Dag 7: Sterke thee, treinen, déjà vu en nagenieten

---

Dag 7: Sterke thee, treinen, déjà vu en nagenieten

Na een kopje veel te sterke thee en toast met bacon and eggs van het hotel, was het vanochtend tijd mijn roze koffertje weer in te pakken en het hotel waar ik de afgelopen drie nachten heb geslapen achter me te laten. Het station aan Queen Street lag nog steeds waar ik haar die vorige dag nog had zien liggen en zelfs de trein stond al voor me klaar toen ik met heel mijn hebben en houw naar binnen rolde.

Het treinvervoer hier in Schotland is niet zo overzichtelijk als de NS en na jaren van reizen met de ov-chipkaart, voelt een kaartje kopen toch een beetje onhandig. De trein is hier ook niet geel maar mooi blauw en een stukje kleiner dat die gele joekels bij ons. Ik geloof niet dat ze echt met eerste of tweede klas werken, op de trein zag ik in ieder geval nergens een rang aangegeven en de mevrouw aan wie ik het vroeg, wist het zelf ook niet dus ik ben maar gewoon gaan zitten en kon 50 minuten uit het raam kijken terwijl we langs allerlei velden en schattige dorpjes zoefden. Jawel, dit was een zeer relaxed begin van de dag.

Daar was ze dan weer! Edinburgh. Het voelde een heel klein beetje als thuiskomen, ze is tenslotte geen vreemde meer voor me dus alsof we elkaar al jaren kenden, liep ik zo door naar waar ik wezen moest. Mijn koffer heb ik gauw gedropt bij dezelfde kamer van een paar dagen terug en toen ben ik eigenlijk direct weer terug naar buiten gegaan.

De stad verwelkomde me terug met een stralende lach en ik begon mijn deja-vu-middag bij Lawn Market. Dit is een hele gezellig straat met allerlei winkeltjes, barretjes en restaurants en jawel, aan het eind van deze straat was ook het restaurant met het heerlijke varkensbroodje met appelmoes en ui! Op donderdagmiddag had ik daar ook mijn lunch gehaald en het was werkelijk alsof er drie engeltjes tegelijkertijd over mijn tong piesten dus doet u mij er nog maar een!

Met een goed gevulde maag was er ook weer ruimte voor iets nieuws. Lawn Market eindigt namelijk bij the Palace of Holyroodhouse, ook wel the Queens Gallery. Dat is het paleis waar koningin Elizabeth verblijft als ze Schotland komt bezoeken. Edinburgh Castle vindt ze denk ik toch iets te tochtig - het is tenslotte een mevrouw op leeftijd - en de Royal Family ervaart dit paleis al 500 jaar als een goede vervanging; als ze ergens van houden is het traditie. De hoi polloi mag er ook een kijkje nemen als Hare Majesteit er even niet is dus deze kans wilde ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan.

Zoals ik al zei, dit paleis wordt al honderden jaren door allerlei koningen en koningen van de Britse Royal Family gebruikt naast al die andere vakantiewoningen door het land. Volgens mijn audiotourspeler zijn hier heel wat belangrijke beslissingen gemaakt en iedere kamer had weer een ander verhaal en frutsels met meerdere betekenissen. Er hangen schilderijen en wandkleden die er al honderden jaren hangen en etiquette en traditie worden samen met het 3000-delige zilverservies iedere keer weer netjes opgepoetst. Zo was er ook een kamer met het bed van de koning, maar, zei meneer Audiospeler, daar sliep de koning(in) natuurlijk niet in want dit bed was er eigenlijk alleen maar om gasten te laten zien hoe machtig de vorst of vorstin was die ze kwamen bezoeken. Ik vond het gigantische embleem aan de voorkant van het paleis die boodschap al wel redelijk geven maar goed…Ik begrijp heus wel dat ze niet bij de Ikea gaan shoppen maar een hoop van het meubilair mag – na jaren van oplappen – best wel eens vervangen worden…

Ook dit paleis prinsloos achter me latend - ja ik heb gecheckt - liep ik via een grote begraafplaats in één teug door naar Calton Hill. Dit was de heuvel waar ik mijn goede vriend Joc had ontmoet en omdat we zo in gesprek waren geraakt, had ik niet heel goed op de rest kunnen letten dus daar was vanmiddag de uitgelezen kans voor. Echt lang ben ik niet op de heuvel blijven hangen want het is hier ondertussen behoorlijk fris geworden en lopend hou ik de spieren tenminste een beetje warm.

Na Calton Hill ben ik vooral een beetje gaan slenteren door de straten tot ik met een paar omtrekkende bewegingen weer bij mijn kamertje uitkwam. Een hele spectaculaire dag was het dus niet maar wel eentje waar ik in alle rust gedag kon zeggen tegen deze ontzettend interessante stad.

Straks pak ik mezelf weer goed in om in de stad nog een laatste keer een maaltje te eten want morgen komt er helaas – en al redelijk vroeg – een einde aan mijn Schotland avontuur. In Nederland heb ik nog wel honderden foto’s om door te spitten dus nagenieten kan ik hopelijk nog heel lang.

Daarmee komt er dus ook een eind aan dit blog. Hartstikke bedankt voor al jullie lieve reacties, ik vond het erg leuk om te doen en ik ben blij dat ik jullie op deze manier een beetje met mij mee kon nemen afgelopen week!

Dit ben ik absoluut van plan nog een keer over te doen in een ander land of stad en als ik ga, gaan jullie natuurlijk weer met mij mee!



Liefs,

Mies

---