Advertisement
Published: April 14th 2011
Edit Blog Post
Goooood afternoon people!
alles goed met jullie?
Laatste avontuur dat we hier neergepend hadden ging over Arequipa geloof ik, dus we´ll pick up vanaf Cuzco, dat we met de nachtbus bereikt hebben.
Cuzco is een van de bekendste steden van Peru, en lokt met zijn prachtige plaza de armas en honderden koloniale gebouwen en kerken duizenden toeristen. Een moment van rust op dit centrale plein wordt dan ook om de 10 seconden doorprikt door een commercieel aanbod, zoals een schilderij, drankje, ijscreem of eender wat dat mobiel verkocht kan worden.
Heerlijk gezellige stad, en wat we zodra ook gaan beschrijven, de essentie van elke dag was het overheerlijke en gezellige avond eten in een van de tientallen sfeervolle restaurants die de stad rijk is.
Helaas zijn we Machu Picchu gaan bezoeken en hebben we enkele heerlijke restaurant avonden moeten rateren, maar die tocht leverde enkele andere leuke momenten op 😊
Dus, de tocht maar Machu Picchu: ook al is de INKA trail de meest bekende, er zijn talloze andere manieren om er te geraken. Wij hebben gekozen voor de watjesversie, toch in vergelijking met de inka trail, namelijk de jungle trail. Komt erop neer dat
je de massa op het officiele en dure inka pad vermijdt door langs de andere kant van de vallei de stronghold van Machu Picchu te benaderen.
De eerste dag leek bijzonder sterk op de death road in Bolivia: met de bus tot op het hoogste punt, en dan enkel vertrouwen op de vingers om te remmen en meer niet. Wel wat meer regen en een vrij saaie asfaltweg, dus niet echt bijzonder. Crap fietsen hebben ook een slachtoffer gemaakt: de Pool, bijnaam Kuba (de poolse F1 piloot Kubica kan er ook wat van, crashen), zat naar de brol remmen te kijken, moest plots alles dichtgooien en ging overkop. Pols bezeerd, maar achteraf toch niet al te erg.
Na de fietstocht nog wat verder de bus in tot in Santa Maria, een afgelegen dorp in de lager gelegen bossen. Maar er was wel een voetbalplein en een uitnodiging om het op te nemen tegen de locals!! Terwijl Anouk vanop de zijlijn toekeek, heb ik afgezien tot ik over mn eigen tong struikelde. Bakte er dus niets van en kreeg dan ook niet veel passen, maar heb zeker goed geslapen 😊
Avondeten was as usual een bord soep en
dan een bord met kip, rijst en frieten (jep, die vullen elkaar aan hier in Peru). Lekker wel!
De volgende dag was de zwaarste van de trip: 18km in de bergen wandelen, stijgen en dalen, richting Santa Theresa. Again primitief, de rivier oversteken bijvoorbeeld gebeurt in een bakske overheen ijzeren kabels, voortgetrokken met een touw!! Deel van de reden dat het hier zo basic is: de dam wat verderop die electriciteit opwekt, heeft 13 jaar geleden een klein probleemke veroorzaakt: de ondergrondse tunnels en turbines begaven het, waardoor een kleine zondvloed een hoop puin heeft meegesleurd tot op een andere grotere rivier. Deze nieuwe natuurlijke prefab dam hield het water van deze grotere rivier op, totdat de druk zo hoog werd en ook deze brak. Een waterfront van 10 meter hoog was het gevolg en sleurde ganser dorpen mee in de vallei.
Verder zijn we tijdens de wandeling nog een paar leuke stops tegengekomen, zoals inka heiligdommen en lokale hutjes met eten en aapjes als huisdier, schitterend! Daarna weer doorbijten en savonds komen we eindelijk toe in Santa Theresa, best een groot dorp, 3000 inwoners! En dit terwijl de weg erheen regelmatig wordt weggespoeld door landslides, waarbij de
schade van de laatste, al een geluk voor ons, net gerepareerd was.
Ook hebben we een afslag genomen tot een een prachtige waterval!! Supermooi, en een geniale douche! Het water knalt zo hard naar beneden dat je bijna omvalt! Een schitterende foto met jungle blad voor the goodies kon niet ontbreken 😊
Gezellig op restaurant met de groep en nog een kleine intro film voor de optionele ´zip line´activiteit van de dag erop: in totaal 2km kabels geloof ik, gespannen overheen ravijnen, waarover je aan een katrol naar beneden sjeest. Niet mis, maar alweer bijbetalen (I´m cheap) en echt geruststellend ziet het er toch niet uit, zal zoiets wel in Europa gaan doen.
En dag erop, wanneer we 2 groepsleden terugzien die dit zijn gaan doen, heeft het Mexicaanse meisje haar been goed bezeerd van tegen de kabels te knallen door niet op tijd te remmen. Zoals getoond in het promofilmpke, leggen ze de verantwoordelijkheid tot remmen immers bij de deelnemer zelf, want die moet, jawel, met een stevige handschoen, de kabel boven zijn hoofd goed vastnijpen. Fail safe!
Even later zien we helemaal bovenaan de berg voor ons enkele muren van Machu Picchu liggen, ons
doel is in zicht! in de verte weliswaar... 😊
TRAIN IS COMING!! --> opzij want de trein komt voorbij, we lopen via de sporen. Een schitterend traject, helemaal tot in Aguas Calientes, de laatste halte voor mensen opweg naar Machu Picchu.
De ochtend erop worden we iets voor 04u00 gewekt om aan de laatste klim te beginnen. Maar het regent stevig, en de gids biedt aan om met de bus te gaan. Sterker, hij gaat zelf met de bus 😊 We twijfelen, maar beslissen om de morele triomf om machu picchu te bereiken na 3 dagen stappen niet weg te geven door het laatste anderhalf uur in te ruilen voor een busticket. Kopen onderweg nog een poncho tegen de regen (geen zicht, maar het was toch donker), maar die vliegt redelijk snel uit: de klim is behoorlijk steil en de regen mindert, dus de poncho houdt al snel meer zweet binnen dan regen buiten.
Wat later staan we er eindelijk, aan de ingang van Machu Picchu!!!
De bus-helft van de groep komt ook net toe, we registreren eerst nog om de Wayna Picchu te mogen beklimmen later op de dag, en stappen dan het wereldwonder binnen.
Helaas
niet de alles betoverende waaauw ervaring die sommige anderen meemaken wanneer de zon opkomt. Wij hebben in kleine happen moeten proeven, want slechts geleidelijk trokken de wolken open om stilaan het geheel te laten zien. Na anderhalf uur uitleg van de gids (prima gids by the way, enthousiaste uitleg de ganse trip!) komt de zon er stilaan door. Prachtig afgewerkte stenen die naadloos in elkaar passen en honderden terrassen, gebruikt om op deze hoogte, tussenheen scherpe bergpieken, aan landbouw te kunnen doen.
Maar het is pas wanneer we de Wayna Picchu beklimmen (de oerbekende scherpe berg op de achtergrond van elke Machu Picchu foto) dat we het geheel kunnen overzien: 300 meter hoger dan Machu Picchu zelf en eindelijk volledig in zon overgoten, dit zicht is prachtig! En ook op deze piek hebben de inka´s fortjes gebouwd, ongelooflijk! Iedereen had wat eten meegenomen vanop de markt in Aguas Calientes, en dit was de meest gezellige picknick ooit: reuzegrote avocados, mangos, brood, kaas, water, veel babbelen en lachen, terwijl je neerkijkt op Machu Picchu!! Bokrijk heeft zijn charmes, maar dit is toch eindeloos veel beter 😊
Terug naar beneden gaat een stuk vlotter, en zonder poncho ook veel droger.
Terug in Aguas Calientes nog met de hele groep gaan eten en vooral drinken ( happy hour, 3 coktails per persoon), fun! Na wat gekibbel met het restaurant (rekenen plots 30 percent extra aan onder het mom van sales tax, bleek oplichterij te zijn) en rommelige organisatie (1 koppel van de groep blijkt 2u later dan de rest hun trein de hebben nadat ze onterecht moesten bijbetalen) zijn we terug op weg naar huis. In de trein ontlaadt een lollige groep argentijnen met wat pinten. Verdiend, want ze hebben de volledige en echte INKA trail gedaan.
De groep reist na de trein met de bus verder naar Cuzco, maar Anouk en ik stappen af in Ollantaytambo. De ochtend erop, of middag want we hebben goed uitgeslapen, bezoeken we hier het fort dat de inka trail bewaakt. Opnieuw prachtige terrassen in nauw aansluitende stenen, maakt nog steeds indruk na Machu Picchu!! Weer inpakken, en doorreizen naar Cuzco tussen de locals op de bus.
Hier hervatten we de essentie en gaan we savonds weer heerlijk eten en vallen als een blok in slaap in de hostel. Dag erop, vandaag dus, lekker ontbijten en blog schrijven, meer hebben we dus niet
te vertellen!!
Vanavond trekken we de jungle in, naar Puerto Maldonado.
See you sooon and take take care friends and family!!
Greetz,
Wouter en Anouk
Advertisement
Tot: 0.212s; Tpl: 0.013s; cc: 12; qc: 62; dbt: 0.1334s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
evy
non-member comment
hihi
En zo assorti :-) Ik zie dat Anouk zelfs ver van huis haar gevoel voor stijl niet laat varen!