Laidback Laos

---

---

Vientane

De zogenaamde-horror-busreis vanuit Hanoi is ons alleszins meegevallen. Hij duurde erg lang (21 uur) en we hadden vooraf beter wat voedsel in kunnen slaan, maar we hebben het overleefd. Aangekomen in Vientane, blijkt de 'hoofdstad' van Laos allerminst druk en bebouwd. De sfeer in Laos is relaxed; Loatianen, backpackers en monniken kleuren de straten in de aanloop naar het jaarlijkse Boun Ok Phansa. Boun Ok Phansa is een festival bestemd voor het inluiden van het einde van het natte seizoen. Naast drakenbootraces tussen de grote steden vinden er monniken-processies plaats en tewaterlatingen van zelfgemaakte bootjes op de Mekong. We zijn een week te vroeg, maar in Vientane is de hoofdstraat al bezaaid met ballonnen-gooi-kraampjes waarbij je frisdrank kan winnen en lokale eettentjes waar je kip-op-stok en andere 'lekkernijen' kunt eten.

Omdat het verkeer in Laos aanzienlijk rustiger is dan in Vietnam, pakken we wederom de fiets om de omgeving te bekijken. Veel te fietsen valt er niet, als je meer dan vijf kilometer fietst zit je al buiten de stad. Eigenaardig is de Wat Pha That Luang tempel, een tempel die je vanaf een kilometer afstand kunt zien omdat het licht nogal sterk gereflecteerd wordt door het geheel gouden oppervlak.

Vang Vieng

Backpackersbestemming nummer 1 in Laos is ongetwijfeld Vang Vieng. Mountainbiken, kayakken, raften, tuben (met een opblaasbandje de rivier af), softdrugs roken/eten en emmers whisky drinken zijn hier populaire bezigheden. Sommigen combineren het en dat resulteerd vaak in ongelukken. Wij vinden dat we het tuben een kansje moeten geven, en wagen ons, gewapend met camera in onderwaterhuis in de wilde stromen van de Nam Song rivier. Eeuh, zodra we in het water liggen merken we dat de stoming nogal mak is en dat de adrenaline vooral gehaald moet worden uit een van de vele waterglijbanen/touwslingers die de vele bars langs de rivier hebben hangen. Het 'parcours' (zes of zeven bars waar je onderweg kan stoppen) blijkt nogal rustig en we komen er al snel achter dat de meeste mensen bij de eerste bar accumuleren tot een bepaalde staat van wazigheid is behaald. Vervolgens gaat het stroomafwaards; het bezoeken van de andere bars en het uitproberen van de glijbanen en touwslingers, wat een stuk leuker is om naar te kijken dan zelf te doen. Voor een goede demonstratie verwijs ik jullie door naar de bijgevoegde fimpjes waarin Bas zijn kunsten vertoont. Eva haakte af na het zien van vele angstige uitdrukkingen op de gezichten van de voorgangers.

Luang Prabang

Na een niet al te succesvolle mountainbike-sessie in Vang Vieng (regen en zadelpijn door het ruige terrein) nemen we de bochtige weg naar Luang Prabang, waar we na een bijna-frontaal-botsing met een vrachtwagen (volgens ons was de chauffeur behoorlijk bijziend) een biertje drinken aan de Mekong.

Het Boun Ok Phansa festival is inmiddels in volle gang en vroeg in de ochtend verzamelen de inwoners zich langs de straten voor een offering aan de monniken. Met emmers vol snoep, rijst en geld gaan ze vervolgens door naar hun tempels en richten ze zich op het knutselen van bamboe bootjes die later in de week te water worden gelaten in de Mekong. We hebben ons laten vertellen dat ze op deze manier de zonden van het afgelopen jaar proberen kwijt te raken.

Aan de overkant van de Mekong zijn de drakenbootraces begonnen en dit blijkt, afgezien van een gebroken arm van een van de roeiers, een gezellige bezigheid. Toevallig op drie oktober, lijkt dit festival behoorlijk op zijn Leidse equivalent; het bier vloeit rijkelijk en de muziek bereikt aardig hoge decibels.

Luang Prabang - Pak Beng - Huay Xai

Omdat we eigenlijk nog vrij weinig van de Mekong gezien hebben besluiten we de boot naar de Noord Thaise grens te nemen. Stroomopwaards in een lange houten boot doen we er twee volle dagen over. Niet heel confortabel, 10 uur per dag op een houten kerkbankje. Eigenlijk mogen we niet klagen; de boten vanaf tegenovergestelde richting zijn veel drukker. Als we de speedboten (naar Thailand in de helft van de tijd) voorbij zien razen zijn we blij dat we daar niet aan begonnen zijn. De boten zijn niet meer dan een plastic deur met een automotor er op gemonteerd inclusief vier passagiers met crashhelmen.

Het einde is in zicht... Nog twee weken Thailand en we vliegen terug via Bangkok naar Amsterdam.. Hoe dit afloopt kunnen jullie lezen in de volgende, tevens laatste weblog!!

---

Photos

Vang Vieng
Brug naar de overkant van de rivier

Boottocht Mekong
Luang Prabang - Pak Beng - Huay Xai

Comments

[willemijn]

wouw
Wat een fantastische mooie foto's weer!!!!!!!

[Marieke]

ongelovelijk allemaal, dat er nu alweer een jaar voorbij is!! Moet zeggen dat ik elke keer weer met plezier jullie weblogs heb gelezen!! Super mooie foto's en leuke verhalen!! Maar vind het ook wel weer erg gezellig dat jullie weer terug naar NL komen!! Moeten echt even helemaal blij kleppen!!! Geniet van jullie tijd in Thailand!! Doe ze allemaal maar de groetjes van mij :-) Tot over twee weekjes! kuskus