Smart has the plans, stupid has the stories...

---

Zoals ik al zei, vanaf het moment dat er meer gebeurt, zal ik ook meer schrijven, en voilà, ik ben amper het vliegtuig uit en hier ben ik al. Ik zal dan ook maar beginnen met uitleggen waarom ik al blij mag zijn dat ik hier uit het vliegtuig ben kunnen stappen. En dat verhaal begint in Melbourne waar we bijna niet op het vliegtuig mochten stappen. Heel simpel eigenlijk, iedereen vertelde ons dat als je naar thailand gaat, je een visa on arrival kunt krijgen, geldig voor dertig dagen. Wat ook zo is, maar van de kleine lettertjes wisten we natuurlijk niets, en die houden in dat je een bewijs moet hebben (zoals een bevestigd vliegtuigticket vanuit thailand naar eender waar ergens anders) dat je het land binnen de dertig dagen ook effzectief verlaat. Daar staan we dan mooi, aan de check-in, met de geruststelling dat ons vliegtuig toch vertraging heeft en we tijd genoeg hebben om alles te regelen. Alles regelen hield trouwes in, zoek een zo goedkoop mogelijke vlucht die je toch niet gebruikt. Byebye dikke honderd dollar voor vlucht naar singapore😊 Ondertussen begon de vertraging ook langer en langer te duren...je kent het wel, 2uur wordt 3 uur etc... Dus uiteindelijk hadden we onze vlucht om iets na 6 's avonds. Vrij belachelijk uur trouws, want met het uurverschil is de aankomst om kwart na 1 's nachts. Maar voor we zo ver waren moest ik eerst nog immigratie een beetje lastig vallen... Eventjes ver terug in het geheugen gaan, in november is mijn paspoort (en een hoop andere stuff) gestolen, nieuw moeten aanvragen blablabla, maar nieuwe paspoort houdt ook in dat je een nieuw paspoortnummer hebt, dus dat moest blijbaar ook nog eens allemaal driedubbel nagekeken worden. Nu jah, eind goed al goed, we zijn op de vlieger geraakt (oh, door de vertraging hebben we wél van jetstar maltijdbonnetjes gekregen, dat maakt het wel een beetje goed). Dus vanochtend, op het meeste onmenselijk denkbare uur mogelijk kwamen we toe in de luchthaven van bangkok. Vrij indrukkenwekkend trouwens, en naar het schijnt de tweede grootste ter wereld (dan zie je zo bordjes hangen met 'immigration, 450 meter'😊)In ieder geval hadden we niet zo eel goesting om op dat uur, met nog een wazig vlieghoofd op zoek te gaan naar een hostel in Bangkok, wat nog eens zo'n 30km van de luchthaven af ligt. Dan maar nachtje doorbrengen op de wachtzaalbankjes😉 Maarmaar... Op het moment zit ik wel degelijk in het bruisende stadscentrum! Eerste indrul? Veel te warm (letterlijk, het zweet loopt me van de rug af) maar daar ga ik niet over klagen na de melbournse koude, en voor de rest lekker druk, chaotisch en nog lekkerder compleet anders dan Australië! I love it😉

---