Advertisement
Published: February 27th 2007
Edit Blog Post
Zaterdag 17 februari. Vandaag is het de laatste dag van het Oude Jaar volgens de Chinese maankalender, het jaar van de hond.
Het is inderdaad nieuwe maan in de nacht van 17 op 18 februari 2007. Vannacht om 24u begint het jaar van het varken.
Met zijn 10 graden is het vandaag de koudste dag van ons ganse verblijf in Guizhou.
In de voormiddag maken we een korte wandeling naar een nabijgelegen dorp, Ji Lun.
Na een klim door de rijstvelden steken we een bergbeek over. Van daar af gaat een pad steil omhoog door een bamboebosje naar het dorp.
Onder de drum tower rusten we wat, voor zover dat lukt bij het lawaai van de bommetjes.
Bij het afdalen hebben we weer een mooi zicht op het dakenspel van Zhaoxing.
’s Namiddags lopen we even het dorp in langs de trommeltoren.
Oude mannen warmen zich op rond het vuur. Wim merkt droogjes op dat ze zo oud kunnen worden door zich uit te roken.
Jonge gasten slaan met stokken op gekookte rijst, die al kloppend verandert in sticky rice of een kleverig rijstdeeg. Klaar om er kleefrijstkoeken van te maken. Kleine jongetjes
- we schatten ze van drie tot vijf jaar - laten bommetjes knallen. Later horen we van een Chinees meisje dat dit niet zonder gevaar is en dat het vuurspel af en toe ongelukken veroorzaakt.
Rond zes uur vinden Jenny, Maggie, Wim, Berna, Herman, Ria en Pieter elkaar terug aan de feestdis in Lulu’s Home Stay. De pot schaft onder meer een soep met vis, tofu en sterke pikante kruiden. Jenny legt uit dat de Chinezen steeds vis eten bij de overgang naar het Nieuwe Jaar.
Het Chinese woord voor ‘vis’ klinkt het zelfde als dat voor ‘iets dat kan achtergelaten worden’. Iets kunnen achterlaten is in China een teken van welstand. Zo is het een teken van rijkdom als je bijvoorbeeld geld kan achterlaten. Bijgevolg wijst het achterlaten van het Oude Jaar op welvaart en op voorspoed.
Jenny nodigt Chen Xiu Ping uit om samen met ons te eten. Hij antwoordt dat hij die avond zal doorbrengen in het gezin van de gastheer. Chen, een jonge man van 27 jaar, komt uit Kanton en reisde 1000 km met de bus om hier oudejaarsavond te vieren.
Volgens aloude traditie nodigen de Chinezen mensen, die alleen zijn, aan tafel
uit op oudejaarsavond.
Op de achtergrond tafelt een gezelschap van een tiental Chinese toeristen. Ze volgen geamuseerd de eindejaarsshow ‘Evening Party and New Year’s Celebration’ op Tv.
Er is zowel Oosters als Westers getinte muziek. Even horen we het succesnummer ‘We will like to rock you’ van de groep Queen.
Een Chinees meisje met twee guitige kuiltjes in de wangen maakt contact met onze tafel. Haar naam is Ming Jie en ze is vijftien jaar. Ze spreekt voortreffelijk Engels.
Ze droomt ervan om in de toekomst te mogen studeren in de Verenigde Staten en daar te huwen met een Amerikaan. Lachend zegt ze dat haar kind een mooie baby zal zijn.
We stellen vaak vast dat ‘the American dream’ in grote mate leeft bij de Chinese jongeren.
We maken ook kennis met haar ouders. Haar vader is een zakenman in ertsen en spreekt vloeiend Engels. Hij zegde onlangs zijn werk op en is momenteel werkloos. Voortaan wil hij zijn eigen baas zijn. Hij heeft net een reis alleen met de auto naar Tibet achter de rug. Ming Jie’s moeder is een lerares Engels. Zij converseert correct hoewel niet echt vlot in het Engels.
Het gezin reisde
met de auto 1000 km vanuit Yichang naar Zhaoxing.
Ze vertellen dat het leven in China stresserend en hard is. Vooral voor de jongeren, die nog studeren. Slechts zij, die het allerbeste presteren in de klas, mogen hun studierichting zelf kiezen. De moeder hoopt dat de toekomst beetje bij beetje zal veranderen onder invloed van de mondialisering. Ming Jie citeert hoopvol de woorden van haar lerares: “Als je nu zeer goed studeert, kan je misschien president(e) van China worden en de toekomst van het Chinese volk verbeteren.”
Berna en Wim merken op dat we ons in een niet gemiddeld Chinees gezelschap bevinden.
Het is hier echt niet gewoon dat een gans gezin de Engelse taal machtig is.
Het is evenmin gewoon dat een Chinese vrouw van veertig jaar alleen rondreist met een Westerse vrouw. Het gaat hier even over Jenny en Maggie. Helemaal ongewoon is het dat Jenny oudejaarsavond buitenshuis viert, terwijl haar Chinese man en hun zoon van twaalf jaar dat thuis doen.
We zijn ook - hoewel niet echt meer - verbaasd als Jenny twee dagen later ons bij het afscheid drie kussen geeft. ‘Zoenen en omhelsen’ zijn (nog) niet gebruikelijk in China. Nochtans demonstreren Chinese
sterren zowel op het witte doek als op Tv dat ze dat wel kunnen. Wie weet is dit een vorm van promotie of aanmoediging.
In de loop van de avond biedt onze gastheer zijn gasten gratis rijstwijn, gestookt door de vrouw des huizes, aan. De gasten doen zich eraan tegoed. Het internationale gezelschap breidt zich stilaan uit met een Amerikaan, een Joodse en twee Deense meisjes. We verbroederen en verzusteren onder de luide knallen van het vuurwerk ter ere van het Nieuwe Jaar.
We hebben interessante gesprekken en gezellige ‘babbels’.
Dansen komt ook aan bod: Herman, Jenny, Ria, Pieter, de vader van Ming Jie en zijn Chinese vriend laten zich hierin leiden door de muziek van de Evening Party op CCTV-1.
Herman wordt verrast door een lief meisje van vijf jaar, dat hem Kungfu wil leren…in het Chinees.
Dat was inderdaad de ‘max’, zoals hij zelf verslag schrijft. Zie zijn verslag van morgen.
Laat op de avond is Pieter getuige van een scène tussen een moeder en haar puberdochter. De moeder vraagt aan Ming Jie om zich te gaan wassen. Het meisje geeft duidelijk te kennen dat ze niet wenst mee te gaan ondanks het uitdrukkelijke aandringen
van haar moeder. De moeder gaat uiteindelijk weg zonder haar dochter.
Het is in China de gewoonte om het oude jaar van het lichaam te wassen bij de overgang naar het nieuwe jaar.
Rond half één gaan we naar bed.
Volgens Berna en Wim blijven de Chinezen op tot het moment, dat de zon opkomt in het Nieuwe Jaar. Concreet betekent dit tot 4 uur in de ochtend.
Ria en Pieter
Advertisement
Tot: 0.343s; Tpl: 0.012s; cc: 20; qc: 132; dbt: 0.1664s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.5mb