Cambodja


Advertisement
Cambodia's flag
Asia » Cambodia
April 2nd 2011
Published: April 7th 2011
Edit Blog Post

Sorry alvast voor de enorme hoeveelheid foto's, maar kon me niet beheersen.

Phnom Pehn

Na een tour, boottocht, wachten en busrit van een uur na 11 uur aangekomen in Phnom Pehn.
Een Australiër, die hetzelfde deed als ik, had op de boot voorgesteld met hem mee te gaan. Hij had al een hotel en we zouden dan zijn kamer upgraden en ik zou het prijsverschil betalen.
Na afgezet te zijn bij een travelagencie kreeg je nauwelijks de tijd om je tas te pakken, want je werd zo'n beetje in de bus al lastig gevallen door tuktuk-drivers.
Na een belachelijk prijsvoorstel gaan lopen en op de weg een tuktuk gevonden. En voor een acceptabele prijs ingestapt. Dit kereltje zei dat hij het wist waar het was, maar hij wist het helemaal niet. Overal bij collega's vragen en vond het wel grappig eigenlijk.
In het hotel was de prijs om te upgraden iets te veel en na afgesproken te hebben voor 's avonds kon het opeens wel voor de prijs die ik wilde betalen.
4 dollar voor een vrij luxe grote kamer met airco, goeie deal. Maar geen ontbijt, hij wel.
Maar de volgende dag kwam hij me halen en zei dat het geen probleem was en dat ze niet eens naar een kamer vroegen. Dus lekker gratis ontbeten.
Kerel was wel geinig, een man van zestig die redelijk moeilijk ter been was omdat hij metalen knieën had. Had hem geholpen op en af de boot en met bagage.
Hij had me waarschijnlijk uitgenodigd omdat hij niet alleen wilde zijn en zijn vrienden zouden na twee dagen in Phnom Pehn arriveren.

Volgende dag naar ander hotel en weer hetzelfde verhaal. Dit keer echt geen ontbijt.
Later een beetje aan het rondlopen en ik zag in een restaurantje/barretje/guesthouse een bord, waar ze vrijwilligerswerk hadden wat me wel interessant leek en terwijl ik stond te lezen werd ik aangesproken door een mannetje.
Hij me meteen veel info gegeven en degene die het gestart was en het runde kwam even later ook en gaf me nog meer info.
Ze deden dit eens per week op zondag en besloten mee te gaan.

Dagje rondgelopen en twee tempelcomplexen gezien. In een tempelcomplex werd ik door een mannetje gewenkt en hij maakte een deur open en ik met hem mee naar binnen.
Hij bidden en wierook aansteken en aan mij geven, niet aangepakt, want geloof er niet zo in en toen ging hij me opeens met water besprenkelen. Moest toen aan het einde uiteraard wat geld geven aan Buddha.
Eentje was erg oud met ruines en werd volop verbouwd/gerenoveerd.
Een dagje naar een paleiscomplex. Was wel duur 6,25 dollar en was het eigenlijk niet waard, gezien de tijd dat je er doorheen liep, maar het was wel erg mooi, kleurrijk en een aparte stijl. Overeenkomsten met China, Korea maar toch anders.
Of zoals de gevleugelde uitspraak in Zuid-oost Azië, 'same same, but different'.

In Vietnam was het al dat heel veel in dollars word berekent, omgerekend naar dong en je betaald in dong of dollars.
In Cambodja word bijna alles berekent in dollars en je krijgt vaak gedeeltelijk dollars en riel terug. Sowieso alles onder de hele dollar krijg je in riel.
In geldautomaten krijg je dollars en je loopt heel de tijd met twee valuta rond. Hierdoor ben je heel de tijd in drie valuta aan het rekenen.

Na teruggekomen te zijn van tempelcomplexen aangesproken door een mannetje en een vrouwtje. Ze kwamen uit de Filipijnen en waren op bezoek bij familie en zijn zus zou in Nederland gaan studeren en of ik niet wat info kon verstrekken.
Yeah right, was wel benieuwd en hij wilde de volgende dag afspreken. Maar vroeg en zei dat ik wel 's avonds wilde afspreken als ik terug zou komen van het paleizencomplex. En afgesproken op een bepaalde plek en een bepaalde tijd.
Maar toen ik terug kwam van het paleizencomplex een tafereeltje gespot.
Mensen waren aan het offeren in een superklein tempeltje. En wat een drukte, mensen stonden in de rij om naar binnen te kunnen en overal er omheen mensen bloemen, bloemenkransen, wierook, kokosnoten met bloemen, vogeltjes en fruit verkopen. Overal kindertjes die bedelden of dingetjes verkochten.
Was echt apart om te zien, er werd muziek gemaakt en mensen waren aan het bidden buiten de tempel. In de tempel waren drie man alles in goede banen aan het leiden.
Mensen gingen eerst wierook aansteken net buiten de deur van de tempel, offeren/bidden in de tempel en erna water over zich heen kiepen en insmeren buiten de tempel. Het water was gevuld met de bloemen die anderen net hadden geofferd.
Achter de tempel stonden karretjes waar die bloemen meteen in werden gedaan en de toppen werden in het water gedaan.
En iedereen moest overal geld voor geven.
Sommigen kochten vogeltjes die ze dan los lieten.
Hierdoor was ik iets te laat op de afspraak en ze waren er niet, misschien maar beter ook. Om weer wat ongein te voorkomen, maar was wel nieuwsgierig naar wat ze te vertellen hadden en het lag toch op de terugweg.

In Phnom Pehn en naar later zou blijken in heel Cambodja (in ieder geval de meeste plaatsen waar ik ben geweest) heel erg veel prostituees, sextoerisme, girlie-bars en ook lady-boys. In barren wordt je vaak geanimeerd, soms (denk heel erg vaak eigenlijk) draait het uit op (betaalde) sex.
Zelfs in normale barren gebeurt dit, ook om omzet te draaien denk ik.

Ben een avondje met wat Engelsen naar een club geweest en daar waren echt te veel vrouwtjes en mannen met vrouwtjes. Maar eerst in een bar een paar deuren verder, omdat er in die club bijna niemand was en daar ook weer vrouwtjes. Wel geinig, twee engelse kerels hadden voor vrouwtjes een biertje gekocht en moesten hier drie dollar voor betalen terwijl hun biertjes 1 dollar waren.
In die club echt grappige en misschien toch ook wel zielige taferelen tussen mannen (veel oudere van rond de zestig) en vrouwtjes.

Een dagje vrijwilligerswerk begon met nog wat andere toeristen en de crew lekker ongeorganiseerd tasjes maken met rijst, noodles, wasmiddel en tandpasta. Inladen en met z'n allen in het laadgedeelte van een vrachtwagentje.
Naar drie dorpjes en deze mensen waren heel erg arm en hadden niets. Ze bezaten geen land, ze woonden in zelf gemaakte huisjes langs een overheidsweg en kraakten dit eigenlijk.
Een eerstehulpverlener gaf medische hulp en wij gingen eten uitdelen. Kindertjes waren echt grappig. Wij waren een menselijke attractie, eens per week deden ze dit. Dus eens per week een beetje afleiding.
In een ander dorpje wat kippengaas gegeven voor een graf van een vijf maanden oud jongetje, omdat anders de honden de botten gingen opgraven.
In een ander dorpje weer eten uitdelen en dit was meer in een moerassig gebied. En een Nederlander die clown was, ging de kinderen entertainen met ballonen en wat gegoochel.
Was interessant om het echt arme Cambodja te zien en het was ondanks dat het wel schrijnend is leuk om te zien dat die mensen wel blij zijn met het kleine beetje dat ze krijgen.
Ze waren wel dankbaar en lachen en de kindertjes al helemaal.
Je werd nergens toe verplicht, maar de meeste mensen gaven wel een klein beetje geld. Ook ik en ik gaf nog wat zeepjes, tandenborstels (die ik uit de hotels had verzameld omdat ik wist dat ik dit ging doen) en wat medicijnen.

'The horror'

Dagje naar The killing fields en S21. Omdat tuktuks iets te duur waren en ik alleen was, een tour geboekt.
Bij aankomst bij The killing fields kon ik er niet in omdat ze geen geld terug hadden van 50 dollar. Overal eromheen gevraagd of ze konden wisselen, maar nee. Een half uur kwijt geraakt hieraan en uiteindelijk gevraagd of ik voor 1 dollar en 2600 riel (wat 1400 riel te weing was, ongeveer 30 cent) naar binnen kon en duidelijk dat dit geld in hun eigen zak verdween, omdat ik geen ticket kreeg, werd via een portofoon tegen het mannetje dat de tickets moest controleren gezegd dat ik door kon lopen.
Indrukwekkend en verschrikkelijk wat daar allemaal heeft plaatsgevonden.
Even ter informatie The killing fields was de plek in de buurt van Phnom Pehn waar mensen werden geëxcecuteerd op een brute wijze en in dit geval bedoel ik bruut in de zin des woords. De mensen werden doodgeslagen met allerlei voorwerpen. Kindertjes werden tegen een boom doodgeslagen en dit alles om kogels te besparen. Er zijn overigens meerdere killing fields in Cambodja maar dit was de grootste en is dus het bekendste.
S21 was een school verbouwd tot een gevangenis waar mensen gevangen werden gezet met het doel tot martelen en de 'waarheid' te vinden. Nu was de crux hieraan, zoals in de meeste regimes die totale oppressie uitoefenen, dat de meeste mensen onschuldig waren.
En heel erg veel mensen zijn na S21 afgevoerd naar The killing fields.
The killing fields waren niet zo bijzonder om te zien omdat er bijna niets te zien was, behalve een monument met schedels en wat bordjes met wat er stond of was geweest.
S21 was zeer aangrijpend om te zien hoe ze die gevangenis hadden ingericht en wat daar allemaal had plaatsgevonden. Het is nu ingericht als museum en in sommige cellen hingen foto's van de gefolterde mensen. Verder was er veel info, fotomateriaal en werktuigen.


Koh Russei (Bamboo Island)

Wilde in ieder geval in deze reis een tropisch eiland gezien hebben en had besloten naar Koh Russei te gaan.
Dit moest via een strandplaats om daar de boot te nemen.
In Shianoukville, heel erg veel toeristen en strandbarren/restaurants. Had een hostel gevonden voor 2 dollar per nacht en het zag er superleuk uit, met zwembad, een grote bar en er hing een relaxte vibe, want de receptionist zat een blowtje te draaien toen ik aankwam. Op naar het strand en meteen lastig gevallen door verkopers. Wel langoustines gekocht voor een prikkie en erg lekker.
In het barretje waar ik zat werd mij een tour aangeboden en voor een bepaalde prijs kon ik de volgende dag mee met de boot, maar dit was een tour. En dat wilde ik helemaal niet, dus gezegd dat ik er over na moest denken en wilde de volgende dag op zoek gaan naar iets goedkopers.
Had begrepen dat je voor 10 dollar een retourtje kon kopen.

Na eerst even op het strand gechilled te hebben, besloten op zoek te gaan naar een bepaalde bank, die geen fee rekent.
Na een redelijke wandeling en een keer gevraagd te hebben, gevonden en geld gepind.
In de buurt iets gegeten en op de terugweg begon het te regenen, een barretje ingegaan en een biertje gedronken. Maar het bleef maar regenen en een cricketwedstrijdje gezien tijdens het wachten.
Uiteindelijk om iets voor twaalven teruggekeerd naar hostel en dit was inmiddels omgetoverd tot een soort van Sodom en Gomorra, keiharde muziek, dronken mensen en te veel hoertjes, hmmm...

Dorm was niet echt beschermd en lag er direct naast.
Muziek is niet het ergste, maar joelende en pratende mensen houden je uit je slaap. Dan maar een deugd maken van die ongein en een biertje gedronken en uiteindelijk toch maar proberen te slapen, maar de ventilator was niet ideaal.
Op een gegeven moment maar ergens in een andere ruimte waar de ventilator in ieder geval mijn richting opstond gecrashed. Het feestje ging maar door en echt nauwelijks geslapen. Dit was de eerste keer dat ik mijn telefoon echt miste, want anders had ik een muziekje kunnen opzetten.

's Ochtends besloten meteen naar het eiland te gaan, want dit was niet echt relaxed slapen en niet op zoek te gaan naar iets goedkopers met mijn rugzak.
Fuck, slotje op locker en sleutels erin.
Mannetjes die aan het werk waren hadden toevallig een betonschaar en gevraagd of ik die mocht lenen. Slotje geprobeerd door te knippen, maar dit lukte niet.
Terug en een kleine tang, ook geen succes. Weer terug en een klauwhamer en dit werkte perfect.
Snel uitgecheckt, want wist dat boot op bepaald tijdstip zou vertrekken.

Naar barretje met het mannetje dat me de vorige dag de tour had geprobeerd te verkopen. Hij sprak me aan en ik en kon na een beetje afdingen voor nog een keer een dollar minder mee, kreeg nog wel ontbijt (stiekem geregeld).
Kreeg ook nog lunch dus uiteindelijk wel een goede deal en zag ook nog een ander eiland.
Eerst naar Bamboo Island en gevraagd of er een nog plek was in de dorm. En dat wisten ze nog niet, dus ik gezegd dat ik 's middags terug zou komen.
Maar even later bleek er plek te zijn.

Lunch was een bbq op een eilandje waar bijna niemand was. Echt heel erg leuk en daarna hadden we twee uur vrije tijd en een beetje in de schaduw op het strand gelegen.

Terug naar Bamboo Island en vijf dagen lang niets gedaan behalve keuzes maken of je in de hangmat ging hangen, op de kussens ging hangen, op het strand ging liggen of een duik in de zee ging nemen.
Lastig hoor!
Elke dag een mooie zonsondergang en af een buitje, vnl. 's avonds.
Verder een klein primitief eiland zonder warm water en alleen stroom tussen 18.00 h en 00.00 h, met accomodatie voor ongeveer max. 70 man. Deze bezetting was er nooit en er waren elke dag tussen de 20 en 30 man. Hierdoor en omdat er niets te doen was hing er een superrelaxte sfeer.
Een Australiër tegen gekomen die ik in Phnom Pehn had ontmoet, hij had een bungalow en zei dat ik daar gratis mocht verblijven omdat hij toch al zou betalen. Stelde voor om de prijs van de dorm dan aan hem te betalen, maar dat wilde hij niet.
Afgesproken dat ik dan elke dag een biertje voor hem zou betalen, echt perfect.
Vuurtjes gemaakt en op een dag een beetje rondgelopen en een nog hele kokosnoot gevonden, inspiratie gekregen en zonder gereedschap, behalve een aansteker om wat aangespoelde touwtjes door te branden een bootje ervan gemaakt.
Heeft me een halve dag gekost.
Een dag zou er een fop-full-moon party zijn, dit was toevallig en kreeg ik te horen net voordat ik op de boot stapte. Maar had al van eerdere gids gehoord dat het op een ander eiland was vlakbij.
Dit werd de volgende dag ook aangekondigd en een paar mensen gingen naar het vaste land voor een drugsrun.
Vanaf het eiland zou er een boot zijn voor 5 dollar, maar het veranderde naar een strand op het vaste land, toen waren er blijkbaar veel mensen die niet wilden gaan en het werd gecanceled. Het zou een feestje worden op het eiland met de mensen die er op dat moment waren.
Een aantal mensen gingen echt goed naar de klote, maar het was wel een geinig feestje.

Uiteindelijk na allebei langer gebleven te zijn dan de bedoeling was, met Australiër naar Phnom Pehn gegaan en naar een hostel, waarvan we een poster hadden gezien in Shianoukville.
En de volgende dag naar Siem Reap.


Siem Reap

Na afgezet te zijn in hostel, naar dorm gekeken. Dit was een open ruimte ergens met klamboe per matrasje voor een slechts een dollar. Besloten om dit niet te doen en een kamer te delen.
In Siem Reap is alles nog goedkoper, eten, drinken en slapen.
Ook hier heel veel hoertjes en mannetjes die dat aanbieden en dat gaat nogal vreemd. Je wordt aangesproken en ze zeggen in een riedel massage?, girls?, woman?, beautiful. Vaak een soort van schuin achter je op zachte toon in het voorbij gaan, soms ook wel direct. Als je dan nee zegt vervolgens, marihuana?, coke?. Echt te gek...
Ben ook een keer achtervolgt door een motobike-driver die me maar bleef aanbieden om voor een dollar heen en weer gebracht te worden naar 'een bepaalde plek' ben als ik het niks vond ik toch weer weg kon gaan.

Besloten om een dagje te relaxen en wat info te verzamelen, wat ik uiteindelijk niet echt gedaan heb.
Samen met m'n reisgenoot besloten de volgende dag op zoek te gaan naar een tuktuk-driver en naar de tempels te gaan.
Ergens een mannetje aangehouden en gevraagd wat hij kon betekenen voor ons en wij vragen wat verschillende dingen zouden kosten.
En besloten naar verder gelegen tempels te gaan en naar een heilig riviertje.
Tuktukdriver was een beetje verlegen maar wel informatief en goedkoper dan wat ik tot nu toe aan info had kunnen inwinnen en ik mocht hem wel.

Tempels waren mooi en erg mooie details, het riviertje was na een lunchje en omdat iedere driver bij bepaalde restaurantjes korting krijgt, wij dus ook naar eentje gebracht. Je hebt natuurlijk niet veel keus en het was best prijzig relatief gezien, maar het dan lag ook wel afgelegen. Na een kleine wandeling van 2 km. door een bos, kwamen we aan bij het riviertje en het was niet zo bijzonder eigenlijk.
Maar in het riviertje overal lingas (phallussymbool) en eromheen uitgehakte diertjes. Toen we aankwamen en stroomopwaarts liepen konden we op een gegeven moment niet echt verder en na teruggelopen te hebben, werd ons de weg gewezen door een vrouwtje. En toen we die kant opliepen liep ze ons achterna en ging ons allerlei dingen wijzen, een gratis gids, echt relaxed. Ze liet ons dingen zien die je waarschijnlijk zelf nooit gevonden zou hebben.
Op de terugweg nog langs een tempel gegaan en de tuktuk-rit heel de middag was echt leuk.

Op mijn aandringen niet voor de volgende dag afgesproken en mijn reisgenoot had het telefoonnummer gefixed.
Ik had wel gekeken naar het weer en er zou pas weer zon zijn twee dagen erna. Voor de zonsopgang bij Angkor Wat leek me dat wel handig.

Een avondje naar een weeshuis waar Apsara, traditionele dans en andere dansjes zou zijn, uitgevoerd door die kids.
Hiervoor waren we uitgenodigd door Kiwi-chicks die we hadden ontmoet op het eilandje en die in Siem Reap in een weeshuis vrijwilligerswerk gingen doen. Zij moesten hier overigens een belachelijk bedrag voor betalen. Met nog wat andere mensen uit het guesthouse er naar toe en het was wel leuk.
Had in Phnom Pehn al begrepen dat er veel weeshuizen zijn waar de kinderen helemaal geen wees zijn, maar dat die ouders geen geld hebben alle kinderen te onderhouden. En dus één of twee kinderen in zo'n tehuis 'stoppen'.
Dit was zo'n tehuis begreep ik tussen de regels door die tijdens praatjes tussen het dansen door werden verteld.

Supervroeg opgestaan en naar de zonsopgang maar er was helaas niet echt een zon, te bewolkt, maar was wel ok om gezien te hebben. Daarna ook weer min of meer op mijn aandringen de grote tour gedaan en we konden altijd besluiten om bepaalde tempels niet te doen hadden we afgesproken. En wel heel bijzonder allemaal.

Nog een klein beetje info: De tempelcomplexen waren gebouwd door allerlei verschillende koningen en op een gegeven moment verlaten. Daardoor heeft het oerwoud de tempels overwoekerd en zijn ze in verval geraakt. Nadat ze 'ondekt' zijn is er begonnen met het oerwoud terugdringen en restaureren.
Dus overal ruïnes met werkzaamheden, wat soms niet zo mooi is om te zien en af en toe iets te lelijk gerestaureerde dingetjes.

Angkor Wat (was de grootste tempel ter wereld) is echt groot en nog in vrij goede staat omdat het nog lang dienst heeft gedaan als klooster en de rest was allemaal veel eerder verlaten.
De meeste tempels in verschillende stijlen en andere kleuren, maar wel overeenkomsten. En de details op de tempels zijn er te veel om op te noemen. Ze verschilden ook per tempel ondanks dat er wel een paar overeenkomstige afbeeldingen/symbolen waren.
En dan te bedenken dat overal buiten de tempels enorm veel huizen gestaan hebben, het waren hele steden, echt bizar en indrukwekkend.

In Angkor Thom (het grootste complex) veel diversiteit en het meest indrukwekkende was Bayon, met 216 gezichten op de 54 torens.
's Middags lunch en weer naar een restaurantje gebracht en vond dit te duur dus wij naar een andere en bij de rekening, een vreemde situatie. De tuktukdriver leek niet echt te gaan betalen en het vrouwtje vragen of wij voor hem gingen betalen terwijl we al apart aan het afrekenen waren. Hij kreeg hier natuurlijk geen korting, maar ik had korting voor hem gefixed (1 dollar minder dan wij). Even overlegd en besloten hem dit als tip te geven.

In Ta Prohm hebben ze het minste restauratie gedaan en doen ze het minste en daardoor veel bomen die nog over/in/op gebouwen groeien. Dit is commercieel gezien natuurlijk wel geniaal. Maar ironisch genoeg zouden sommige gebouwen zonder die bomen instorten.

Verder veel andere tempels en ik had voordat we überhaupt besloten hadden samen dit te ondernemen hem gewaarschuwd dat als hij dit met mij wilde doen, ik het in mijn tempo ging doen. En hij zei dat hij precies hetzelfde was en dat het dus geen probleem zou worden. Elke keer tempels bekeken onafhankelijk van elkaar en elkaar af en toe tegenkomen, dus dat was relaxed. En ik vond het allang best dat ik een reisgenoot had, want dit zou me veel geld schelen door de reiskosten te delen. Zou het sowieso gedaan hebben, maar dit was dus beter. Uiteindelijk was ik wel elke keer de laatste, behalve bij allereerste tempel op de eerste dag.

's Avonds bij terugkomst vroeg de tuktukdriver of we volgende dag naar andere tempels wilden, we hadden immers een pas voor drie dagen.
En toen werd het gek, we zeiden dat we niet te vroeg wilden gaan en mijn reisgenoot zei: 'het zal niet voor negenen zijn' en liep weg, ik zei dat we hem 's avonds zouden bellen.
Na een douchje en op het punt om weg te gaan op zoek naar eten, vroeg ik hem hoe laat hij de volgende dag wilde gaan en of we de tuktuk-driver moesten bellen.
Hij reageerde nogal ontwijkend en ik bleef aandringen, had immers gezegd dat we hem dat 's avonds zouden laten weten en vond het niet zo netjes om hem laat in de avond te bellen. Hij zei ik sms hem wel, ik bel hem morgen wel en hij zei dat hij had gezegd negen uur. Het was niet echt samenhangend en voor de zonsopgang had hij hem gebeld en ter bevestiging zelfs nog gesmst. Ook zei hij nog als je je daar beter bij voelt moet je maar bellen. Hij had al aangekondigt dat hij die avond dronken ging worden, dus ik vroeg daarom welke tijd. En hij zei toen nog zoiets: 'ik maak me meer zorgen om jou, want jij wordt om 12 uur wakker (en inderdaad ik had een dagje tot twaalf uur geslapen) en ik ga toch wel'. Toen vroeg ik het telefoonnummer en hij gaf me zijn telefoon en had blijkbaar al op bellen gedrukt, liep weg en zei ik zie je later. Vreemd hij was duidelijk geïrriteerd/boos.

Toen hij later terugkwam, ik was eerder terug dan hij, geen woord. Ok, ben daar ook best goed in en vond dat ik niets raars had gedaan of gezegd.
De volgende dag was hij vroeg opgestaan en was zijn tas aan het inpakken, op een gegeven moment zei hij ik betaal de helft en wilde weglopen. Ik stak mijn hand uit en zei een goede reis, hij was nog wel zo sportief die hand te accepteren en mij hetzelfde te wensen. Ok, de dure trips hadden we al gedeeld, dus de goedkopere bleven nog over, eigenlijk wel ok.
Toen besloten naar de zijde-boerderij te gaan want het leek me wel interessant om te zien hoe het zijdeproces in zijn werk ging en het was best fris in de tuktuk.
En toen ik terug was, voelde dat ik ziek ging worden. Vorige dag bezweet in tuktuk en het was niet heel warm met een rijwindje, te vroeg opgestaan en nu 's ochtends in een fris rijwindje.
Een dag behoorlijk ziek geweest en dit kwam qua timing wel goed uit want het was toch de komende twee dagen bewolkt en had besloten op de laatste dag van mijn pas een betere zonsopgang te zien en de voorspellingen kwamen ook zo uit.

Een betere zonsopgang gezien en beter Angkor Wat bekeken, had de eerste keer al gezien dat een afgesloten gedeelte misschien toch toegankelijk was, want er waren mensen aan het wachten.
Later gelezen dat op bepaalde tijden dit gedeelte openging en kon dit nu misschien ook zien. Toen ik er aankwam, was het toevallig open en kon ik zo doorlopen, perfect.
Later naar de oudste tempels, waarvan er eentje was waar om de ruïnes allemaal nieuwe gebouwen stonden en weer dienst deed als tempel. Liep daar een beetje rond en zag een monnik lesgeven. Toen werd ik gewenkt en gevraagd waar ik vandaan kwam.
Toen werd er gevraagd of ik niet met ze wilde praten als oefening, de les werd geskipt en ik heb ongeveer 20 min met die kids gekletst.

Toen ik terug kwam besloten een kaartje te kopen voor Bangkok de volgende dag.

's Ochtends net op tijd wakker geworden (was na alarm weer in slaap gevallen) iets te traag en 4 minuten te laat. Bij uitchecken niet genoeg geld, omdat ik me had vergist in de dagen dat ik er had verbleven.
Na uitgelegd te hebben dat ik opgehaald zou worden bood het mannetje van de receptie aan om me te brengen en achterop de motobike. Nog even voor de zekerheid gevraagd of ze degene die me kwam ophalen wilden vragen of hij op me zou kunnen wachten.
Bij terugkomst betaald en gevraagd of er al iemand was geweest en blijkbaar na wat onduidelijkheden was hij er al om 7.30 h geweest en ik was om 7.34 h bij de receptie.
Shit het was al bijna acht uur en de bus zou om acht uur vertrekken. Naar reisbureautje waar ik het ticket had gekocht, lag gelukkig om de hoek, en daar duidelijk gemaakt dat ze me niet hadden opgehaald. Zij bellen met drie telefoons en er stond bijna meteen een tuktuk-driver die me naar de bus zou brengen.
Snel terug naar guesthouse om tas te halen en de tuktuk-driver was me achterna gekomen, ingestapt en onderweg nog even iemand opgepikt.
Pfff...


Additional photos below
Photos: 167, Displayed: 39


Advertisement



7th April 2011

Hoi John! Wat leuk om weer je vehaal te lezen! Ik had al heimwee naar het reizen, maar nu helemaal! Blijf genieten zolang je er nog bent! En mooie foto's!! X Yet

Tot: 0.116s; Tpl: 0.018s; cc: 9; qc: 47; dbt: 0.0457s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.2mb