Advertisement
Published: September 5th 2008
Edit Blog Post
Vandaag heel, heel vroeg opstaan: om half 5 gaan we rijden…. 100 km naar het noorden, richting El Tatio. Want men zegt dat het het mooist is bij zonsopkomst…. Dus zitten we om half 5 al in de auto. En koud dat het is…. 1 gr. Celsius….. Maar het wordt nog kouder…. Op een gegeven moment zegt de thermometer: -15 gr. Celsius….!
Maar genoeg over de temperatuur. Want de weg naar El Tatio is veel, veel spectaculairder…! Over een hele smalle ‘weg’ (eigenlijk is de weg zo breed als 1 auto) gaan we zigzaggend omhoog van zo’n 2400m naar zo’n 4300m. Maar de ‘weg’ is niet alleen heel smal, maar ook nog vol kuilen, gaten en ribbels (over snelheidsbeperkingen gesproken…)!
Als we bijna bij El Tatio zijn worden we (of misschien alleen Silvia, want Dirk rijdt en MOET dus op die weg letten) getrakteerd op een hele donkere lucht met ontelbaar veel sterren en planeten. Wauw!
En dan uiteindelijk na 2 uur hobbelen en zigzaggen zijn we dan toch op tijd voor de zonsopkomst bij El Tatio! We made it!!
Bij El Tatio is de temperatuur gelukkig iets gestegen naar -8 gr. Celsius, zodat het ‘goed’ te doen is om af
en toe uit de auto te stappen om foto’s te maken. Tja, dat valt nog niet meer, -8 gr.Celsius, voor mensen uit Curacao (hm, zo’n 32 gr. Celsius? Dus toch wel een verschil van 40!! Gr. Celsius….)
El Tatio is een groot veld midden in de bergen waar de grond dun is. Hierdoor komt het hete water (85 gr. Celsius) door de korst heen en vormt op deze manier geisers. En bij El Tatio zijn dat er nogal wat! En wat een mooi gezicht: de stoom, het opspetterende water en het zonnetje…. Schitterend!
Na zo’n 1,5 uur foto’s in de kou te hebben gemaakt besluiten we om via Calama terug naar San Pedro de Atacama te gaan. Kunnen we gelijk even pinnen in Calama, want de 2 pinautomaten in San Pedro de Atacama doen het al 2 dagen niet…
Rijden we net 20 km en dan: psssss… oh, oh..…. Dus dat wordt de LEKKE band verwisselen, op 4000 meter hoogte…. Hm, lekke band verwisselen en hoogteziekte: geen goede combinatie. Dus dan maar iets rustiger aan doen en af en toe even niets, dan komen we er toch ook wel. Dus na zo’n half uurtje / 3 kwartier (en dat zelfs
met z’n 2-en…) is toch die band verwisseld en gaan we zeker naar Calama. Niet alleen geld pinnen maar nu ook naar het autoverhuurbedrijf voor een goede band (of in ieder geval om die band te laten maken). Want het verhuurbedrijf zegt dat we de lekke band zelf moeten laten repareren of vervangen… Wij dus op pad naar een bandenmakerij (zeg je dit zo?) en daar kunnen ze de band gelukkig binnen het uur voor ons maken (voor 6000 pesos = 12 US dollar).
Dan besluiten we om maar naar San Pedro de Atacama te rijden (in de tussentijd is het alweer 23 gr. Celsius; wat een temperatuurverschillen in de woestijn), met uiteraard een tussenstop bij het uitzichtspunt op Valle de la Luna waar ons vriendje een vriendje heeft meegenomen.
In SP de Atacama genieten we nog van een ijsje en de hondjes van een paar koekjes…
Als afsluiter van deze bijzondere dag eten we in restaurant Milagro, lekker warm bij het kampvuur.
Korte indrukken:
-Spectaculaire weg naar El Tatio (misschien maar goed dat het donker was onderweg?)
-Schitterend uitzicht El Tatio, zeker bij zonsopkomst
-Grote temperatuurverschillen in woestijn (koud, kouder, koud, warm, fris)
Lonely
planet:
El Tatio geysers:
Visiting the world-famous El Tatio at dawn is like walking through a gigantic steam bath, ringed by volcanoes and fed by 64 gurgling geysers and a hundred gassy fumaroles. Swirling columns of steam envelope onlookers in a Dantesque vision, and the soundtrack of bubbling, spurting and hissing sounds like a field of merrily boiling kettles. The experience does not feel like bathtime, however: unless it’s bathtime in the arctic. Most visitors find themselves wishing the geysers would spread their heat more efficiently during the freezing dawn.
At 4300m above sea level, El Tatio is the world’s highest geyser field. The sight of its steaming fumaroles in the azure clarity of the altiplano is unforgettable, and the mineral structures formed as the boiling water evaporates are strikingly beautiful. As dawn wears on, shafts of sunlight crown the surrounding volcanoes and illuminate the writhing steam.
The geysers are 95km north of San Pedro de Atacama. Entrance is now 3500 pesos a person.
Brochure:
Located on the Andean mountain range, 99km from San Pedro de Atacama, geothermic field located 4320m above sea level. The water vapor to the surface through fissures in the earth’s crust, reaching a
temperature of 85 gr. Celsius. At dawn, with temperatures below zero, you can witness an extraordinary and amazing sight, generated by violent flows of vapor that reach a height of up to 10 meters. 40 geysers, 60 springs and 70 ‘fumarolas’ that extend over 3 square km form this geothermic field
Advertisement
Tot: 0.165s; Tpl: 0.014s; cc: 12; qc: 63; dbt: 0.0757s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb