Advertisement
Published: February 16th 2009
Hei og haa😊 Ja, i dag e det Arild som har faatt den store aera av og skrive reiseinnlegg😊 So det blir kansje ikkje like morsomt som om Jorunn ville ha skreve. Og litt meir skrivefeil😉
No e vi endelig ferdig med spanskurset og er klar for litt ferie videre nedover central america. Det har virkelig vore knallhardt og vere tilbake i kvardagaslivet i to veker! Opp tidlig om morningane og 4 tima paa skulebenken kvar dag! Puhff!! Ser ikkje fram til og komme tilbake til 12timers arbeidsdaga heime!
Men vi har no i det miste fall laert ein heil del spansk paa dissa vekene og kan gjere oss forstaatt i butikka og diverse. Og det e ganske herlig.. Ekje so lett og bestille bussbiletta og booke inn paa hostell med folk som ikkje snakka eit kvekk engelsk naar vi ikkje skjoenna eit kvekk spansk.. Men heretter skal nukkk det gaa litt bedre, faar vi haape😊 Vi har jaffal kosa oss masse her i Antigua! Nydelig plass! Og det har vore virkelig herlig og hatt si eiga leilighet for 2 veker der vi har kunna lage mat, hatt ting i kjoeleskapet og alle tinga vaare berre kunne ha lege slengt
rundt om kring uten og tenke paa at noke kan bli stjelt.
Lago Atilan, 07-02-2009
Loerdag 7/2 Stod vi opp kjempetidlig for aa ta turen til den populere innsjoen Lago Atilan. 04,30 var vi ute av senga og 05.00 stod vi uttafor leiligheta kor vi vart plukka opp av ein minibuss/personbil med altfor mange sete. Vi hadde nesten gleda oss til og sette oss inn i ein vanlig bil (ikkje kyllingbuss) og berre late att auga og sove til bilen skulle vere framme i Panajachel 07.30! Men so veldig behagelig vakje det! Sjaafoeren var nemmelig ein skikkelig "Gale Matias" og det var smale veia som svinga seg opp og ned bratte fjellside! Magen fekk seg jaffal ein skikkelig hompetur paa ca. 3tima! Og det meste av mageinnholdet kjeta pa droevvelen nesten heile turen! Paa bussturen var det foresten med noken kara fra Argentina og han eine var veldig interessert i kor eg hadde kjoept den kule hua mi (som Ingrid har strikka), og ville veldig gjerne kjoepe den😊 So der e sikkert godt marked for dei handlaga produkta dine i Argentina Ingrid😉
(PS. Han solgte den seff ikkje!! Red.anm)
Etter litt venting i Panachel kom
baatfoeraren vaara som skulle frakte osss til 3 smaa landsbyar rundt den store innsjoen. Han tok oss med til baaten som var ein liten rusletur fra der bussen stoppa. Naar vi kom ned til vatnet fekk vi skikkelig foelelsen av og vere tilbake i Norge og ved Hornindalsvatnet. Nydelig innsjoe omgitt av fjell og busker. Jorunn saag baade over til Navelsaker og inn i Otredalen.
Etter ein liten time med baat vart vi satt iland i ein liten mayalandsby som heite San Marcos. Der trakka vi rundt i ca ein time, og vart eigentlig litt skuffa. Vi hadde sett for oss at der folk leve paa mayavis der fantest det verken butikka, restauranta eller plassa kor det er kassaapparat. Men til tross for at det ikkje var som forventa so va ditta ein nydelig liten plass! Der va stille og rolig og ikkje ein charterturist og sjaa. Berre backpakckara som vasa rundt og naut livet, paa hippievis. San Marcos er nemlig kjent for og vere ein liten hippielandsby med masse spirituelle greier. Vi skulle gjerne ha vore der noken daga for og faa sett litt meir, men vi var som sagt serioese studentar.
Vidare gikk turen til San Pedro,
som var ein landsby av litt stoerre dimensjonar. Her var det masse tuk-tuk taxiar og mayafolk som solgte frukt og groennsaker langs gatene! Rett og slett ein nydelig liten plass som vi óg fekk altfor lite tid i. Etter ein snau time for vi videre til Santiago som er den mest besoekte og den stoerste landsbyen rundt Lago Atitlan. Her var det masse turistar, og unge og gamle innfoedte folk som masa om alt mulig! Der var ei laaaaang gate kor dei kun solgte handlaga ting som vesker, armband, hattar, smykker, og masse masse meir! Og samtlige som hadde noke og selge ropte etter oss og ville ha oss til og kjoepe noke. I tillegg var der ein heil droess av unga som gikk rundt og lurte paa om vi ville sjaa Maximon. Vi lot oss til slutt lure av to gutfantar som vi betalte 15Q som er ca 12 NOK. Og dei viste oss veien til Maximon. Vi hadde lest litt om Maximon paa forhaand og viste at det var ein Gudfigur som mayafolket driver og tilber. Og han finnest i mange byar, men i forskjellig form. I tillegg so flyttar han kvart aar og bur heime med familiar.
San Marcos
Oel og verblesingI Santiago er han ei trefigur kledd i mayaklede, og favoritt gavene hannas e roeyk av merket "Payaso" og rom av merket "Venado", men han kan ogsaa noeye seg med billigare merker.
Vi vart jaffal veileda til eit vanlig bolighus, stussa litt i begynnelsen men sette foetta innafor for aa faa eit glimt av dinna rare Guden deira. Og det e eit av dei raraste/morsommaste syna vi noken gang har sett!
Det var faktisk talt ein trefigur med mayaklede og ein roeyk i munnen, ein kar paa kvar side som passa paa han og fyrte opp nye roeyka til han naar roeyken hadde brent opp. Og noken innfoette som satt paa kne og ba til han, grein og styrete paa. Ja, det var litt av ein seremoni!
Saann ellers var det ikkje so masse meir vi gadd og bruke tid paa i Santiago, berre trakka rundt og kika. Foer vi skulle paa baaten satte vi oss paa ein liten restaurant der servitrisa saag heilt aands ut! Saag ut som hon kunne sleve i maten katid som helst, leppa hang nemmelig langt ned paa haka! Men vi beit det i oss og bestilte mat for vi var svoltne. Akkurat ka vi
kjoepte huskar eg ikkje, eller har eg fortrengt, for det var virkelig heilt forferdelig! Vi smakte so vidt paa maten, men naar maten smaka heilt grusomt i tillegg til synet av ho dama so trakka rundt, ja daa forsvinne matlysta fort!
Noke meir og skrive om Lago Atitlan er det egentlig ikkje. Baaturen tilbake tok ca. en time og bussturen tilbake var enda verre enn den var til Panachel!
Tuuuuddeluuuh!!
No er Jorunn paa plass bak tastane igjen. Arild skreiv det over for to dagar sidan i Antigua. Men mens han skreiv forsvant internettforbindelsen, saa han fikk verken fullfoert eller lagt det ut. Men heldigvis vart det lagra! No er vi i Playa el Tunco i El Salvador. Arild er ute og surfar, saa eg tenkte eg skulle skrive ferdig om Pacaya og legge ut bilder. Det er saaaaa varmt aa ligge paa stranda her, saa eg maktar det ikkje. Vatnet er varmt og det er null vind. Saa eg kan like godt sitte her! Eg er hardt skada, saa eg kan ikkje surfe. Vel, dokke som kjenner meg veit jo at eg er ei ekte dramaqueen, saa HARDT skada er vel aa ta i. Men eg ER
skada altsaa! Hehe... Meir om det i neste reisebrev fraa El Salvador! Tilbake til Guatemala nuh.
Vulkanen Pacaya
Foerst litt toerre fakta: Pacaya er 2552 meter hoeg og er den einaste aktive vulkanen i naerheten av Antigua. Eg trur Guatemala har omtrent 30 vulkanar, anar ikkje kor mange av dei som er aktive. Naar ein les om vulkanen og vulkanturar kan ein nesten faa litt hetta. Det er veldig mykje mas om kor farlig det er aa bestige den, paa grunn av bandittar i omraadet. Saa ein maa ha med seg sikkerhetsvakt. I tillegg er det sjoelvsagt ein viss risiko med aktiv vulkan, i forhold til varme steinar, rullande steinar og lava. Men det meste er vel som vanlig overdreve. Vi gledde oss i alle fall veldig til aa bestige Pacaya. Med god grunn! For ein opplevelse!!! 😊
Vi gjorde det etter skulen forrige mandag. Vi vart henta utafor leiligheta kl.14 og koeyrte i veg. Cirka 1,5 times koeyretur. Vi var ei gruppe paa cirka 15 med ein guide. Gruppa vaar heitte "Team Champion", jada. Annakvar gruppe heiter sikkert det. Hehe... Uansett, i begynnelsen av turen saag vi nesten litt moerkt paa det. Vi visste ikkje kor
Lago Atitlan
Vasking paagaar hoegt oppe vi var, kor hoegt opp paa vulkanen vi skulle eller noko saant. Det einaste vi visste var at den er ganske saa hoeg, at vi skulle bruke cirka 1,5 time opp og at det starta BRATT. De var 60 grader stigning, straka vegen opp. Eg tenkte med meg sjoelv at dette gaar aldri bra, eg holdt jo paa aa omkomme av andpustenhet foer 5 minutter var omme. Men dette var heldigvis berre det foerste lille stykket. Saa flata det meir ut, og turen viste seg aa bli baade behagelig og fin. Vi har jo ikkje ein gong sett ein vulkan foer, saa det var ein sproe foelelse aa pluttselig vere PAA ein aktiv ein. Til naermare vi kom, til mindre groent vart det rundt oss, og til meir svart og stoevete vart det. Og varmt. Daa vi var framme var det saann at varmen slo imot oss, vi kjente kordan saalane paa skoa smelta, steinane forsvant under beina paa oss, og lavaen rann rett ved siden av oss. Virkelig ein heilt spesiell opplevelse. Heilt utrulig kult!! Vi fikk grilla marshmallows, tatt masse fine bilde og berre velstand. I tillegg begynte det aa bli moerkt mens vi var der,
saa vi fikk sett lavaen i moerket, pluss ein heilt nydelig solnedgang. Vakkert!!
Virkelig noko alle som faar muligheta maa gjere. Anbefalast!
Paa veg ned igjen vart det heilt moerkt, saa daa var det paa med lommelyktene og haape paa det beste. Saag tusenvis av ildfluger som gnistra rundt oss. Kjempetur!! Men var godt aa vere trygt tilbake i bilen etterpaa, troette og sletne.
Stort meir er det vel ikkje aa seie om den saka. No har vi som sagt forlatt Antigua. Ganske deilig egentlig. Det er jo turistmekka nr.1, og vi merka vi hadde faatt nok av plassen. Men uansett, super plass aa studere spansk og ein veldig grei plass aa vere. Det var herlig daa fredagen med siste spanskundervisning kom, og vi endelig var ferdig. For all del, det er kjekt aa laere spansk, men myyyykje kjekkare aa farte rundt og finne nye, fine plassar!! 😊 Dessuten var det ganske kaldt der. Fleecejakkene vart brukt flittig og vi dusja kun naar vi maatte, for den var KALD. Heldigvis hadde vi gassovn i leiligheta, so vi fyrte opp den og varma opp huset i ny og ne.
Vi begynner desverre aa kjenne litt paa tidspresset. Og sidan
vi kjem til aa vere paa Utila, Honduras ei god stund sidan Arild skal ta dykkelappen der, saa har vi bestemt oss for aa reise fraa El Salvador imorgon. Trur vi i alle fall.
No skal eg proeve aa legge ut bilder. Litt usikker paa kordan det gaar, sidan nettet her ikkje var tipptop. Saa maa eg jo stad og sjaa om eg finne igjen Arild inni boelgene. Spennande aa sjaa om han kjem seg opp paa beina idag. Det var nemlig berre knestaaande igaar. Eg har god trua paa at han klarer det idag! 😊
Haapar dokke har hatt ein bra start paa veka heime! Over og ut!!
Advertisement
Tot: 0.121s; Tpl: 0.013s; cc: 12; qc: 27; dbt: 0.0254s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Tonje M.
non-member comment
Eg e inne å snike og e veldig, veldig, veldig forsunnelig. Så gale e det at eg no har vert på kilroy å vindushoppa biletta. Kjekt å lese bloggen dåkka- fortsett å kose dåkke og legg ut bilder! :)