Op pad

---

He hoi,

Vorige week walvissen en dolfijnen gezien in Kaikoura. Aangezien ik niet zulke goede ervaringen heb met het varen op open oceaan, had ik voorzorgsmaatregelen getroffen. 2 Pillen tegen zeeziekte. Nou, ik heb het geweten hoor. Vlak voordat we met de bus naar de boot werden gebracht, begon het me te duizelen. Het voelde alsof ik dronken was en ik liep dan ook wankel. Tijdens de boottocht heb ik echter nergens last van gehad. Het is, dat de gids zei dat het een walvis was… Wat ik zag was een grijs, bewegend oppervlakte van zo’n 20 cm boven het water en ongeveer 1,5 meter in lengte. Af en toe blief zij (hoe ik dat weet?) wat water omhoog. Dan te bedenken hoeveel er onder water moest zijn! Het werd een beetje interessant op het moment van duiken. Arching of the back and lifting the tail in the air. De dolfijnen er omheen maakten het min of meer de moeite waard. Vanaf de boot had ik een prachtig uitzicht over de baai met licht besneeuwde bergtoppen op de achtergrond.

In Hamner Springs een wandeling van 1,5 uur gemaakt en daarna de natural hot springs in. Met 30 graden en een brandende zon was het echter niet aanlokkelijk. Maar wat doe je als je o.a. doorvoor een trip maakt?! Yep, mijn standaard ballenknijper ging aan. En nu de verrassing: ik deed er een korte (zwem)broek overheen. Niet teveel van jezelf weggeven natuurlijk, haha ;-)
Helaas was er geen mogelijkheid voor massage. De 3 shops waren fully booked.

De meeste weekenden ben ik vrij en kan ik gaan en staan waar ik wil. Maar 2 dagen is vaak te kort om veel te zien. Het is steeds 1,5 uur naar Chch en dan begint de reis pas. Gelukkig 3 dagen vrij volgend weekend en dan maar eens naar de westkust. Daar regent het veel en is de natuur ook anders; veel meer bos en daar houd ik van.
Dit weekend heb ik in Chch doorgebracht. Wat rondslenteren, naar de bieb, dit verhaal schrijven, marktje bezoeken, en vanochtend naar de kerk. Vergeet ik bijna: gisteren naar Castle Hill geweest. Daar zijn tig rotsen van 1 tot een paar meter hoog, op willekeurige plekken in het landschap (zoiets als de Pinnacles in West Australia). Met 7 personen hebben we een paar uur geklommen. Boulderen is het juiste woord, want we gebruikten geen touw. Je blijft dicht bij de grond en oefent klimtechnieken. Een paar enge momenten, maar vooral veel succeservaringen wat het tot een geslaagde dag maakte!

Friends, I wish you all the best for now. Be good to yourself and each other. Until next time,

Robbie :-)

---