Dengan keluarga dalam Indonesia

---

Minggu pertama (de eerste week) deel 1

10 minuten voor vertrek van huis zegt Mark: het is voor het eerst dat ik er echt zin in heb! Jose (buuv) brengt ons naar het station en nu iedereen loopt met rugzak en koffer begint het echte reisgevoel. De eerste verrassing op het station: Fia komt langs . Youk voelt zich snel thuis in de trein, hij mag van de conducteur omroepen: STATION HILVERSUM. Afscheid van de familie Brussel op schiphol. Youk houdt het niet helemaal droog hij veegt een traantje weg omdat hij Floris voor lange tijd niet ziet. Hij is ook op van de spanning.
Na alle hectiek vlak voor vertrek, stapten we vrolijk in het vliegtuig. Mark wordt al beticht van polygamie omdat ze Pien voor zijn vrouw aanzien en Evelien vervolgens ook nog ten tonele komt. Full time entertainment voor de kids, middels de eigen schermpjes en spelletjes en personeel dat adequaat omgaat met de oorproblemen (warme doekjes in de plastic bekers en deze aan je oren houden, jullie raden al wat nu gebeurt in het restaurant - we gaan elke dag uit eten -). Tussenlanding in Kuala Lumpur was met name lekkere hapjes nemen in de de businesslounge van KLM en de kids vergapen zich aan de grote knuffels en het geweldige speelgoed in de shopping mall. Frederique zou het fantastisch hebben gevonden met vele levensgrote 'Princess'koffers. Forse, niet zinvolle controle tegen de maxicaanse griep.
Het was 13 jaar geleden dat Mark en ik samen aankwamen op Soekarna-Hatta in Jakkie. Heel bijzonder om dit nu met de kids te doen. En toch veel herkenbaar: de tegels, de geur - kretek -, de overgrote hoeveelheid belangrijke officials en na de controles iemand met een naambordje mr. Mark Brussel. Alle koffers komen zowaar van de band af rollen (met de eerste beschadigingen op de koffers van de kids, kasian). De kids hebben nogal wat commentaar op de geur en de temperatuur, de ouders vinden het nogal meevallen. We maken nog net de zonsondergang mee en gaan via allerlei kleine wegen door de kampong naar het hotel in Jakkie (net ten zuiden van het gebied waar Evelien lange tijd heeft gewerkt). Prima hotel met een heerlijke ontspanningsruimte met bad, sauna, fitness en gymexercises: Juno doet meteen mee tot hilariteit van de autochtonen. De derde vliegtuigvlucht gaat in alle vroegte, van Jakkie naar Yogjakarta. Wel wat turbulentie maar ook mooie vergezichten: We zien de eerste vulkaantjes en de Merapi is vrolijk aan het puffen. Blijft indrukwekkend het binnenste van de aarde zo rokend aan het oppervlak te zien. Het is einde regentijd met nog veel bewolking. Over een uur zien we geen enkele vulkaan meer. We arriveren vroeg in het hotel en we hebben de gehele dag voor ons om: te ZWEMMEN denken de kids. Ze zijn er alleen nog uit geweest om wat te eten en te drinken.De sightseeing werd maar ten dele op prijs gesteld. Er werd wel genoten van het in de becak (soort bakfiets) rondrijden. Lekker gegeten bij Via-Via en de eerste tips voor tripjes gevonden. Iedereen slaapt perfect in de 5-sterren ondanks de jetlag. Op zondag trekken we erop uit om een ander onderkomen te vinden. Nog wat geshopt en door naar: het ZWEMBAD, inmiddels gewapend met allerlei opblaasspul. Door te skypen zien een aantal mensen al wat we meemaken.
De volgende ochtend vertrekken we naar school (mind you: 2e pinksterdag beginnen de kids aan een nieuw schoolavontuur). Heel spannend voor de kids. We krijgen een "warm welcome" en ze zitten na de eerste pauze al gewoon mee te doen in de klas. Mark vertrekt naar zijn werk. Youk begint direct met een "math" toets in grade 1 (groep 3), Juno met bahasa indonesia in grade 3 (groep 5) en Pien met "physical excercises". Taal lijkt geen barriere, er zit in iedere klas wel iemand die iets nederlands verstaat, maar meestal niet spreekt. Lunchen gaat met de grote groep mee, de kids worden vanzelf rijsteters of broodmager. Het lijkt dat ze gaan kiezen voor het eerste. Evelien bespreekt met het onderwijzend personeel welke tijden zij de kinderen les gaat geven. De lessen gaat ze geven in de bieb. Na school zijn er nog naschoolse activiteiten: "art", "music", "sport", waaronder uiteraard badminton en "bahasa indonesia". de kids willen wel meedoen. Evelien krijgt een uitnodiging om in grade 5,6,7,8 een paar lessen over water te geven.
Met plezier!
Al leuke mensen leren kennen en behulpzame ouders die direct telefoonnummers uitwisselen "in case of".
Met de taxi terg naar het nieuwe hotel, waar blijkt dat het zwembad "under construction" is. Hoe dit uit te leggen? De kids zijn uiteindelijk in het bad in de hotelkamers gegaan en dat was ook goed. Een beetje de omgeving verkent en veel te laat gaan slapen. De jetlag heeft toch zijn invloed.
Vroeg uit de veren. De kids gaan vandaag in schooluniform naar school! Ze zijn er al aangewend om zich in een taxi te verplaatsen en gillen niet meer bij elk detail dat ze opmerken. Wat dat betreft wennen ze snel. Mark gaat met een andere taxi naar zijn werk, voor hem is het wel anders dan de reguliere tripjes!
Bij school wordt Evelien uitgenodigd voor een koffie en als een echte expat gaat ze mee. Heerlijk om zo (even?) te leven. Evelien zit nog met name in de doe-mode en bedenkt al weer allerlei activiteiten die ze nog zou kunnen ontplooien. Nog even niet aan toegeven. De kids beginnen vandaag ook in de bieb aan de lessen met juf Evelien. Het gaat prima en we gaan snel door de stof.
S'middags maar kort meegedaan met de naschoolse activiteit en bij thuiskomst blijkt het zwembad weer ok te zijn voor de kids. Ze zijn nog wel aan het zwembad aan het verven maar dat gaat prima samen. Alle opblaasspeelgoed weer op sterkte geblazen en heerlijk afgekoeld in het water. Het personeel gooide nog een paar basketballen in het water en het was helemaal goed.
Heerlijk uit eten geweest (pasta) bij de tent waar Evelien 's ochtends koffie had gedronken. Komen we nog terug!

---

Photos

plane 2
ons vervoermiddel naar Azie

Afscheid voor de douane
Afscheid voor de douane