Advertisement
Published: August 18th 2008
Edit Blog Post
Maandag 4 augustus. De laatste dag in Putian, en de laatste bezoekdag van deze reis, werd een uitstap naar het eiland Meizhou, waar Mazu geleefd heeft en waar haar verering nog steeds massaal is. Ook dit was een behoorlijke verplaatsing: met de stadsbus naar het lange-afstands busstation, van daar nog een uurtje bus tot aan de ferry, gevolgd door een overzet van 10 minuutjes.
Mazu wordt vereerd als de godin van de zee en beschermvrouw van de zeelieden. Ze werd in 960 geboren als Lin Muoniang (林默娘) op de 23ste dag van de 3de maanmaand en ze stierf 28 jaar later op de 9de dag van de 9de maanmaand. Het was de 7de dochter van Lin Yuan. Ze huilde niet bij de geboorte en werd daarom “stil meisje” genoemd. Ze was erg slim, en kon op haar achtste al Boeddhistische teksten lezen en interpreteren. Er wordt verteld dat op een dag een verschrikkelijke typhoon opstak terwijl haar vader samen met haar broers op zee waren. De ene legende zegt dat ze midden tijdens de storm tijdens het bidden, in trance viel en haar vader en ooms zag verdrinken. Een andere legende zegt dat ze dit tafereel droomde. Ze snelde
naar hen toen en probeerde hen te redden door haar broers met haar handen boven water te houden, terwijl ze haar vader met haar mond boven water hield. Haar moeder vond haar in haar trance / droom en probeerde haar wakker te maken. Dat lukte niet en de moeder jammerde het uit: nu had ze niet alleen haar man en zoons verloren, maar ook nog haar dochter ... Uit medelijden met haar moeder gaf Muoniang een korte schreeuw, maar verloor daardoor haar vader. Haar broers kwamen levend uit die typhoon, en vertelden dat ze op een of andere miraculeuze wijze boven water waren gehouden. Het meisje stelde tijdens haar korte leven haar kennis van de geneeskunde ten dienste van de andere eilandbewoners, en zij kon ook het weer voorspellen, zo redde zij vele levens van vissers door tyfoons te voorspellen. De mensen stelden haar behulpzaamheid dusdanig op prijs dat ze haar vergoddelijkten als Engel van de Zee en Heilige Moeder. Haar weersvoorspellingen kwamen na haar dood nog via haar geest tot bij de schippers. Over haar dood zijn er ook verschillende verhalen. De ene versie zegt dat ze op 28 jarige leeftijd alleen een berg beklom en daar naar de
hemel vloog, waar ze een godin werd. Een andere legende zegt dat ze op 16 jarige leeftijd van uitputting gestorven is, nadat ze ver de oceaan ingezwommen was, op zoek naar haar vader. Men zou haar dode lichaam teruggevonden hebben, aangespoeld op een naburig eiland.
Men bouwde in 987 een eerste tempel op het eiland om haar te gedenken, en opdat men voor haar zou kunnen offeren. Ze wordt dikwijls uitgebeeld met een zwarte huid, in een rood kleed, zittend op een grasmat. Ze kreeg na haar dood wel 28 koninklijke titels toegekend. Na elke titel nam haar verering verder uitbreiding.
Tijdelijk, tot 1983, was er een garnizoen op het eiland gelegerd, na hun vertrek zijn de grote horden pelgrims weer komen opdagen.
De Mazu miao (tempel), ligt een klein stukje lopen vanaf de pier. Vanaf daar is het bergop wandelen van tempelhal naar tempelhal. Aan het einde van de weg, staat het 14 m hoge standbeeld van Mazu, dat van verre zichtbaar is. Het is opgebouwd uit 365 stenen, die de 365 dagen van het jaar voorstellen, er zijn 99 treden, om de 9de dag van de 9de maand voor te stellen, waarop ze ten hemel is gevaren. Ergens
anders in deze tempel zijn 323 treden, die de 23ste dag van de 3de maand symboliseren, haar geboortedag. Op deze twee belangrijke data, worden nu nog ieder jaar een tempelfeest georganiseerd, dat heel erg populair is.
Op het eiland beperkten we onze bezoeken tot het Noorden van het eiland: we wandelden naar de grote Mazu tempel, en begonnen de beklimming van de berg: van tempel tot tempel. Het eerste deel was druk bezocht, en er werd gul en luidruchtig geofferd (kilo's voetzoekers). Bovenop de berg bij het standbeeld van Mazu, heb je mooi zicht op de zee. Het bezoek aan de nieuwe tempels, was heel wat kalmer: minder bezoekers voor deze grootse maar pas (her-?)opgerichte tempels die vooral gebruikt worden tijdens de erg populaire Mazu-festivals.
Van hieruit vertrokken we voor een wandeling naar het strand. We gebruikten als leidraad de richtingaanwijzers naar het "Luisteren naar de getijdenmuziek". We werden beloond met mooie zee-uitzichten, een rustige wandeling en een natuurwandeling langs rotsen en strand, maar werden onderweg wel verrast en gewassen door het opkomende getij! De muziek die we hier hadden moeten horen bij het opkomende getij, hoorden we niet. Waren onze oren te zwak of onze verbeelding te
ontoereikend? Deze wandeling was in ieder geval zeer de moeite waard, het was er rustig want nog moeilijk bereikbaar voor georganiseerde groepen. We kwamen voorbij een vissersdorp, waar nog gevist wordt met eenvoudige sloepen, waar de mensen in eenvoudige huisjes in een beschermde baai leven. De vissers die we voorbijwandelden waren ijverig bezig met het herstellen van hun netten en blij verrast eens vreemde gezichten te zien; de vissersvrouwen toonden ons hoe ze aardnoten aan het oogsten waren. Na een korte plons in de woelige zee, vatten we de terugweg aan. Het was weer een aangename en interessante dag geweest.
Verslaggevers: Berna en Wim.
Advertisement
Tot: 0.123s; Tpl: 0.013s; cc: 11; qc: 59; dbt: 0.0602s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 2;
; mem: 1.2mb