Bukit Lawang

---

Vandaag hadden we de jungle trek geregeld. We stonden om 8.30 klaar om de jungle in te trekken. Allereerst gingen we naar de voederplek van de oerang-oetangs. Er zat er eentje rustig zijn bananen te eten en zat ons ook stom aan te kijken. Toen begon de trip. We hadden gewoon een trip geboekt, eigenlijk niet wetende hoelang het zou duren. In totaal hebben we 6 uur door de jungle getrokken, berg op, berg af, op bijna onbegaanbare paadjes. Heel erg zwaar, maar ja, je kon moeilijk stoppen midden in de jungle. We kwamen oerang-oetangs tegen in het wild, ibon aapjes, hele grote mieren en nog allerlei beesten. In de middag lekker in de jungle geluncht (nasi met fruit). Op een gegeven moment op het einde zat er plotseling een oerang-oetang een 2 meter boven mij. Dus heel voorzichtig er onder door lopen. Echter ik gleed uit en greep me vast aan de boom waar dat beest in zat. Dus deze komt langzaam naar onder kruipen. Aangezien ik best wel sterk ben (maar zeker niet sterker dan een oerang-oetang) wilde ik snel verder, maar dat kon ook weer niet omdat je langzaam moet lopen. Onze leider kwam naar me toe en ging tussen de aap en mij staan, zodat ik door kon lopen. Joyce en haar begeleider liepen een stuk achter ons en daar herhaalde zich dit verhaal weer. Haar begeleider dacht dat deze oerang-oetang de agressieve was, en stuurde Joyce weer omhoog de berg op en ze moesten maar via een andere weg naar onder.

Nog een stukje doorlopen en toen kwamen we aan bij een waterval met meertje. Daar zijn we maar meteen ingedoken. Na deze afkoeling was het nog een stukje wandelen waarna we bij de rivier kwamen en hier in zo'n boot van rubber binnenbanden met de stroom mee naar onder gingen. Heel leuk.

Tom is toen nog met een van die jongens van een rots gaan afspringen. Ongeveer van een meter of 4 a 5 hoog in de rivier springen. Heeft hij toen tig keer gedaan. Wij wilden intussen wel terug naar het hotel, maar Tom en Lisa hadden daar nog geen zin in. Dus ging een van die jongens nog met Tom en Lisa met die binnenbanden weer van de rivier af.

's-Avonds na het eten ging Joyce naar bed (kapot van de lange wandeling) en bleven de kids en ik nog achter in de bar. Er werd weer gitaar gespeeld en gezongen en Tom en Lisa amuseerden zich kostelijk. Zij waren Balu (jongen die daar werkte) allerlei Nederlandse woorden aan het leren, die gewoon niet klopten. Mr Won waren zij maar frites met chilisaus aan het voeren en zijn glas bier maar constant aan het bijvullen. Ze zeiden constant tegen Mr Wong dat ze niet happy waren als hij zijn bier niet op dronk. Dus die arme Mr Wong maar drinken en (vals) zingen. Was heel gezellig.

---