Advertisement
Published: June 11th 2010
Luxe! een middelbare-school vriend van Erica woont en werkt in Java, hij heeft zijn eigen meubel industrie met fabrieken in verschillende locatie's in Java en heeft ons uitgenodigd voor een bezoek, wat uitgelopen is tot een verblijf van 3 dagen in een luxe appartement met geweldig uitzicht en zwembad. Eindelijk werden onze kleren uitgewassen door bedienden wat uiteindelijk gestreken op ons bed lag te wachten om vervolgens nooit meer in aanraking te komen met warm water en zeep.
Elke dag zijn we drie keer uit eten gegaan waar ik een waar culinair hoogtepunt heb mogen bereiken, voor Anka werd de vegetarische Indonesische keuken ontbloot en eindelijk werden de onverklaarbare gerechten ontcijfert door Reina (de vrouw van Oscar).
Gado gado is de nieuwe hamburger voor ons leken uit de lokale keuken. Helaas, Aan al dit westerse toilet, airco, boterham met Albert Heijn kaas, draadloos internet, zwembad en warme douche geweld moest een einde komen, we hebben Oscar en Reina bedankt voor een geweldige tijd en zijn per trein verder gereisd vanaf Semarang naar Surabaya en per minibus naar Gunung Bromo & Bromo-Tengger Semeru national park. (?!)
Gunung Bromo & Bromo-Tengger Semeru national park. Mount Bromo is niet de
grootste en niet de meest actieve vulkaan in Java, het is een dwerg vergeleken bij zijn broers hier in de omgeving van Guning Bromo & Bromo tengger semeru national park. Het gaat hem om zijn ligging en juist omdat ie zo klein is kun je vanaf vanaf verschillende viewpoints recht in de krater van Mt. Bromo kijken. En dat is waar het hier in Ngadisari en nabij gelegen dorpen om draait, daarom zijn wij hier, net als honderden andere toeristen, en het is druk in het nationaal park, al helemaal vergeleken met onze vorige bestemmingen. Het voordeel is dat je makkelijk contacten legt, het nadeel is dat je met heel veel toeristen op een vieuwpoint staat om foto's te maken en soms jezelf door de massa moet duwen. De meest bekende en volgens mij de enigste tour die je hier kunt maken is vanaf een hoger gelegen punt kijken naar de zonsopgang over Mt. Bromo, maar wederom heb je het uitzicht niet voor jezelf, zo'n honderd mensen worden hier dagelijks om vier uur in de ochtend afgezet wachtend op de
zon, naast het mooie licht wat zich over Mt. Bromo laat zakken om vijf uur in de ochtend levert het
ook een
aangename temperatuur op want het is hier echt koud met temperaturen die zakken tot vijf graden in de nacht. Tot nu toe heb ik Indonesiërs onderschat wat betreft temperaturen en afstanden, wanneer men hier zegt dat het nog 1 kilometer lopen is, bestaat de kans dat je nog 3 uur moet lopen, of dat je bestemming direct om de hoek ligt. Mensen stappen in de bus met wintermutsen op in Medan (35gr) ik stapte in mijn zomerblouse op de viewpoint om half vier in de ochtend en kon er niet om lachen, zeker niet omdat ik eerder die ochtend een discussie met Anka heb gevoerd over " je niet zo aanstellen " en " ik neem geen jas mee, watje ". Zoals een echte man het betaamd sta je je jas af aan je lief die het koud heeft en laat je je warme vest thuis. Ik kreeg het niet voor elkaar om toe te geven dat ik het vreselijk koud had, ook niet toen ik Anka naar me zag kijken met ogen van " zie je wel dat het koud is sukkel ".
Mt. Bromo ligt op 2770 meter en Mt. Gunung Semeru ligt hier 10
km van verwijderd, deze jongen is Java's meest actieve vulkaan en is in permanente staat van uitbarsting, met een geschiedenis van 250 mensen die omgekomen zijn in 1981 tijdens een van de heftigste uitbarsting en de meest recente uitbarsting in Maart 2009 heeft Gunung Semeru een akelige reputatie opgebouwd, mensen die deze vulkaan willen beklimmen dienen zich altijd vooraf aan te melden bij toeristen kantoren voor de huidige situatie wat betreft gevaar voor uitbarsting. Wees gerust, want terwijl ik dit nu typ zitten we in een bungalow van bamboe aan het strand zo'n 1500 km van Mt Bromo, maar dat terzijde, eerst afmaken waar ik mee begonnen was. Buiten de grote attractie om (viewpoint zonsopgang) kon je zelf een wandeling door de bergen maken naar de voet van mt. Bromo, deze route werd weergegeven op een handgetekende kaart en nam 3 uur in beslag om er te komen en 45 minuten om terug te lopen, ik laat alle details achterwegen en vertel alleen dat het een vreselijk lange steile tocht door de bergen was, maar zoals bij veel grote inspanningen vaak het geval is, is het beloonde resultaat altijd meer gewaardeerd dan wanneer je er met het grootste gemak mee
geconfronteerd wordt.
Mt. Bromo was er ineens zonder dat je deze vanaf een afstand leek te benaderen en ik moet zeggen dat het uitzicht overweldigend was en Anka kreeg er zelfs kippevel van, iets wat ik allang niet meer voor elkaar heb gekregen, ik vraag me nu zelfs af of het me ooit is gelukt.
Voor mt.Bromo ligt een zandvlakte van honderden hectare en naast Mt. Bromo ligt nog een andere vulkaan. En wij waren de enige toeristen, heerlijk. Hoewel het weer Mt. Bromo maakt of breekt kunnen wij enkel spreken van geluk, op de eerste dag toen wij de tocht zelf liepen was het zonnig met wolken die door de bergen trokken, en zo een deken van mist vormde tussen de bergtoppen. Wanneer het bewolkt is kun je mt Bromo niet zien liggen, en wij hebben verhalen gehoord van toeristen die een uur naar een stapel wolken hebben gekeken en en daarvoor om drie 's morgens uit bed zijn gegaan. Op de dag dat wij
guning Bromo & Bromo tengger semeru national verlieten kwamen er jeeps terug met teleurgestelde toeristen, het heeft die dag alleen maar geregend.
Waiterang, Flores, Nusa Tenggara Het einde van Java en
het begin van Nusa Tenggara, Wij bevinden ons in het oosten van Flores, 20 kilometer van Maumere (stad met 51.000 inwoners) en voor het eerst tijdens onze reis hebben we een doel, of beter gezegd een eindbestemming, Bali.
Hoe we hier invulling aan gaan geven zijn we af en toe mee bezig, Anka meer dan ik. Tussendoor ga ik snorkelen en Anka in de zon liggen en dat is zover het enige wat we hier doen. Mijn constante behoefte naar eten wordt hier niet echt bevredig want er is geen elektriciteit, en tegen de tijd dat je honger hebt ben je te laat want wanneer je eten klaar is ben je over je ergste honger behoefte heen met tijden die meer dan anderhalf uur in beslag nemen.
Dit is geen locatie voor mensen die houden van je hand omhoog steken en wachten tot de ober komt, of even tussendoor een warme douche nemen. Nee, dit is een strand (waiterang) met wuivende palmbomen tot aan de zee, bamboe hutjes en gaten in de grond (toilet) een bak met water en een emmertje om je te wassen. Tot zes uur is hier geen elektriciteit. Het heeft een erg prettig primitief karakter en
wij zijn samen met twee andere, de enige toeristen. Dat betekend wel dat je het strand voor jezelf hebt, inclusief de koraaltuin onder water, het uitzicht is schitterend en de bungalows staan tussen palmbomen. Het enige wat je hier hoort aan geluiden zijn gillende kinderen (na schooltijd) de zee en af en toe een kokosnoot die van 10 meter naar beneden valt, wat een serieus gevaar levert als je er onder ligt.
's nachts hoor je hier weer een heel andere diversiteit aan geluiden, het gezoem van krekels alsof je op een franse camping ligt, en het geluid dat de Tokeh maakt, dat is een soort uit de gekko familie met een
lengte van 30 centimeter. Het geluid dat deze Tokeh maakt (Tok-eh) is luid en zeker wanneer deze aan het plafond van je bungalow hangt zoals gisteren nacht, samen met een spin van vijf centimeter. Dit is de plek Roninson Crusoe intens gelukig van wordt en Gerard Jonling gillend naar huis rent.
Ons plan zover; Ongeveer vier uur hier vandaan ligt Gunnung Kelimutu National park met drie vulkanische meren, elk met een verschillende kleur waarvan er een constant is; Turquoise,de andere meren zijn beïnvloedbaar door het weer.
Net zoals Mt. Bromo is het zicht afhankelijk van het weer. Vanaf Gunnung Kelimutu is het nog een vijftien uur naar Labuanbajo waar boten verder varen naar Komodo en Rinca eilanden. We denken niet dat wij vijftien uur in een bus gaan zitten maar proberen onderweg
aantrekkelijke tussen stops met overnachting te maken.
Nu iedereen weer op de hoogte is, rest ons niets anders dan iedereen een fijne week of weekend te wensen, heel veel plezier met barbecueën en drink veel bier want dat is hier duur(der) en lauw. Over zeven dagen is het WK en wij hopen dit te kunnen zien, voor jullie is het een groot nadeel dat dit uitgezonden wordt om 1 uur 's middags maar voor ons betekend dat, dat wij in ieder geval 's nachts niet het bed uit hoeven.
Advertisement
Tot: 0.08s; Tpl: 0.014s; cc: 8; qc: 24; dbt: 0.0305s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Patrick de Vos
non-member comment
Wooow
Hoi Anka en Roel, Jullie zien er relaxed uit. Wat een leuk verhaal en wat een plaatjes!!! Bij ons staat het zwembadje weer in de tuin, sunset hebben we niet en geluiden zoals gebruikelijk......hmmm. Gr. Patrick