Advertisement
Published: September 10th 2007
View from our rooftop terrace on Huascaran
Highest mountain of Peru 6.762 or something close to thatVolgende bestemming; Huaraz!!! 1 van de outdoor hotspots in Peru. Alles is mogelijk daar, mountainbiken, bergbeklimmen, trekking, rockclimbing, gletsjers en wat nog niet meer. Weg met het luie stadsleventje..... actie!!!!
De eerste paar dagen ben ik gaan mountainbiken met de specialist in Huaraz, Julio Olaza. Hij heeft de beste fietsen en weet echt de beste singletracks. De 1e dag waren we met zijn 4en (england, australia, zuid afrika en nederland) en aan het eind van de dag was het resultaat, 3 lekke banden en een gebroken zadelpen. Echt geen kattepis, hardcore moutainbiking. De volgende dag dus weer, deze keer alleen met Nick uit Engeland die puur en alleen de hele week voor het moutainbiken in Huaraz was. Wederom geweldig met deze keer ook wat venijnige klimmetjes in het parcours.
Omdat deze tripjes toch wel wat prijzig waren besloot ik de volgende dag om mijn eigen moutainbike trip in elkaar te flanzen. Goedkopere moutainbike gehuurd, een busticket naar een pas van 4.750 meter gekocht en de volgende dag om 06:00 am present bij het krakkemikkige busstationnetje. En die vertrok slechts een uur later na het nodige gerommel, geonderhandel etc, etc. Natuurlijk wilden ze weer extra geld voor mijn fiets op het dak
View from our rooftop terrace on Huascaran
Highest mountain of Peru 6.762 or something close to that maar daar trappen we echt niet meer in met onze Peruaanse vrienden. Ik versta ineens geen spaans meer, heb geen geld etc, etc. Wat zij kunnen kan ik ook!!!! Samen met de kippen, rijst en allerlei groenten en fruit werd mijn stalen ros toch op het dak gehesen en vertrokken we met de hele bende.
4 uur later stond ik dan op de pas, fiets in de hand en iedereen in de bus vond mij behoorlijk loco maar wel interessant. Het uitzicht was gigantisch en het aantal haarspeldbochten niet te tellen. En elke keer weer een nieuw zicht op de hoogste berg van Peru, de Huascaran, 6.760 meter ongeveer. Vervolgens was het downhill, downhill en nog eens downhill. Om toch vooral iedereen gerust te stellen, ik heb het rustig aangedaan, teveel schitterende uitzichten om voorbij te jakkeren.
Michal was ondertussen 3 dagen bezig met een cursus rotsklimmen buiten Huaraz. Nadat ze terugkwam als een volleerd klimster besloten we om even een paar dagen te chillen. Daarna maar weer eens proberen om een trekking door de bergen te doen. De meeste energie daarvoor was ons inmiddels onttrokken maar ja, Huaraz is niet te missen. Okay, de Santa Cruz trek dan maar,
Jo,s place in Huaraz
The one left above is our room. A real cozy hostel. relatief makkelijk en niet te lang. Net als alle andere trekkings, schitterende uitzichten etc. etc. Ik blijf in herhalingen vallen. De eerste dag met Niv en Lotan uit Israel opgetrokken, kon ik mooi mijn hebreeuws een beetje oefenen 😊
De laatste dag ontmoetten we 2 nieuwe vrienden, Mad Max uit Duitsland en Guy uit Quebec, Canada. Zij kwamen terug van een bergbeklimmingsexpeditie om de Alpamayo te beklimmen en hadden wat last van de hoogte, vooral Guy. Met zijn vieren zijn we terug gegaan naar Huaraz en dezelfde avond nog flink veel gegeten (en gedronken). De nacht besloten in El Tambo, de populairste discotheek in town waar vooral Guy de sterren van de hemel danste. Niv en Lotan waren daar ook weer, dus one big happy family.
Mad Max en Guy namen hun intrek in ons hostel Joe's place, prima, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Een aantal dagen gerelaxed in Huaraz en nog een avond het afscheid van Max gevierd met een fles Coca sour. In plaats van Pisco sour had Max een goedje gevonden dat van coca blaadjes wordt gemaakt. Wel een gevaarlijk goedje maar het algehele oordeel is prima. Alhoewel ik me niet zoveel meer herinner.
Daarna ben
ik nog 1 dag met Guy gaan mountainbiken. Wederom eigen recept, mountainbike gehuurd, busticket gekocht en naar een, deze keer andere, pas gereden om daarna downhill te mountainbiken. Wederom schitterend, schitterend. Maar evenveel lekke banden als schitterende uitzichten. Echt blij dat we met z'n 2en waren. Uiteindelijk hebben het laatste stuk in het donker moeten afleggen waar ik nog van mijn fiets stuiterde omdat ik op een grote steen reed, gelukkig gingen we heel zachtjes vanwege de duisternis. Vervolgens deed Guy nog een circustruck op de fiets zonder het te weten. Hij reed over een houten bruggetje (niet diep) met een paar planken. Hij dacht dat er overal planken lagen. In werkelijkheid lagen er maar een paar. Nice one dude! Terug in het hostel had Michal samen met de eigenaresse al naar de parkwachters gebeld. Wel eind goed, al goed!!!
Jammer genoeg zijn mijn foto's van het mountainbiken en het vervolg in Peru op mysterieuze wijze gedeleted dus jullie moeten het voorlopig even met wat minder foto's doen. Her en der nog wat kunnen redden maar ik kan niemand de kodakshop in Iquitos adviseren, klojo's!!! Maar de beste foto's heb ik in mijn hoofd opgeslagen, ach ja, er zijn ergere
problemen op de wereld.
2 dagen later vertrokken we richting het noorden van Peru. Guy ging verder met bergbeklimmen en opnieuw afscheid genomen.
Oh ja, voor alle duidelijkheid. Tijdens de aardbeving in Peru zat ik in de bus van Huaraz richting het noorden. Niets van gemerkt dus maar wel even gebeld met Miguel en Teresa in Lima. Het was behoorlijk heftig vertelden ze maar alles goed met hen. Ten zuiden van Lima was het allemaal veel erger.
English version,
Next destination, Huaraz, another outdoor hotspot in Peru. They got it all overthere, moutainclimbing, rockclimbing, moutainbiking, trekking, glaciers and more, more,.... No cityslicker anymore, back in action!!!
The first few days i went mountainbiking, first 2 days with local specialist Julio Olaza. Great bikes, great single tracks but expensive. One day we were with 4 of us (guys from australia, england, south africa and me) and the second day i was only with Nick from England. He stayed the whole week to do some hardcore mountainbiking. It was pretty hard anyway, first day we had 4 flat tires and a broken sadle, no shit!!!!
Because these specialist trips were pretty expensive i decided to do it my own
On our first day trek to Laguna Churup
To aclamatise at the altitude.
Michal had a headache. way. I hired a cheaper bike, bought a bus ticket to a 4.750 meter high pass and was ready to go at 06.00 am. But Erik, you should know better now, this is Peru, South America!!!! So the bus left an hour later with all the chickens, veggies, frozen fish and all kinds of other shit, including my bike. Of course they tried to charge me extra but all of a sudden i didn't spoke any spanish and didn't had any money, try to fool your own mother in law!!!!
4 hours later the bus arrived at the pass, i took of my bike and all the locals were nosy what that loco dutch guy was gone do. Well, i had only one plan, all the way down and it was gr8, gr8, gr8. Never saw so many hairpins, the views were amazing. I could see the Huascaran, highest mountain of Peru with 6.760 meters from every different angle. Just to calm down everyone, i did it really easy because the views were to good and of course it was pretty steep.
Michal was so much into the moutainbiking so during these days, she was taking a rockclimbing course somewhere
outside of Huaraz. When she came back after 3 days, she was a hardcore rockclimbster. So time for some relaxing. But of course in Huaraz, you have to do some trekking, to much trails overthere. We were actually getting a bit tired of all the trekking we had done so far, but okay, we gave it a shot. Santa Cruz trek, not that long, relatively easy, so let's go!!!
And i hear myself repeating, again gr8 views, amazing sights etc. etc. And this trek is popular, so we met a lot of other trekkers which was nice for a change. We met Niv and Lotan from Israel the first day and camped with them. It was good for practicing my hebrew 😊
The second day we walked not that fast, our energy started to lower down fast. But again a gr8 campsite, with a good view on the Alpamayo, once listed as the most beautiful mountain of the world.
And during the third day, we met Mad Max from Germany and Guy from Quebec, Canada. They just came back from climbing the Alpamayo and were at the end of their Latin (liturally translation of dutch for being really tired). So
we had the same pace and finished the track together. When we got back in Huaraz, we decided to have a good meal with the 4 of us which of course includes a good drink also. So we ended in El Tambo, the hottest disco in town, where especially Guy danced the night away. Niv and Lotan were also there so one big happy family. Good ending of a trek so to speak. Max and Guy moved to our cosy hostel Joe's Place so we could Max his goodbye party overthere. We celebrated this with some bottles of wine and a bottle of tricky coca liquor. Especially for myself it was quiet tricky because i don't remember that much but the next morning Mad Max was gone. All the best Max!!!!!
After a day of recovery in Cafe Andina, Guy and I decided to do another downhill mountainbike by ourselfs. Same recepy, hiring a bike, buying a bus ticket, waiting 2,5 hours this time, ignoring the guy who wants to overcharge us and 5 hours later we were standing on 4.890 meters. Amazing again but this time also a bit of bad luck, lots of flat tires (we didn't had
the right equipment to fix them properly). I was really happy we were together because we had to finish the last 45 minutes in darkness. I bumped into a huge rock in the middle of the road. Luckily we didn't go fast but the landing wasn't that soft also. Later Guy did another circus act. He past a small bridge with only a few bars and without noticing anything he just balanced perfectly over one bar. The bridge wasn't that high but anyway, it was enough. We arrived at 20.00 pm back in Huaraz were Michal and the hostel owner already called the Park Rangers.
Well, end good, all good.
Unluckily my photos of the mountainbiking (and much more) were erased at a kodakshop in Iquitos (wankers) so you can't see everything. But there are worse problems in the world and i still haven't lost my memory so the best pictures are in my head.
2 days later we left to go to the north of Peru saying goodbye to Guy. He stayed to do some more mountainclimbing.
Oh and just to be sure. During our busride to the north of Peru, the terrible earthquake took place. So we didn't
felt anything but things in Lima and especially south of Lima things were pretty bad. We called our friends Miquel and Teresa in Lima and everything was okay with them and their family and friends. But it was pretty heavy they told us.
Advertisement
Tot: 0.12s; Tpl: 0.014s; cc: 17; qc: 83; dbt: 0.0804s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb
Ellen
non-member comment
dieren
Hoi Erik, ik ben zo benieuwd hoe het is op de Galapagos, kan je al die dieren echt zo benaderen? Lijkt me wel super hoor daar! Gr. Ellen