laatste bericht vanuit Indonesie

---

Hallo iedereen,
Hierbij mijn laatste blog van uit Indonesië. Vorige blog ben ik gestopt bij het weekend met papa. Een week later is Professor Sit vertrokken uit Banda Aceh. Na vier jaar hier gewerkt te hebben gaat hij terug naar Vietnam waar hij nog een jaar aan de universiteit van Hanoi gaat werken voor hij van zijn pensioen kan gaan genieten. Het vertrek van prof. Sit ging gepaard met een heleboel afscheidsfeestjes, 3 in totaal. De ene zonder alcohol de volgende met een beetje alcohol en de laatste met ontzettend veel alcohol. Want wie dacht dat er in dit streng islamitisch oord waar een Sharia wetgeving is geen alcohol te krijgen is, heeft buiten de Chinezen om gedacht. Waar Chinezen zijn is er handel en hier in Banda Aceh is dat een zwarte markt voor alcohol, zeer populair onder alle expats hier. Met een lichte kater dus uiteindelijk afscheid genomen van Sit. Voor hem een afscheid met gemengde gevoelens, zijn functie is eigenlijk een jaar voor hij met UN pensioen kan plots beëindigd. Aan de andere kant is hij wel blij om terug naar zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen te gaan in Hanoi.
Na het vertrek van Prof. Sit kwam er een intense periode met veel scholen en veel kinderen. Na 7 weken stage heb nu een mooie database opgebouwd van een kleine 500 kinderen. Het percentage getraumatiseerd is nog steeds heel hoog namelijk 87%. Heb ook een aantal leraren getest en ook zij scoren allemaal hoog op de schaal. Het werk hier is dus nog niet klaar.
Verder is er na een aantal veiligheidsincidenten hier voor een tijdje een avond klok ingesteld geweest, wat betekent dat iedereen voor 8 uur thuis moest zijn. De guard controleerde dan of je thuis was en meldde dat via de radio aan UNDSS. Maar sinds maandag is deze maatregel opgeschort. Toen kwam namelijk de rep. voor Unicef Indonesia ,Angela Kearny, naar Banda Aceh om met de vice-gouverneur te praten over de veiligheidssituatie. Sindsdien hebben we zwaarbewapende politie mannen bij het office staan maar geen avondklok meer. De logica snap ik niet maar vind het allemaal prima, voel me niet echt onveilig.
Gisteren is Ingrid, mijn begeleidster, medisch geëvacueerd met een hernia. Door deze onverwachte wending eindigt mijn periode een beetje anders dan gepland. Ik heb dus geen echt afsluitend gesprek gehad, maar ik hoop haar nog in Jakarta te zien.
Vandaag (donderdag) begin ik aan mijn reis terug naar huis via 6 vliegvelden (Banda Aceh, Medan, Jakarta, Singapore, Frankfurt, Brussel) en een dagje rust in Jakarta bereik ik zondag ochtend weer Belgische bodem. Waar ik een heerlijke vrieskoude kerst en oud en nieuw tegemoet ga. Wanneer ik terugkeer hier in Banda Aceh is vooralsnog een beetje onduidelijk door de situatie met Ingrid. Maar mijn idee is om half januari hier terug te komen om mijn onderzoek af te ronden. Maar voor nu: Salam en Allah Akbar.

---

Photos

Jongen
jongen aan het werk

klas
Saiful legt aan de klas uit hoe ze het moeten doen

mango's
de oogst van de boom voor het guesthouse

uitleg
Niet alle kinderen kunnen even goed concentreren

meisje
Meisje aan het werk

ikke
op het dakterras heb ik een goed plekje gevonden om te lezen en te schrijven

Comments

[Lieke]

Pfoei, weer een hoop gebeurtenissen om je eerste helft indo-avontuur mee af te sluiten, tot dinsdag!!!! x

[Lotte]

Hee! Wat fijn dat je thuis kerst en oud en nieuw kan vieren! Geniet maar lekker van je familie! Relaxt dat je nog zoveel resultaten hebt weten te krijgen! Ben benieuwd hoehet verder met je verloopt! Liefs vanuit Loja, Ecuador Lot

[made cornelis (cees)]

interesse
hoi Elise, ik lees net voor het eerst je blog ..maar je bent alweer gevlogen; ik ben geinteresseerd in je onderzoek; m.n. in je bevindingen en adviezen; ik help een club (de Nap) die samen met Mamamia (wellicht heb je mensen van hen ontmoet, bijv. Bram Heijboer) een kindertehuis (Taman Masa Depan) in Lhoong zijn begonnen in de nazorg na de tsunami ..... waar ze ook met getraumatiseerde kinderen en begeleiders te maken hebben ..... 87% getraumatiseerde kinderen is erg veel !! .... adoe, kasian ! traumazorg is een ongeschoven kindje gebleken. daarnaast werk ik als vrijwilliger in Yogya waar de aardbeving van 3 jaar geleden ook zijn sporen heeft achtergelaten bij iedereen; ik hoop dat je je onderzoek goed kunt afronden. .... hoop tzt van je te horen ... met vriendelijke groeten,

[Laura]

Lieverd
Hoop dat je lekker weer thuis zit Elisje! en ff lekker aan het genieten ben van je tijd in NL en Belgie! Veel liefs, Lau