First days Bali

---

Holy moly. Wat is Bali een paradijs. De reis er naar toe, ondanks dat het bijna 30 uur was, was goed te doen! Ik heb geprobeerd om een jetlag te voorkomen. Maar helaas, op de momenten (overdag) dat we niet mogen slapen, vallen we in slaap. (Gisteren daardoor bijna onze massage gemist. Oepsie! De dames zaten al een half uur op ons te wachten, toen we met onze slaperige hoofden het hutje binnen enterden) En s'nachts liggen we samen uren lang wakker. Gaan we vandaag anders doen. Geen dutjes meer overdag! En proberen terug in t ritme te komen!

Omdat ik de eer kreeg om voor de eerste dagen een accomodatie te zoeken en te boeken, heb ik een paradijsje gevonden in een paradijs. Schouderklopje voor Joyce! We slapen in een eco lodge. Alles is hier duurzaam en zelfvoorzienend. Eten wordt zelf verbouwd, locale mensen worden aan t werk gezet en alles moet biologisch afbreekbaar zijn. Zo worden de zeepjes zelf gemaakt. En elke ochtend zijn de mensen van de keuken hun eigen groenten aan plukken. Er wordt van ons verwacht dat we afbreekbare en biologische produkten gebruiken. Dus met mijn Sanex douche schuimpje kom ik niet ver. Helaas..... En Koen mag geen deo gebruiken. Nog meer helaas...

We arriveerden s'nachts in het donker. En hadden werkelijk geen idee waar we waren en hoe t er uit zag. Na een rit van 2 uur rijden, begeleide de chauffeur ons naar onze lodge. Onze lodge zag er geweldig uit! Een 'wow gevoel' overviel ons. Het was 02:00 s'nachts en de adrealine gierde door ons lichaam. Weg was de slaap.

S'ochtends werden we wakker En openden onze lodge deuren. Een groter WOW gevoel overviel ons. We zaten middenin de jungle! Prachtige natuur! We zitten hoog in de bergen, dus een geweldig uitzicht wat ons nog dankbaarder maakten dan we al waren! Er zijn geen woorden voor om dit te omschrijven. En waarschijnlijk zullen de foto's ook nog maar de helft vertellen. Personeel is ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Vooral toen we erachter kwamen dat ik per ongeluk een dag te weinig had geboekt. Nogmaals een 'oepsie' moment. Ik had iets verkeerd gecommuniceerd met de eigenaresse. Maar geen probleem. We kregen een upgrade naar een nog mooiere en grotere lodge voor de zelfde prijs. OK!!!

Na die lange reis was het goed om even een rustige dag in te plannen. Wat betekende, veel dutjes en veel eten. Het eten is hier helemaal super! Ik had van meerdere mensen te horen gekregen dat ik voorzichtig moest zijn met spicy food en dat de kans op veel afvallen deze reis groot zou zijn. Geen idee waar die mensen het over hebben gehad? Want we vreten hier onze buikjes vol. En met de stoelgang is niks mis mee. Het wordt eerder uitkijken dat we niet veel zwaarder terug komen!

Ook qua insecten ed valt t me niet tegen. Ondanks dat we in de jungle zitten, gaat t me goed af. En Koen jaagt alle enge beesten (grote spinnen, gekko's,ed) wel weg en rent met een tube tandpasta overal achteraan! De held gaat zelfs middenin de nacht met me mee, als ik moet plassen.

Na een nacht zonder slaap, brak de tweede dag aan. Met een heerlijk ontbijtje in onze buikjes, wachten we geduldig op onze gids om ons mee te nemen voor een mountainbike rit. Omdat de wegen hier voor een groot deel niet begaanbaar zijn, werd ons van te voren al verteld dat we het eerste gedeelte met een auto worden vervoerd. Ok, fine by me! Vind het ook wel weer stoer om een stuk in de 4wd jeep te rijden! Buiten het terrein zie ik onze outlander nergens staan? Onze gids trekt een mannetje aan zijn arm en begeleid ons naar een gaar klein boodschappenwaggie/pickup(je) waar je maar met 2 mensen in kunnen zitten. Op de open achterbak, is een hout bankje gefreubelt. Hij Geeft aan achterin te springen.... Uhm... Hij ziet mijn gezicht en geeft aan ook voorin te mogen zitten. Ok, doe dat dan maar liever. Na een bumpy ride gaan we verder met de mountainbike en fietsen we richting t strand. Terwijl Koen continue schreeuwt dat t geweldig is en dat ik vooral moet genieten en om me heen moet kijken, ben ik alleen maar bezig met mijn fiets onder controle te houden en vooral NIET TE VALLEN. Steile stukken moet ik helaas ontzien. Damn ik dacht dat Frank wel mijn beentjes zo goed had getraind, dat ik me niet hoefde te laten kennen. Helaas.... Afstappen en omhoog Lopen. Prima hoor. Ik laat iedereen lachen. En bevestig de gids dat t idd door het roken komt. Rest vd dag chillen en genieten van de prachtige natuur. Vooral nu chillen, want er staat de komende dagen een druk programma te wachten Morgen vliegen we naar Sumatra. Geen idee wat we hier kunnen verwachten. Maar Koen heeft al een soort van route gepland. Dus ik laat t maar los en zie wel wat er de komende dagen op ons afkomt.

SAMPAI JUMPA LAGI of voor de niet indo's onder ons 'Tot ziens'

---

Comments

[Leo]

WAUW
Jeuh jullie hebben een blog! Superfijn dat we mee kunnen genieten van jullie avonturen! De eerste momenten klinken al geweldig! Enjoy en tot het volgende verhaaltje... xxx Leo