Advertisement
Published: September 26th 2007
Edit Blog Post
Na Ko Tao, Ko Panghan en Khao San road werd het tijd voor wat echt die-hard back-packen; Myanmar. Voor diegene die de laatste tijd niet het nieuws gevolgd hebben, dit is het land dat vroeger Birma (burma) heette. 2 September was het tijd om Koen op het vliegtuig richting nederland te zetten (Duitsers schijnen nogal gevoelig te zijn voor turbulentie 😉) en zelf naar Yangon te vliegen. Toch een beetje zenuwachtig/nieuwsgierig, aangezien ik voor het eerst alleen op vakantie ging en niet helemaal zeker wist wat ik van Myanmar moest verwachten.
Op Yangon International Airport aangekomen kreeg ik een kleine cultuur schok; Thailand lijkt wel science fiction in vergelijking met Myanmar. Bijna alle mannen lopen in een Longi of Sarong (een soort jurk), kauwen Beetlenuts (kevernoten ?) die in bladeren zijn gewikkeld en spugen vervolgens overal op de grond. Omdat de Beetlenuts rood zijn lijkt het alsof alle mannen de hele tijd bloed op de grond spugen, ook zijn hun tanden helemaal verkleurd van het kauwen. Je zou verwachten dat alleen taxichauffeurs dit doen, maar zelfs de douane beamte liep te kauwen. Daarnaast hebben bijna alle vrouwen (en ook sommige mannen) Tanaka op hun gezicht, wat een combi is tussen
make-up en zonnebrand. Het is echt geel, waardoor ze er allemaal uitzien als pipo de clown... Ik moest dus even wennen aan het land.
Op het vliegveld kwam ik een Australisch meisje tegen met wie ik een taxi naar Yangon geshared heb. Sarah bleek een kennis in Yangon te hebben die fotograaf was en met wie we Birma-thee hebben gedronken. Wat ik me op dat moment nog niet realiseerde is dat fotograaf in Myanmar een nogal gevaarlijk beroep is, aangezien de Junta (militaire 'regering' die de macht heeft) daar niet zo van gediend is. Wannaar deze fotograaf iets zei over zijn werk, ging hij heel zachtjes praten en enorm paranoide om zich heen kijken; het stikt er namelijk van de geheim agenten en regerings medewerkers die iedereen in de gaten houden. Erg raar om te zien dat deze (grote) man zou ontzettend bang was voor de overheid.
Omdat ik niet meteen de eerste dag in de gevangenis wilde belanden (om een visa te krijgen teken je een statement waarin staat dat je je niet bemoeid met politiek), ben ik de rest van de middag in mijn eentje door de stad gaan lopen. De tweede dag ben ik naar de
meest belangrijke en grootste Pagoda (tempel) van myanmar geweest die bijna van puur goud is gemaakt!!
Na Yangon ben ik met de bus (I aint gettin on no plane!) naar Bagan gegaan. Bagan is het Angkor What van Myanmar. Op een oppervlakte ter grootte van Manhatten hebben ze 4500 (!!!) Pagoda's neergezet. Ze zijn niet allemaal even mooi, maar de skyline is wel schitterend. Aangezien dit echt een plattelandsdorpje is, zijn de mensen ook ontzettend vriendelijk. Terwijl ik aan het eten wat in een heeeel klein restaurantje (2 tafeltjes 😉) raakte ik aan de praat met de eigenaar. Toen ik wilde betalen en weggaan vroeg hij of ik die avond wilde blijven eten, wat ik later op de avond heb gedaan. Na zonsondergang ben ik naar het huis van die familie gegaan waar ze stonden te wachten met 6 schalen vol met eten voor mij!! Behalven het eten hadden ze ook nog 2 kado's voor mij gekocht; een originele longi en een soort voetbal van bamboe. En dit allemaal in de wetenschap dat de gemiddelde myanmaraan ongeveer 10 euro per maand verdiend.....
Na Bagan ben ik naar Mandalay gegaan. In de bus naar Mandalay kwam ik een Australische
gast tegen die die naar hetzelfde hostel ging als ik, dus dat kwam goed uit. Samen met William heb ik in Mandalay de mandalay hill beklommen en heb de ancient cities rondom Mandalay bekeken. Op de Mandalay hill kwamen we een aantal monniken tegen die zeiden dat het met Myanmar de laatste tijd de verkeerde kant opgaat. De regering is enorm bang voor opstanden, heeft veel schulden en kan de inwoners niet meer tevreden houden. Daarom hebben ze besloten om de hoofdstad te verplaatsen en een nieuwe nationale vlag te bedenken.... Ik weet niet of het ook in het nieuws in Nederland is, maar hier is de opstand van de monniken voorpagina nieuws.
Inlay lake was mijn volgende stop. Dit is een bergmeer van 11 km breedt en 22 km lang! Gigantisch dus!! Het leuke is dat in het meer allemaal drijvende dorpen, tempels en tuinen zijn aangelegd. Vraag me niet waarom, maar de mensen daar vonden het kennelijk praktisch om tomaten op drijvende tuinen midden om een meer te bouwen. Helaas kon ik hier niet al te lang blijven en ben ik met de bus (een busrit van 21 uur!!!!) terug gegaan naar Yangon. Aangezien de onrusten ontzettend
snel toenamen in Myanmar is de bus ongeveer 5 keer onderweg stilgezet door militairen. Wanneer dit gebeurde moest iedereen uitstappen, in een rij langs de weg gaan staan met je pasport in de hand zodat een zwaar bewapende leger eenheid iedereen kon controleren. En dan proberen vriendelijk te blijven lachen als er een streng kijkende, met geladen wapens in de aanslag officier jou met je foto aan het vergelijken is.
Terugkijkend is het een land met grote tegenstellingen: de mensen zijn zo ontzettend vriendelijk (misschien wel de vriendelijkste die ik ik tot nu toe ben tegen gekomen), het landschap is adembenemend mooi en tempels waren schitterend. Aan de andere kant is het een land vol met bange mensen, waar de mensenrechten aan de lopende band worden geschonden en dat qua ontwikkeling zeker een goede 50 jaar op nederland achterloopt. Ik heb in de twee weken dat ik daar was zo onzettend veel meegemaakt dat het veel te veel wordt om hier allemaal te posten, maar zodra ik terug ben zal ik jullie uren lang entertainen met mijn Myanmar avonturen!
Next stop: Australie! (wat uitgesproken diend te worden als Stee-Lia; het lijken 4 lettergrepen, maar het zijn er in
Not to mention an Ipod!
Dit was de familie waar ik bleef eten werkelijkheid maar 2)
Advertisement
Tot: 0.061s; Tpl: 0.011s; cc: 11; qc: 48; dbt: 0.0275s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Joel
non-member comment
sup yo!
sup goose! sad to see there is still no english translation! :P hope you get round to that sometime. also you look way too serious in the photos! where's that big smile!