Advertisement
Published: October 6th 2011
Indonesië Wat een heerlijk ongeorganiseerd land is Indonesië toch, helemaal wanneer je Nieuw Zeeland gewend bent waar alles tot in de puntjes geregeld is. De omschakeling begon dan ook meteen op het vliegveld in Denpasar (Bali). We werden overspoeld met mannetjes die ons wel een taxi voor ons hadden en als we er een afgewimpeld hadden stond de volgende alweer klaar. Uiteindelijk was het ons gelukt om zelf een busje te regelen die ons naar Legian zou brengen. De chauffeur kende het hotel waar we sliepen niet maar de prijs die we voor de rit hadden betaald bleek een hele goede te zijn geweest. De eerste dag moest Myrthe meteen vol aan de bak aangezien er een surfles voor de deur stond. Na een goed Indonesisch ontbijt met nasi en bami was Myrthe er klaar voor. Sjoerd zou de ochtend toekijken en foto’s maken (de rollen zijn een keer omgedraaid). Inschrijven, lycraatje aan, warming-up, droog oefenen en gaan met die banaan! Dat was zo ongeveer het eerste uur van de les en het ging Myrthe zeer goed af! Na de break was het tijd om te gaan staan op het board, iets wat Myrthe zeer goed deed! Sjoerd heeft flink
wat foto’s kunnen maken! De tweede helft van de dag hebben we lekker aan het strand gezeten en genoten van de mooie zons ondergang, want mooi weer was het gelukkig wel op Bali. Om de omgeving wat beter verkennen hebben we decadent een auto met chauffeur geregeld voor de volgende dag! We hebben een mooie rondje gereden in het zuidelijke gedeelte van Bali waarbij we de Uluwatu tempel hebben gezien, we zijn naar het dorpje geweest bij Uluwatu die helemaal in de rotsen ligt. Je kunt hier ook fantastisch surfen, alleen zijn wij niet verder gekomen dan de grot+strand waarmee je naar de breaks kunt gaan. Sjoerd zag het niet zo zitten om in zijn eentje de reef breaks op te zoeken in het ondiepe water (beetje zwak natuurlijk, achteraf). Daarna naar het strand bij Padangpadang gegaan. Alweer een goed surfplek, maar helaas geen goede golven. Uiteindelijk de avond heerlijk afgesloten met een romantisch diner aan het strand! We wilden eigenlijk nog een nacht blijven in Legian maar helaas was het hele hotel volgeboekt. Deze keer niet met westerse toeristen. Het was namelijk ‘Idul Fitri’ in Indonesië, de afsluiting van de Ramadan. Vanwege dit feest vind er een ware volksverhuizing
plaats want iedereen wil dit met familie vieren. Wij zijn natuurlijk zeer flexibel en pasten ons reisschema aan, volgende bestemming Ubud. Ubud staat bekend om zijn rustieke invloed en je vindt hier dan ook zeer veel kunstwinkeltjes en alternatieve personen. Hoewel de hoofdstraten zeer druk waren qua verkeer, was het in de wijkjes rondom deze straten zeer rustig en heel mooi. Wij sliepen in guesthouse ‘Bali Moon’ en kregen daar de mooiste kamer op de eerste etage. Dit vonden wij echt 1 van de mooiste plekjes om te slapen, qua omgeving (rijstvelden) en qua kamer(net een honeymoon suite)! In Ubud zijn we vervolgens naar de ‘Monkey Forrest’ gegaan waar naast de mooie oude tempels ook heel veel apen waren. Een aap vond het leuk om in Myrthe te gaan hangen. Myrthe vond dit alleen iets minder grappig. De dag erna hebben we de omgeving verkent op de fiets, iets wat soms nog wel pittig was in het heuvelachtige landschap! We verdienden hiermee echter wel respect van de Balinezen! Vanuit Ubud, dat in het midden van Bali ligt, gingen we naar Padangbai aan de oostkust, hier zou een snelle boot ons oppikken en naar de Gili-eilanden brengen. Hoewel de snelle boot
regelmatig op halve kracht ging, waren we vrij vlot op de grootste van de drie Gili-eilanden, Gili Trawangan genaamd. Wij waren natuurlijk al een beetje verwend door Fiji, maar dit eiland kwam aardig in de buurt qua schoonheid. Een slaapplek vinden in het hoogseizoen en zonder boeking vooraf was nog best lastig! Gelukkig hebben we nog een klein hutje kunnen vinden en was er de dag erna meer plek beschikbaar om te slapen. Tsja wat doe je op een eiland, beetje zonnen, zwemmen, snorkelen (zeeschildpadden zijn hier in overvloed), eten, drankje doen en genieten van de zonsondergang! Ons bezoek was kort maar fijn en voor we het wisten stonden we weer in Ubud met nog niet echt een idee waar we naar toe wilden. Dit probleem werd snel opgelost toen we samen met 3 Tsjechen een auto konden delen die ons in 1x naar westkust van Bali kon brengen (naar Gilimanuk, waar de boot naar Java vertrekt). Reizen gaat in Indo niet zo snel, de afstanden vallen wel mee maar wegen en het verkeer erop houden gewoon heel erg op. Dus na een lange rit van 4 uur in de auto waren we aangekomen in Gilimanuk, eigenlijk niet echt een
plaats waar je wilt overnachten. Wij hadden niet echt keuze, aangezien we de volgende dag naar het National Park wilden dat iets ten noorden van Gilimanuk ligt. Diezelfde avond hebben we als ware Indonesiers bij een kleine ‘Warung’ gegeten langs de kant van de weg op de grond op een matje. Bakso was het enige wat we konden krijgen (Mie met ballen), maar het smaakte eigenlijk best prima. Weer een ervaring rijker konden we in het niet zo frisse hotel gaan slapen! De volgende morgen zijn we langs de kant van de weg gaan staan en hebben we een busje aangehouden die ons naar het Nationaal Park kon brengen. In het National Park hadden we een bootje geregeld die ons naar een paar verschillende snorkel plekken zou brengen. Wij vonden het National Park mooier dan van te voren verwacht. De omgeving was prachtig, de snorkel plekken waar supergaaf en het weer zat goed mee. Echt een aanrader om naar toe te gaan vinden wij. Eenmaal terug op vaste bodem was echt eigenlijk niet veel te doen. Er was geen slaapmogelijkheid in de omgeving en restaurantjes waren er ook nauwelijks. Het was eind van de middag en we besloten toen maar
de boot te pakken naar Java en daar dan weer verder te zien. Weer een busje pakken naar de haven en daar de boot op. Op de boot waren wij weer een enorme attractie aangezien we de enige blanken waren, foto hier, foto daar. Eenmaal op het vaste land op Java werden we door een Indonesische man aangesproken, maar dan wel in goed Engels. Uiteindelijk bleek het een Indonesier te zijn die al geruime tijd in Londen woont, maar die terug was voor de ‘Idul Fitri’, en hij bood ons een lift aan. Wij weer ons reisschema aanpassen en de dure auto van zijn neef in. Dit zijn de gave dingen van reizen! Na een gratis rit van 3 uur (we blijven toch hollanders he 😉) kwamen uit in Situbondo. Normaal gesproken een stad die we zouden overslaan. De meneer, Yudi, genaamd had een hotel geregeld voor ons en verontschuldigde zich nog dat we niet bij hem konden slapen. Wij waren juist allang blij met dingen die voor ons had geregeld! Hij was zelfs zo begaan dat hij de volgende ochtend bij het ontbijt even langskwam om te vragen of alles goed was en of we lekker geslapen hadden, haha.
Mooie dingen! Je merkt al snel dat op de plekken waar weinig toeristen zijn, de mensen veel vriendelijker zijn. Met de bus hebben we onze weg vervolgd naar Brondowoso waaruit we de volgende ochtend zeer vroeg vetrokken (4:00 in de nacht) om naar het Ijen plateau(+vulkaan) te gaan. Na een zeer hobbelige weg en wederom een rit van 3uur waren we eindelijk bij Ijen. En we werden getrakteerd op een fantastisch uitzicht over het plateau. Eenmaal aangekomen bij het eindpunt moesten we nog een uur de vulkaan op lopen om bij het sulfaat meer te komen. De wandeling was stijl maar het sulfaat meer en het uitzicht hierop was geweldig! En wat het allemaal nog wat mooier maakte was de bosbrand die op een afstandje van de vulkaan woede, echt een bizar gezicht. Na dit spektakel gingen we de auto in en op naar de volgende vulkaan die weer een halve dag rijden verder lag, Mount Bromo was de naam van deze vulkaan. In het bergdorp waar we aankwamen was het zelfs koud en omdat we ook moe waren zijn we snel naar bed gegaan. De volgende morgen moesten we weer vroeg op (dit keer zelfs 3:30) om de Bromo
vulkaan bij zonsopgang te bekijken. Vroeg weer op, met een 4x4 naar het uitzichtpunt en wachten. Het was echt indrukwekkend om de vulkaan, die nog een beetje rookt, te zien liggen met nog wat andere vulkanen er omheen! Na dit uitzicht gingen we weer de 4x4 in om naar Mount Bromo zelf te gaan en die op te klimmen. Het was fantastisch om over de kraterrand van de vulkaan te lopen, maar met al die mensen was het stiekem best gevaarlijk! Eenmaal terug in het dorp hebben we een bus gepakt naar Surabaya, een van de grootste steden van Indonesië. Niet echt een populaire stad, maar wij hebben ons er uitstekend vermaakt! Vanuit Surabaya hebben we de trein gepakt naar Yogjakarta. Hoewel veel dingen ongeorganiseerd zijn was de rit met de trein zeer stipt! Na een snelle en fijne reis kwamen we aan in Yogjakarta (ook wel Yogja genoemd). In Yogja hebben we weer cultureel gedaan. Eerst in de stad zelf en de dag erna de bezienswaardigheden net buiten de stad. Vooral buiten de stad heb je een aantal hele mooie tempels. Om deze te zien hadden wij een scooter gehuurd en zijn we eerst naar Borobodur geweest en daarna
naar Prambanan. Beide tempels zijn zeer indrukwekkend vanwege hun grote en hun zeer gedetailleerde beeldhouwwerk. Een hele andere ervaring was het scooter rijden, aangezien er geen regels blijken te zijn! Na dit de schoonheid van de natuur en de pracht van de cultuur was het voor tijd om even bij te komen aan een strand. Wij kozen voor het strand bij Pangandaran aangezien hier ook gesurft kon worden. Hoewel de baai er heel mooi uit zag was het strand heel vies, overal lagen plastic dingen en afval, echt zonde! Het surfen viel ook een beetje tegen maar dat weerhield ons er niet van om toch een board te huren en te gaan surfen. Na een uurtje surfen was het goed en konden we tevreden de avond ingaan. Pangandaran was in 2006 getroffen door een tsunami en is nog steeds opbouwende ervan, er zijn nog veel hotels die niet helemaal af zijn. Doordeweeks is het dan ook erg rustig omdat veel toeristen deze stad mijden. In het weekend is het een ander verhaal dan komen veel mensen uit Jakarta en omgeving om hun weekend in Pangandaran door te brengen. Om toch nog iets toeristisch te doen hebben we de tweede dag
en toer gedaan. Stop een was bij een dorp waar ze op een traditionele manier palmsuiker maken en waar man originele wajangpoppen maakt. Daarna zijn we met een bootje de ‘Green Canyon’ ingegaan (de naam zegt al wat het is) om vervolgens een paar uur te relaxen op het strand van Batu Karas. In Batu Karas heb je een rots waar de golven heel mooi op breken voor beginnende (en gevorderde) surfers een mooie plek om te surfen. Wij hadden daar 1 board gehuurd zodat we om de beurt even het water in konden. Voor Sjoerd was deze surfsessie iets succesvoller dan voor Myrthe, haha. Na Batu karas zijn we weer naar ons guesthoue gegaan. De laatste dag zijn we met een gehuurde scooter wederom naar Batu Karas gegaan, helaas waren de golven een stuk minder en hebben we vooral genoten van de alle lokale toeristen die er waren. Er was zelfs een groep moslim vrouwen die geheel bedekt op een bananenboot gingen, echt een heel komisch gezicht. Op de terugweg werd Sjoerd zelfs versierd door deze vrouwen vanuit de pickup vrachtwagen, haha. Na deze fijne laatste dag was het weer tijd om te gaan reizen met dit keer Jakarta
als bestemming. In alle vroegte gingen wij naar het busstation waar na lang wachten eindelijk de bus kwam en nog eens bijna vol was. Geen probleem. Wij en nog een ander (Duits) stel waren de laatste die gewone zitplaatsen hadden. De mensen die er daarna bij kwamen kregen een krukje om in het gangpad te zitten, ja de Indonesiers zijn erg flexibel. Na een busreis van 9 uur kwamen we aan bij het busstation van Jakarta vanwaar een andere bus pakten om naar het centrum te kunnen. In Jakarta woont Richard (een jongen die Sjoerd via Emile kent), hij woont hier vanwege zijn werk. We hebben hem een mail gestuurd en na wat over en weer gebel bood hij zelfs aan om van zijn woning gebruik te maken en een hapje/drankje te doen. Wij vonden dit een mooi aanbod, dus na een culturele dag in Jakarta zijn we naar zijn woning gegaan in het zakencentrum van de stad. Na een gezellig avondje hebben we heerlijk geslapen in zijn appartement. Richard moest de volgende dag weer werken, maar niet voordat Sjoerd en hij eerst een paar baantjes hadden gezwommen in het zwembad op de 7e etage, echt een mooi uitzicht daar!
Richard naar werk en wij naar een shopping mall in de buurt, later in de middag zouden we nog lunchen voordat we naar het vliegveld zouden gaan om daar een vlucht naar Medan (in Sumatra) te pakken. Zo gezegd, zo gedaan! Na Richard gedag te hebben gezegd stonden we een uur later op het vliegveld met 1 groot probleem… alle vluchten naar Medan zaten vol. Dit kwam helemaal niet goed uit maar je doet er niks aan. Na veel opties te hebben afgewogen hadden we maar besloten om in hotel dichtbij het vliegveld te overnachten. Bij dit hotel zat een spa gedeelte waar wij gebruik van mochten maken, hierdoor konden we uiteindelijk toch nog een beetje ontspannen de avond in. We hadden voor de dag erna om 8.00 een vlucht geboekt dus vroeg naar bed en omdat we ook weer vroeg eruit moesten. De volgende ochtend begon met een verjaardagliedje en verjaardagskus: Myrthe was jarig!! Hiep hiep hoera! Ze gunde zichzelf een extra lange dag om jarig te zijn want om 6.00 stonden we al fris en fruitig op het vliegveld. Alles ging goed en om 9.00 uur plaatselijke tijd waren we alweer in Medan. In het vliegtuig zaten we
naast een Indonesiër die geruime tijd in Amerika had gestudeerd en jahoor deze aardige vent wilde ons een lift geven naar ons hotel. Helemaal top! Wij naar het hotel spullen gedumpt en vervolgens konden we ook nog een lift krijgen naar een shopping mall, zodat wij daar een taartje voor Myrthe’s verjaardag konden scoren. Na een lekker taartje, hebben we de rest van de stad verkent. Veel toeristen vinden Medan 1 van de minst aantrekkelijke steden, maar wij hebben ons er uitstekend vermaakt. Myrthe’s cadeau was een hele mooie handtas! Na een prima diner zat het in Medan voor ons erop, naar het hotel om te slapen en de volgende dag weer verder naar Bukit Lawang, een plek waar er een oerang oetan reservaat is. De volgende ochtend gingen wij met het openbaar vervoer naar Bukit Lawang. Hoewel de reis soepeler kon, waren we nog vrij vlot in Bulkit Lawang aangekomen. Vrij veel hostels waren volgeboekt waardoor we uiteindelijk bij Sam’s bungalow terecht kwam. Dit bleek een vrij goede keuze: de slaapplek was mooi met uitzicht op jungle en de rivier, en de eigenaren waren heel aardig. Dezelfde avond hadden we nog een tweedaagse tocht met overnachting in de jungle
geboekt. De volgende ochtend kwam onze gids ‘John’ genaamd ons ophalen. Wij waren uitgerust met moderne spullen en goede schoenen, John ging de jungle in op slippers, haha. Drie keer raden wie er steeds uitgleden.. De jungletocht was echt geweldig! De eerste dag: ’s ochtends oerang oetangs spotten en gezien (het waren helaas niet de echt wilde maar uitgezette apen), daarna via heel steile paden de jungle in, nog veel meer apen gezien, lekker geluncht bij een riviertje, vervolgens de tocht beëindigt met hele steile klim en afdaling om uiteindelijke bij de grote rivier te eindigen waar ook ons kamp was. Bij het kamp nog wat gezwommen, lekker samen gegeten met nog wat andere mensen die ook in het kamp sliepen, nog wat spelletjes gespeeld en toen net voor de regenbui naar bed. Onze tent was waterdicht en hoewel de matjes heel dun waren hebben we beide heel goed geslapen. Onze gids had minder goed geslapen, want hij was bang geweest dat de rivier te veel zou stijgen door de regen (het dorp wij sliepen is namelijk deels verwoest geweest door een overstroming). Gelukkig viel het uiteindelijk allemaal mee. Na een goed ontbijt zijn we weer verder de jungle in
gegaan voor een klein rondje van 3 uur. We kwamen weer uit bij de rivier, hier stond een hulpje van de gids klaar met 3 aan elkaar geknoopte banden wat onze ‘raft’ was om de rivier mee op te gaan. Wij met in het midden, voor en achter ons een gids met een lange stok om te sturen en hoppa de rivier af, echt vet! We stopten weer bij ons kamp om te lunchen en daarna gingen we verder de rivier af naar het dorp. Het raften was een stuk leuker dan gedacht en de jungletocht was echt ontzettend gaaf! Moe maar voldaan kwamen we weer terug bij Sam’s bungalow hier werden getrakteerd op een heftige onweersbui, wij waren blij dat we niet deze nacht in de jungle sliepen. Voor de volgende dag stond alweer een lange reis op de planning, we zouden namelijk in 1x naar ‘Lake Toba’ gaan. Dit meer is het grootste binnen meer van Indonesië en is gevormd door een enorme vulkaanuitbarsting. In dit meer ligt een schiereiland met aan dit eiland weer een klein schiereilandje Tuktuk genaamd. Wij zouden naar Tuktuk gaan maar dan moesten we nog wel de boot halen. Dit werd nog best
lastig toen 1 medepassagier opeens ergens anders naar toe moest, waardoor we een stuk om moesten rijden. Wij zijn nog nooit bang geweest tijdens een rit, maar deze chauffeur reed echt als een idioot om op tijd bij de boot te komen. Uiteindelijk hebben we het overleefd en de boot gehaald. Onze medepasagiers tijdens de angstaanjagende rit waren twee Engelsen, die op Tuktuk naar hetzelfde hotel gingen als wij. We hebben gezellig met hun een biertje gedronken om bij te komen van de heftige reis. Tuktuk is echt een heel mooi plaatsje aan het eveneens mooie meer. Als je eenmaal in Tuktuk wordt gevangen door de relaxte sfeer die er hangt, kom je er letterlijk tot rust. Het enige wat iets minder was, was het weer. De eerste dag hebben we daar niet zoveel gedaan, beetje rondlopen en nog even gezwommen in het meer. De tweede dag hebben we een scooter gehuurd om het grotere schiereiland te ontdekken. De bezienswaardigheden vielen een beetje tegen, maar de omgeving en natuur was heel mooi. Rond de lunchtijd begon het te regenen en waren wij maar naar een hotel gegaan om te schuilen en te lunchen. In dit hotel bleek een religieuze bijeenkomst
aan de gang te zijn, dit was echt geen probleem en voordat we het wisten zaten we gratis te lunchen met alle mensen van deze bijeenkomst. Echt weer een hele grappige gebeurtenis! Na het eten was de bui overgetrokken en konden we verder het rondje afmaken. De weg was heel slecht (er was namelijk soms niet eens een weg), maar de omgeving was geweldig! Na weer een gezellig avondje met de Engelse vrienden was onze laatste avond in Tuktuk alweer aangebroken. De volgende ochtend gingen we weer met de boot en daarna een busje naar Medan want vanuit Medan zouden we de dag erna vliegen naar Kuala Lumpur in Maleisië.
In Maleisie hebben we eigenlijk niet veel gezien. We hebben twee dagen Kuala Lumper bezocht en zijn nog naar de Nederlandse historie in Melaka gaan kijken. Het grootste gedeelte van onze tijd hebben we besteed aan relaxen en zonnen op het mooie eiland Perhentian Kecil. We hebben erg genoten van onze reis! Hopelijk tot snel weer in Nederland.
Kus Myrthe en Sjoerd
Advertisement
Tot: 0.139s; Tpl: 0.019s; cc: 10; qc: 52; dbt: 0.0506s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 2;
; mem: 1.2mb
Hilco
non-member comment
Bericht vanuit West-Friesland
Hoi Sjoerd en Myrthe, wat een fantastische avonturen hebben jullie beleefd! Is toch wel wat anders dan Liverpool he ;) Een reis die jullie nooit meer zullen vergeten. Alvast een goede reis terug. Groetjes, Hilco