Advertisement
Published: April 19th 2011
Buenos dias!!
crocodile dundee en indiana jones have returned from the jungle!
Vanuit Cuzco zijn we doorgereisd naar Puerto Maldonado, een behoorlijk grote stad (80.000 mensen en oneindig veel meer beesten) in het Amazonewoud op slechts enkele uren rijden van de Braziliaanse grens.
Nog versuft van de bochtige nachtrit zoeken we een reisbureau om de jungle in te trekken.
Tarantula tours is het geworden, sounds promising!!
And indeed, it bites: nadat we smiddags een goedkope tour boekten, stond de gids savonds aan onze lodge om te melden dat de goedkope jungle lodge volzet was en we de veel duurdere konden boeken.
Maar al bij al eigenlijk maar goed ook, want die was schitterend, en de andere bleek nogal shaggy te zijn toen we er uiteindelijk langskwamen in de jungle 😊
Dus, de ochtend erop worden we opgehaald door Jose de gids, in zijn motocar.
Ken je niet? Zie je ook niet in Belgie, is namelijk een gammel spul, een driewieler op basis van een honda brommer en 2 achterwielen, speed monster!! of niet.
Vanuit de grote stad is het eerst een uur varen op de rio Madre de Dios in een lange platte boot.
Stroomafwaarts, dus
gaat goed vooruit, en wat later staan we aan een modderige oever, klaar om het oerwoud in te trekken.
Fashionwise trekken we op niet veel: we krijgen allemaal een paar botten aan ons voeten, wat in combinatie met de goedkope quechua-safari-broek behoorlijk debiel overkomt. Apen lijken niet voor niets te lachen.
Maar nuttig wel: het ´pad´ is een 5km lange strook modder, die al een geluk net iets minder diep is dan de hoogte van de botten. Als je goed uitkijkt waar je stapt 😉
Eerst nog langs de registratie-hut (waar we een geniale stempel in ons paspoort krijgen, van jungle land uiteraard) en dan op pad.
Na nog geen half uur beginnen de bomen plots te bewegen naast ons! Blijkt dat er een ganse familie kleine apen (schiet mij dood, heb van geen enkel beest de echte naam onthouden) parallel aan het pad ook op weg zijn!!
Leek echt wel jungle book, een ganse parade van minstens 50 apen die achter elkaar aanspringen van boom tot boom met gekweek langs alle kanten! Een kwartier lang hebben we de optocht kunnen volgen, we zijn euforisch en noemen de trip dan al geslaagd!
Zoals gezegd passeerden we de
goedkope, eerst geboekte lodge.
Je zal wel al eens een foto of film gezien hebben van een safari of jungle lodge, met muggenafscherming overal.
Wel, deze hier hangt er, maar nét niet overal! 1 stuk gaas ontbreekt aan het raam.
Helaas interesseren tarantulas zich niet aan ´bijna is toch goed genoeg?´, een gat is een gat (neen dit is niet het eerste deel van een wijze volksspreuk) en bijna dicht is niet dicht!
Dus we zijn meer dan blij wanneer we een kwartier later toekomen aan de andere lodge, een ongelooflijk mooie constructie uit prachtig donker hout, met hangmatten, waaiers in de kamer, extra muggennetten over de bedden en zelfs een badkamer!! En dit midden in de jungle, echt ongelooflijk!
De ganse keet ademt een soort elitaire safari sfeer van 50 jaar terug uit, net een prive lodge in congo.
Het aanwezige publiek, welgestelde oudere Britten en Australiers, geven de plek bovendien Old Britisch Empire allures.
We zijn dus in extase wanneer we even vrije tijd krijgen en lopen als kleine kinderen luidop op te noemen wat er aanwezig is en vooral, wat er méér is ten opzichte van de andere lodge: een douche! Echt afgedicht! Een restaurant!
We´re kids again, just having received presents 😉
Ook het uitzicht is ronduit SUBLIEM: de Sandolval Lake Logde ligt aan, jawel, het Sandoval Lake! Rondom rond dichte begroeiing, grote palmbomen en geluiden die van overal komen. In de tuin van de logde lopen wilde varkens rond en ook ratten en een zilveren slang, die de gids leuk bij de staart neemt om even te spelen. De mama is tijdens zijn jeugd duidelijk minder bemoederend en beschermend geweest dan het Europese equivalent!
Back to the jungle: voor zij die de film Apocalypto hebben gezien (film van senior Mel Gibson), hier lopen bijtende mieren rond die de mayas gebruikten om wonden te dichten! Vlees aan weerszijden van de snee bijeenhouden, de kleine laten bijten en dan lijf erafrukken. Natuurlijk nietjesmachien!
In de namiddag vertrekken we voor een boottocht, maar net dan begint het eindeloos hard te gieten.
We gaan toch het water op in de hoop dat het mindert, but tough luck, we moeten terugkeren.
Diezelfde avond gaan we opnieuw het meer op, ook al miezert het nog steeds wat.
Nu hangt er mist en het meer ademt plotseling een volledig andere, mysterieuze sfeer uit!
Past perfect bij
de activiteit: searching for caymans!
Of ja, de ogen dan toch. In het donker lichten deze fel rood op, en hier en daar hebben we er één gespot.
Niet om over de jubelen van angst of enthousiasme, maar de dag erop werd dit meer dan goedgemaakt, volgt lager!
Another perk van de logde is het heerlijke eten!
Maandenlang reizen we volgens budget, maar nu kunnen we genieten van simpelweg aanschuiven aan tafel en bediend worden tijdens de 3 gangen van zowel het middag als avond eten, subliem! Geen afwas trouwens, ideaal 😊
Op tijd gaan slapen daarna, en dat is niet geheel een vrije keuze: om 22u00 zeten ze immers de generator uit, licht uit dus. No power lines in the jungle 😊
Lang slapen we niet, want voor 5 uur moeten we er al terug uit om papegaaien te gaan zoeken.
Ook dit leek op het eerste zicht op een ontgoocheling uit te draaien, maar de gids is aandachtig genoeg om zelfs een vlinder te horen niezen en vindt een andere plek vanwaar we zicht hebben op een palmboom die overvol met papegaaien zit! Tegenlicht en dus niet zo´n schitterende fotos, maar toch plezant.
PS: om de
papegaaien niet af te schrikken, mochten we geen rood dragen. Aangezien we niet veel anders bijhadden (de rest was nat van de dag ervoor), betekende dit het dragen van ponchos. We sunk even lower on the fashion scale, was ik een papegaai ik zou me een deuk lachen.
Na het alweer heerlijke middageten opnieuw het meer op. Goed voor de conditie trouwens, want zonder motor en dus met de roeispanen!
Ditmaal gaan we op zoek naar de 2m grote reuzeotter: een bedreigde diersoort, waarvan er slechts 5 leven in het ganse meer, en de voobije groep heeft er op 3 dagen geen enkele gezien. Er was dan ook behoorlijk magisch wanneer ze plots in de verte opdoken, alle 5 tesamen op vis aan het jagen!
Eén voor één duiken ze op met een vis in hun bek, die ze al schmekkend opeten. Geen manieren, maar wel behoorlijk cool om zien! Regel is dat je niet dichter dan 30m nadert, en dat was ook niet zo toen we stillagen om te kijken, maar plots kwam de groep recht op onze boot af! Don´t move gebood de gids, wanneer ze aggressief gebarend hun nek uit het water steken en naar
ons kijken! Zonde dat we ze ongewild gestoord hebben, maar wat een ervaring, wat een aanraking met de natuur!! Werkelijk adembenemend, en we kunnen onze ogen niet geloven dat we ze van zo dichtbij gezien hebben.
Camera maakt nogal veel lawaai bij het trekken, dus geen fotos van dat laatste moment, wel er net voor.
Back to the lodge, eten, en weer het meer op voor de avond excursie.
Ditmaal naar de overkant van het meer, en plots weerklinkt een geluid dat we eerder al hoorden:
de grote rode aap dekt het ganse woud tot kilometers ver onder in een hels gekrijs dat wel op een scherp huilende wind lijkt. We varen wat tussen de bomen in, en het arendsoog van de gids wijst ons in de richting van de taken bovenaan de bomen. Daar kruipen, luieren en hangen twee grote rode apen, zalig!!
Wat later gaat de zon onder en zitten we slechts net zn 3 in onze sloep, midden op een meer in de jungle, geen zuchtje wind en een volle maan. Dit is opnieuw een gans andere setting en een ongelooflijk zalig moment, geen enkele zorg in de wereld kan ons nu bereiken!
We
keren terug naar de stijger om aan te meren wanneer we een andere boot ontmoeten die net een kaaiman heeft gespot. We springen snel terug de boot in en gaan erheen, en ditmaal niet enkel voor de rode ogen! Overdag is deze zwarte kaaiman bijzonder schuchter, maar nu lijkt hij er amper er in te hebben dat we naderen.
Dichter, dichter, nog dichter, we can almost touch it!
BOENK-SSCCHHRRRR.....
Euh, José? Dit we just hit the cayman?
Well...yes.
Gewoon erover gevaren!! Tegen 0.03 km/u weliswaar, niets ergs, maar zo dicht waren we en zo weinig schrik had de kaaiman. Dit was voldoende om de ontmoeting van dichtbij de eindigen: damned nosy humans, hij bolt het af en duikt 10 meter verder terug op. SU-PER-COOL, we konden gewoonweg het aantal ´schubben´op zijn rug tellen.
Na het eten bedankt Anouk voor de nachtelijke wandeling, maar ik ga mee: elke ochtend moet je je botten, die buitenstaan, goed uitschudden omdat er tarantullas in kunnen zitten en dat is nu net waar we naar op zoek gaan.
Luguber maar waar, op de palmboom 10 meter van de lodge vinden we er al meteen een dikke, even groot als een volwassen mensenhand,
maar dan meer haar (ook al bestaan er behoorlijk behaarde mensen die een uitzondering kunnen vormen op deze regel - doorgaans mannen, maar ook op die regel bestaan waarschijnlijk uitzonderingen).
De jungle tocht zit erop! Nu enkel nog terugkeren via de Rio Madre de Dios en richting de luchthaven.
Maar het blijft komen: op de oever van de rivier spotten Anouk en de gids een witte kaaiman, ditmaal volledig zichtbaar!! Mijn middagdutje op de boot terecht verstoord 😊
Eens aan land chasen we in de motocar van José richting de luchthaven. Zijn dochter staat zo hard te wenen omdat de net gearriveerde vader alweer doormoet naar de luchthaven, dat hij ze meeneemt vanvoor op de motor, schattig. Nog even zonder naft vallen op 500m van de finish, maar we halen het net op tijd. Of ruim op tijd, want de vlucht blijkt uiteindelijk pas 4u later te vertrekken. Tijdens de vlucht krijgen we pas onze eerste typische aanblik op de kronkelende rivieren, en wat later scheren we echt niet zo ver boven de toppen van de andes, magnifiek!! Vol sneeuw, en die begint pas vanaf 5000-5500m hoogte...
Na het landen in Cuzco vlug lekker eten, nog even
getuige zijn van een processie (Peru viert de heilige paasweek nogal intens!) en dan de nachtbus op voor 21u lang richting Lima, dus we waren wel wat versufd vandaag 😊 momenteel slapen we in een kitscherig oud paleis waar wel 7 authentieke ´David´beelden van Michelangelo de gangen sieren!
Beste vrienden en familie, we missen jullie en hopelijk tot snel voor meer nieuws en over een goeie 3 weken het weerzien!!
Cheeeeers,
Wouter en Anouk.
Advertisement
Tot: 0.133s; Tpl: 0.019s; cc: 8; qc: 25; dbt: 0.1023s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
evelini
non-member comment
wat een heerlijke foto's weer!
Ik ben vooral echt heel erg fan van de prachtige foto van het meer.... zo mysterieus. Heel mooi! Geniet daar nog met volle teugen kindjes! Maar kom toch ook maar rap terug ;) Ik mis jullieeeeee! xxx