er staan tanks en vrachtauto’s. Achteraan is er een museum die de hele geschiedenis verteld.
Verderop heb ik een drankje gedronken onder een parasol en Jan maakt een strandwandeling. Het is mij te heet, ver over de 30 graden.
Via een weg door de heuvels naar Nicosia. De weg gaat door dorre grote lege vlakten. Hooi en stro en af en toe een schaapsherder met zijn schapen. Verder is er niet veel.
In Nicosia gaan we naar de NIKE shop en kopen natuurlijk iets. Jan koopt een voetbalshirt van Celtic. Logisch toch op Cyprus. Ik koop een trainingsbroek.
Het is al 15.00 uur geweest als we eindelijk gaan lunchen in de “PC Hoofdstraat”. Het smaakte erg lekker bij Cafe Biyer. In deze straat zitten veel leuke tentjes om te eten. Het is wel iets buiten het centrum. Heel veel dure auto’s, ook oldtimers en ferrari’s
De dag verder afgesloten met een cappie bij Glorie Beans en een rondje langs de haven van Girne.
Als het mee zit zien we een voetbalwedstrijd van de EK kwalificatie 2012.

Zondag, 5 juni 2011.

Onze laatste dag in Cyprus.
Het zou een slome dag worden maar we worden om 7.15 uur uit bed gebeld door de autoverhuur. Zij staan benenden aan de receptie om de auto op te halen terwijl wij dachten vanavond om 20.00 uur. Snel de papieren doorgelezen en de moest gisteren om 20.00 uur eigenlijk op de parkeerplaats van het hotel staan. We hebben zelf een dag te kort geboekt. Maar……………..we kunnen nog een dag bijboeken.
Nu we toch wakker zijn gaan we maar vast ontbijten en we zijn de 1ste. Dan een uurtje of wat zonnen bij het zwembad. Om 10.30 uur hou ik het voor gezien want het is al bloed heet.
Jan zoekt naar iets in de boekjes om te doen en vindt Buffavento Castle. Niet ver rijden in de Kynesia bergen. Na een kilometer of 10 gaan we een klein binnenweggetje op en slingeren door het binnenland naar het kasteel. Onderweg komen we langs een oude kerk die op is geknapt maar bezit is van de duiven. Bij de kerk zijn veel mensen aan het picknicken in het bos. Het binnenland is er droog. We rijden steeds verder de berg op vragen ons hoe veel verder het nog moet zijn als Jan het kasteel bovenop de bergkam goed gecamoufleerd ziet staan. Nu zijn we er bijna en we rijden door…………………tot we niet verder kunnen. Als we naar het kasteel willen zullen we een steil pad op moeten. Op het heetst van de dag maar we doen het toch. Fles water mee en hup. Na een half uur zweten en steunen bereiken we het kasteel. Het is niet meer dan een paar muren. Sommige vertrekken zijn bezaaid met geiten poep. Wel centimeters dik. De rest van het kasteel is weg maar het uitzicht is werkelijk prachtig. Zeer de moeite waard. Uitzicht over zee, de stad, de bergen en auto heel klein in de verte. Ik ben weer trots op Jan dat hij het maar weer gedaan heeft.
We volgen het slingerpad en komen weer op een “gewone” weg uit. Hier staat een leuk uitziend restaurant Buffavento en we gaan naar binnen want het is inmiddels 14.00 uur.
We laten ons adviezen wat we kunnen eten. We krijgen 10 schaaltjes met verschillende groenten en sausjes op yoghurt basis met brood. Een grote schaal salade en nog 2 broden met gesmolten kaas. Het was erg lekker maar veel te veel.
Jan wil nog naar Bellapais en daar hebben in restaurant Kybele een cappie gedronken met weer een geweldig uitzicht.
In Bellapais kom je geschiedenis tegen maar nauwelijks toeristen. Het volgende verhaal doet de ronde………………….Elke ochtend rond een uurtje of zes, schuifelt de 73-jarige cafébaas naar de boom op het pleintje en plukt de beste vijgen. Wie het eerst komt, het eerst maalt. En de oude baas is – tot ergernis van zijn buren – al jarenlang de eerste. Zo gaan die dingen hier. Op het dorpsplein nemen de oude mannen de toestand in het dorp, het eiland en de wereld door. De enige taxichauffeur poetst zijn wagen, een kat wast zichzelf in de zon. De tijd gaat langzamer in dit dorpje tegen de berghelling in Cyprus. Noord-Cyprus welteverstaan. De onbekende kant van het eiland. Sinds 1974 leven de Turkse en Griekse Cyprioten gescheiden. In zijn boek Bitter Lemons schrijft Laurence Durrell over de Boom der Luiheid die hier in Bellapais zou hebben gestaan. Wie in de schaduw van de boom ging zitten, zou al zijn zorgen vergeten en niet meer willen werken. Het is de bekendste boom van het eiland en tot ergernis van de Griekse-Cyprioten staat hij nu aan de Turkse kant. Tegenwoordig claimt elke caféhouder in Bellapais dat de boom bij hem voor de deur staat. Maar niet de boom der luiheid is de trots van het dorp. Nee, dat is zonder twijfel het indrukwekkende Bellapaisklooster.

In een super de luxe hotel aan de kust, hotel Cratos loungen we met bier, wijn en noten met uitzicht op de verschillende zwembaden en de zee.

Nu zitten we bij Gloria Jean’s coffee voor de laatste keer. Het is nu 18.40 uur en om 20.00 uur moet de auto op de parkeerplaats van het hotel staan.
We kunnen met de auto en de man van het verhuurbedrijf terug naar Kyrenia en zitten de laatste avond weer langs de haven en gaan met de buurtbus terug naar het hotel.
Afgezien van de klimpartij was het een lekker lui luxe dagje.

Het is een mooi eiland, alleen is het vreemd dat een EU land en een EU land in wording zo met elkaar omgaan. Bijna alle kerken zijn vernietigd of omgebouwd tot Moskee in het Turkse deel. In het Griekse deel zie je alleen Kerken. Overal langs de grens zijn militairen, meestal gewapend achter zandzakken.
Overheidsgebouwen mag je niet fotograferen.



Maandag, 6 juni 2011.

Om 8.15 uur met de bus naar het vliegveld. In onze ogen veel te vroeg maar hier wordt met de hand ingecheckt en de boardingpass wordt geschreven, dus dit duurt lang.
Na de gebruikelijke tussenlanding op Antalya en veel turbulentie zijn we om 18.00 uur weer thuis.

May 30, 2011 t / m 6 June 2011.


Monday, May 30, 2011.

In an impossible time we are on. The 00.28 hours. At 01.00 hours we sit in the car and three minutes later we are at Schiphol. P3 is full and we are sent to P4 though we had booked. Good stuff back and forth so early in the morning. Check-in is piece of cake, and at 02:30 hours we sit in a Starbucks. So, our vacation has begun. The beasts are back from Brigitte and Marieke care, so that's good.

4.00 hours is planning to take off and it works. After a stop in Antalya we rise 40 minutes with a full tank and another pilot again.
Sharp at 12.00 we landed at Ercan airport in Cyprus.

Northern Cyprus remains a separate and time has stood still. Even the opening of the border in 2003 has not changed much. North Cyprus is sparsely populated and untouched in the south which is not so.

Our first impression is that the land is very dry, but the flowers, oleanders as big as trees. Orange trees and olive trees are many. The buses of Corendon (our tour) are ready and three minutes later, we are in our hotel Top Set. It's okay but not great. Lovely pool and have lunch overlooking the beach.
The bags are unpacked and we walk 5 kilometers to Keryneia or Girne. The first piece's nothing. Quite dry and Lizzard shoot for your feet. Then what industry and then came the really nice restaurants and coffee bars. Here we take a great first Cappie. There are lots of shoes and the shoes are cool here.
The port can be found easily. Here is the picturesque built around Girne. It's pleasantly busy on the terraces and fluctuate quite a few boats in the harbor. We meander through the streets and walk along the promenade to the old port buildings and terraces. The sea on one side and mountains on the other side. Here you do not want to leave.
Also here is a statue of Ataturk.
At the end of the harbor is the huge castle. We visit the castle with its long corridors, steep stairs and towers. There were bullets fired guns with great knights and told their stories to large tables. It is very interesting and extensive. It's more a ruin than a castle but is often cultivated. You can go into the cellar and royal, but the best is the Ship Wreck Museum where you can see the remains of a Hellenistic merchant ship around 300 BC shipwrecked at the port of Girne. Many artifacts are on display.

It's been a long day but we notice it yet. The time is 1 hour difference, and we get 2.30 euros for a Turkish lira.

Time for a beer and some food. We find a nice restaurant on the harbor. The wine, beer and onion rings were good but it was long before the pizza arrived, the furnace was broken When questioned but it took 5 minutes to complete. So it was almost cold pizza. Too bad.
We decide to walk the five kilometers back to the hotel.
Every few hours, the speaker at the mosque again, but yes that is Islam in Turkey, just a shame that he sits next to the hotel.
The sunset was not great. The temperature was above 30 degrees with a few splashes of rain.
Cappie still here in the hotel but that was not good. We do not. Now a nice shower and eyes to.
Tomorrow begins a new adventure.



Tuesday, May 31, 2011.

The car is placed on time and we go on the road to Bellapais. Traffic is left so it's getting used to. We miss this exit stops in January and irritated at the first opportunity to create the best looking on the map but we are too far from the exit road. We are at a big sign with St. Hilarion Castle 5 km further down the mountain. That we go visit it.
The castle and the towers is to climb 480 steps. We do this with climbing and scrambling. It's hot. The view is magnificent and this castle is more than the castle ruins yesterday. It was very rewarding.
Probably the makers of Walt Disney himself to the castle in the movie Snow White inspired by the beautiful location and the pointed towers of St. Hilarion.

Then go to Nicosia. It seems far on the map but it is only about 20 km from Girne.
In the northern part of Nicosia, most Turkish and Islamic monuments of the city that we all visit or view. In a street afterwards we drink and eat a delicious salad with cappi City Coffee. The people are very kind in Cyprus. We walk through the streets and see many cats, but almost no dogs. In a large hammam, we look inside the hope that we will take a treatment. Another time perhaps. Beautiful pillow and we go to the Netherlands. Then ... ... ... ... ... ... .. the border in Ledrastraat. Passports are checked and the stamp should be sufficient. Also ask them if we bought cigarettes. No, when we were walking.
In the Greek part as well as key issues visited. Palace of the Archbishop, the church of Agios Ioannis and the Freedom Monument, and the Arab quarter with an end wall as Turkey. And many mosques and some coffee shops.
It is expensive and you must pay euries. Then came the heavens open and rain.
The temperature stays well it's just wet. We have not suffered from because we just sit on a terrace under a parasol.
We cross the border again and eat at The Old Market. Pretty square. It's already 19:00 and drive back home from Girne. It's dark and Jan makes beautiful pictures of the harbor.
Eventually we returned at 21.30 pm after a day in Nicosia.
Tomorrow is the plan to drive to Kapaz. The peninsula with the donkeys and turtles.

Wednesday, June 1, 2011.

We have breakfast with feta cheese, gravy created and brought them brown bread and ordered extra (self pay) yogurt. Glad we do not eat meat because there are no meats. Oh yes, we own cappuccino with a bag. Always better than Nescafe.
Later than expected at 9.00 we get in the car for the long drive to Kapaz. The peninsula in the northeast.
We take the beautiful northern coast road to the east with sea views. While there are high mountains can be seen. The first part is fairly dry with lots of olive trees and grapes. Along the coast a lot to understand what is built but it is very much built. A beautiful apartment, you have to pound 47.00 with sea views. Then there is farming and villages where the peninsula begins, there is only nature and beaches. At two different places we go walking along the shore line with your feet in the water. In both turtles nesting beaches but not right now. Too bad. Also on Golden Beach, there are no turtles I go for the wild donkeys in the tip of the island. Living in a protected area. We see a donkey under a tree and takes a picture in January. The donkey has a cut ear and goes limp. Pathetic. Without further donkeys have seen, it is wise that they sit in the woods because it is very hot, we pass the Monastery of Apostolos Andreas. It lies on the coast and St. Andreas, seems here to have a healing source generated by touching a rock with his staff. The 15th-century church is the heart of the monastery. Of course we'll burn four candles. It is a pilgrimage and a place for miraculous cures. The abbot does not ride on a donkey, but in a big 4x4.
Further on a gravel road we continue to seek the asses but do not see them. Pity but they live in the wild. We do see thousands of flying, when the car door open too long sitting around the car under the fly.
At about 14.00 pm we go back and see if you do not expect more, a little mom ass right away. Cute. But there seem to walk a few thousand.
We are down the coast to the south through to Salamis Famagusta. This is a big city with huge Venetian ramparts. There is a border crossing in January, and it requires the road. The soldiers are very nice and make us the way out. Near the transition are still shot flats in limbo. The old town is beautiful with ancient ruins. Especially the Lala Mustafa Pasa Mosque is beautiful. Nice and strolled through the streets past the old dilapidated buildings.
We go through the highway to Nicosia, the lowlands with a lot of cornfields and the occasional flock of sheep. At 18.30 hours we are back in Nicosia (Lefkosa) and dinner in a beautiful square in the shadow of the Mosque at Selimive Sabor restaurant. Nice place good food.
Margaret is also a moment I thought it was. A lady outside on the patio gets canned food for the cats from her bag and go feed them. There are more and more. Data at a moment there are 15. Later we also donate canned food at a supermarket in the box for dogs and cats.
21.30 pm we are back at the hotel.
It was a long but beautiful and fun day.

Thursday, June 2, 2011.

This morning at 4.30 am honking the mosque woke us. It happens every day and so it will continue.
Mid August, the alarm clock and we get ready to take the car to go to South Cyprus. We know that we have Metehan the border. This is familiar territory and we were soon at the border. Turkish part, we like the Greek part, but you will not but. The rental company we have been given a special permit, and after checking passports and insurance cover should we even though we have no logbook of the car. Through a code in the door they have something checked in the computer. The row behind us had become very long. But we're through. B9 south. The view remains beautiful and Jan shoots pretty pictures. Our first stop is in Troodos for Cappie and the Visitor Center. It is overcast and the temperature is nice. We do see a lot now instead of many small beetles fly into the air. We also see many butterflies.
We are most inhabited place in Cyprus (1707 m). Right in the Troodos Mountains. The highest peak of Cyprus (1952 m) is the Olympus. After a visit to Mount Olympus, where the top one is horrible English military radar station with a white dome, we continue to Kalidonia falls for a trail. Delicious as a couple are enjoying the nature, climbing and clambering to 20 meters high waterfall into a shallow basin falls in the forest. The path runs along a fast flowing stream and sometimes you cross the stream. And yes, John has a wet foot. In addition to the village Omodos through the wine route. The sun shines again. With the government Omodos renovated and expanded with shops and stalls and cafes but retains its traditional character. In the middle of the village is the Monastery of Timios Stravos a church we visit.
Nice walk through the narrow streets past the houses with blue doors and shutters. The people are very nice. After a delicious orange juice we continue to Pafos. This is not planned because we're driving the wrong. Can happen just takes time. It is used without TomTom and only on an old map, and many place names in Greek.
As we descend down from the mountains again have nice views. Pafos is a much larger city than I thought. Kato Pafos is our goal and we drive in to port 1x well. The fort from 1592 is similar to but we are the mosaics on display in Roman villas behind the harbor. Everything has been excavated and opened to visitors. The house of Dionysus has a floor area of ​​2000 m2 covered with mosaics. From wooden walkways, the images clearly. The triumph of wine god Dionysus in a chariot drawn by two panthers (restored and you could not see) or the four seasons, hunting scenes and vintage. It is a great site and there is much to see. The arena is still intact. It's very hot today but the wind is nice to cool off.
Cappie on the boulevard a drink and then back north again. We take the A1 and A6 (total 190 km) highway.
We lose a lot of time in Nicosia at the border but we were soon to find the border. We eat nearby at Pastamania the food was great here. 21.30 hours we are back at the hotel.
A long but nice day.

Friday, June 3, 2011.

Exciting day today. John will go paragliding. First call at 8:30 pm or it continues if so, then we picked up at 9:00. I'm not gliding but I can take to look. It continues! We are picked up by a smooth guy and a driver. We crosses the mountains and after 40 minutes everything is ready. I make the pictures today. January is a tandem jump. He must be running and where they go. Zoefffffffffff way we are. I jump back into the van and the driver drives like an idiot down in order to pick up again in January. Eventually landed in January rather than we are. Unfortunately no pictures of the landing. It was a very nice experience.
Then take to the pool area. An hour or so.
Then into the car looking for a nice scolding nearby. It is not easy. Whether the army has seized the beautiful beach or the expensive resorts have usurped the beautiful beach.
We end up in beach club in Catalkoy Shayna. Here we enjoy lunch in a chair just above the sea.
Now it's time, 15.30 hours already, go to Bellapais. In this village, the English writer Lawrence Durrell lived. Furthermore, a convent. The Peace Monastery overlooking the sea and the port of Girne. It's a nice town but the streets are not clean behind the square and the houses are not painted well.
At 18:30 back at the hotel. But only for a shower and change clothes. We eat up on a balcony overlooking the harbor in Girne. We enjoy the sunset.
Another nice but hot day.

Saturday, June 4, 2011.

Nice quiet day planned.
The first hours of the day we read and some sat in the sun. Then we are the rest of the island to explore. If we come first to a military cemetery. There are soldiers who perished in 1974. There are tanks and trucks. At the back there is a museum that tells the whole story.
Later, I drank a drink under an umbrella and make a beach in January. It's too hot, well over 30 degrees.
Via a road through the hills to Nicosia. The road goes through arid high plains empty. Hay and straw and the occasional shepherd with his sheep. There is not much.
Nicosia we go to the Nike store and buy something of course. January buys a Celtic football shirt. Make sense in Cyprus. I buy a tracksuit.
It's already 15:00 when we finally had lunch in the "Main PC". It tasted very good at Café Biyer. In this street are many good eateries to eat. It is just outside the center. Lots of expensive cars including classic cars and Ferrari's
The day also ended with a Cappie for Glory Beans and a tour around the port of Girne.
If it bothers you see a football match of the Euro 2012 qualifying.

Sunday, June 5, 2011.

Our last day in Cyprus.
It would be a slow day but we are called out of bed at 7.15 am by car. Benenden they stand at the reception to the car to pick up while we were thinking tonight at 20:00. Quickly read the papers yesterday and was actually at 20:00 in the parking lot of the hotel are. We have made themselves one day too short. But ... ... ... ... ... .. we could have booked one day.
Now we're awake we go down and we are the first breakfast. Then an hour or so sunbathing by the pool. At 10.30 am, I like it a day because it is already hot.
January looking for something to do in the books and find Buffavento Castle. Not far away in the mountains Kynesia. After one kilometer, or 10 will have a small internal road and meander through the interior of the castle. The way we pass an old church that has popped, but possession of the pigeons. At the church, many people having a picnic in the woods. The interior is dry. We drive further into the mountain to ask us how much further it has to be if in January the castle on top of the ridge will be well camouflaged. Now we are almost there and we go through ... ... ... ... ... ... ... until we can not continue. If we want to the castle we will have a steep path. In the heat of the day but we do it anyway. Bottle of water and hop. After half an hour sweating and support we reach the castle. It is no more than a few walls. Some rooms are filled with goat dung. Well inches thick. The rest of the castle is gone but the view is truly magnificent. Very worthwhile. View of the sea, city, mountains and small car in the distance. I am proud again in January that he has done it again.
We follow the winding path and arrive at a "normal" way out. Here is a nice looking restaurant Buffavento and we go inside because it's now 14:00.
We get advice what we can eat. We get 10 different dishes of vegetables and yogurt based sauces with bread. A large salad bowl and two loaves of bread with melted cheese. It was very nice but too much.
January will have to Bellapais and there in a restaurant Kybele Cappie drunk again with a great view.
Bellapais in history to get at, but hardly any tourists. The following story goes ... ... ... ... ... ... .... Every morning around an hour or six, shuffles the 73-year-old bartender at the tree on the square and pick the best figs. First come, first served. And the old boss - to the chagrin of his neighbors - the first for years. So here's how things go. On the village square the old men take the situation in the village, the island and the world. The only taxi driver cleans his car, a cat washes himself in the Sun Time goes slowly in this village on the hillside in Cyprus. Northern Cyprus, that is. The unknown side of the island. Since 1974 the Turkish and Greek Cypriots living separately. In his book Bitter Lemons Laurence Durrell wrote about the Tree of Idleness here in Bellapais would have stood. Who in the shade of the tree, sat down, his worries would be forgotten and no longer want to work. It is the most famous tree of the island and to the annoyance of the Greek Cypriots, he is now on the Turkish side. Today disclaims any outlet in Bellapais the tree with him at the door. But not the tree of idleness is the pride of the village. No, that is without doubt the impressive Bellapais Monastery.

In a super luxury seafront hotel, hotel Cratos lounging us with beer, wine and nuts overlooking the various pools and the sea.

Now we're at Gloria Jean's Coffee for the last time. It is now 18.40 hours and 20.00 hours, the car in the parking lot of the hotel are.
We can take the car and the man from the rental return to Kyrenia and sit again last night along the harbor and with the local bus back to the hotel.
Apart from the climb was a lazy day luxury.

It is a beautiful island, it is strange that only one EU country and an EU country in the making so interact. Almost all churches have been destroyed or converted into a mosque in the Turkish part. In the Greek part, you only see Churches. All along the border troops, mostly armed behind sandbags.
Government buildings you can not photograph.



Monday, June 6, 2011.

At 8.15 am by bus to the airport. In our view much too early but here is hand checked and boarding pass is written, so this takes a long time.
After the usual landing in Antalya and much turbulence, we are back home at 18.00.

wilma & Jan

---