Dag 7: Van Iquique, via Calama naar San Pedro de Atacama

---

Vandaag zouden we eigenlijk gaan vliegen van Iquique naar Calama om daar vandaan met een huurauto naar San Pedro de Atacama te rijden. Helaas heeft de LAN deze vlucht op het laatste moment gecancelled, waardoor we de route nu gaan rijden (in plaats van 50 minuten vliegen, rijden we nu 410 km….)
Vanochtend dus rond half 8 met onze huurauto vertrokken richting San Pedro de Atacama. Maar voordat we daar zijn…
We kregen het advies om de kustweg te nemen in plaats van de Panamericana, want dat zou sneller zijn naar Calama. En gelukkig hebben we geluisterd, want wat een mooie route! Zigzaggend langs de ‘zandbergen’ met schitterende uitzichten op de zee en vergezichten.
Halverwege de route gaan we van regio I naar regio II. En dat betekent: douane… Gelukkig heeft het verhuurbedrijf ons een briefje gegeven dat de auto niet onze auto is maar een huurauto dus we konden ‘zo’ doorrijden. Toch wel gek, binnen het land zelf door douane te gaan….
Zodra we bij Tocopilla (mijnbouwstadje) zijn slaan we linksaf en rijden de bergen in. En dan zijn we rond 12 uur op de luchthaven van Calama om deze huurauto in te leveren en de volgende huurauto op te halen (tjsa, deze huurauto hadden we dus al gereserveerd voordat LAN onze vlucht cancelde). Met de Jeep rijden we dan door naar San Pedro de Atacama, zo’n 100 km ten oosten van Calama, waar we rond half 3 arriveren. De weg van Calama naar SP de Atacama loopt door de woestijn van Atacama en dat is goed te merken: veel stof en nog meer zand…
Dan inchecken bij ons hostal Katarpe waar we de koffers in de kamer ‘dumpen’ en eerst gaan lunchen: als voorgerecht tapa de locos (gebraden slak op een bedje van aardappel met een toefje saus erover: smaakt heel lekker! Maar je moet niet de voelsprieten zien…) en als hoofdgerecht pasta en krab. Het brood gaat weer naar de hondjes…(zo maken we dus vriendjes…)
Na de late lunch een rondje dorp: door de hoofdstraat (alle restaurants en touroperators zitten hier) en over het kerkplein. Even zitten op een bankje, in het zonnetje en weer terug naar ons hostal (ja, het wordt saai maar weer op tijd slapies doen)

Korte indrukken:
-kustweg is schitterend en goed te rijden.
-in het gebied rond San Pedro de Atacama is een Jeep geen overbodige luxe
-zand, heel veel zand… tja, woestijn he?
-en het zand is nog heel fijn ook, bijna stof
-San Pedro de Atacama is een heel klein dorp, met ‘goede’ prijzen (hostalkamers zijn hier duurder dan in bv Iquique, net als de restaurantrekening)


Lonely planet:
From Iquique to Tocopilla:
Ruta 1, the paved highway between Iquique and Tocopilla (Region II), has largely superseded the older Panamericana for southbound travelers. There is spectacular coastal desert scenery, but heavy truck traffic rattles along this narrow highway, and careless campers have despoiled the beaches with trash.

San Pedro de Atacama: population: 4.970
Tiny San Pedro de Atacama (elevation 2440m) is a precordillera oasis village turned into a tourist boomtown, and is also the gringo gathering point of northern Chile. Its popularity stems from its position in the heart of some of northern Chile’s most spectacular scenery. A short drive away lies the country’s largest salt flat, spotted pink with flamingoes and its edges crinkled by volcanoes (symmetrical Licancabur, at 5916m, looms closest to the village). Here too are fields of steaming geysers, a host of otherworldly rock formations and weird layer-cake landscapes.
San Pedro itself seems hardly big enough to absorb the hordes of travelers that arrive; it’s little more than a handful of picturesque adobe streets clustering around a pretty tree-lined plaza and postcard-perfect church. However the last decade has seen a proliferation of guesthouses, restaurants, Internet cafes and tour agencies wedging their way into its dusty streets, and turning the town into a kind of highland adobe land. The town has an addictively relaxed atmosphere and an enormous array of tours that can hook travelers for weeks.
San Pedro was once a pre-Columbian pit stop on the trading route from the highlands to the coast. it was visited by Pedro de Valdivia in 1540, and the town later became a major stop on early 20th-century cattle drivers from Argentina to the nitrate oficinas of the desert.

---

Photos

Vriendje
die op onze auto past...

Comments

[Sandra]

Leuk
dat ziet er weer super uit!! en wat lief joh die hond die bij jullie is ... helemaal mooi dat ie voor de auto ligt 'op te passen'. Geniet nog een paar dagen van jullie mooie vakantie. Groetjes van Marco, Sandra en ?