Advertisement
Published: August 7th 2007
Highest mountain near La Falda
And the fog felt in very fast, which makes it a mystic photo.Na bijna 3 weken BsAs had ik het wel gehad met het stadsleven. Maar waar nu naar toe? Gelukkig wist iemand die in het hostel werkte me op mijn laatste dag in BsAs te overtuigen om naar Cordoba te gaan. Dat is weliswaar de 2e stad van Argentina maar het heeft mooie bergen tot 2.800 m in de nabije omgeving. Ik weet het, het klinkt raar, ik had naar de stranden van Uruquay en zuid Brazilie kunnen gaan maar ik begin hoe langer hoe meer een mountain freak te worden. Dus met de nachtbus in 8 uur naar Cordoba gegaan. Daar direct een microbus naar La Falda genomen en in de middag meteen maar richting de eerste berg gehobbeld. La Falda is een rustig dorpje in een mooie vallei. Het hoogseizoen is min of meer voorbij en eindelijk hoefde ik niet meer te vechten voor een plek in een hostel, ook wel eens lekker. Voor de volgende dag een tour geboekt met een 4x4 door de vallei en het achterliggende, afgelegen gebergte. En toen in de avond ff een happie eten, en what the f%&ck!!! M'n pinpas verloren (weet nog steeds niet hoe, 1e pinautomaat deed het niet, 2e 200 meter
Hotel Eden in La Falda
Lots of famous people slept here, including Einstein. verderop had ik hem niet meer), niet gestolen of wat dan ook, gewoon verloren!!??? Overal in de winkelstraat nagevraagd, iedereen super behulpzaam, mensen met me meegelopen naar de politie maar dat ding was gewoon pleite. Gelukkig had ik mijn creditcard nog en pa en ma Broekhuizen kunnen een nieuwe pas meenemen begin april wanneer ze op bezoek komen. Dus met wat passen (leuke woordspeling) en meten was dat euvel ook weer opgelost. Overleef je verdorie 3 weken BsAs bij nacht en ontij, verlies je je pinpas in het liefelijke La Falda!
Enfin, de volgende dag op excursie met de 4x4. Alleen maar Argentijnen, dus flink mijn spaans bijgespijkerd (iedereen wilde met me praten als enige buitenlander) en super veel gezien.
De dag erna ben ik naar La Cumbre vertrokken, iets verderop in de vallei. Daar belande ik in een super hostel!!! Een villa met een oprijlaan van hier tot Tokio en een zwembad in de tuin erachter. En heerlijk rustig, gemiddeld zo´n 4 a 5 mensen in het hostel. 1 dag zelfs alleen ik met Elisabet uit Zweden. Met zo´n kleine groep in een mooie villa werd het hostel al snel omgedoopt in het ¨big brother hostel¨. Er gezellig, beste
hostel ervaring zover. Ik zou eerst 2 dagen blijven, dat zijn er uiteindelijk 4 geworden.
La Cumbre staat bekend om zijn ideale omstandigheden voor parapenten. Zo waren er dus wat ervaren parapenters en mensen die een cursus deden in het hostel. Samen met wat locale, argentijnse parapenters die het hostel als een local hang out gebruikten zorgde dat voor een prima sfeer. Alhoewel de europese parapenters en de argentijnse instructors wel eens een behoorlijke woordenwisseling hadden. Ik vond het wel grappig. Ik had het parapenten al in Nepal gedaan en vond dat een prima herinnering die ik vast wil houden. Ik heb het in La Cumbre bij andere activiteiten gehouden. Een dagje met Elisabet (zij volgde een cursus parapenten met succes) in de rivier gedobberd, een dag de hoogste berg in de omgeving beklommen (cerro Uritorco, bijna 2.000 meter) en een dag mountainbiken. Met de mountainbike ben ik naar de ¨afspringberg¨ van de parapenters gefietst. Aldaar een beetje rondgekeken hoe Andrew uit Engeland zich gereed maakte voor de vlucht.
Daarna ben ik vertrokken naar Tanti om een andere berg te beklimmen maar in Tanti was geen enkele informatie en het hostel was ongeloofelijk ruk. Dat was meteen mijn
Asado at the river side during 4x4 tour
Never worry about the meat in Argentina slechtste hostel ervaring zover. De volgende dag meteen weer vertrokken nadat ik de eigenaar voor ontbijt en het teruggeven van mijn paspoort om 9.30 am uit zijn bed had getrokken, eikel!!!!
Op naar Cordoba, om Frauke uit Duitsland en Luciano uit Cordoba te ontmoeten. Beide had ik al in Ushuaia ontmoet en we waren alledrie rond dezelfde tijd in Cordoba (okay, Luciano woont daar dus dat lijkt me duidelijk). Ideaal om dus een avondje te stappen.
De dag erna (eerst een beetje uitslapen) langzaam wat plannen gemaakt om de bergen ten zuiden van Cordoba aan te vallen, met name Cerro Champaqui, met ruim 2.800 meter de hoogste berg in de omgeving. En zie daar, Michal was bezig met dezelfde plannen. Zij was wat langer in BsAs blijven hangen maar dat kwam prima uit zo. Betere hikingpartner kon ik me natuurlijk niet wensen!! Dus snel samen richting Villa General Belgrano vertrokken. Dat is een bijna complete Duitse nederzetting ontstaan uit overlevenden van een gezonken, duitse onderzeeër voor de kust van Uruquay. Grappig om te zien, het is werkelijk waar net een dorp uit Beieren of zoiets. Van daar 2 uur hobbelen over onverharde wegen richting La Cumbrecita. Hetzelfde laken en
pak. (zie foto´s). Om de top van de Champaqui te bereiken hadden we natuurlijk wel wat info nodig. Die was dus nergens te vinden, elke tourist information (Cordoba, Villa Gen. Belgrano, La Cumbrecita) keek ons verwonderd aan. Alsof we idioten waren om die berg te beklimmen. Maar we zetten door, overal vragen, uiteindelijk locals die kaartjes van de omgeving voor ons tekenden. Het was net spoorzoeken, maar dat maakte het eigenlijk alleen maar leuker.
De trek zelf was geweldig, vooral door het totale gebrek aan informatie waren we meer dan ooit op ons zelf aangewezen. Bijna geen mens te zien, schitterende uitzichten, nederzettingen met amper mensen. Geweldige plaatsen voor wild camperen. Plaatsen waar de wereld werkelijk stil lijkt te staan. De foto´s spreken voor zich zou ik zeggen. 1 Dag voor de top kwamen we 2 argentijnse broers tegen, Gustavo en Ariël, die de volgende dag met een gids naar de top zouden klimmen. Wij konden wel mee en kregen van de gids gelukkig ook tips om aan de andere kant van de berg naar beneden af te dalen naar San Javier. Gustavo en Ariël gingen dezelfde route weer terug maar wij hadden nu zoveel avontuurlijke drift dat we dit
varkentje ook wel even zouden wassen. Wederom spoorzoeken en niemand anders te zien maar dubbel en dwars waard. Net voor San Javier nog wild gecampeerd op 1 van de mooiste plekken to zover en de volgende dag via 3 bussen uiteindelijk weer in Cordoba aangekomen waar we in een chaotische bui diezelfde avond laat nog de nachtbus naar Salta konden pakken. Het was mooi geweest in Cordoba!
English version:
After BsAs i went to Cordoba, well not the city itself but mostly to the surrounding mountains. I was told that there was some good hiking overthere, so that interested me off course. Okay, i could have go to the beaches of Uruquay and Brazil but the mountains kept on calling!
First i went to La Falda, a small town in a lovely valley. Did a small hike there and the next day i booked a tour with a 4x4 to discover the area of the sierras de cordoba. I was the only foreigner so i could practice my spanish a lot. The tour was very good, went really into the mountains, visited an jesuit estancia, had a good asado during the lunch.
After La Falda i went to La
Cumbre, closeby. The hostel was great, a villa with a swimming pool, only a few people in the hostel. AKA "the big brother hostel". Very, very nice. At the end i stayed 4 days. La Cumbre is known for its ideal circumstances for parapenting. So there were some people who took a course and some experienced parapenters. And off course the local argentian parapenters who sometimes used the hostel as a local hang out. I didn´t go parapenting (did it alreay in Nepal and want to keep that memory) but did lots of other things. Went 1 day with Elisabet from Sweden to Capilla del Monte to do some hiking near a river. Well actually we went swimming and a little bit of hiking, very nice, relaxing day. Further i climbed Cerro Uriturco of almost 2.000 meters and i went a day moutainbiking to the parapenting mountain. There was Andrew from England preparing his flight and Daniela from Switzerland was horseback riding so it was all a cosy meeting.
After those relaxing and wonderful days in La Cumbre i went to Tanti to climb some mountains there but this was awfull. The hostel really sucked and there was no information
Hostel La Cumbre
Villa with swimming pool with only a few backpackers. at all. So i moved one day later to Cordoba to meet Frauke from Germany and Luciano from Cordoba to go out together. We knewn eachother from our boat trip in Ushuaia and we had a good meal and some good drinks together.
The next day i want to move to the south of Cordoba to climb Cerro Champaqui, the highest mountain in the area, around 2.800 meter. And who was also preparing, yes, my favourite hikingpartner ever, Michal!! She stayed a little bit longer in BsAs but was now ready for some action. So together we went to Villa General Belgrano. Again there was little to no information about climbing this mountain on your own. But we insist on it and kept on going. Another 2 hours with the bus to La Cumbrecita, again little info. At the end we find someone who drawed a map for us to go hike to Villa Alpina. It was a little bit of trailfinding but it was actually part of the fun. We almost saw nobody, had great views, almost every day wild camping. Al together a perfect trek. From Villa Alpina (were it seemed that time stood still, really one
Welcome in Rio de Janeiro!!??
No, no, it's only La Cumbre with Christ on it's mountain. of the most beautiful and peaceful places ever) to a small farming community high in the mountains. There we met Gustavo and Ariël, 2 argentinian brothers who had a guide and we could join them the next day to the summit. Our hunch for adventure was so big at that time that we decided to descend the Champaqui from the other side to San Javier. Again, an almost off the beaten track but with the explanation of the local guide we found our route after saying goodbye to our new friends. Here again amazing views, great place to camp etc, etc. Eventually we arrived in San Javier were we took 3 busses to reach Cordoba in the late evening and were we took that same evening the night bus to Salta in a quiet chaotic way but we made it!
Advertisement
Tot: 0.084s; Tpl: 0.017s; cc: 14; qc: 26; dbt: 0.0443s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Elisabet
non-member comment
Thanks for the hunk!
Seems like you had some nice trekking in the sierras! Andrew left last week because it was raining like crazy, but me and Barbara are still here - learning the true meaning of patience... :) I´ll soon leave for Bolivia though, it feels like the time has come. Keep enjoying your travels! besito//Elisabet