Advertisement
Hallo Allemaal,
Na een tijdje niks te hebben kunnen laten horen, eindelijk weer een update van ons fantastische avontuur hier aan de andere kan van de oceaan.
Na weer terug gevlogen te zijn vanaf Paaseiland zijn we op weg gegaan naar het noorden van Chili. Na een lange busrit zijn we aangekomen in het prachtige Valle del Elqui. Na hier een week ontzettend genite te hebben, zijn we doorgegaan naar één van de droogste plekken op aarde, de Atacama woestijn gelegen bij het Chileense dorpje San Pedro. Hier hebben we een aantal bijzondere en erg indrukwekkende plaatsen bezocht! Na dit prachtige afscheid van Chili zijn we Argentinië nogmaals ingegaan om nog even te kunnen genieten van onze laatste daagjes westerse wereld in Salta. Hiermee hebben we deel 1 van onze reis afsluiten.
Valle del Elqui
Na nog een paar dagen in Santiago, in Chili, te zijn verbleven en heerlijk te hebben genoten van een kamer met eigen badkamer (ja, dat ga je uiteindelijk toch wel missen), hebben we een lange busrit genomen naar Valle del Elqui. Deze plek staat bekend om zijn heldere nachten. Het is ook niet voor niets dat een hoop Europese en Amerikaanse astronomiecentra hier
een observatorium hebben gebouwd.
Sommigen van deze observatoria staan open voor publiek en daar worden iedere avond rondleidingen en demonstraties gehouden. Mits het natuurlijk niet bewolkt is, wat slechts enkele dagen per jaar voorkomt. Natuurlijk hebben ook wij ons laten verleiden om een dergelijke tour te doen. Ook al zijn we allerbei niet zo gek op tours, dit was toch echt wel leuk en interessant!
Na een uigebreid verhaal over sterrenstelsels, zwarte gaten en mogelijk leven op andere planeten, mochten we een kijkje nemen door de verschillende telescopen. De maan was prachtig te zien door de wat kleinere telescoop. Het mooiste was wel de 400 keer vergrotende telescoop op het dak, compleet met meebewegende dome. Hierdoorheen kon je de ringen van de planeet Saturnus bekijken en sterren van zo dichtbij bekijken dat je zag dat ze eigenlijk bestaan uit soms wel duizenden sterren, oftewel een sterrencluster. Kortom, een leuke tour en nog leerzaam ook!
De rest van de week hebben we doorgebracht in een kleiner dorp dieper in de Vallei, Pisco Elqui. Zoals de naam al verraadt staat deze plaats bekend om zijn druiventeelt en de Pisco die er van wordt gemaakt. Pisco is een sterke drank, die het
uitstekend doet in een cocktail met (b.v.) limoen, de Pisco Sour. Het alcoholpercentage, bij het puur nuttigen van deze heerlijkheid, kan varïeren van 25 tot 40 %! (MISSING)
We werden op onze camping, waar we de hele week zijn gebleven, verwelkomd met een heerlijke tros pisco druiven. Deze smaken iets anders dan de druiven die we in NL kennen. Veel zoeter en smaakvoller. Erg lekker!!! De camping waar we verbleven was prachtig, rustig en ontzettend inspirerend. ´s Avonds een beetje bbq´en en ´s ochtend als het nog wat koud was een vuurtje stoken. Allemaal heel relaxed. Pisco hebben we daar niet veel gedronken daar, maar dat hebben we weer goedgemaakt in San Pedro.
San Pedro de Atacama
Na weer een lange busrit van 15 uur kwamen we aan in San Pedro de Atacama. Een belangrijke touristische trekpleister van noordelijk Chili. Dit dorp (+/- 4500 inwoners) is gelegen aan de voet van de hoogvlaktes van de Andes. San Pedro heeft een gezellig centrum, artistiek ingerichte restaurantjes en leuke winkeltjes gekenmerkt door kleurrijke poncho´s, kleden en mutsen. Ten noorden van het dorp ligt een grote zoutvlakte.
Na even zoeken hadden we een kampeerplekje gevonden voor een redelijke prijs. Alles was er
namelijk vrij duur, en wil je meer dan een jaar wegblijven moet je toch op de centjes letten.
Zelf veel koken en ons geld voornamelijk uitgeven aan wat tourtjes door de omgeving. Voor $60,- per persoon hadden we 3 verschillende tours geboekt. De eerste tour zou ons de volgende dag naar de Valle de la Luna (maanvallei) brengen. Dit is een kaal, droog landschap vol schitterende rotsformaties. Het bizarre van deze tour was dat het aan het einde van de dag ging regenen en er meerdere malen waanzinnige regenbogen te zien waren! En dit was middenin de droogste woestijn ter aarde!!! Heel vreemd als je je voorstelt dat er gemiddeld maar 3 mm regen per jaar valt. Ook konden we hierdoor genieten van een spectaculaire zonsondergang onder het genot van een pisco sour. Later hoorden we dat het hoger in de bergen zelfs zo veel had gesneeuwd dat verschillende wegen waren afgesloten. Dit kwam slechts 1 keer in de 5 jaar voor.
Eén van de nadelen was wel dat één van onze tours naar de Tatio Geisers hierdoor een paar dagen werd uitgesteld en dat we nog wat langer dan gepland in San Pedro moesten blijven. We kwamen die dagen
prima door met een leuke tour naar de zoutvlakte ten zuiden van San Pedro. Na een bezoekje aan een zoutmeer waar we wat in hadden rondgedobberd, gingen we naar de Ojos de Salar. Dit waren 2 ronde zoetwatermeren met prachtige weerspiegelingen. Het einde van deze tour beloofde het spectaculairst te worden; de zoutvlakte. Eén grote witte vlakte met wat kleine meren hier en daar. In combinatie met de ondegaande zon was dit echt een prachtig schouwspel!!
De fotografen in de verschillende aanwezige tourgroepen werden allemaal hysterisch en begonnen rond te rennen als kleine kinderen. Sas had ook binnen zeer korte tijd enkele honderden plaatjes gemaakt, waarvan we de beste voor jullie hebben uitgekozen. Onder het genot van weer een heerlijk glas pisco sour werd deze dag ontspannen afgesloten.
De volgende dag was vroeg opstaan om bij de Tatio Geisers te komen. We moesten 2 uur rijden en 1700 meter stijgen om uiteindelijk 6 uur ´s ochtends aan te komen. Maar dat was zeker de moeite waard!! Van een afstand zag je de vele tientallen stoomwolken de lucht al ingaan. Zeker ook van dichtbij was het een ontzettend indrukwekkend gezicht. Geisers die begonnen te borrelen, om enkele seconden daarna stoomwolken
meters hoog de lucht in te knallen! Eén van de mooiste momenten was wel toen de zon over de bergen heen kwam. Het zonlicht gaf echt waanzinnige effecten in de stoomwolken. Hierna hebben we nog een rit gemaakt door het bizarre landschap van de hooglanden in de Andes en een bezoek gebracht aan een hooglanddorpje.
Salta
Toen de pas vanaf San Pedro weer open was voor verkeer, hebben we afscheid genomen van Chili en zijn we naar onze laatste bestemming in Argentinië vertrokken, Salta. We hebben tijdens onze reis al aardig wat steden bezocht en waren beiden daardoor tot de conclusie gekomen dat we grote steden niet heel leuk vinden. Maar deze stad was anders. De sfeer was er goed, de gebouwen prachtig en er was van alles te beleven op cultureel gebied. We hadden een leuk hostel gevonden bij een super lieve gastvrouw, Wilma.
We waren eerst van plan maar een paar dagen te blijven maar vertrokken uiteindelijk een dag of vijf later.
We hadden namelijk een autootje gehuurd, een VW gol (zonder de ´f´ hier..), om daar de omgeving van Salta mee te verkennen. Een rit van 2 dagen door een aantal waanzinnig mooie nationale parken
met dieprode rotsformaties en canyons vol met honderden jaren oude cactussen die soms wel meer dan 7 meter hoog waren. Heerlijk die vrijheid met een eigen auto! We hebben erg genoten van die 2 dagen en vonden het jammer dat we de auto daarna weer in moesten leveren.
Na nog een paar daagjes genieten van de westerse luxe in Salta was het tijd om deel 1 van ons avontuur af te sluiten. Zo voelde het voor tenmisnte.
Het volgende land op ons programma was namelijk Bolivia en leek alles heel anders te worden. Maar, daarover kunnen jullie binnenkort meer lezen!!
Liefs & groetjes,
Saskia en Roeland
Advertisement
Tot: 0.209s; Tpl: 0.014s; cc: 14; qc: 71; dbt: 0.117s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
deleted_148570
deleted_148570
Sok
Die hangt daar prima te luchten :)