Schildpadjes op Heron Island!!!

---

Nou, dat is alweer een flinke tijd geleden zeg sinds de laatste update. Dan zou je bijna zeggen dat er zoveel is gebeurd dat het er neit van gekomen is, maar dat valt best mee!! Qua werk is het namelijk flink rustig, en is er niet al teveel te doen. Positief is wel dat ik eindelijk mijn commissie van Visy heb uitbetaald gekregen. Daarnaast hebben we ook al het geld terug van de ziekenhuisopname van Jacq van onze Amerikaanse ziektekosten verzekering, dus we hebben gelukkig weer een beetje overzicht over onze financien.

Eigenlijk dus niet al teveel gebeurd. Zijn bezig met het afsluiten van een volgende klant, dit maal niet zo’n hele grote maar toch leuk om projecten binnen te halen, daar doe je het toch voor in een sales functie, niet?!?! tsja... verder over mijn werk niet al teveel te melden. We hebben vorige week de jaarlijkse klantendag gehad. Een evenement met allerlei presentaties en alle klanten die komen, dus dat was wel leuk. De grote baas was ook gekomen vanuit de VS en die heeft zijn praatje gehouden. O ja, da’s waar... de week ervoor kregen we een mail van hem, dat er een aantal mensen was ontslagen binnen Manhattan als gevolg van de economische crisis. Ze hebben er 150 mensen uitgegooid, wat ongeveer 8% van ons personeelsbestand is doordat veel projecten dus zijn uitgesteld vanwege de economische problemen. Was wel ff slikken, maar voorlopig maken ze nog winst dus was dit enkel nodig om “overbodige” capaciteit kwijt te raken. Althans, zo zei hij het dus laten we hopen dat he thierbij blijft. Merk trouwens wel dat de crisis ook direct op ons invloed heeft. Ik was al een tijdje bezig met een baan in Europa (die bij Oracle) en zag er op zich goed uit. Men wilde me graag hebben, en we stonden op het punt om de voorwaarden in detail door te nemen. Heb van de week echter een telefoontje gehad dat ze een personeelsstop hebben ingestopt als gevolg van de economische crisis, dus die baan hebben ze ingetrokken. Tsja, erg jammer want dat had een zeer snelle terugkeer naar Europa betekend (januari/ februari). Niet getreurd natuurlijk, ben nog in gesprek over andere opties, en mocht het allemaal niets worden dan zit ik hier bij Manhattan ook goed. Heb een goede, vaste baan, ons visum loopt nog tot augustus volgend jaar dus we hebben de tijd. Daarnaast is de situatie in Australie (nog) niet zo nijpend als in Europa. De Australische economie is in grote mate afhankelijk van landen als China en India die erg belangrijk zijn voor de aankoop van de grondstoffen (kool/ ijzer/ aluminium/ etc.) die Australie rijk is. Voorlopig gaan ze hier nog steeds uit van een groei van de economie van rond de 2% voor volgend jaar (het 18e jaar in successie van groei geloof ik) dus dat is een stuk beter dan Europa. We wachten gewoon ff af wat er op ons pad gaat komen. We zijn er allebei van overtuigd dat er een mooie nieuwe uitdaging op ons ligt te wachten ergens op de wereld, dus we kijken er reikhalzend naar uit! Dat was het verder wel ff qua werk... er komt een aantal demo’s aan komende weken en daarnaast nog een flink aantal meetings, dus hoef me niet te vervelen.

Jacq werkt trouwens momenteel tijdelijk in de ochtend ipv in de middag. Haar collegaatje heeft tijdelijk een andere fulltime rol dus moest er een tijdelijke vervangster komen voor haar. Jacq hefet toen gelijk aangegeven dat ze de ochend wel wilde doen, zodat ze eerder thuis zou zijn. Ze begint nu om half 8 en werkt tot half 1, en vindt het super! Ze is lekker op tijd thuis, kan dan nog sporten en haar dingetje doen dus die is helemaal gelukkig. Helaas duurt het maar een maandje.... nou goed, haar contract eindigt in februari, tussendoor gaan we nog trouwen en komen haar ouders over, dus komt goed!!

Dan nog nieuws van het medische front. Ten eerste Jacq: ze is een tijdje terug bij die specialist in het ziekenhuis geweest, en die denk te menen dat de diagnose Chronisch Vermoeidheid Syndroom is. Was geen leuk nieuws, want dat is een aandoening die ze niet kunnen genezen en waar je dus mee moet leren leven. Nou goed, we weten niet wat we ervan moeten vinden en of het zo is of niet, dus we kijken gewoon wat de toekomst brengt. Jacq moet nu een programma van 3 maanden met een sports fysioloog doorlopen om te kijken wat ze wel en niet kan, en dan zien we wel weer verder.

Ik ben daarnaast nog naar de fysio geweest omdat ik gigantische pijn in mijn nek en hoofd had. Bleek dus dat er een wervel in mijn nek was verschoven en daarnaast een wervel in mijn rug vastzit die de hoofdpijn veroorzaken. Nou ja, paar behandelingen nu gehad, nek en rug paar keer gekraakt en gaat nu iets beter. Daarnaast ook naar de physio geweest voor de pijn in mijn heup, en bleek dat ik een spier heb overbelast door het lopen van de halve marathon. Is de spier die loopt van je onderrug via je kont naar je dijbeen, en die is dus overbelast bij mijn heup. Nou goed, die physio heeft me goed over handen genomen door een paar keer goed met haar elleboog over die plek heen te rollen, heb wat oefeningen meoten doen en zoals het er nu naar uitziet was ik er gelukkig op tijd bij en zijn de pezen niet ontstoken geraakt. Mag van het weekend dus weer gaan lopen na een paar weken rust te hebben gehad.

Maar goed, dat was dus het saaie nieuws eigenlijk wel.... de vakantie naar Heron Island was natuurlijk vele malen interessanter!!!!!! Nou goed... de helicopter is er gelukkig dus toch van gekomen, Jacq heeft zich laten overhalen dus een week voor vertrek hebben we dat gewijzigd. Jacq heeft echter wel tot op de dag van vertrek getwijfeld of ze wel mee zou gaan. Het zou een redelijk lange reis worden (eerst vliegen naar Brisbane, dan vliegen naar Gladstone in propellorvliegtuig, dan met helicopter naar Heron om 4 dagen later dezelfde reis terug te nemen) en Jacq wist niet of ze dat wel de moeite waard zou vinden, zeker na alle emoties die de diagnose in het ziekenhuis met zich mee had gebracht. Nou goed, gelukkig heeft ze toch besloten om mee te gaan, en daar was ze achteraf erg blij mee!!!!

De reis begon goed, want ik had dat pasje voor de lounge gehad dus voor de vlucht hebben we daar lekker wat zitten eten en drinken en lekke rzitten kletsen. Heb nu trouwens ook voor Qantas de ‘gold’ status bereikt door al het vliegen, dus kan vanaf nu iedere keer de lounge in!! Maar goed, daar dus ff lekker uurtje of 2 gezeten (waren wat vroeg vandaar) en toen naar Brissy gevolgen. Jacq was erg gespannen, die zag enorm op tegen al dat gevlieg. Ze heeft een vorm van vliegangst, en had al dagen vantevoren op zitten kijken tegen de vlucht. Nou goed, de vlucht verliep goed zoals je kan verwachten, maar Jacq was blij dat we er waren, je kon echt zien dat er een last van haar schouders viel. Daarna gelijk de taxi in naar ons hotelletje in Brisbane. Was een mooi hotel, was volledig ontworpen door een of andere architect en dat was te merken aan alles, erg leuk. Was ook geen groot hotel, dus dat maakte het extra intiem. Gelijk naar het dak gegaan voor een lekkere neut... kon Jacq vooral wel gebruiken!!! Daar dus met een sambuca en rood wijntje de vakantie maar echt ingeluid, liggen op de ligkussens op het dakterras, heerlijk!!! Volgende dag helaas weer vroeg op voor onze vlucht naar Gladstone. Hier zat Jacq nog minder naar uit te kijken omdat het een propellor vliegtuig was... was een grote gelukkig met 70 zitplaatsen, dus het viel mee. Het was ook prachtig weer dus dat maakte het erg makkelijk. Deze vlucht vond ze zelfs minder eng dan die van de avond ervoor, dus helemaal goed. Daarna dan nog het laatste gedeelte: de helicopter naar Heron. Nou goed, Jacq zag er uiteraard tegenop, maar dat viel gelukkig alleszins mee!!! We hadden nog nooit in een helicopter gezeten, dus wisten niet hoe het voelt. Het is gelukkig helemaal niet eng, je merkt het amper dat je vliegt! We genoten er dan ook flink van, vooral toen we eenmaal boven het rif kwamen... die kleuren van de oceaan... prachtig gewoon, alle tinten blauw die je je maar kunt voorstellen!! Nou ja, dew foto’s spreken wel voor zich!!

Eenmaal op Heron aangekomen werd het allemaal alleen maar mooier... het weer was gewoonweg prachtig, graadje of 30, amper wind, blauwe lucht en het eiland zelf.... goed, we wisten dan natuur mooi is, maar hadden niet verwacht dat dit zo’n klein paradijsje zou zijn!!! Toen we aankwamen werden we al verwelkomd door de lokale vogel populatie.... hier moet ik even over uitwijden.

Heron is de broedplek voor vele tienduizenden vogels: met name de witkopnoddy (een tropische stern) en de dunbekpijlstormvogel (ofwel short-tailed shearwater ofwel muttonbird genoemd). Hiervan zitten er dus echt LETTERLIJK tienduizenden op het eiland... we hadden op internet gelezen dat je moest verwachten dat je ondergepoept zou worden, en dat je oordopjes mee meost nemen als je ’s nachts wilde slapen. Nou goed, zal wel meevallen dachten we.... niet dus.... in zowat iedere boom zitten wel een stuk of 20 van noddy nesten, en de muttonbirds zouden we ’s nachts wel horen werd ons glimlachend verteld bij aankomst. Ook het ondergepoept worden klopt: we zaten nog geen 10 minuten op het strand, lagen ons in te smeren met zonnebrand toen Jacq al de eerste klodder op haar been kreeg.... ik werd in de dagen erna ook nog 2x ondergepoept, dus het is echt waar, haha!! Verder waren de muttonbirds ’s nachts idd erg actief... en luid!! Die beesten maken een heel raar geluid, lijkt op het huilen van een baby... erg leuk om er een paar duizend om je heen te horen als je probeert te slapen, haha!! Nou goed, we hebben niet al te best geslapen, zelfs met oordopjes, maar was wel bijzonder om te beseffen dat je in zo’n natuurparadijsje verbleef. Maar goed, het echte natuur geweld kwam pas later.......

’s Avonds lekker vroeg naar bed gegaan want we waren moe na de lange reis, en bovendien wilden we ’s nachts opstaan om naar schildpadjes te zoeken!! om 11 uur de wekker gezet, en we hoopten om geluk te hebben... nou goed, zoveel geluk hadden we niet nodig want binnen 10 minuten liepen we al tegen een schildpad aan!! Was wel spooky, want je mag natuurlijk geen lamp aandoen dus het was donker. Op het witte zand kan elke donkere vlek een schildpad zijn... of een rots!! Aangezien ze heel schrikachtig zijn en direct terug de zee ingaan als ze beweging zien moesten we dus voorzichtig lopen. In 2 uur tijd hebben we denk ik zo’n 7 schildpadjes gezien/ gehoord.... was echt super! Helaas waren er wel een goepje debielen die op een schildpad afliepen die net het strand was opgeklommen, om recht in zijn gezicht met flits een foto te nemen.... uiteraard maakte het beestje gelijk rechtsomkeert terug de zee in. Wat een verschrikkelijke egoistische, irritante en domme mensen bestaan er toch... weet zeker dat het Amerikanen waren, of van die suffe Aussies die niet snappen dat natuur meer is dan de achtertuin..... nou goed, Jacq en ik hebben die vent ff flink de waarheid verteld uiteraard, niet dat je er veel aan hebt maar het voelt wel goed! Was verder gewoon een super-mooie avond, vlak voordat we het eiland rondwaren zagen we nog een grote schildpad langzaam teruglopen naar de zee. Dat was zo’n mooi gezicht, het gaat zo enorm traag... schuif, schuif, schuif, 50cm verder, dan hoor je haar een minuutje uithijgen voordat ze weer 50cm vooruit schuifelt. En dan te bedenken dat ze zo’n 30 meter naar de zee moest lopen, was indrukwekkend om te beseffen hoeveel energie die beestjes spenderen om een nest eieren te leggen, echt een mooi ‘David Attenborough’ moment!!!

De dagen erna hebben we gewoon heerlijk genoten... op het witte strand in de zon liggen, beetje snorkelen (tijdens een snorkeltocht nog 3x aardig geschrokken toen ik opeens een grote haai op zo’n 3 meter onder me uit een grot vandaan zag komen, daarna toen ik opeens boven een groep van 7 haaien zwom, en vlak daarna toen ik opeens boven een super grote stingray van zo’n anderhalve meter in doorsnede zwom... dat was mijn ‘Steve Irwin’ moment van de vakantie zeg maar!!!), beetje bij het zwembad hangen met een biertje/ cocktailtje, door de branding banjeren en genieten van de haaien/ roggen en schildpadden die op een paar meter bij je vandaan zwemmen, echt helemaal te gek gewoon! Dat laatste was nog wel een van de meest speciale dingen, dat je de haaien echt op een meter vanaf het strand voorbij zag zwemmen, er was een groep van een stuk of 10 haaien die iedere morgen tijdens hoogwater naar een bepaalde plek bij de rotsen kwam en daar bleef rondhangen. Daar kon je gewoon tussen gaan staan en dan zwommen ze om je heen, echt super! Daarnaast ook nog een paar keer gedoken, was ook al weer zo mooi! Het duiken was zo makkelijk en eindelijk hadden we goed weer!!! Alle duikplekken waren op een paar minuten varen van het resort dus geen lange reis. Daarnaast stond er amper wind, dus waren de golven verwaarloosbaar wat het erg makkelijk en comfortabel maakt om het water in te springen voordat je naar beneden gaat, waren de sites niet dieper dan 19 meter wat erg prettig is omdat je dan tenminste gelijk de bodem ziet zodra je ondergaat, en tenslotte was er nog eens volop zon dus we konden eindelijk weer een beetje genieten van de mooie kleuren onder water (hoewel ze nog steeds niet zo mooi waren als we ons kunnen herinneren van Egypte). De fishlife was ook erg mooi, helemaal niet hoe we het ons herinnerden van de eerdere duiken op het Great Barrier Reef 3 jaar terug, er waren enorm veel kleine visjes hier, en ook bergen haaien wat duidt op een zeer gezond eco-systeem. Het koraal was ook relatief gezond, al waren er wel flinke plekken dood koraal tussen (deels door een cycloon van een paar jaar terug, deels door opwarming waarschijnlijk, en daarnaast zagen we een aantal “Crown of Thorn” zeesterren die een plaag zijn voor het rif omdat ze het koraal opeten. Maar goed, al met al viel het helemaal niet tegen! En al helemaal niet door de overvloed aan schildpadden en haaien natuurlijk.... in totaal 8 schildpadden gezien op 6 duiken, terwijl we er daarvoor maar een stuk of 6 hebben gezien op 50 duiken, goed gemiddelde dus!! De mooiste duik was de laatste, waarbij ik op een duik 5 schildpadden zag, waarvan 2 die op het koraal lagen te eten, en me heel dichtbij lieten komen, hing op een gegeven moment op nog geen 50cm afstand terwijl hij lekker de algen met zijn flipper in zijn bek zat te duwen en lekker zat te kauwen en me recht aankeek, zo lief en speciaal!!! Uiteraard bergen foto’s gemaakt, erg jammer dat ik er later achter kwam dat ik de camera was vergeten op de onderwater stand te zetten zodat ik nu heel veel foto’s heb van een blauwe schildpad :-(.. ach, heb in ieder geval foto’s en de herinnering zal altijd blijven!!! Was wel een superduik om mee af te sluiten dus vond het helemaal niet erg dat het duiken erop zat, terwijl ik dat normaal wel altijd heb, was dit keer erg tevreden met wat we hebben mogen zien van moeder natuur! Daarna hadden we nog zo’n 24 uur om te genieten van al het moois dat Heron te bieden had... ’s middags nog wezen ‘reefwalken’ (even een lesje geologie: het eiland ligt op een ‘coral cay’, weet niet wat het NLse woord is trouwens, waarbij je dus het eiland hebt, met daaromheen een ondiepe lagune, dan aan de rand van die lagune heb je een soort afgrond naar de diepere oceaan, en die afgrond is dan het koraal-rif dat dus als een soort beschermingslaag om de lagune heenzit. Bij laagwater komt het water in de lagune dus heel laag te staan, waardoor je erdoorheen kunt waden tot aan het echte koraalrif aan de rand van de ‘coral cay’) waarbij we mooie zeesterren zagen, maar niet het moois van de dag ervoor (zagen toevallig een schitterende murene (wit met zwarte vlekken, een mozaiek murene), een kleine epaulette haai die lag te slapen, heremietkrabjes en de dodelijke ‘cone shell’ een heel mooi rondgedraaide schelp die wordt gerekend tot een van de 10 dodelijkste beesten in OZ: de schelp is zo mooi dat hij door veel mensen wordt opgeraapt, maar hij heeft een gifitige stekel waardoor veel mensen dus overlijden). Al met al was het wel heel mooi, er stond geen wind meer, de zee was zo kalm als het maar zijn kon, was een graadje of 30, en wij liepen lekker een beetje te banjeren door het ondiepe en warme water.... paradijs op aarde!!!!

Nou goed, het moge duidelijk zijn dat 4 dagen te kort waren, en dat we dus enorm hebben genoten! We vonden het dan ook erg jammer dat we op de dinsdag alweer terug moesten, en vooral vanwege de lange reis terug: met boot in 2 uur terug naar Gladstone, dan met bus naar vliegveld, dan met propellor-vliegtuig in een uur naar Brisbane, dan nog 2 en half uur terug naar Melbourne vliegen en dan nog 3 kwartier met de auto naar huis.... was ook nog eens koud en regenachtig in MLB dus we waren niet blij toen we om half 12 ’s avonds thuis waren!!! Nou goed, was absoluut de moeite waard maar volgende keer wat langer graag!!!

Jacq heeft dus ochtenddients dus woensdag er weer vroeg uit, maar Jacq vindt het wel lekker zo. Ze heeft de hele middag voor zichzelf en de ochtend vliegt voorbij. Met het lekkere weer nu (deze week alweer een “Nederlandse” hittegolf met 5 dagen boven de 25 graden: zo 25/ ma 25/ di 28/ wo 30/ do 31) vermaken we ons best! Ik ben nu ook vroeg op kantoor dus kan iedere morgen een goede 40 minuten mezelf in de gym vermaken dus vind het ook best. Ben trouwens zondag voor het eerst sinds de marathon weer wezen hardlopen, 6km maar omdat die spier in mijn kont nog niet helemaal genezen is, en voelde het op het einde ook weer beetje terugkomen. Blijf dus trouw mijn oefeningen doen van de fysio, en dan langzaam het lopen weer opbouwen. Was wel weer lekker om gisteren met 25 graden langs en over het strand te rennen hoor, kan niet wachten tot het weer pijnloos kan! Daarna lekker de hele middag op het terras bij Spuntino in de zon gezeten met een lekker biertje en wijntje, beetje kletsen en gewoon nix doen!

Ow ja, nog wat vergeten over de vakantie... deze vakantie zou geen vakantie zijn van ons als ik niet weer een van mijn befaamde ‘Robins’ zou doen....... helaas kan ik er nix aan doen maar vergeet ik nog al eens wat... bij aankomst in Brisbane op donderdag avond stonden we bij de belt op de koffers te wachten, toen ik me opeens besefte dat ik mijn vest kwijt was... had ik dus op de stoel in het vliegtuig laten liggen.... we waren het laatste vliegtuig dat aankwam, dus alles was al dicht en moest met een beveiligings beambte het vliegveld terug op! Hij kon gelukkig het vliegtuig in met zijn pasje, en kon mijn vest ophalen... phew, no worries!!! Het kon niet uitblijven dat er ECHT wat zou gebeuren natuurlijk, en dat gebeurde dan ook op de terugweg... bij terugkomst in Melbourne stonden we weer op de koffers te wachten, toen ik me besefte dat ik mijn petje kwijt was... laten liggen op de stoel in het vliegtuig...... nou goed, dit keer geen zin om terug te gaan want wilde enkel mijn bed in, maar was wel weer een typische actie. Baal er flink van, maar hoezeer ik ook mijn best doe, het gebeurt nou eenmaal, het is gewoon een onderdeel van wie ik ben.... goed excuus....

Nou ja, dat was het verder wel weer, niet veel meer te melden, verhaal is alweer lang genoeg! Nog 2 weken wachten totdat Jacq haar ma aankomt (die gaat eerst nog een paar weken naar Perth maar kunnen we hopelijk wel ff op het vliegveld ontmoeten als ze aankomt) dus nu gaat het echt opschieten allemaal! Tot die tijd gewoon rustig aan doen, en dan komt het allemaal goed!

Nou, tot de volgende update maar weer!
Groet JnR

---

Photos

Wandelen in Albert Park
Genieten van een eendje met haar 10 kindjes

Wandelen in Albert Park
en van familie zwaan met de baby op haar rug

Heli naar Heron
Mooie ervaring!!

Heli naar Heron
En het uitzicht vanuit de heli

Heli naar Heron
Heron bij aankomst

Heli naar Heron
Overleefd!!!

Witkop Noddies
Mooie beestjes

Schildpad spoor
Nest met spoor van de vorige nacht

Haai!
Een haai die dwars door een 'bait ball' gaat en de baitfish die plaats maken om niet opgevroten te worden

Haaien!
Nog meer haaien...

Heron
Heron tijdens de reefwalk

Barramundi cod
mooie vis, kwam ff poseren

Roggen
Mooie foto, al zeg ik het zelf

Mozaiek murene
tof beest!

Cheers mate!
Ff genietn van zonsondergang met een mocktail (geen alcohol!)

Comments

[Ray]

Robin aktie
Persoonlijk vind ik de "robin aktie" het niet in de duikstand zetten van je fototoestel. Had graag de kleuren willen zien. groet Ray