Advertisement
Published: March 9th 2007
Edit Blog Post
Na een wat lang verblijf in Thailand (we hadden gepland hooguit een maand te blijven, het zijn er 2 geworden) zijn we aangekomen aan het andere eind van de wereld op de droombestemming van Angelique. In Nederland hadden we al zitten plannen waar we allemaal heen zouden gaan en Angelique had aangegeven "In ieder geval Nieuw Zeeland", dus dat maakte het plannen wat makkelijker (ons rond de wereld ticket is eigenlijk een retourtje Nieuw-Zeeland alleen vliegen we heen via Azie en terug via Amerika).
Een cultuurshock bleef uit, het lijkt allemaal wat teveel op thuis en bovendien is Thailand nu zo modern geworden dat de overgang steeds kleiner wordt (als je bijvoorbeeld uit India komt lijkt alles hier extreem schoon, het hele land doet denken aan een polikliniek).
Wel moesten we s-avonds voor het eerst in maanden onze truien weer tevoorschijn halen want de zomers hier zijn vergelijkbaar met die in Holland, alleen nog wisselvalliger. De weerberichtvoorspellers hebben dit nog niet helemaal onder de knie hier, en in plaats van "hier en dier af en toe een beetje en nu en dan op sommige plekken zon" voorspellen ze hier gewoon keihard regen of zon, met als gevolg dat ze er in
zeker 50% van de gevallen naast zitten. Omdat het land aan alle kanten is omgeven door de zee en de wind ook al alle hoeken lijkt te waaien kan het binnen een kwartier helemaal dicht trekken en beginnen te regenen, maar aan de andere kant zie je dan alweer een stralende lucht. Dagen achtereen slecht of goed weer komt hier niet zoveel voor, alhoewel wij erge mazzel hebben want dankzij El Nino hebben we nu een "Indian Summer", een prachtige nazomer. Kranten adviseren tussen 10 en 4 uur uit de zon te blijven en de kindertjes mogen in de pauze alleen met hoed op spelen of in de schaduw!
Nieuw Zeelanders schrijven overigens heel veel toe aan het opwarmen van de aarde door het broeikaseffect; Uw zwembad verdampt zo snel? Het broeikaseffect! Vroeger was het gras groener? Het broeikaseffect! In elk krant kom je zeker een keer per dag wat tegen over duurzame ontwikkeling, maar net als bij Al Gore is het makkelijker om erover te schrijven dan ernaar te handelen; ook hier doen mensen alles met de auto, mogen kinderen al vanaf hun 15e binnen 25km van hun huis rijden en is inmiddels meer dan 75% boven het
gewicht wat de doktoren aanraden. Maar dat laatste heeft waarschijnlijk ook wel wat te maken met de Nieuw Zeelandse keuken, die bijna even geweldig is als de Engelse. De eerste keer dat we uit gingen eten werd ons door meer personen een bepaald restaurant aangeraden waar we een seafood-basket moesten bestellen. Dit bleek een geweldige hoeveelheid gefrituurde vis te zijn, druipend van de olie en verpakt en zo'n dikke frituurlaag dat we van de vis verder weinig hebben geproefd. Na dit culinaire hoogstandje hebben we verder ons eigen eten klaargemaakt en zijn nog een keer wezen eten bij een Indier.
Je hebt in Nieuw Zeeland al snel het idee dat je aan het andere eind van de wereld zit, het is allemaal heel veilig en beschermd, alhoewel er hier ook een hoop gekke dingen gebeuren en je in de grote steden net als in Amerika de nodige inboorlingen ziet die moeite hebben met het snelle leven. Maar het voelt meestal heel gemoedelijk aan, met glooiende groene heuvels vol schapen, kleine dorpjes en fruit langs de weg met een potje ernaast waar je naar eer en geweten kan betalen voor het fruit.
Ook als je de kranten leest krijg je
het idee dat het allemaal wel meevalt wat er hier gebeurt en dat het echte nieuws toch echt heel veel verderop plaatsvindt. Zo kwamen we in het uiterste zuiden grote koppen tegen, al aangekondigd op posters door de krant, dat een meisje 9 maanden school had gemist! Helaas konden we dit schokkende verhaal en de brieven die ongetwijfeld volgden niet verder volgen omdat we verder trokken, maar een paar dagen later kwam de krant uit Christchurch (en dit was de Newspaper of the year in 2006!) met een even grote en schokkende kop: De Chinezen spieken! Dit gewaagde bericht leverde uiteraard een storm aan brieven op, waaronder een paar hele boze over discriminatie van Aziaten en uiteraard van Chinese studenten die keurig hun examens hadden gehaald zonder te spieken. Maar ook hier doen ze aan genuanceerde berichtgeving en er was onder andere een bericht bij van een professor die dit grote probleem al jaren geleden had aangekaart, maar er was niet naar hem geluisterd; hij was erg blij dat het eindelijk de krant had gehaald.
We hebben nog drie weken over voor het Noordereiland en genieten nu van de cosmopolitische hoofdstad Wellington, prachtig gelegen aan een mooie baai, en
bijna net zo groot als Eindhoven.
Eind deze maand vliegen we verder naar Fiji, vervolgens Tonga en dan Samoa, waar we in totaal bijna drie maanden de tijd voor nemen (het leven gaat daar namelijk erg langzaam). Negentien juni vliegen we naar Los Angeles, waar we ons laatste geld gaan opmaken, en dan op 31 juli terug naar Amsterdam......
Advertisement
Tot: 0.141s; Tpl: 0.015s; cc: 13; qc: 62; dbt: 0.0918s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Frank
non-member comment
groetjes
Heej Liek en Luuk, Leuk verhaal! Doe de groetjes aan John. groet Frank