Advertisement
Published: July 11th 2014
Edit Blog Post
Στο τουτουρουτου
Φαουντ. Τον Ιντι. Τουτουρουτου τουτουρουτουτου. Και όσοι έχουν αγαπήσει Ιντιανα Τζόουνς, μπορεί και να μηνμε περάσουν για τρελλή.
Βρεθηκαμε στο ορμητητηριο ενος απο τα επτά θαύματα του μεσαίωνα. Η Σιεμ Ριπ μας υποδέχτηκε με ανεβασμένες θερμοκρασίες αμυγδαλιτιδας, σουβενίρ μας απο την πρωτεύουσα. Σε ρολο αδερφής και νοσοκόμας ο δόλιος, φρόντισε να ξεκουραστω μια μέρα πρώτου ξεκινήσουμε για το πλατό της Λάρα Κροφτ και του Ιντιάνα Τζόουνς. Τρεις ώρες ύπνο, το όνειρο μου, το ποδηλατο μου και καβάλα για το χάραμα στο Άνγκορ.
Άνγκορ. Η πρωτεύουσα της αυτοκρατοριας των Χμερ. Μια ολόκληρη πόλη θαμμένη και καλά κρυμμενη επι τεσσερεις αιώνες μέσα στη ζούγκλα. Και συγκλονιστηκαμε. Δεν χωρούσαν τα μυαλά μας την τόση ομορφιά. Το απόλυτο πρασινο, τόσο πυκνό που να μην αφήνει δροσοσταλιδα να εξατμιστεί, πέτρινοι ναοί διάσπαρτοι σε μια έκταση 20 χιλιομέτρων, απολιθωμένα δέντρα με ρίζες σαν κροκοδείλους να καταπίνουν πέτρες, πύλες σε παιχνίδια ισχύος με τη φύση,μοναχοι στα πορτοκαλί να διασχίζουν τη ζούγκλα, ελέφαντες να ξεφορτωνουν ταξιδιώτες, φαντασία στο οργιο, ζωή στο φουλ.
Και εγινε το συγκλονιστκο ωραιο. Όχι δεν ηταν ωραίο, ηταν συγκλονιστικό. Ηταν η καρδιά που δεν άντεχε τόσο ανεβασμενους παλμούς για τόση ωρα, και το μυαλό το βάφτιζε με ευκολια, ωραίο.
Κλείσαμε δώδεκα ώρες στην ορθοπεταλια όταν πήραμε
Στο Ta Prohm
Φαουντ. Τη βροχή. τον δρόμο της επιστροφής. Την επόμενη θα ξεκινουσαμε για κάτι πιο γήινο. Έτσι έπρεπε. Να ξεκουραστεί και η καρδια λιγάκι.
--
M
Advertisement
Tot: 0.116s; Tpl: 0.016s; cc: 9; qc: 51; dbt: 0.0453s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
kostaspopi
popi bakira
Ζήλια κακιά....
"Η ζήλια είναι κακό πράγμα αλλά τι να κάνω που δεν μπορώ να μην τη νιώθω.....???" ταδε έφη Πόπη....."Ακόμα να χαθείτε..???" τάδε εφη Κώστας....