Japanse tuinen en Zen Boeddhisme

---

Geo: 36.56, 136.64

Met de gloednieuwe Hokuriko Shinkansen lijn die in gebruik genomen is op 14 maart van dit jaar, reden we van Nagano naar Kanazawa. In Kanazawa bezochten we de Kenrokuen tuin. Eén van de drie geklasseerde landschapstuinen in Japan. De tuin is 200 jaar geleden aangelegd door de Maeda familie toen deze tuin nog tot de gronden van het nabijgelegen kasteel behoorden.

De tuin bevat mooie waterpartijen, keurig gesnoeide bomen, bloemen, watervalletjes en fontein (wat uniek was in die tijd) en enkele mooie theehuizen, waar we uiteraard ook een theetje gedronken hebben. Het bruggetje met de tweevoetige lantaarn is het symbool van de tuin.

We zijn na de tuin nog even naar het kasteel gaan kijken en dan verder getrokken naar het Higashi Chaya District. In dit district staan nog oude houten huisjes. Er zijn nog enkele Geisha huizen, andere zijn ingericht als winkeltje of restaurant. In één van die restaurants zijn we gaan lunchen. Het was één lange tafel, je zat op de grond en onder de tafel was een put waarin je je voeten kon neerzetten.

Tot slot bezochten we nog het museum van de Zen filosoof D.T. Suzuki. Heeft niks met auto's of brommers te maken. Het museum is heel recent gebouwd en heeft vooral een bijzondere architectuur. We voelen ons helemaal Zen nu.

Nog iets over de Japanse technolgie. Ik had het al eerder over de toiletten, die staan vol knopjes. Op de publieke toiletten staat zelfs een knopje privacy met een muzieknoot erop. Als je daar op drukt klinkt het geluid van stromend water om de wc-geluiden te maskeren.
Als je een douche neemt, is normaal de spiegel volledig aangedampt. Hier verschijnt er dan miraculeus een rechthoekje voor je neus in de spiegel dat niet is aangedampt. Hoe ze het doen is me een raadsel, ik vermoed met een verwarmingselement in de spiegel.

Zo eindigt onze Nagano trip, morgen trekken we weer verder naar Kyoto.

---