Advertisement
Published: November 16th 2008
Edit Blog Post
Het bed in onze hostels waren tot die tijd echt gewoon zalig. Ik slaap in korea op een dun en vooral hard matras, en deze waren gewoon perfect. Dik, zacht en dikke dekens lieten ons tot 2 uur doorslapen. Wat minder als je met z’n allen had besloten om die morgen om 11 uur te vertrekken om naar downtown te gaan. De andere helft van de groep had inmiddels toch al het vliegtuig terug naar Korea dus we hoefden met niemand rekening te houden. We namen de subway naar het financiële centrum van Shanghai om daar te midden van de meest moderne winkelstraat van China te genieten van een heerlijk Chinese schotel. Weet niet wat het allemaal was, maar het was lekker. We hadden niet echt een plan, meer wouden we van de stad zien en dan specifiek downtown. Ik wist beter, want in de lonely planet werd gezegd dat de “Ming-Tao tower” in Shanghai stond, hoogste wolkenkrabber in China, en wou deze dan ook graag even bezoeken.
Toen we richting het centrum liepen viel mij ineens een andere toren op.namelijk het “Shanghai World Financial Center”. Ik wist helemaal niet dat deze in Shanghai stond en ik kon vanaf dat
punt ook zien dat deze toren wel iets groter was dan de Ming-Tao toren, die er langs stond. Wat ik en de lonely planet niet wisten, was dat deze toren pas vanaf 28 Aug 2008 open was, en dus nog goednieuw was. Het zou eigenlijk de hoogste toren op aarde zijn, maar aangezien een stel arabieren op dit moment in Dubai bezig zijn met een stuk hogere toren, en deze al groter is dan de toren in Shanghai, is het de tweede. Taipei 101 is trouwens nep, want die wordt geteld met antenne, die Shanghai Financial center geen heeft, wat Taipei kleiner maakt. Vet dus om nu het nog kan een keer te kunnen zeggen:” Ik stond op het hoogste punt ooit door mensen gemaakt, tot nu toe’. De Skybar op de 100e verdieping is de hoogste op aarde en verschaft je met een prachtig, geweldig, neon gevuld uitzicht over Shanghai. De prijs naar de top was dan wel weer hoog, maar ja ze moeten ergens 494 meter aan gebouw mee financieren, dus ik was er klaar voor. De andere niet, want ééntje had geen geld meer, en de ander is bang voor liften.
Je werd door een wachtrij
geloodst die versierd was met allemaal mooie laser technologie en rare optische trucjes. Het voelde een beetje alsof je stond te wachten voor een indoor-achtbaan en je dadelijk met een treintje naar de top werd geschoten. Het was echter een lift die ons met een rotgang naar boven schoot. Binnen een minuut waren we op de top, bijna 500 meter boven Shanghai uit, op een loopbrug gemaakt van glas. Heel mooi dus en de foto’s spreken eigenlijk voor zich. Ik heb rustig in m’n eentje kunnen genieten van een prachtig uitzicht vanaf een prachtige toren, toen ik na een uurtje besloot om te vertrekken naar onze volgende bezienswaardigheid: de Penis toren.
Oké de officiële naam is anders, maar als je een toren ontwerpt, moet je ook goed kijken waar het op lijkt. Waar de Shanghai Financial toren op een oversized bieropener lijkt, lijkt de “Oriental Pearl Tower” niet echt op een Oosterse parel, maar op een grote penis met twee ballen. Penis tower is een icoon voor Shanghai en is ook gewoon een mooi gebouw om te zien eigenlijk, als je niet doordenkt. Achter de toren stroomt te rivier dus er is zat te doen, boulevards en restaurantjes langs
de kade, met hier en daar een bar en club. We besloten om een wandelingetje te maken langs de kade met aan de overkant “the bund”. The bund is een ouder deel van de stad en gebouwd door Europeanen en Amerikanen vanaf 18 nog wat, tot de tweede wereldoorlog. Ook heel mooi om vanaf een afstandje te zien.
We beseften tegen deze tijd dat de andere groep stront had lopen praten, want hoewel Shanghai niets aan kastelen of monumentale paleizen had, had het wel sfeer. Iets dat Beijing niet had. De mensen waren modern, soms zelfs een mooie Chinese dame (geen in Beijing, ontelbaar Korea), vriendelijk en rustig en spraken soms zelfs Engels. Kortom er was hier niet veel te doen als je niet de goede plekken opzocht. Je kon hier veel beter zonder plannen ergens heengaan, en daar dan gewoon relaxen en rondlopen. Daarom besloten we die avond maar op stap te gaan in wat de mensen uit de hostel beschrijfden als “de beste club” in Shanghai. Het was een oversized kroeg met slechte HipHop en R&B waar de duurste cocktail 4!!!!!! Euro koste. Ik zat dus gebakken tussen de mooie Chinese dames en een constante stroom cocktails
en kan me niet echt veel herinneren. Ik heb nog een aantal mensen gebeld, lachen, en daarna werd het allemaal een beetje wazig.
Advertisement
Tot: 0.081s; Tpl: 0.012s; cc: 6; qc: 43; dbt: 0.0567s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
mammie
non-member comment
Moooooiii!!
Wat een geweldig mooie gebouwen! hoeveel CD's heb je al vol met foto's?waar blijft de foto van jouw "meske"? Ben erg benieuwd. Wat jammer, dat het zo ver weg is, anders waren we vast een keer op bezoek geweest!!