Lushoto, de plek waar bomen nog praten

---

Deel twee van het thesisonderzoek is begonnen, het eigenlijke veldwerk. Maandag 24 augustus zijn we na een prachtige rit doorheen de oneindige savannes aangekomen aan ons tweede verblijf, Sekuco-Tumaini universiteit in Lushoto district. De ligging is prachtig, op de top van een berg met uitzicht op andere bergtoppen waar in miniatuur dorpjes bevinden. De accommodatie is ideaal, elks hebben we een kamer voor vier personen voor ons alleen, Bernd deelt deze kamer echter met Njaka uit Madagascar. Anders zou de eenzaamheid kunnen toeslaan. Momenteel is onze promotor uit België op bezoek, we zijn hem allemaal samen gaan oppikken aan de luchthaven Kilimanjaro, daar hebben we ook de agroforestry systemen gezien van de Chagga stam. Deze stam is één van de rijkste stammen van Tanzania onder andere door het duurzame agroforestry systeem met vier lagen. De boomlaag, de bananenlaag, de struiklaag met maïs en het vee, dit vee wordt in de huizen gehouden. Deze stam heeft echter de ‘in onze ogen rare’ gewoonte om na de bevalling van de vrouw, de vrouw drie maanden binnen te houden en ze enkel bloed, melk en vlees te voederen, zelf mag ze niets koken of doen, dit is belangrijk zodat de baby voldoende eten kan krijgen. Het bloed komt van een koe. Na drie maanden mag de vrouw terug naar buiten en als de vrouw echt dik, maar dan echt dik is geworden ben je een goede echtgenoot geweest, indien haar lijn nog normaal is, dan heb je gefaald. Spijtig dat het deze dag bewolkt was waardoor we de top van de Mount Kilimanjaro niet hebben kunnen zien.

Met professor Gulinck en vier professoren uit Morogoro, waaronder onze co-promotor professor Kimaro, hebben we een hele week lang excursies ondernomen om het ganse studiegebied te verkennen. Ook was het een week waar al onze vragen konden opgelost worden en wie al eens van een bosweek heeft gehoord, kan er zeker zijn dat het hier een bosmaand wordt. Want binnen drie dagen zijn ze weg en is het enkel en alleen nog aan wij en ons team. Het team bestaat uit twee Tanzaniaanse Phd-studenten: Melijo, van de Massaistam die onze leider is en Swai uit de Chaggastam die onze persoonlijke begeleider is. Dan zijn er vier masterstudenten met Njaka, de Madagascaan, Jhon, de Tanzaniaan en wijzelf. We krijgen al super veel zin om het veld op te gaan en veel en nuttige data te gaan verzamelen. De omgeving is hier adembenemend mooi maar koud. De temperaturen schommelen tussen 13° en 25°. Ons logement ligt in de koude humiede zone maar als je een half uurtje met de jeep cruist over zandwegen die zonder 4x4 onberijdbaar zijn, komen we in de warme droge zone met aangenamere temperaturen. Spijtig dat het sample studiegebied de komende maand in de koude, humiede klimaatszone ligt. De natuur geeft een overgang van primitief afromontaan woud met zijn ontelbare linialen en hoge boom toppen naar plantages en conservatielandbouw.

De mensen zijn super vriendelijk, de kinderen té schattig. Dit weekend toen we een berg hadden beklommen en gepicknickt hadden, wilden we het overschot van het brood aan de kinderen geven. Het duurde echter 10 minuten lang om ze te overtuigen dat blank zijn geen ziekte is. Doordat ze nog niet vaak zo een wit spook gezien hebben, zijn ze een beetje bang van ons. Dit geeft soms grappige taferelen als we ze “schrik” aanjagen en zooooooooooooooooeeeeeeeeeeeeef, dertig kleine kinderen verstoppen zich om ter snelste. Al denken we dat binnen tien jaar als ze blanken gewoon zijn ze het bedelen gaan ontdekken, momenteel hebben de daar nog nooit van gehoord hier in de West Usambara bergen, God zij dank!

---

Comments

[Caroline]

Man man, dat klinkt echt wel fantastisch.. Als ik kon kwam ik eventjes af, echt! En die geloven echt dat jullie spoken zijn??? :D Hilarisch