Advertisement
Published: September 3rd 2008
Sofia
De stad met de meeste McDonald's restaurants per inwoner ter wereld (denken we).De trein van Istanboel naar Belgrado houdt 9 uren halt in Sofia. Niet volgens het reisschema dat we in het station zien hangen, wel volgens de conducteur die ons dit komt vertellen als de trein pas vertrokken is. We zullen een nachtje later toekomen in Belgrado maar zo hebben we wel de kans om onze benen te strekken in Sofia. Op het eerste zicht lijkt de stad opgetrokken uit
Oostblokgrijs en
fastfoodrood. Sofia weet ons niet
direct te bekoren.
Na dit korte intermezzo in Sofia doen we een
tournee in Servië. We starten in Belgrado. Een stad gelijkaardig aan Sofia maar ze weet ons toch meer te charmeren: het is hier een stuk levendiger. Er is duidelijk al meer geïnvesteerd in gezelligheid en voetgangersvriendelijke straatjes waarlangs de jonge deernes paraderen: het is een kwestie van zien en gezien worden. In het gezellige
Kalemegdan Fort met park komt jong en oud ’s avonds afkoelen bij een optredentje en zien we tortelduifjes genieten van de zonsondergang.
Onze volgende stop is Novi Sad. Een stadje à la Gent. Niet te groot, niet te klein met een gezonde studentenpopulatie die niet overheerst. Op een van de gezellige terrasjes wanen we ons even thuis.
In de
Sofia
Fresco buurt van het idyllische bergdorpje Mokra Gora is
Kustendorf. Een dorpje dat Emir Kusturica oorspronkelijk gebouwd heeft als filmset voor
Life is a Miracle. Volgens onze reisgids zou dit nu een plaats zijn waar kunstenaars kunnen samenleven en hun creatieve geest ontwikkelen in het bijzijn van
collega's. Een mooi project van Servisch' bekendste kunstenaar maar in plaats hiervan botsen we op een poepchic hotel. Een afknapper. Op de
Sargan 8 spoorweg (zie ook
Life is a Miracle) rijden we mee met een toeristentreintje.
Met de bus die aan een slakkengangetje (beledigen we hier de slak?) vooruitgeraakt rijden we naar Kraljevo. Van hieruit bezoeken we de kloosters van
Studenica en
Zica. Verspreid in Servië liggen tientallen kloosters, vaak op de meest ontoegankelijke plaatsten. Prachtig! Vooral
Studenica kan ons wel bekoren.
Onze laatste halte in Servië is Nis. Een stadje met attracties van een lugubere soort. We zijn danig onder de indruk van de Schedeltoren
Cela Kula. Dit is een muur uit de Ottomaanse tijd met schedels van opstandige Serven. Aanvankelijk was het een afschrikmiddel om toekomstige opstanden te voorkomen maar nu staat het symbool voor de Servische moed en strijdkracht. Hoe de dingen kunnen veranderen... We bezoeken ook
Crveni Krst, een
Nazi-concentratiekamp dat nog redelijk intact is. Het is nu ingericht als een museum. We zien tientallen foto's van lachende mensen die op dat moment nog niet wisten wat hun te wachten stond. Zeer confronterend. Maar de stad heeft ook vrolijkere troeven: veel terrasjes langs voetgangersvrije straatjes en in het fort-stadspark. Wij zijn hier op het goede moment en kunnen meegenieten van
Nisville, een klein jazz-festival.
We maken de cirkel rond en nemen de bus terug naar Sofia. Een tweede bezoek schenkt ons een andere kijk op de stad. We ontdekken leuke straatjes, gezellige terrasjes en grote sfeervolle stadsparken.
Advertisement
Tot: 0.104s; Tpl: 0.011s; cc: 10; qc: 47; dbt: 0.0564s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Tuur
non-member comment
Sofia
Pas nog een paar dagen in Sofia geweest en mijn indruk is dezelfde als die van jullie. Op een paar kerken na gewoon heel lelijk. (Wat wel niet van de Bulgaarse vrouwen gezegd kan worden)