Nog een tuin maar ook rupsen, moerbeibladeren en zijde.

---

Woensdag 28 juli. Suzhou - Green Tree Hotel.
Voor 10 yuan per persoon ontbijt in het hotel (echt Chinees ontbijt). Warm water + nescafé en we drinken onze dagelijkse koffie.
In het hotel nemen meisjes deel aan een zangexamen (ze wachten met officiële documenten in de hand hun beurt af.
Eerste activiteit van de dag: bezoek aan de Tuin van de Nederige Bestuurder (grootste in Suzhou), aangelegd door een Mandarijn en zijn vriend. De tuin is +/- 5 ha groot, 3/5 van de tuin is water. Met bus 202 stoppen we dicht bij de tuin. We stappen voorbij een lange rij wachtende bezoekers voor het museum van Suzhou (gratis ingang om toch bezoekers te trekken voor dit nieuwe museum).
Voor de aankoop van de tickets voerde Wim een discussie over de al dan niet gratis inkom voor de 70 plussers. Op een bord stond dit vermeld, maar niet dat dit alleen geldt voor Chinezen (discriminatie!!!!). Besluit: onze 70 plussers kregen geen gratis inkom.
In de tuin overheersen lotus en den. De paviljoenen zijn mooi gemeubileerd, sober maar kostbaar. Sommige paviljoenen zijn ingedeeld in 2 delen: voor de mannen met uitzicht op de tuin, voor de vrouwen met uitzicht op de muur (kwestie van onderscheid te maken).
In een paviljoentje zat een potloodtekenaar met prachtige werken van de tuin. We moesten foto’s maken maar kopen kon niet.
Ludo kocht wel een schilderij in een shop voor een goed afgeprijsd bedrag. Het stelt een man voor die op en brug naar de overkant stapt, naar de zon, het licht, God, …
Het hoogtepunt van het bezoek is de bonsai tuin met 700 exemplaren, waarvan de oudste 300 jaar oud is.
We ontmoetten er ook een groepje Belgische toeristen. Er waren veel bezoekers maar door de grootte van de tuin is dit niet storend. We werden meermaals gefotografeerd door Chinese fotografen (vaak in het geniep). Amanda (of was het Julia?) kreeg uitleg over het eten van de zaden van de lotusbloem en mocht er ook proeven.
Een fris drankje deed deugd. Er werden veel kiekjes genomen. Rond 12 u keerden we met bus 309 terug naar het hotel. Onze dagelijkse portie noedels met of zonder ei en tomaat smaakte heerlijk. Een korte siësta en het bezoek aan het zijde museum kon beginnen. Het ligt tegenover de Noordelijke Pagode en is gemakkelijk te voet te bereiken. De zijdeproductie is in China meer dan 5000 jaar oud en werd door een prinses, ook concubine van de Gele Keizer (Huangdi) ontdekt.
De grote, witte marmeren beelden stellen een plukkend, een wassend en een wevend meisje voor. Wit staat voor de zuiverheid van de zijde.
De 70 plussers mochten gratis binnen. In de inkomhal staat op de wand de geschiedenis van de bewerking van zijde afgebeeld. Indrukwekkend is de levende zijderupsen te zien knabbelen aan de bladeren van de moerbeiboom. Je kan ook de verschillende fasen van de ontwikkeling van ei tot cocon zien. In een kleine binnentuin groeien enkele moerbeistruiken. We zagen ook verschillende grote weefgetouwen maar spijtig genoeg geen enkele in werking. In de nogal kleine) shop worden handgemaakte artikelen verkocht. Bij het buitengaan van het museum wees een medewerker ons op de 4 Chinese karakters, gegraveerd op de muur. Ze staan voor: moerbeiboom, zijderups, zijde, kleding.
Daarna gingen we op zoek naar een winkel met zijde-artikelen tegenover de pagode, maar de winkel was verwaarloosd. In een kleine shop deden we aankopen voor een gunstige prijs. Een frisse pint bier op de kamer deed deugd.
Na het dagelijkse aperitief aten we in een restaurantje dicht bij het hotel.
Verslaggever: Amanda.

---