Advertisement
Published: March 28th 2013
Edit Blog Post
Lijkt het reizen langzamerhand op vakantie? Gelukkig niet !
Het noordelijke deel van Argentinië is dichter bevolkt, heeft meer voorzieningen en dus ook meer keuze stress. Dat zijn we , na 3 maanden leegte in Antarctica en Patagonia, niet meer gewend. Behalve toeristische plaatsen als Bariloche en Mendoza zoeken we daarom al snel weer naar de meer afgelegen plekken.
We komen weer midden in bijzondere landschappen. Het merengebied verkennen we deels per fiets en deels per huurauto.
We reizen verder naar het noorden. Busreizen van 10 of 15 uur zijn niet uitzonderlijk. Hier genieten we ervan, in Nederland zouden we er niet aan moeten denken. Het landschap verandert steeds. Zo niet, dan verbazen we ons over de lucht en zonsondergang. Het reizen is iets minder heftig en uitputtend dan voorheen. en met meer verschillende mogelijkheden.
Paardrijden, mountainbiken, hydrospeed ( met kleine drijver onder je armen en borst een wildwater rivier afvaren), de city toer bus voor 50 plussers, de gewone bus, de huurauto, een lap stof die als sleetje dienst doet en waarmee we een gletsjer afdalen. En ouderwets langs de kant van de weg staan liften. We komen steeds waar we willen. Maar opschieten doen we
niet. Heerlijk !
We kamperen langs de zeven meren route en hebben soms de wereld voor onszelf.We beklimmen in Chili een actieve, sneeuw bedekte vulkaan. Heet gas in witte sneeuw. 6 uur omhoog en in anderhalf uur zoeven we, sleetje rijdend ( nou ja, een plastic zeiltje onder je kont) over de gletsjer weer naar beneden.
Een noordelijker gelegen nationaal park bij Malargue ( Payunia) herbergt meer dan 800 slapende vulkanen. Om er tekomen zijn we twee dagen onderweg, met vier bussen. sNachts om 4 uur aankomen in een uitgestorven dorp, de volgende dag medereizigers zoeken om met een 4 wheeldrive het park in te gaan. Het is weer het ouderwetse reizen van vroeger. Het landschap is zwart lava met geel steppengras. Je zou het niet mooier kunnen schilderen.
En dan.....het wijngebied van Mendoza. Beroemd om de goede Malbec. We oefenen flink, iedere avond bij het eten een goede fles Reserva .
Op de fiets gaan we een dag lang wijnhuizen af. Uitleg en proeven. En omdat we af en toe belangstellend doorvragen, komt er ook weleens een niet standaard proefflesje uit het rek.
Na afloop bezoeken we het bedevaartsplek voor de maagd van Lourdes.
Ja ook hier wordt die aanbeden. Niet zo gek met al die wijntours. Je loopt zo wat op.......
Voordat dit leven teveel gaat wennen, trekken we verder. Meer absurde landschappen in de Vallei van de maan ( Ischilgualasto ) en Talampaya. Een gebied zonder openbaar vervoer. We krijgen een lift van twee Argentijnse zestigers in een oude brik. Onderweg delen ze een joint. Oude hippies ? In ieder geval geweldig leuke mensen.
Uiteindelijk komen we in Salta. Veel paasdrukte van Argentijnse toeristen. Wij nemen een weekje Spaanse les. En maken plannen voor de laatste 6 weken: indianendorpen in de Andes en de zoutvlaktes in Bolivia . Maar daarover in de volgende blog. Voor nu wensen we iedereen prettige paasdagen.
Advertisement
Tot: 0.09s; Tpl: 0.013s; cc: 11; qc: 58; dbt: 0.0531s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Wieke
non-member comment
Fijne paasdagen
Lieve Yvonne en Leo, Wat een bijzonder verhaal en dito foto's! Fijne paasdagen en nog heel mooie reis toegewenst! Hartelijke groet, Wieke